Totaal aantal pageviews

donderdag, december 27, 2018

RS80 Schipluiden 15-12-2018 / 15 km

Hier een fotoverslag van deze tocht

zondag, december 09, 2018

Winterserie Tilburg 9-12-18 / 13 km

De regen tikt tegen het raam deze zondagochtend......omdaaien of gaan we wandelen? Ik duik nog even diep onder de dekens maar omdat we met Jan en Carla hebben afgesproken gaan we de spullen bij elkaar rapen en langzaamaan naar Tilburg rijden. Het is nog donker als we om 8.00 uur vertrekken!
Klokslag 9.00 uur zijn we in Tilburg en de koets is snel geparkeerd bij het station Tilburg Universiteit dat tegenover het startbureau Boerke Mutsaers ligt. Ik zie al een aantal wandelaars vertrekken waaronder Jacqueline maar ze ziet mij niet en het is te ver weg om te roepen. Binnen zitten er nog een aantal wandelaars moed te verzamelen om te vertrekken en als ik ons aangemeld heb kunnen wij ook. Na nog geen 100 meter begint het al te regenen maar daar heb ik op gerekend, ik trek mijn poncho aan. De voorspellingen zijn uitgekomen, het regent! Maar gelukkig niet al te lang.....in de bossen van Tilburg dempen de bomen boven ons de regenval, en als we de bossen uit zijn is het droog. Helaas is de route vrij saai want er is weinig te zien en te beleven onderweg! Bij de MacDonalds aangekomen nemen we even de tijd voor een bakkie en wat lekkers. Deze rust zit op 9 km. Dus hierna nog 4 km want we hebben de 13 km route gekozen. We willen natuurlijk niet al te laat bij Jan en Carla aankomen! Als we bijna bij de finish zijn, zien we een hele donkere lucht op ons afkomen, dat voorspelt niet veel goeds! En jawel hoor, het begint te stortregenen! Gelukkig zijn we dichtbij een groot pand met trap en overkapping, daar gaan we een minuut of 10 schuilen. Na de bui nog een paar 100 meter naar de finish. Daar melden we ons af, een stempel en plaatje heb ik al bij de start gevraagd. Bij Jan en Carla nog een heerlijke koffie, soep en een broodje gegeten! Een aangename zondagmiddag komt ten einde als we weer huiswaarts rijden. Onderweg zien we een mooie regenboog, zelfs een dubbele, die ik op de foto zet omdat ik onderweg weinig foto's gemaakt heb.....Runkeeper geeft trouwens 14 km aan, dus 1 km extra gekregen, en dat voor maar 2 euro!!


hier wat foto's

maandag, december 03, 2018

RWV winterserie 3 / 2-12-2018 / 15 km


Op Facebook stond een bericht over sinterklaas, dat de goedheiligman ook langs is geweest op het Langepad, met dozen speculaaspoppen!! Voor elke wandelaar die meegedaan heeft met de 3e editie van de Winterserie, nou dat konden wij niet voorbij laten gaan toch?

Daarom gaan Hans en ik deze zondag weer richting Kralingen voor een rondje rond de Kralingse plas. Er is wel regen voorspeld maar ach, we zijn toch niet van suiker? En het meeste valt ernaast! Goed ingepakt meld ik mij vast aan als Hans de auto gaat parkeren, we zijn een beetje aan de late kant en de parkeerplekken zijn schaars.

Na een praatje met Sabine, Danyell, Sandra en Julia die aan de start tafel zitten gaan we op pad. Ik vergeet een routebeschrijving mee te nemen maar ach, die heb je eigenlijk nooit nodig. Hoewel we het vandaag wel missen want het is nogal vochtig en sommige pijlen zijn weggespoeld.

Het eerste stukje lopen we door het Kralingse bos de bomen zijn veelal in herfst kleuren, prachtig! Bij de manege gaan we de bebouwde kom in richting de schaatsbaan bij Leonidas, daar is een rust. Gijs staat er ook en hij zegt dat we even naar binnen moeten voor de winterse sferen want het is vandaag alles behalve koud! De kantine slaan we over en bij de splitsing besluiten we de 15-km route te lopen, het regenachtige karakter valt reuze mee! Het is zelfs af en toe gewoon droog.

We lopen langs de van Ghentkazerne richting de van Brienenoordbrug. Daar loopt Piet mij in de rug maar het is hè, hallo en dag en weg is hij weer want hij loopt sneller dan wij. We lopen langs van Oord, dat bedrijf ken ik van de meetings van mijn vorige werkgever. We lopen langs de Nieuwe Maas en aan de overkant ligt de Kuip die Hans op de foto zet. Het parkje in en daar schrikken we van de borden: gevaarlijke bruggen, niet betreden! Maar dat doen we wel om aan de overkant te kunnen komen. Ik vond het wel eng. Ach, dat breekt een beetje anders wordt het zo saai....

Bij de wijk de Esch komen we weer het bos uit en lopen een stukje langs de watertoren. Daar zie ik een leuk boekenkastje en zet het op de foto. Ik zie Dirk achter ons lopen, hij zegt dat we een stukje afgestoken hebben en dat klopt want de pijlen ontbraken. Samen lopen we verder en even later komen we ook Larissa met haar nichtje Neva tegen. Gezellig kletsend lopen we Kralingen weer in om dan eindelijk bij de finish aan te komen, na drie uur te hebben gewandeld! Even afmelden, boekje afstempelen en mijn sweater ophalen en dan nog een lekker erwtensoepje verorberen want lopen maakt hongerig!
Dit was weer alweer de derde editie, en de laatste van dit jaar. Het was een heerlijke wandeling, bedankt RWV, en bedankt sinterklaas voor de heerlijke speculaaspoppen!

zondag, november 25, 2018

Fjoertoer Egmond 2018 / 19 km


Met Hans ga ik zaterdagmiddag naar Akersloot, daar is een van der Valk hotel waar we een nachtje verblijven. Na het inchecken gaan we eigenlijk meteen weer weg omdat we in Egmond aan Zee worden verwacht voor een rondje Fjoertoer. Deze wandeltocht hebben we beiden nog nooit gelopen. Ik ben heel benieuwd. Het moet een sprookjes achtige wandeling worden met allerlei licht- en vuur voorstellingen langs de route, het thema is Middeleeuws Egmont, met een 't' want zo schreef je het vroeger.
De organisatie is van Le Champion en kunnen we een goed verzorgde wandeling verwachten. De inschrijving is via internet zo geregeld en twee weken vantevoren krijgen we onze stempelkaarten zoals we gewend zijn van deze organisatie. Een duidelijke uitleg over waar, wanneer en hoe en de wandeling kan beginnen!

We rijden vanaf ons hotel in Akersloot naar Egmond aan Zee, nog zo'n 25 minuten karren. Maar vlakbij Egmond is het al druk, stapvoets rijden we het dorp in op zoek naar een parkeerplek. We willen hem in de Duinstraat kwijt, waar onze B&B zit van een andere wandeltocht in Egmond. Gelukkig is er net een plekje vrij!! Mazzel zeg!
In hotel Zuiderduin kunnen we onze "goodiebag" ophalen, een tasje met een petje en een key-cord, we doen deze meteen in de rugzak van Hans, hebben we niet nodig onderweg want wij dragen liever een muts tegen de kou! In het hotel is het druk!! We komen Charlotte nog tegen vlak voor de start, ik maak even een praatje en we zijn net op tijd om het startsein mee te maken van onze "groep". De start is verdeeld over verschillende starttijden, dat is wel handig in verband met de hoeveelheid mensen die eraan meedoen!! Zo kunnen we optimaal genieten van de route zonder opstoppingen e.d.

Het eerste stuk van de route gaat door Egmond heen, we komen in de Duinstraat aan en zien Cindy (de B&B eigenaar) met haar gezin buiten zitten. We gaan er heel eventjes naartoe, even gedag zeggen. Ze zijn heel verrast ons te zien. En we gaan weer verder, de duinen in. Daar zien we eerste "voorstelling", een soort van slak! Ik probeer een foto maken maar is helaas niet gelukt, het begint al te schemeren. We lopen de "noordroute", richting Egmond aan den Hoef en Bergen aan Zee. Er zijn ook diverse verzorgingsposten waar we langs lopen. Bij de eerste krijgen we een mandarijn en een flesje water. Ik wil het flesje niet maar krijg hem toch in mijn handen geduwd "want je moet veel drinken"! De straten zijn mooi verlicht door allerlei potjes met waxine lichtjes en veel huizen zien er ook mooi verlicht uit. De Slotweg waar we doorlopen, doet mee aan een wedstrijd, wie het mooiste aangekleed is. Ze hebben zeker hun best gedaan, het ziet er prachtig uit! De route loopt door een slot heen en zien daar allerlei portretten hangen van de "edelmannen en -vrouwen" van Egmond. We zien ook vuurspuwers langs de route, in het plaatsje Egmond aan den Hoef. Vanaf hier is het best wel saai langs fietspaden die enkel "verlicht" zijn met fietslampen om de 100 meter. Soms zie je echt geen hand voor ogen, het is dat er af en toe mensen voor ons lopen die als een soort kerstboom versierd zijn met lichtjes......

Bij de schaapskooi krijgen we een gevulde koek of een appelflap en er staan dixies, we stoppen hier alleen om te plassen en gaan dan weer door, richting Bergen aan Zee. Dat is ook een aardig stuk in het donker. Af en toe worden we verrast met een licht-voorstelling maar mijn maag begint toch wel te knorren nu. Ik heb trek in iets warms! Bij de rust plek Huize Glory, die paars verlicht is, kunnen we even zitten in de tent met een beker erwtensoep. Die is heel erg lekker!! Ik kom hier een beetje bij. Bij het verlaten van de rustpost krijgen we een zoute kaasstengel. Het is lekker fris en droog buiten en gelukkig waait er niet al te veel wind maar ik begin het nu een beetje koud te krijgen. Opgefrist gaan we richting het strand maar om daar te komen moeten we het duin weer af wat best lastig is als je niets ziet!! Schaars verlichtte paden brengen ons naar Bergen aan Zee, ik struikel nog over een steen wat mijn linkervoet niet leuk vindt!

Bij het restaurant de Zilte Zoen willen we ons even echt gaan opwarmen, met een lekkere bak cappuccino en een appeltaart. Hmmm.....wandelen is leuk!! Het is er druk maar plek genoeg om te zitten. Eigenlijk is dit het verlengde van de eerste rust, want die hebben we net achter ons gelaten. Hierna gaan we niet meer rusten dus moeten we het er nu even van nemen toch?? Na de rust gaan we het strand op voor het laatste stukje van de route, nog zo'n 5 km! Een prachtig lint wandelaars zien we opdoemen, bijna iedereen heeft wel iets van een lichtje bij zich......het strand is goed te belopen, het is eb. En ook hier worden we getrakteerd op allerlei voorstellingen, zoals een soort paard met vleugels, een verlicht schip en een vuurspuwende draak. In de lucht zien we een soort kwallen, erg mooi om te zien.
In de verte zien we de finish opdoemen, de mensen van de zuidroute komen hier het strand op dus het wordt drukker en drukker. Eindelijk kunnen we een finish-foto maken en lopen daarna het centrum van Egmond in, linea recta naar onze auto. We zijn moe van al de indrukken en na een half uur rijden duik ik het bad in op onze hotelkamer.
We hebben genoten van deze wandeling al had ik er wel een andere voorstelling van gemaakt, ik had meer spektakel verwacht! Maar desalnietemin was het een goed georganiseerde wandeling, ik kijk er met plezier op terug.

klikkerdeklik voor foto's

Rondje Breukelen 2018 / 21 km

Ik heb een verslagje gemaakt van deze tocht middels de foto's. Klik op de link en zie daar de tekst

fotoverslagje

zondag, november 18, 2018

RS80 Wassenaar 2018 / 25 km


De vierde editie van de Randstadserie ga ik lopen in Wassenaar, dit keer de 25 km route. Ik vind Wassenaar en omgeving erg mooi ik verwacht een prachtige route te lopen vandaag.

In de kantine van v.v. Blauw Zwart is het megadruk met wandelaars die staan te popelen om weg te gaan want men kan pas om 9.00 uur vertrekken. De routebeschrijving krijg je buiten pas uitgereikt wat ik altijd een beetje jammer vind want de vrijwilligers worden bijna onder de voet gelopen daar iedereen snel wil vertrekken. Daarom wacht ik nog even tot de grote bups weg is, dan kan ik op mijn gemak beginnen!

Vanuit de kantine loopt de route een stuk door de bebouwde kom met de zon die al flink staat te stralen wat het lopen bemoeilijkt maar na een bocht staat de zon in de rug en loopt het weer lekker.

De mooie villa’s in Wassenaar staan ook weer te blinken in het zonnetje en ik probeer de zonnestralen, ook wel Jacobsladders genoemd, te vatten met mijn fototoestel. Dit verschijnsel vind ik altijd erg mooi en loop te genieten. Tot aan de eerste geplande rust bij brasserie de Badmeester die op 8 km zit. Maar omdat ik zie dat er behoorlijk veel wandelaars naartoe lopen besluit ik door te lopen, het strand op. Volgens de routebeschrijving moet ik na ongeveer 2 kilometer het Duinpaviljoen tegenkomen. Ik ken dit van andere loopjes zoals de Kippenloop en de Zeemansloop, niet wetende dat deze niet open is in de wintermaanden!

Het stukje strand is heerlijk, met de zon en de wind in de rug kom ik al snel bij de strandopgang maar tsjonge.......die is stijl!!! Als ik bovenkom sta ik amechtig te hijgen en doe alsof ik van het uitzicht geniet.........ik maak er wel een foto van.

Het beloofde Duinpaviljoen is dus echt dicht, een beetje een domper want de volgende rust is pas op 15 km. Maar ja, het duinpad is prachtig. Wel veel stijgen en dalen wat de pot schaft, ik doe het er maar mee!

Dan zie ik in de verte de boulevard van Katwijk, en een gouden koepel. Wat zou dat zijn, ik loop er wel vaker langs maar nooit geweten wat het is. Ik loop de oprijlaan op want het hek is open, het blijkt een Soefi tempel te zijn. De kleur van het gebouw is geel en er is geen mens te bekennen. Ik loop er omheen en geniet even van de stilte hier en ga weer verder naar de boulevard waar ik in het Standhuys Katwijk even neerstrijk voor een uitgebreide rust! Een lekkere koffie met een appeltaartje heb ik nu wel verdiend vind ik!!

Na de rust loop ik een heen-en-weetje want ik heb een keuzemoment in de route overgeslagen. Op 14,4 km konden we kiezen tussen of via het strand naar de rust, of via het duinpad. Wel jammer dat het niet vermeld staat dat als je het duinpad kiest, je weer een stuk hetzelfde terug moet lopen maar ja. Ik durf nu niet andersom te gaan omdat de route dan misschien anders is.

Wat nu volgt is een prachtig stuk natuur door het Panbos. En natuurlijk zit het bruggetje er ook in, de bekende “Kippenloopbrug”. Bij deze loop is dit het punt waar de kippenpootjes worden uitgedeeld, nu is de parkeerplaats verlaten op een paar auto’s na. Aan de overkant van de weg zit een Pannenkoekrestaurant die uitnodigend zijn deur open heeft staan.....tijd voor een bakkie thee!

De laatste vijf kilometer zijn niet bijzonder, een heel lang stuk langs een autoweg, wat ik weer herken van de Kippenloop en de Zeemansloop. Paviljoen de Klip zit ook in de route maar die loop ik nu voorbij, de finish lonkt! Nog een stukje langs een camping met houten chalets en dan bereik ik om 15.30 uur de finish. Ik meld mij af, geef een complimentje over de route, haal een stempeltje en een plaatje en na een frisje rij ik weer huiswaarts. Bedankt RS80 voor deze mooie wandeling, ik heb er weer 25 km op zitten.


hier de foto's

zondag, november 04, 2018

RWV Winterserie (1) 4-11-2018 / 10 km


Aan het eind van elk jaar begint de Rotterdamse Wandelsport Vereniging altijd met de Winterserie. De start is steeds vanuit het Langepad in Kralingen en je kan drie afstanden lopen, 5, 10 en 15 km. Omdat wij nog het een en ander te doen hebben vandaag, kiezen we voor 10 km. En het is vandaag weer ontzettend lekker wandelweer, wat boffen we toch de laatste tijd wat dat betreft!

Als Hans en ik het sportpark bereiken komen we meteen Sjaak tegen, hij gaat vandaag met twee van zijn clubleden de 15-km route lopen. Het is in de kantine al ontzettend druk!! Ik moet mij een weg banen naar de inschrijf tafel om een kaartje in te vullen. We gaan meteen maar voor de hele serie en ik verbaas mij wederom over de prijs!! Drie hele euro’s voor de hele serie van zes, waar doen ze het van??

Na een praatje hier en daar met wat bekenden gaan we naar buiten, het merendeel is vertrokken omdat zij “weggestuurd” waren door Gerrit vanwege de drukte in het pand.
Wij lopen achter de meute aan het Kralingse Bos in. En daar komen we de eerstvolgende twee uur niet meer uit, het is vandaag de “bostocht”. Er is dan ook niet veel te melden behalve dan dat we over de vele bospaadjes lopen, langs de Kralingse plas. En toch nog een paar foto’s gemaakt, ondanks dat wij hier al vaker hebben gelopen het is toch wel weer lekker om hier te zijn en te genieten van de mooie herfstkleuren in het bos! We maken zelfs tijd voor een brugmomentje! We hebben er lekker de pas in, rusten niet bij De Big en na nog geen twee uur wandelen hebben we er alweer 10 km op zitten! Nadat ik ons afgemeld heb gaan we nog even een bakkie lekkere koffie halen in Woods, het nabij gelegen restaurant aan het begin van het Langepad. Een heerlijke afsluiting van een mooie wandeling! Bedankt RWV voor de mooie route en tot de volgende keer!!
klik hier voor foto's

zaterdag, november 03, 2018

RS80 Dordrecht / 3-11-2018 / 15 km

Een RS-tochtje staat vandaag op de planning, deze keer starten Hans en ik in Dordrecht om daar een route van 15 km te lopen. Het belooft weer lekker weer te worden vandaag, al waren de autoruiten op sommige plekken in het land bevroren, bij ons niet.
Bij het inschrijfbureau in de sportkantine van korfbalvereniging DeetosSnel in Dordrecht is het niet meer zo druk, want de meesten zijn al om 9.00 uur vertrokken, wij doen het kalmpjes aan. In de kantine tref ik een paar dames van de “Bende van Dordt”, Joke en Marja. We kletsen wat en ik meld ons aan, een uitgebreide routebeschrijving ligt weer voor ons klaar.

Als we vertrekken hoor ik opeens mijn naam, Anneke en Maaike zijn er ook! Wat grappig dat ik toch weer telkens wat bekenden tegenkom bij een wandeltochtje.

Na een stukje bebouwde kom belanden we al snel in het Weizigtpark. De beplanting begint al aardig in de herfst kleuren te komen, het is er prachtig. We lopen in een straat dat Twintighuizen heet, wel grappig want vroeger stonden hier ook echt 20 huizen, aldus het straatnaambordje.
We zijn inmiddels aangekomen in het centrum van Dordrecht, met 118.307 inwoners en met zijn vele kades en bruggetjes want het is ook een havenstad. Als we een hoop kabaal horen van een groep meeuwen zien we hier dat de waterstand wel erg laag is dit keer. Zie foto.
Na ongeveer zes kilometer krijgen we trek in een bakkie cappuccino en strijken neer bij een restaurantje vlakbij het Groothoofd aan het water. Het is er best druk, vooral met wandelaars en de appeltaart smaakt goed. De koffie krijgt net geen voldoende helaas maar met een hapje taart goed te doen........
Na de koffie-met gaan we weer op pad, de Groothoofdspoort onderdoor. Het is een nog bestaande stadspoort en staat bij het punt waar de drie rivieren, de Oude Maas, de Merwede en de Noord bij elkaar komen. Zie hier voor meer info
We lopen naar het kleinste straatje van Dordrecht, de Zakdragersstraat. Dat is echt heel smal, en natuurlijk gaat de route ook door deze straat. Zie foto.

Via allerlei poortjes en hofjes, lopen we door een kloostertuin. We vergapen ons aan de mooie geveltjes hier. Het is marktdag vandaag en gezellig druk in het centrum.
In de Museumstraat zie ik een poort van een hofje, het Arend Maartenshof en nieuwsgierig lopen we naar binnen. Het is een oase van rust, rondom een pleintje staan 38 woningen rond een waterput en mooie platanen. Het waren oorspronkelijk woningen voor arme vrouwen gebouwd in 1625. Er is ook een regentenkamer met portretten van Arend Maartenszoon, de stichter van het hofje en de eerste regenten, het is een interieur uit 1701. Wij gaan hier niet naar binnen al zijn bezoekers hier welkom. De informatie heb ik van Wikipedia.
Voor meer info zie hier
Bij de geplande rust aan het Otto Dickeplein lopen we door omdat we net weer twee kilometer erop hebben zitten, en hebben nog geen behoefte aan weer een rust. De dames uit Dordrecht komen we hier tegen, zij hebben een sneller tempo en lopen ons voorbij. Als we de splitsing met de 25-km route voorbij zijn, komen we weer in een parkje en lopen langs landgoed Dordwijk. Ineens hoor ik mijn naam, komen Anita en haar echtgenoot Frans voorbij stuiven! Het is “hoi-hallo-en-dag” en weg zijn ze weer, wat een tempo!!

Bijna aan het eind van de route lopen we een viaduct onderdoor om vervolgens eroverheen te lopen richting station Dordrecht-Zuid. Vanaf hier is het gepijld naar de start dus we weten nu dat we in de buurt van de finish komen.
Ik meld ons af, maak een compliment over de geboden route gemaakt door Joop, krijg een stempel plus plaatje voor mijn boekje en zo komt er weer een eind aan een leuke dag! We sluiten de dag af met een lekkere lunch in restaurant de Merwelanden!


Oh ja, 450 wandelaars mochten vandaag genieten waarvan 165 op de 15 km route!


klik hier voor meer foto's

zondag, oktober 28, 2018

Rondje Beren 2018 / 12 km

Hoe een saaie dag een onverwachte wending kan hebben!

Zondagochtend, wat zullen we gaan doen? Ik had een wandelplan in gedachten, gisteren, maar mijn bed lag te lekker!!! Dan maar uitslapen en zien wat de dag gaat brengen. Het voorspelde slechte weer is weer eens fout, het is lekker zonnig! Maar met een stevige oostenwind voelt het schraal aan, dat wel. Na een uitgebreid ontbijt, wat lezen en koffiedrinken besluiten we toch de kuierlatten te nemen, het is veel te lekker weer om binnen te zitten. We dachten naar "De Beren" te gaan lopen, een paar dorpen verderop zo'n 7 kilometer en weer terug. Zo gezegd zo gedaan, en we hebben "mazzel" want de wind staat in onze rug. Dat is lekker lopen zo! Via het park, over de Konijnendijk en nog een lange, lange dijk komen we aan bij het Berenrestaurant. En het is inmiddels lunchtijd. Omdat de klok een uur terug is gezet, maar onze biologische klok nog niet, is het ECHT lunchtijd nu maar in het restaurant is het stilletjes. Dat wordt later goedgemaakt. Na een lekkere lunch vertrekken we weer om op huis aan te gaan. Richting het dorp Heenvliet, en Geervliet door de stille dorpskern waar ik mijn naam aan een gevel zie hangen, een kapperszaak! En dan, de Groene Kruisweg op. He bah, de wind staat nu pal op ons gezicht. Zullen we de bus pakken, het is een geinjte van mij maar als we langs de bushalte lopen, zien we dat ie over 2 minuten al komt! En ja hoor, op de aangegeven tijd komt ie er aan. Gelukkig heb ik altijd mijn OV pas bij me dus kunnen we lekker in de warme bus een paar haltes meerijden. Bij de halte vlak voor Spijkenisse stappen we uit om de rest naar huis te lopen, via de AH want er zijn wat boodschappen vergeten.
Zo komt er een eind aan een onverwacht leuk middagje wandelen en hebben we er toch nog bijna 12 km op zitten!

nog meer foto’s

zondag, oktober 21, 2018

Ameland Tussen Slik & Zand wandeltocht 20-10-2018 / 25 km



Ik heb al op heel wat plekken in Nederland gewandeld maar Ameland, daar ben ik nog nooit geweest. Door een mazzeltje via Facebook kon ik een gratis ticket krijgen voor de tocht Tussen Slik & Zand dus dat was meteen aanleiding tot het boeken van een leuk hotelletje op Ameland. En meteen maar een ticket bijgeboekt voor Hans, hij wil ook mee!

De tocht start op zaterdag 20 oktober maar wij gaan vast op vrijdag naar het eiland. Een belevenis op zich want we gaan via de Afsluitdijk, ook nog nooit overheen gereden.....We rijden tot Holwerd waar we de auto parkeren want die hebben we niet nodig op het eiland. Als we aankomen in de vertrekhal van de boot hoor ik mijn naam, Margriet is er ook met haar broer. We komen haar nog tegen op de wandeldag maar daarover later meer.....
In de boot ontmoeten wij Karin en haar schoonzus Gaby en het hondje Luuk, zij gaan een andere afstand wandelen en logeren ook op Ameland. Gezellig kletsend varen we naar de overkant, de tijd gaat zo lekker snel want voor we het weten zitten we in de bus naar ons hotel, die staat ons al op wachten!

Inchecken en een bakkie op het balkon, in de zon! Het is nog steeds prachtig weer, dat belooft wat voor morgen want dan zijn de voorspellingen ook gunstig!

De start van de tocht is in het centrum van Nes, een kilometer lopen vanaf ons hotel. En ook niet zo vroeg, om 9.30 uur, dus wij gaan op ons gemak na een uitgebreid ontbijt lopend naar de start. Op het kerkplein is het nog rustig, een bandje van drie man staat lekker te spelen, gelukkig geen schreeuwerige hoempapa muziek, wat een verademing!!
We leveren ons bonnetje in voor de gratis rugzak van Camelbak, de sponsor van de tocht. En na een toespraak vlak voor de start worden we weggetoetert, de natuur in. Carla en Tina lopen er ook en ik maak even een praatje tot de eerste rust. Het is genieten van al het moois om ons heen en volgen de gifgroene pijlen die goed te zien zijn. Een routebeschrijving is niet nodig. De eerste rust is al op 4 kilometer, maar hier gaan we nog niet zitten. Even een bekertje water drinken, een hapje banaan, reepje of een koek er is vanalles maar geen koffie, lopen we weer door.

Over talrijke duinpaadjes lopend gaat de route naar de tweede rust. Het is stijgen en dalen wat de pot schaft en het is best zwaar! Onderweg komen we Margriet weer tegen, zij loopt een andere afstand dan haar broer. Tot aan de rust lopen we gezamenlijk op en op een smal duinpad lopen we een zeer langzaam lopende dame achterop. Nadat we dit eventjes aangezien hebben besluiten we haar voorzichtig te passeren want dit gaat wel erg langzaam. Na de passeer truc lopen we een brede weg op.....richting de rust! Een groot veld met banken en tafels. Ik haal wat koffie en te eten voor Hans en rusten hier wat uit, samen met Margriet en Charlotte die we ook hier weer tegenkomen. Even uitpuffen!!

Margriet vertrekt iets eerder dan wij en Charlotte wacht op haar wandelmaatjes dus wij gaan weer samen verder richting strand. Het is zwaar lopen, al die zandduinen op en weer over mul zand langs het strand. Maar ik geniet want strand en zee vind ik heerlijk! Het waait behoorlijk en hebben de wind in ons gezicht maar dat deert me niet, we gaan het strand weer af om daar vervolgens verderop weer het strand op te gaan maar nu een stukje langer.
Het is bikkelen maar hebben weer een rust in het verschiet dus daar houden wij ons aan vast. Mooie vennetjes en paadjes is ons deel en zien ook een hok vol bokken (zie foto) maar we verlangen nu wel even naar een rust! Lopend langs een chalet/camping park zien we die opdoemen in de verte. Hans gaat ons boekje afstempelen en haalt wat te drinken. Helaas.....een soepje en geen koffie. Maar die is toch welkom want het zout moet aangevuld worden al had ik koffie ook wel lekker gevonden....

Als we vertrekken voor het laatste stuk zien we ineens Karin, Gaby en hondje Luuk zitten, zij zaten net om de hoek! Na een praatje besluiten wij te gaan om hen even later weer te treffen net voordat we de lange, lange dijk op gaan naar de finish. Die dijk is bijna 4 km lang en het eindpunt kunnen we al zien, dat duurt nog best lang voor we die bereiken! Maar al kletsend met elkaar en met Luuk die onvermoeibaar door huppelt en af en toe naar fietsers blaft lopen we bijna ongemerkt de finish tegemoet.
Trots op Hans, hij heeft vandaag voor het eerst 25 km gelopen!

In Nes is het gezellig druk. We melden ons af, krijgen een leuk aandenken in de vorm van een speldje, maken finish foto’s van elkaar en zoeken een leuk café voor de nazit. Dat valt nog niet mee maar lukt uiteindelijk toch. Hmmm.....een lekker finish biertje gaat er wel in op het terras. Het is dus nog steeds lekker weer maar toch wordt het een beetje kil en gaan we even binnen zitten en bestellen nog een borrel hapje!! Super gezellig maar dan is het toch tijd geworden om afscheid te nemen. Wij gaan ieder naar ons hotel, lopend. Alsof wij nog niet gelopen hebben vandaag........
Op zondagochtend vertrekken we weer, na een uitgebreid ontbijt lopend naar de haven voor de boot van 10.30 uur. Ik app Karin dat wij deze boot hebben en net als ik bericht krijg: “ik ook” zien we hen vlakbij ons zitten op de boot, zij moesten hard doorlopen om de boot te halen, ze zitten nog na te hijgen! En weer is het een gezellige boel tot Holwerd waar wij afscheid van elkaar nemen.
Er is een eind gekomen aan een heerlijk wandelweekend, en rijden terug naar Spijkenisse. Op de Afsluitdijk maken we een tussenstop bij het monument, hoe vaak zullen we daar nog komen? Dag Ameland, wie weet komen we nog een keer terug!
De organisatie en vrijwilligers wil ik bedanken voor een voortreffelijke wandeldag!
klikkerdeklik voor meer foto's

zaterdag, oktober 13, 2018

RS80 Rijswijk 13-10-2018 / 15 km

Het is vandaag een historische dag! Waarom? Omdat het de warmste dag die ooit gemeten is! Ter vergelijking: 13 oktober 1975 was het 3,5 graden en het had gesneeuw! Zie foto.
Op deze bijzonder warme dag gaan Hans en ik naar Rijswijk, de Randstad Serie lopen. Een van de 10 wandelingen die in de winter wordt georganiseerd door RS80 en in korte broek en t-shirt!
Bij de startlocatie in zwembad de Schilp is het natuurlijk erg druk, Hans parkeert de auto buiten het terrein. Ik ga vast inschrijven.

Met een uitgebreide routebeschrijving voor 15 km gaan we op pad, mijn jasje kan in de auto blijven. De eerste kilometers zijn al prachtig, we lopen door twee parken, langs landhuis de Voorde en langs het Museum Bescherming Bevolking. Ook doen we huis Overvoorde aan en bereiken het Kruisvaarderspark. Het blijkt dat we op de Landhuizen route zitten, getuige de mooie huizen die we zien. Na zo'n 1,5 uur lopen krijgen we trek in koffie en we hebben dan inmiddels het centrum van Rijswijk bereikt. Even lopen we in een mensenmenigte omdat het vandaag marktdag is, wat veel gezelligheid brengt maar de pas kunnen we er niet meer in houden! Dat geeft niet, want we zien al snel een lunchroom waar we een cappuccino kunnen drinken. Gelukkig gaat het draaiorgel een eind verder staan, jeetje wat een herrie! Ik krijg ook trek en vraag naar de soep van de dag..........die is er niet! Jammer!! De koffie komt niet in onze top 10 en al snel vervolgen wij ons pad.

Er volgen nog een aantal parken waaronder het von Fisennepark en het Rijswijkse Bos. We lopen in een prachtige laan met uitzicht op de Naald van Rijswijk. De Naald van Rijswijk is een obelisk die ter herinnering aan de vrede van Rijswijk (september 1697) is opgericht in Rijswijk op de plaats waar vroeger het stadhouderlijk paleis Huis ter Nieuburch heeft gestaan. In dit gebouw vond de ondertekening van het vredesverdrag plaats. De gedenknaald werd gebouwd in de periode 1792-1794 uit materiaal van het Huis ter Nieuburch, dat toen werd afgebroken. In het Monumentenregister is de naald ingeschreven onder nummer 20086 met de naam "Ter Nieuwburg". De gedenknaald was tot 15 januari 2016 eigendom van de Staat (in portefeuille van de Rijksgebouwendienst); dit monument is op 15 januari 2016 overgedragen aan de Nationale Monumentenorganisatie. Het Rijswijkse Bos is nog steeds eigendom van de Staat: in Staatsbosbeheer. Aldus Wikipedia.
Het is een mooi park en we genieten van de herfstachtige kleuren want ondanks dat de temperatuur anders doet denken, het is wel herfst! We lopen langs het oude stadhuis wat aardig in verval is geraakt, en langs een mooie singel achter de Rijswijkse Schouwburg, de mooie fontein zet ik op de foto. We lopen langs een glazen piramide wat lijkt op het Louvre maar wat het treinstation Rijswijk blijkt te zijn. Op het plein waar drie mannen op elkaar staan (niet echt maar een kunstwerk) gaan we eventjes bij een snackbar zitten, we krijgen nu toch wel weer trek. Een broodje bal en een soepje gaan er wel in en daarna lopen we de laatste kilometers naar de finish. Helaas over een lange, opgebroken weg. Maar wel met een dixie die open is, ik moet heel nodig en maak er dankbaar gebruik van. De finish bereiken we rond 13.45 uur, ik ga alvast de auto opzoeken terwijl Hans ons afmeld. Ik heb genoten van de warme, zonnige wandeldag met veel natuurschoon. Bedankt RS80!


klikkerdeklik voor de foto's

zaterdag, september 29, 2018

RS80 Vlaardingen 29-9 / 15 km



Vandaag is het tijd voor een wandeling bij RS80, die wandelingen organiseert in en rond de Randstad en de eerste tocht start vandaag in Vlaardingen. Hans gaat mee en we kiezen voor de 15 km variant. Het belooft een mooie dag te worden. Bij het inschrijven kom ik Sandra tegen, kunnen we gezellig samen lopen dus gedrieën gaan we om 9.15 uur op pad. We horen een man mopperen dat er geen pijlen zijn......eeeuh hoezo geen pijlen, de eerste zien we meteen al als we naar buiten lopen. Hij moet echt effe langs Specsavers!!

We hebben een uitgebreide routebeschrijving meegekregen dus het zal een afwisselende route zijn gezien de vele aanwijzingen. Het wordt een dag met veel brugmomentjes en zelfs een paaldans momentje!

Maar eerst gaan we richting het tunneltje onder de A4 door, die we later weer door middel van een brug oversteken. De Aelos molen lopen we voorbij wat bij mij herinneringen oproept aan de Haring en Biertocht. Hier kregen we een ijzerkoekje, een Vlaardings lekkernij. Het is een stellingmolen waarvan de geschiedenis teruggaat naar de 15e eeuw.

Na de brug over de A4 komen we in een stukje nieuwbouw aan, en daarna langs het Franciscus-Vlietlandziekenhuis. Hier krijgen we een routewijziging, we lopen over ijzeren platen vlak langs de A20 en zien een soort huisje van plastic waarschijnlijk van een zwerver. We lopen het Beatrix park in langs het monumentje van de Schiedammerpark moord, een meisje van 10 werd in 2000 vermoord en haar vriendje van 11 werd neergestoken, hij heeft het overleefd en er is op de vindplaats een vlinder vol bloemen gemaakt en ook een mozaïek bankje met een vlinder erop.

Het is tijd voor een rust als we de Beethovenflat in de verte zien, waar in het activiteiten centrum aldaar een rustmogelijkheid is. We komen hier even bij met een heerlijk kopje cappuccino en thee voor een wandelvriendelijk prijsje! We nemen zelfs tijd voor een soepje die lekker vers is en heerlijk smaakt. Het is er wel warm en voordat we in slaap sukkelen vertrekken we maar weer snel!

Na de rust lopen we langs een trimbaan richting het tunneldak over de A4 en door een mooi park over een pad van 1490 meter lang, en dat is geen straf want het is hier mooi en heerlijk rustig. Een kat zit te zonnen in zijn tuintje en Hans ziet een specht wat een Vlaamse gaai blijkt te zijn maar ik krijg hem niet goed op de foto.

Bijna zijn we aan het eind van de tocht, heb ik weer bijna een kennismaking met de grond als ik struikel over een pol gras, ik blijf er achter haken met mijn voet! Hans die voor me loopt kan mijn val opvangen en met de schrik nog in mijn lijf loop ik door......

Langs de Vlaardingervaart zitten veel vissers. En het is druk met fietsers. De laatste brug die we over moeten levert een laatste brugmomentje op en komen we aan op de watersportweg die we uitlopen om vervolgens weer bij de finish uit te komen. Hans gaat vast de auto ophalen als ik ons samen met Sandra afmeld.
Complimenten voor de parcours bouwer Rene Burger want wij hebben genoten van deze tocht! Mooi weer, veel brugmomentjes en veel natuurschoon en dieren gezien, de ingrediënten voor een heerlijke wandeldag!
klik hier voor meer foto’s

woensdag, september 26, 2018

SOP tocht Zwijndrecht 26-9-2018 / 25 km


De wandelingen van de SOP zijn altijd op een woensdag en het zijn groepswandelingen. SOP staat voor Samen Op Pad. Nog niet zo heel lang geleden maakte ik kennis met deze vorm van wandelen. En dat is mij wel goed bevallen, het wandelen krijgt hier een andere dimensie. En daarmee bedoel ik, dat je het wandelen op een andere manier ervaart als je in een groep loopt, omdat je niet op pijlen e.d. hoeft te letten, je loopt gewoon met de groep mee zodat je meer oog hebt voor wat er om je heen gebeurt. En het is natuurlijk ook erg gezellig, er wordt wat afgekletst onderweg! Een lopend theekransje als het ware......

De wandeling van vandaag is uitgedacht door Quirinus Hoogland uit Zwijndrecht. Elke wandeling wordt door iemand anders, meestal een local, uitgezet.
Vandaag is dus de start in Zwijndrecht, bij Xiejezo, een wijkcentrum. De start is altijd stipt om 10.00 uur en Quirinus begint eerst met een praatje en vervolgens wordt Gerda in het zonnetje gezet voor 168 wandelingen en krijgt een certificaat uitgereikt. Daarna kunnen we op pad, de A16 onderdoor richting de eerste wagenrust. De rusten worden ook georganiseerd door de maker van de tocht. Quirinus heeft zijn vrouw, dochters en kleindochters ingezet en jeetje, wat hebben zij er een werk van gemaakt! Het lijkt wel een high tea, zoveel lekkers staat er op de tafel. Genieten dus....van de rust die we staande genieten want het duurt niet lang voordat het fluitje klinkt.

We lopen een heel mooi stuk langs de Waal en passeren diverse mensen die wel zullen denken: hee.....is de vierdaagse verdwaald? Aldus Joop, een wandelaar waar ik een stukje mee oploop. We kletsen wat af en zo zijn we alweer snel bij de grote binnenrust in een voetbalkantine van v.v. Rijsoord. Ik moet even een telefoontje plegen en Joop haalt een bakkie voor ons. Helaas duurde het telefoontje iets te lang waardoor ik niet echt heb kunnen genieten van de rust want het sein “vertrekken” klinkt alweer snel voor mijn gevoel. Maar ja, het is lekker weer en gaan op pad als iedereen weer present is.

D.m.v. een zogenaamd “heen-en-weertje” lopen we weer verder en doen het plaatsje Hendrik Ido Ambacht aan wat tegen Zwijndrecht aan ligt. De weilanden worden niet geschuwd, we mogen zelfs een paar hekjes over klimmen wat weer andere spieren doet aanspreken. De klimspieren hahaha! Het maakt de wandeling wel afwisselend.

De zon schijnt uitbundig vandaag, de jassen kunnen weer uit. Via het Burgemeester Baxpark komen we bij een bijzonder stukje van de route, het Perenlaantje. Mooi overdekt door perenbomen die door een soort hekwerk gesteund worden, het lijkt op een tunnel. Aan het eind van de “tunnel” komen we bij de tweede high tea rust. Wel jammer dat ik aan het eind van de rij sta en als ik bij de tafel aankom bijna alles op is en wij ook weer verder gaan......

Om de laatste kilometers vol te maken lopen we via een parkje met allerlei kunstobjecten naar de waterkant met zicht op de skyline van Dordrecht. Ideaal voor veel foto momentjes, het is er prachtig weer voor! We komen aan bij het drie-rivieren punt waar de Beneden-Merwede, de Noord en de Oude Maas bij elkaar komen. En lopen langs de Watertoren met het zicht op de “blokfluit brug”. We lopen richting de finish middels een paar zigzaggetjes door de straten van Zwijndrecht. En net als ik denk: phoehee, waar is nou die finish? Zien we ineens het wijkcentrum opdoemen.
Ik bestel een “gele rakker” voor Joop en een frisje voor mezelf en praten nog even na. Een leuke wandeldag is weer een feit! Ik neem afscheid van mijn wandelmaatjes van vandaag en bedank Quirinus voor de mooie tocht. Ik ben weer een ervaring en een stempel in mijn boekje rijker!





voor foto's klik hier

zondag, september 23, 2018

Dam tot Dam wandeltocht 22-9-2018 / 42 km


Hier het verslag van de "appel-tocht"......eeeeuh Dam tot Dam wandeltocht!
Dit is de 16e editie van deze wandeltocht, uitgegroeid tot een mega-evenement, georganiseerd door Le Champion. Er hebben zich dit jaar 16.000 wandelaars ingeschreven voor verschillende afstanden van 10 tot 42 km. Ik doe dit jaar voor de 12e keer mee en ik ga voor het eerst de 42 km lopen. Helaas wel in mijn eentje, de afspraak om samen met iemand te lopen is afgezegd. Maar niet getreurd, ik vermaak mij wel en daar heb ik de hele dag de tijd voor!!

Het is die zaterdagochtend erg vroeg omdat ik om 6.35 uur de trein in Zaandam wil halen en het is een uur rijden naar Zaandam. Helaas loopt het allemaal anders en kom ik in Koog aan de Zaan terecht waar ik de koets in een zijstraat kwijt kan, vlakbij het station. Mooi, dan kan ik vanaf daar naar Amsterdam reizen, want daar is de start van de tocht.
De geplande starttijd van 7.00 uur haal ik niet, omdat ik mijn afstand nog wil wijzigen bij de helpdesk en ik moest nodig naar het toilet wat ook wat tijd in beslag nam. Met de goede startkaart ga ik van start en hee.....er is geen snackje bij de start??? Bezuinigingen?

Ik loop door de nog stille straatjes van Amsterdam, de route is mij op dit deel wel bekend en kan ik zo langzamerhand wel dromen! Bij de eerste rustpost onder de Amsterdamse brug over het Amsterdam-Rijnkanaal ga ik niet zitten maar omdat ik met een rugzak loop moet ik even een en ander organiseren. Ik krijg ook een flesje water mee en een pakje Sultana's die ik in de rugzak doe voor thuis. In het verlengde van de brug ligt de Schellingwouderbrug over het Buiten-IJ. Beiden bruggen uit 1957 vormden destijds de eerste vaste oeververbinding over het IJ in Amsterdam. Door de komst van de Coen-, IJ- en Zeeburgertunnel vormen de bruggen tegenwoordig de lichtst bereden oerverbindingen in deze regio.

Bij deze Schellingwouderbrug is de splitsing met de 27-42 km, de 42 km lopers moeten naar rechts om de extra lus te lopen die de 42 km vol moeten maken. En wat voor lus! We gaan een dijk op, de Uitdammerdijk richting Durgerdam. En die is lang!!! Onderweg bel ik Hans om de tijd te doden. In Durgerdam is een Champion-post, van de organisatie. Daar bieden ze een appel aan maar ik hou niet van appels, ze maken je handen kleverig en wat moet je met het klokhuis? En ik krijg er meestal last van tijdens het lopen dus doe maar niet. We lopen door naar het volgende dorp, Ransdorp. En de lange. lange weg ernaar toe is saai! Er staan twee dixies aan het eind van de dijk maar er staan drie wachtenden, ik loop door. In Ransdorp is de tweede stempelpost en het gaat net regenen, en in het prieel kan ik mijn poncho aandoen. Ik krijg hulp van een EHBO-er en hij geeft mij een reserve-poncho, erg lief. Maar het is niet nodig want als ik 100 meter verder ben zie ik een café. Ik neem de kans waar om lekker droog en warm iets te drinken te halen, ik ben nu wel toe aan een bakkie koffie! Ik schrik mij een hoedje, het is vol in het café!! Gelukkig is er plaats aan de bar. De koffie is duur, € 2,50 voor een kartonnen bekertje filterkoffie, ze buiten het wel uit zeg!
Als ik opgewarmd ben ga ik weer op pad, op naar Schellingwoude. Maar eerst nog een ellen-lang pad aflopen. Ik dacht dat ik de drukte in zou lopen in Schellingwoude, maar het is nu wel erg stil, zou iedereen al voorbij zijn? Bij de Niewendammersluis is het ook erg stil. Daar namen we bij voorgaande edities meestal een lekkere appeltaartpunt, de lekkerste van Nederland. Maar ik loop nu door want ik ben vrij laat merk ik nu. De derde post, het Barkpad op 29 km, is ook erg stil, een zanger van het Nederlandstalige lied probeert er nog sfeer in te brengen wat hem nauwelijks lukt. Hier krijgen we ook weer een appel!! Zijn alle snacks nu op???! Lekker goedkoop zo voor de organisatie. Hier ga ik wel eventjes zitten om mijn meegebrachte krentenbol te eten. Niet lang want de tijd dringt. In de wijk Kadoelen is het weer zoals altijd erg gezellig, met vlaggetjes aan de huizen en muziek. Alleen het Sjantikoor is al aan het opruimen, zo jammer dit! Mijn water is op en ik vraag aan een gezin dat buiten zit om een refill en maak even een kletspraatje. Ze vragen honderd-uit over de tocht!

Van Barkpad naar het Molenwijkpark 4,5 km verder is de situatie precies hetzelfde, niet druk en weer een appel.....nou ja zeg! De band die er speelt is verschrikkelijk om aan te horen, een of andere rap-band. Dus hier zit ik ook niet lang en ga nog even naar het toilet. De route ernaartoe is wel verrassend, omdat er een brug in reparatie is. Ik loop te genieten van deze verrassing. Onderweg word ik weer op de foto gezet door Wandelfotografie, de man vraagt of ik de laatste ben?? Nee hoor, nog lang niet. Maar het scheelt niet veel haha. In het Molenwijkpark staat een stand van Beemsterkaas en ik heb wel trek in een stukje, krijg ik zomaar een heel zakje met blokjes! Lekker voor onderweg of straks in de trein.

Vanaf Molenwijkpark tot de laatste rust bij Vredeweg volgt een saai stuk, tenminste dat denk ik, puttend uit het verleden. Maar ook dit keer een wijziging in de route, dat vind ik wel leuk en ik ga met mijn muziekje op lekker doorstampend naar de laatste rust bij de Vredeweg, ik heb er dan 36,5 km op zitten. Daar krijg ik een lekkere stol zoals altijd, maar waar is de gratis koffie gebleven?? Ook wegbezuinigd?? En wederom blijf ik niet lang zitten, het is vandaag geen getrain op rusten! Nog 5,5 km over de JM den Uijlbrug richting haven van Zaandam. Op dit stuk van de route is het nog redelijk druk, je mag tot 17.00 uur finishen. Ik kom twee dames tegen, op slippers! Je moet het maar durven...... Lopend door het centrum van Zaandam, waar de terrasjes vol zitten met wandelaars die al gefinished zijn, moeten we nog een laatste stukje naar de finish. Die vind ik ook best saai en dan eindelijk, loop ik het finsh terrein op. Daar is het reuze gezellig, ik scoor een Radler en zoek een plekje om bij te komen en het thuisfront te melden dat ik klaar ben met de tocht.
En dan wordt het tijd om mijn auto op te gaan zoeken. Dat heeft nog wel wat voeten in aarde......ik ga dit keer met de pendelbus naar station Zaandam. Daar aangekomen denk ik in de goede trein te stappen, echter bij het uitstappen herken ik totaal het station niet!! Vertwijfeld bedenk ik wat te doen?? Geen idee.....jeetjemina, dat heb IK weer!!! Na overleg per telefoon met Hans en wat mensen die ik aanspreek, kom ik uiteindelijk weer op het goede station. Het was Koog aan de Zaan en NIET Zaandam Kogerveld, waar ik uitstapte! Een uur later dan gepland vind ik dan toch de auto en rij naar huis, het regent inmiddels pijpenstelen.

Ik heb een leuke dag gehad ondanks het rare einde. Maar de organisatie en verzorging was anders dan andere jaren of het kwam omdat ik vrij laat overal arriveerde en alles op was??? Geen idee maar volgend jaar ben ik er weer bij, b.l.e.w.

klik hier voor nog meer foto's

zaterdag, september 08, 2018

Wereldhaventocht 8-9-2018 / 17 km

De wandeltocht van vandaag is een oude bekende, de Wereldhaventocht van BoTu, de organiserende wandelvereniging.
Hans en ik gaan zaterdagochtend 8 september met de metro op pad, omdat het startbureau vlakbij Marconiplein zit en dus makkelijk te voet te bereiken is. Het is bijna overal in Rotterdam betaald parkeren en het wordt dan ook aangeraden met het OV te komen.

Bij het startbureau is de rust weergekeerd omdat wij vrij laat zijn, het is al 10.30 uur als ik ons aanmeld voor de route van vandaag, 17 km. Na een praatje met de bekende vrijwilligers gaan we op pad, gewapend met een uitgebreide routebeschrijving. Die zullen we niet nodig hebben omdat er goed gepijld is.

We vertrekken vanuit het startbureau richting de Schiedamse weg en het bekende bruggetje bij Delfshaven. Even een moment voor een foto, een brugmomentje genoemd. De Lage Erfbrug gaat bijna omhoog om een groot pleziervaartuig door te laten, maar wij kunnen er nog net over. In de verte zie ik de Euromast, een welbekend bouwwerk in Rotterdam. Lopend langs de bouwput voor het Erasmus MC zien we het oude beddenhuis van dit ziekenhuis nog rechtop staan. Dit gebouw gaat t.z.t. afgebroken worden omdat er een nieuw ziekenhuis is gebouwd. Het is deze week officiëel geopend door Koning Willem.

Als we bij het Maritiem Museum aankomen worden we door een vrijwilliger naar de goede weg verwezen, dat is wel handig in deze drukte. Dit weekend zijn ook Wereldhavendagen, een groot evenement dat jaarlijks in Rotterdam gehouden wordt dus daar komt nu veel publiek op af! De haven bij dit museum ligt vol met boten en bootjes, je kijkt je ogen uit. Via een loopbruggetje lopen we richting de Oude Haven, waar wij even neerstrijken voor een bakkie cappuccino. Uitkijkend op het Witte Huis genieten we eventjes van de rust, we hebben er net 5,5 km op zitten.

Na de rust lopen we richting Willemsbrug. Daar moeten we overheen om bij het Noordereiland te komen en al lopend trek ik mijn jasje weer aan, hier heeft de wind vrijspel en hij voelt fris aan......
Op de kop van het eiland hebben we uitzicht op de Erasmusbrug en dit is het decor van allerlei demonstraties van helicopter acties en vaarboten. Maar wij moeten het eiland nog rondlopen en zullen daar straks aankomen. Eerst nog de Koninginnebrug over en terug naar de Laan op Zuid en de Wilhelminakade. Daar merk je pas goed dat er veel publiek is, de wandelaars en de fietsers worden gescheiden van elkaar op de brug zodat een en ander veilig verloopt.

Zonder problemen komen we aan bij de Veerkade, het toneel van vele standjes en eet tentjes. Die drukte vermijden wij door er achter langs te lopen. Wij vinden het nu wel tijd voor een hapje en lopen richting Loos. Daar zit het terras vol maar daarnaast is nog plek, bij Fröbel.

We hebben er inmiddels 10 km op zitten en vervolgen de route richting de Parkkade. Bij de Maastunnel is het café Ech wel waar ze Rotterdam spulletjes verkopen waaronder ook poncho’s met de tekst: wat een pleuris weer. Ik koop er twee, wel leuk toch?
Bij het Mullerhoofd en de Sint-Jobshavenkade gaat het een beetje spetteren, we besluiten niet de hele ronde over de landtong te lopen maar een klein rondje.

Nog een klein stukje door Delfshaven en dan zijn we er alweer bijna. Onderweg bij de IJzeren brug kom ik Sandra tegen en we lopen gezellig kletsend richting de finish.
We melden ons af en na het stempelen van mijn boekje gaan we weer richting metrostation. Ik kijk terug op een gezellig dagje Rotterdam, de Wereldhaventocht 2018 zit er weer op!
meer foto’s hier

zondag, augustus 26, 2018

Tweedaagse van Ede 24-25 augustus / 2x 20 km



Dag 1

Donderdag avond rijden Hans en ik naar Ede toe om daar de tweedaagse te gaan lopen. Vorig jaar was het nog een vierdaagse en nu helaas maar twee dagen wandelen in de bossen in en rondom Ede! Wij logeren altijd bij Jan en Alice in hun heerlijke B&B de Boskamp en ook dit keer worden we hartelijk welkom geheten als we daar aankomen.

Na het installeren gaan we vroeg onder de wol, morgen willen we op tijd vertrekken. Dit keer is de startlocatie bij De Fietser in Ede, een stukje verder dan de Schuilplaats van vorig jaar. Nu moeten we een kleine 10 minuten in de auto zitten maar dat is niet erg.
We worden door een vrijwilliger op een plek gewezen en dat is ook wel prettig.

Omdat wij ons vooraf hebben ingeschreven, zijn we snel klaar. Na een praatje met Inez en Annika die net aan komt lopen met haar dochter, gaan wij vast op pad, de bossen in.
Al snel herken ik plekjes van andere jaren, een stukje langs de spoorlijn lopend zien we het oude ENKA terrein. De weersvoorspelling zorgde ervoor dat ik in een lange broek en jasje loop maar achteraf is een jasje niet nodig, het is heerlijk wandelweer. Na een tijdje door de bossen lopen, zien we in de verte een wagenrust maar omdat wij nog niet aan rust toe zijn gaan we er aan voorbij, na 9,5 km is de rust bij Juffrouw Tok, ons ook bekend van andere jaren.
Ik zie Ellie en Fred weglopen bij de rust en ik klets gezellig met Ellie een paar kilometer lang. Altijd leuk om bekenden tegen te komen, al kletsend leg je vele kilometers af!

Omdat het startpunt van de route van vandaag anders is, is ook de route anders en we komen nu vanaf de Ginkelse heide en de schaapskooi naar de rust. Maar een pijl staat niet de goede kant op en even zijn we in verwarring: links of rechts? Lopers voor ons zien de goede richting en daarom lopen wij er maar achteraan. Verkeersregelaars helpen ons de drukke weg oversteken, dat is wel fijn!

Op het terras nemen we een bakkie met taartje voor Hans, en even later zien we Liana ook aankomen, zij komt gezellig bij ons zitten. En nog een paar minuten later zien we Annika en Monika oversteken, en zij komen ook bij ons zitten. Wij zitten al een poosje en daarom gaan we in de startblokken voor de rest van de route, Liana loopt een stukje met ons mee, straks keren we hier weer terug.........tenminste dat is de bedoeling!! Maar daarover straks meer.....

We verlaten het parkeerterrein van het restaurant, vragen aan de verkeersregelaar: is dit de 20-km route en hij zegt ja, dus steken we over en gaan de hei weer op. Al lopen verbaasd Hans zich over de route beschrijving, die lijkt niet te kloppen, en daar hadden bij ons al alarmbelletjes moeten gaan rinkelen maar nee hoor, we lopen door.

Na zo’n 2,5 km zien we pijlen met alle drie de afstanden erop staan, we zien ook mensen terug lopen maar nog steeds geen alarmbellen. Totdat Hans de routebeschrijving er weer bij pakt, en zegt dat we klaphekjes door moeten maar die hebben we niet gezien! En ineens gaat het dagen: we zijn op de terugweg!!! Liana besluit terug te lopen maar wij gaan door, dan maar een korte(re) afstand vandaag, morgen kunnen we in de herkansing.
Aan twee dames die aan komen lopen vragen we of zij één of twee keer bij Juffrouw Tok zijn geweest, en zij zeggen een keer en dat ze twijfelden of ze wel goed liepen, nee dus! Na een tijdje heen en weer kletsen gaan wij weer verder. Dus dat betekent dat we er al bijna zijn. Wel jammer want het is heerlijk weer om te lopen.

Na het afmelden vraag ik aan Inez of het gerucht klopt dat dit de laatste keer is dat zij dit organiseren en dat klopt helaas! Wel jammer hoor, het is echt een uitje voor ons elk jaar en een prachtige omgeving om te lopen. We nemen afscheid en ik wens haar sterkte, ze zit er een beetje doorheen door alle gebeurtenissen waar wij geen weet van hebben, de dag is afgezien van een misser van ons, goed verlopen.

We rijden terug naar het centrum en besluiten een bakkie te gaan drinken op een terrasje. Na een boodschap bij de buurtsuper keren we terug naar ons tijdelijk onderkomen en genieten daar nog even na van het wandelen want we hebben heerlijk gelopen! De beloofde regen is niet gevallen gelukkig.


Dag 2

Het is deze zaterdagmorgen wat frisser dan gisteren, we hebben de lange broek aangetrokken en een wat dikkere jas. Er is zelfs regen voorspeld! We gaan het zien....
Bij het startbureau komen we Sjaak tegen die eerst nog een bakkie koffie neemt, wij vertrekken vast en we komen hem wellicht nog wel weer tegen.
De route start net zoals gisteren eerst via het terrein van de ENKA fabriek en het spoor over maar nu gaan we naar links het bos in en naderhand de heide op.

Het is heerlijk lopen door de bossen en ik krijg een appje van Annika dat zij met dochterlief bij de eerste pauze zit, wij lopen er dan net vijf minuten vandaan. Maar wij hebben nog geen behoefte aan een rust en we hebben ook nog geen trek dus we groeten hen en gaan er weer vandoor, misschien zien we elkaar onderweg nog wel even.....
Op de heide, die enigszins verbrand is door de afgelopen hete dagen maar toch wel adembenemend mooi is, maak ik een “onsie”, een foto met de zelfontspanner.
We steken de rotonde over nadat Hans mij op de foto heeft gezet bij de Cougar tank. En weer het bos in waar we bijna verkeerd lopen. Maar het paarse lint dat we zien in de verte, is voor de terug gaande weg, we komen hier straks weer.
Het lopen over de hei gaat niet over betonplaten maar zandpaden en dat is best inspannend! Als ik een slokje water uit de fles drink, zie ik Sjaak aankomen lopen en wij wachten daarom eventjes, dan kunnen we gezamenlijk verder lopen dat is wel zo gezellig! Al kletsend gaan de kilometers ongemerkt onder de voeten door en zo komen we bij de rust. Dit keer weer bij Juffrouw Tok maar nu gaan we maar binnen zitten, het is best fris nu! Annika en Monika zitten er al, zij hebben “creatief gewandeld” omdat Monika last heeft van haar benen en daarom voor een kortere route hebben gekozen.

Met een bakkie koffie en iets lekkers erbij, komen we een beetje bij van de 12 kilometers die achter ons liggen. Gezellig babbelend met elkaar is de rust ook zo weer voorbij en maken wij ons op voor de rest van de tocht.

En nu proberen we goed op de pijlen te letten om niet weer fout te lopen. Dat lukt aardig. De route is mij wel bekend van andere Edese tochten en we lopen nu weer een heel lang stuk over de hei. Als we een heuveltje op moeten zien we in de verte een bankje en Hans heeft wel zin om nog even een pauze in te lassen en dat doen we dan ook, er is plek genoeg. In de verte zien we het erg donker worden, het zal toch niet.....?

Na de korte pauze duiken we weer het bos in en dat is maar goed ook, want door de bomen is de regen die inmiddels toch naar beneden valt niet zo heel erg heftig. Wel heftig genoeg om de regenjassen aan te trekken! Het is nog maar een klein stukje naar de finish en als we die bijna bereikt hebben, houdt het op met regenen.

Ik behoed nog iemand voor een stuurloos moment, hij gaat de verkeerde kant op en ik roep hem terug. En samen lopen we verder en heb ik niet in de gaten dat mijn tempo ineens omhoog vliegt en ik neem afscheid van de man en voeg mij weer bij mijn wandelmaatjes. Met z'n vijven komen we aan bij de finish en ik meld mij af. Een sticker en een stempel is mijn deel. Helaas is dit de eerste en tevens de laatste editie van deze tweedaagse en dat vinden wij erg jammer! Bij de uitgang staat een bord met deze mededeling te lezen.
We nemen afscheid van onze wandelmaatjes en rijden moe maar voldaan terug naar onze B&B.
Ik kijk terug op een geweldig leuk wandel weekend hier in Ede!


nog meer foto's hier

woensdag, augustus 15, 2018

SOP Tocht Tiengemeten 15-8 / 20 km


Omdat ik op deze woensdag geen verplichtingen heb besluit ik om naar Zuid-Beijerland te rijden want daar start vandaag een tocht van Samen Op Pad. Ik heb wel vaker een groepswandeling meegemaakt van de SOP en vind dat heel leuk, misschien kom ik nog een paar bekenden tegen. De tocht gaat naar het eiland Tiengemeten, ik ben daar nog nooit geweest dus ook een reden om te gaan.

Aangekomen bij partycentrum de Eendrachtshoeve in Zuid-Beijerland is het al behoorlijk druk. Diny begroet mij enthousiast en ik kom tot de ontdekking dat ik geen water bij mij heb, en loop nog even terug naar de auto die niet ver van het pand geparkeerd staat. Gelukkig ligt er nog een flesje in de auto en ik vul hem met vers water alvorens mij aan te melden. Ik moet nog een briefje invullen....oké, was ik even vergeten. De kosten van de pont komen er nog bij en ik tik negen euro af.
Het eiland Tiengemeten ligt in het Haringvliet en is via de pont in Nieuwendijk te bereiken.

Om 10 uur stipt is het vertrek en omdat we de pont van 11 uur moeten halen, zit er na een langzame start de pas er na een tijdje goed in, iedereen moet weer een beetje op gang komen na de vakantie! Het weerbericht was positief maar de zon laat zich niet zien, wel veel wolkenvelden al is het niet koud, lopen in een T-shirt en korte broek is echt geen straf.

Bij de pont aangekomen staat er een tafel met lekkere koeken en flesjes vocht te wachten, de pont ligt er al en we kunnen meteen mee, het is 11 uur.
Na 10 minuten komen we aan bij het bezoekers centrum waar we aan land kunnen. Ik moet erg nodig naar het toilet maar ik sta een beetje te twijfelen want stel dat ze vertrekken zonder mij? Ik zeg het tegen degene die achteraan de groep loopt dat ik naar het toilet moet en hij zegt: ik wacht wel effe hoor......gelukkig maar.

Na een paar grasdijkjes houdt de groep halt om van het uitzicht te genieten en we lopen hetzelfde stukje weer terug maar dan naast de grasdijk. Even verderop is er weer een bezienswaardigheid, een aardappel ruïne waar een uitkijkpost is maar die beklim ik niet, ik hou niet van trappetjes!

Er moeten ook veel dieren leven in dit gebied maar ik zie ze niet behalve een paar schaapjes op de dijk, en veel ontlasting die we moeten ontwijken. Gelukkig loopt er een fotograaf mee, die zal ze wel op de kiek zetten! En weer een stukje verder is een uitkijkpost op een helling die makkelijk te lopen is dus ik ga er eventjes kijken. Je kan er ook even zitten maar niet voor lang, de groep gaat verder. Ik pak iets te eten uit mijn tasje want de energie moet aangevuld worden!

Het eiland is een mooi natuurgebied maar eigenlijk krijg ik er niet veel van mee want we lopen over grasdijken wat mij veel concentratie kost. Ook omdat deze wandeling de eerste is na de vierdaagse maar ook omdat mijn voet behoorlijk pijn doet....jammer hoor. Maar onderweg klets ik met een paar wandelaars waardoor de kilometers makkelijker achter mij komen te liggen en ongemerkt komen we aan bij de rust in de herberg. Daar is het druk omdat het lunchtijd is. We wachten in een rij op een bonnetje voor de koffie (of thee of fris, eerst betalen) en dan in de rij voor de koffie, uit een koffieapparaat die niet erg snel is......en na ruim 15 km wil ik nu wel effe zitten!!! Gelukkig heb ik Jaqueline gevraagd om een stoel vrij te houden.

Voor mijn gevoel is de rust te snel voorbij en gaan we weer in de benen voor het laatste stukje over het eiland. En weer over een grasdijk!! Gelukkig hoor ik achter mij dat er ook een mogelijkheid is om parallel op een fietspad te lopen, die kans grijp ik natuurlijk aan! Samen met een andere wandelaar lopen we gemoedelijk te kletsen en dan is de haven van de veerpont weer snel zichtbaar! Eindelijk, geen gras meer! De afvaart is om 15.10 uur en we hebben nog lekker de tijd om bij te komen op een bankje, althans dat doe ik. Er zijn er ook velen die gewoon staan te wachten of naar het bezoekers centrum gaan.

De veerpont is op tijd aangemeerd en wij kunnen erop maar het is druk! Er moet ook een tractor mee en die neemt de plaats in van wandelaars die achter moeten blijven......de boot is vol!

Aangekomen in Nieuwendijk staat ook daar een wagenrust met lekkers en ik ga in de rij staan. Ik sta een beetje te dromen en net als ik een reepje pak, verlies ik mijn evenwicht en val over een paaltje met ketting die in mijn buurt staat! Ik word meteen geholpen door mensen die pleisters e.d. bij zich hebben, en een beetje dizzy ga ik in een stoel zitten en ik mag meerijden met de dames van de wagenrust. Dat doe ik dan maar, ik ben nu niet meer in staat de laatste 5km te lopen. En omdat de tractor niet van de pont af kan rijden ivm pech, moeten we wat langer wachten op de achterblijvers, maar die komen uiteindelijk ook weer aan. Truus en Els help ik nog even in te laden alvorens we gedrieën naar het partycentrum rijden en al toeterend rijden we langs de twee groepen wandelaars die we onderweg tegenkomen.

Jammer van dit pijnlijke einde van de wandel tocht, desondanks heb ik, en 97 wandelaars met mij, genoten van het groepswandelen! Dit was mijn vierde SOP-tocht, mijn stempelkaart is aangevuld met een nieuwe stempel.

Hier meer foto's

zondag, juli 22, 2018

Vierdaagse Nijmegen 2018 / 17-7 t/m 20-7 / 160 km



Anders dan andere jaren gaan we al op zaterdag naar Nijmegen. Want André van de Hoef komt op zaterdagmiddag in Nijmegen aan na een wandeltocht van 34 dagen(!) van Oostenrijk naar Nijmegen. Hij heeft dan 1000 km gelopen om aandacht te vragen voor Spieren voor Spieren, een organisatie die zich inzet voor mensen met spierziekten en kunnen het sponsorgeld goed gebruiken voor onderzoek. Hij heeft daarmee zijn doel, 10.000 euro ophalen, ruimschoots gehaald! Het uiteindelijke bedrag is 13.181 euro! Wij gaan hem op zaterdagmiddag 14 juli inhalen.

Zaterdagochtend kunnen we in B&B Turn Inn in Nijmegen inchecken om twee daagjes te overnachten alvorens we naar mijn vierdaagse-gastgezin kunnen gaan. Zaterdagmiddag wachten wij André op aan het begin van de Klokkenbergweg, en samen met nog een paar vrienden die de laatste etappe vanaf Afferden met hem meegelopen zijn, loop ik mee naar de Wedren. Ik heb een spandoek laten maken. Na ongeveer vier kilometer komen we op de Wedren en daar zien we Sjaak, die een filmpje maakt van de aankomst! En we kletsen nog een beetje na met elkaar totdat we weer afscheid nemen. Daarna rijden wij terug naar de B&B.

Op zondag hou ik een rustdag om mij goed voor te kunnen bereiden op de komende Vierdaagse. De afgelopen drie weken ervoor was ik ziek geworden en ik ben nog steeds niet helemaal hersteld. Ik ga nog even langs het hotel waar Martje logeert, zij kan mijn hiel preventief tapen. Dat is zo gepiept en de rest van de dag gaan we relaxen in Wijchen.

Maandagochtend moeten we vroeg vertrekken uit de B&B want ze verwachten lopers, dus we gaan na het ontbijt naar mijn gastgezin, naar Petra en Annemiek. We worden weer hartelijk ontvangen met een bakkie koffie om daarna de stad in te gaan om mij aan te melden bij 40-gladiool, waar ik geringd word voor vier dagen.....
Maandagmiddag neem ik afscheid van Hans, ik zie hem weer op woensdag op de route bij Wijchen, waar hij mij aan komt moedigen en ik duik na het avondeten meteen in bed, ik ben versleten en dan moet de vierdaagse nog beginnen!!!

Dag 1

Dinsdagochtend, heel vroeg. Wie heeft dit verzonnen, is dit leuk??? Na een gebroken nacht, het is heet, opstaan aankleden en ontbijten. De ochtend is zwoel, het belooft een warme dag te worden. In de verte hoor ik al geroezemoes en lawaai van de studenten die aan staan te moedigen bij de start. Die zijn nog steeds wakker na al dat gefeest in de stad, als wij gaan lopen gaan zij naar bed!

Samen met wandelvrienden wacht ik op de startscan, het is een drukte van jewelste. Al slaapwandelend lopen we richting Waalbrug. In de cadans van de voetstappen van mijn medelopers vervolg ik mijn weg, het gaat vanzelf. Ik geniet van de aanblik van de mooie zonsopkomst en het is al lekker warm! Gelukkig hebben we geen jas nodig, lekker in de korte box en shirtje de hele dag! Er wordt geen regen verwacht vandaag.....de rest van de week ziet er ook goed uit!

Dit jaar loopt de route net als vorig jaar weer andersom, dus we gaan eerst over de dijk naar Oosterhout. De dijk is gelopen voor ik er erg in heb, in Oosterhout is het publiek ook net wakker. Kinderen langs de kant, met hier en daar snoep en koek. Het standaard spul: komkommers, tomaten, kaakjes en worst. En ook tuinslangen die ons van water kunnen voorzien want het is al erg warm aan het worden!

Ik besluit even uit te rusten bij iemand die voor zijn tuin zit, er is een stoeltje vrij en een bekende wandelaar zit er ook even uit te puffen. Ze beloven koffie te halen maar die komt maar niet dus weer doorrrrr.......tot aan Valburg. Daar worden we op de foto gezet door foto Modern. Al kletsend met die of geen kom ik aan in Elst, de dag is genoemd naar deze doorkomst plaats. Hier staat een bruisende menigte en ook hier veel kindjes met allerlei lekkers in de bakjes. Dropjes, spekjes, nootjes, zoutjes, pepsels en popcorn, je hoeft niets zelf mee te nemen! Ik mis wel een beetje het fruit zoals een stukje sinaasappel of meloen.

De Rijkerswoerdse plassen is een natuurgebied waar we langslopen en waar ik eventjes tijd neem voor een pauze in de schaduw, over de helft ben ik nu. En het is warm.....niet normaal. Maar het valt me tot nu toe niet tegen, ik geniet nog steeds. Ik doe even een plas in de bosjes (mag wel niet maar er is geen dixie in de buurt) en dit is tevens de enige deze dag, ik zweet kennelijk alles uit.....

Op het lange, rechte stuk naar Bemmel eet ik een broodje bal bij WIOS. Het is zoeken naar een stoeltje maar dat lukt wel als je geduld hebt! De pittige hap doet me goed, het zout is weer aangevuld!

Ineens vliegt Marco mij om de hals, wat leuk dat ik hem een keer tegenkomt. Marco is de neef van Yolande en haar zus Marja. Hij komt woensdag een hapje mee eten met ons, gezellig! Yolande slaapt bij mij op de zolderkamer, Marja is helaas geblesseerd en loopt dit jaar niet mee. Daniëlle, de dochter van Yolande, loopt samen met haar man Jan de 50, zij logeren ook bij A en P.

In Bemmel kom ik Karin tegen en samen lopen wij al kletsend naar de volgende doorkomst plaats, Lent. Daar zitten Jan en Carla op het terras bij van de Valk, lekker genieten van de lopers die daar langs gaan. Ik kijk of ik hen zie en ja hoor, ik zwaai maar ja, dat kunnen ze vanaf daar niet zien. Ik loop er naartoe om ze te begroeten. En nog zien ze me niet!!! Pas wanneer ik vlak voor hun neus sta! Ze zijn zeer verrast mij te zien, wel leuk om hen dit keer te kunnen begroeten! Maar ik moet weer verder en neem afscheid en ik voeg mij weer in de stroom wandelaars.

Ik loop te geinen met iemand die een shirtje aan heeft van de dag van Cuijk, ik zeg dat hij het verkeerde shirt aan heeft, dat is vrijdag pas! Hij blijkt uit Cuijk te komen en zo loop ik ongemerkt de Waalbrug over. En raak ik aan de praat met een vrouw die met haar telefoon in de weer is, ik zeg: je armen zijn te kort want ze houdt hem recht voor zich uit. Ze lacht erom en we raken aan de praat, zo gaat dat soms, de leukste gesprekken ontstaan daardoor. Voor ik er erg in heb komen we aan in de stad, het is enorm druk en raken in een opstopping maar dat is niet erg want we doden de tijd met het kletsen. Ik vraag haar naam, Mieke heet ze. Ik beloof haar te roepen als ik haar de volgende dagen tegenkom. We nemen afscheid bij de afmeldhokjes, zij heeft wandelschoen en ik gladiool en ik ga lekker een biertje halen op de wedren om bij te komen. Met mijn medewandelaars kijk ik terug op deze warme, zonnige en gezellige dag! Ik voel mijn voeten wel, maar dat is ook niet gek na 40 km!

Dag 2

Dit is niet gezond, waar ben ik aan begonnen? Voor mijn gevoel heb ik amper geslapen van de warmte maar de wekker is onverbiddelijk wil ik op tijd op de wedren zijn! Wassen, aankleden, mijn hiel intapen (helaas heeft de tape van Martje losgelaten) en ontbijten en op de fiets door de zwoele straten van Nijmegen. Ik kom veel fietsers tegen, studenten die mij succes wensen en wandelaars die mij goedemorgen wensen.

Hetzelfde ritueel als gisteren: startkaart laten scannen en weer doorrrrr......dit keer richting Wijchen. Na een kilometer of 7 neem ik een pauze in het gras bij de gehandicapten die gratis koffie of thee aanbieden net voor de brug over de A73. Eventjes bijkomen....het is weer warm en ook dit keer in shirtje en korte box! Vandaag is roze de kleur die de boventoon voert want het is “Roze Woensdag”. Veel wandelaars besteden er echt aandacht aan door zich in allerlei outfits uit te dossen, ik hou het bij een roze shirtje en een roze bolletjes-diadeem op mijn witte petje. Die kom ik trouwens heel vaak tegen, de Action is bekend bij veel mensen!

In Alverna is een RET-rust, daar staat Jolanda altijd met haar team de wandelaars te verzorgen. Ik krijg daar elk jaar een koffie “met een glimlach”.......heel lekker! Opgekikkerd ga ik weer verder, bedankt Jolanda!

En weer door naar Wijchen, na 16 km staat Hans langs de route om mij aan te moedigen. Heerlijk eventjes de voeten van de grond en zitten op een tuinstoel die Hans meegenomen heeft en genieten van een bakje met kwark en besjes......jammie!!
Dan komt Annika voorbij gelopen in haar prachtige roze outfit. Ze heeft er veel werk van gemaakt. Samen lopen we verder, Wijchen weer uit. Maar dat duurt niet lang want we komen aan in het centrum van Wijchen waar deze dag naar genoemd is. Daar is het enorm druk en Hans staat daar met een lekkere ijskoffie! Daarna ga ik de drukte in en raak in een opstopping op het plein waar de 30-km lopers erbij komen. Schuifelend lopen we het centrum weer uit, op naar de volgende rust. Deze is gepland bij Eric en Carla, de liefste verzorging die je maar kunt wensen! Zij zijn van ons forum, Walkers4walkers, en iedereen wordt in de watten gelegd. Ik krijg een lekkere spek pannenkoek met een colaatje.......genieten!!

De laatste km’s loop ik met mijn wandelvrienden richting Beuningen en Weurt. Daar zie ik Hans nog één keer, heel eventjes maar want ik kan niet meer gaan zitten. Ik krijg een lekkere smoothie van hem en loop door. Ik raak Annika en Andries weer kwijt en dan wandel ik verder met een blik op mijn telefoon omdat ik een muziekje op wil zoeken. Een mijnheer op leeftijd (hij blijkt al 82 jaar te zijn!) maakt daar een opmerking over en we raken aan de praat, het is heel gezellig om al kletsend de kilometers te maken dus ik berg mijn telefoon en oordopjes op. Vlakbij Nijmegen staat Astrid van mijn wandelcluppie RWV en in de verte zie ik de vlag. Ik neem afscheid van de man en dan mag ik bij Astrid een snoepje pakken. Sabine is er dit jaar niet bij, zij rolt dit jaar zelf de vierdaagse mee!! Het wordt haar derde vierdaagse. Na vijf minuutjes zie ik ineens Fred voorbij lopen en ik roep, hij is zeer verbaasd mij te zien want hij loopt zelf de 30 km. Samen lopen we naar de finish. Vanwege Roze Woensdag staan er dragqueens een show op te voeren maar de weg is geblokkeerd door het publiek die de hekken opzij geschoven hebben......pfff.....dat is wel jammer hoor. Schuifelend lopen we naar de finish. Later hoor ik dat de afmeldtijd van vijf uur een kwartier is uitgesteld vanwege deze drukte, en dat mag ook wel.

Ik meld mij af en wil een biertje gaan halen op het Julianaplein. Dat is eventjes zoeken, want ik moet tussen de hekken door glippen maar het plein is snel gevonden en het is erg gezellig met mijn wandelmaten!

Dag 3

Donderdag vind ik altijd een moeilijke dag. Dit jaar is het de tiende vierdaagse die ik zonder Marina loop, want in 2009 is zij overleden. Wij liepen onze eerste vierdaagse in 2008. De vierdaagse van 2018 draag ik aan haar op en vandaag ga ik ook weer een kaarsje branden in een kerk die ik op de route tegenkom. Morgen draag ik een shirtje met haar foto en de tekst: voor Marina.
Het zal vandaag een dag worden met veel tranen en pijn, maar dat geeft niet, ik krijg genoeg steun en aandacht van mijn wandelvrienden. Pijn is een emotie en emoties kan je uitschakelen, een veel gehoorde kreet tijdens de Nijmeegse....

De ochtend verloopt zoals de twee voorgaande, zonder al te veel nachtrust opstaan, wassen, aankleden en ontbijten en op het fietsje naar de wedren. Wachten op de startscan en gaan met die banaan. De studenten staan er ook weer. De eerste 5 km zijn drie dagen hetzelfde, dat is dan wel weer jammer maar ik vermaak mij wel door om mijn heen te kijken en te genieten van alles wat ik zie. Bij de dixie-batterij (een term voor een hèleboel dixies bij elkaar) gaan we richting Malden. Daar staat Han met zijn Eneco team om de wandelaars van Eneco te verzorgen maar ik mag ook altijd daar een bakkie drinken en dat doe ik dan ook. Vijf minuutjes en weer doorrrr......

In Mook, het volgende doorkomst plaatsje, ga ik in de kerk een kaarsje branden. Daarna loop ik de kerk weer uit aan de andere kant en ik merk dat ik nu het plein mis waar het altijd heel druk is.
De volgende rustplek is bij Gerard, de man van Marja. Hij staat sinds jaren met zijn camper langs de route om wandelaars in de watten te leggen! De plek is onder een boom, vlakbij Middelaar. Heerlijk bijkomen hier met een broodje knak! En bij het afscheid krijg ik een leuk aandenken, een hangertje voor aan de tas. Ik doe een bijdrage in de pot voor de Pameijer stichting en ga weer doorrrrr......naar de heuvels!

Die beginnen bij Millingen maar als je die over bent, heb je het “ergste” gehad. Er komen nog een paar heuveltjes aan vanaf de 7-heuvelenweg maar eerst nog naar Groesbeek, de doorkomst plaats waar deze dag naar genoemd is. Het is enorm zwaar door de hitte en ik krijg mijn waterfles heel vaak gevuld. Gelukkig zijn de toeschouwers zo lief hun tuinslang buiten te leggen! En het is echt heel zwaar.... ik raak geëmotioneerd door de herinneringen en door het slaapgebrek ben ik versleten maar ik ga doorrrrr......snap niet dat mijn voeten doorgaan terwijl ik niet meer wil!

In Groesbeek ga ik bij bakker Bart eventjes een broodje halen en bijkomen van alle emoties. Ik laat de wandelaars aan me voorbijgaan, ik trek het niet meer! En ik weet wat er nog aankomt, het “nadeel” van de 11e keer deze route lopen.....

Na de pauze krijg ik “een schop onder de kont” van Marina vanaf haar wolkje in de hemel en ik begeef mij weer tussen de wandelaars om samen door te lopen naar de Zevenheuvelenweg. Daar in de buurt is weer een rust van Eric en Carla dus ik heb weer iets om naar uit te kijken.
Ineens zie ik de vlag van deze rust aan de rechterkant. Dat is een kilometer eerder dan andere jaren, vlakbij de militaire begraafplaats. Ik blijf daar niet lang, en ga ook even naar een dixie aan de overkant van de weg om daarna de laatste kilometers te lopen en nog een paar heuveltjes te nemen. Vanaf Berg en Dal is het één lange weg naar de finish die ik zonder te stoppen neem. Dan door de “witte” straat en de “rode” straat die ik door een waas van tranen in loop. Ik ben echt kapot! Waar is de finish, ik wil niet meer.
Eindelijk kan ik mij afmelden en ga ik op het Julianaplein uitpuffen met een paar biertjes bij Fred en zijn maten.......het werd nog laat ook. Helemaal geen erg in de tijd gehad, rij ik naar het gastgezin die al uitgegeten zijn. Gelukkig is er nog een bordje over voor mij.
Na het eten duik ik meteen onder de douche en plof op mijn bed.......om de volgende morgen weer fris en fruitig te beginnen aan de laatste dag!!!

Dag 4

De laatste dag is aangebroken, de fiets brengt mij na het ontbijt naar de wedren. Om 5.25 uur kunnen we starten en lopen in de schemering door de Nijmeegse straten. Ik kan niet in mijn ritme komen.....mijn voeten doen zeer, en mijn knie want ik ben weer eens gestruikeld en gevallen op de wedren....pfff....nou ja. Met een pleister van een medewandelaarster kan ik weer doorrrr......

Ik zing mee met een paar liedjes op mijn foon en de zin begint weer te komen.....op naar de Via Gladiola! Maar zover is het nog lang niet, we moeten nog door Cuijk, de doorkomstplaats waar deze dag naar genoemd is. Na vier kilometer moet ik een sanitaire stop maken en sluit tegen mijn gewoonte in bij de dixies in de rij aan. De rij is gelukkig niet lang.....

We krijgen hetzelfde stukje door Nijmegen en de wijk Hatert en de Hatertse brug als dag twee en dan door naar St.Walrick waar de traditionele vlaai wacht! Wonder boven wonder vind ik een plaatsje onder de parasol, genieten!! Ik kan er weer tegenaan.

Dan door naar Overasselt, de gezelligheid weer in. Het lopen gaat mij nu beter af dan gisteren, ik heb er weer zin in! De dijk op naar Linden, benieuwd wat het thema dit jaar is....Op de dijk kom ik Henk tegen. We praten even over zijn wonderbaarlijk snelle herstel, hij is in juni nog geopereerd en nu loopt hij weer als een kievit! Hij is dankbaar voor wat er gedaan is voor hem in het ziekenhuis en dat hij nu in Nijmegen kan zijn!

In Linden is het thema Beach Party oftewel strand. Ik geniet er met volle teugen van en maak volop foto’s. Ik heb deze week weinig foto’s gemaakt maar hier in Linden maakt het toestel overuren! Omdat ik op tijd in Cuijk wil zijn, ga ik dit keer niet langs Gerard en zijn camper maar eet wel even een soepje in Linden en weer doorrrrr.......naar Beers.

Dan kom ik Annika weer tegen en gezellig kletsend lopen we het bruisende dorp in, op zoek naar Adrie die uitgevallen is en langs de route zal staan met zijn moeder. Helaas, we zien hem niet. Later gelukkig weer wel, vlakbij Cuijk.
In Beers stop ik even voor een colaatje, eventjes maar want de tijd dringt, ik wil om 13.00 uur over de ponton brug lopen. Na Beers komt Cuijk en de befaamde pontonbrug. In Cuijk staat Maarten, die zelf niet meeloopt en we blijven even staan kletsen, maar niet lang want de tijd dringt! Wat ook dringen is, het wandel legioen kan niet doorlopen door de drukte, het is weer voetje-voor-voetje. De pontonbrug ligt al te dobberen maar het lijkt of hij nu op een andere plek ligt omdat aan de overkant veel betonplaten liggen en de tent van de militairen ergens anders staat. De route naar die tent is anders. Nog even vijf minuten pauze op het gras, de militaire groepen bekijken die gecontroleerd worden bij vertrek. Leuk om te zien.

Vanaf Cuijk door naar Mook waar de Via Gladiola al begint maar dan moeten we nog ruim 10 kilometer! De weg lijkt eindeloos.....maar door de gezelligheid van het publiek word je gedragen naar de finish. Het lijkt of mijn laatste rust, bij Carla en Eric, al heel snel verschijnt, ik zie de vlag al in de verte. Na de rust met een biertje en een paar balletjes gehakt (jammieee....) nog even naar het toilet bij de KWBN post en weer doorrr.......
Ineens hoor ik Pascal roepen! Wat leuk dat ik hem hier tegenkom! Gezellig kletsend lopen we langs het publiek. Ik zoek nog naar het huis van een vriend van Fred maar er zit niemand die ik ken dus loop ik maar weer door. Bij het Radbout staat Hans op mij te wachten, ik krijg een knuffel en een zoen en ik loop verder......nog een klein stukje......bier.......bier.....ijskoud bier! Ik krijg van het publiek een biertje of drie terwijl ik zelf onderweg het nodige gekocht heb bij een kraampje. Ik voel niets meer behalve vreugde en verdriet, de tranen lopen over mijn wangen maar ik heb een zonnebril op, de mensen zien het niet. Ik krijg leuke reacties op mijn shirt en al high-fivend loop ik naar de finish. Wat een hoop emoties gaan er door mij heen! Ik heb gewoon weer 160 km gelopen!! De elfde keer! Samen met Marina vanaf haar wolkje in de hemel meld ik mij af......ik ontvang een medaille met een kroontje. En dan zoek ik Hans op, die ik niet kan bereiken door de drukte. Waar moet ik naartoe??? Ik word opgevangen door Marco, die stelt mij gerust en loopt mee tot de loopbrug die mij naar het Julianaplein brengt. Daar zie ik Hans die bij mijn fiets staat maar ik wil nog een finishfoto maken.......ik loop terug......ik zie René die een foto wil maken, en ik maak er een van hem en samen lopen we naar de plek waar Fred en zijn makkers zitten. Hè hè........bier!!! We kletsen nog wat en proosten op de goede afloop. Helaas heb ik Mieke, van dag 1 niet meer gezien en Jan is helaas na één dag lopen vanwege knie klachten gestopt.

Wat een heerlijke week was het weer!! Volop zon, de warmte van het publiek, de wandelaars en wandelvrienden om mij heen die mij weer gesteund hebben onderweg, het heerlijke logeeradres, de leuke gesprekken onderweg. Een genot om mee te maken en niet uit te leggen aan mensen die het nooit hebben meegemaakt. Volgend jaar weer??? Tuurlijk wel! Bedankt allemaal....en tot volgend jaar.



Klik voor het foto album