Zondag 5 november rij ik in de vroege ochtend naar Maarsbergen waar ik met Andre heb afgesproken om een rondje te gaan wandelen. Hij heeft een route uitgestippeld op afstandmeten.nl, dit rondje gaan wij uittesten omdat hij in het kader van zijn project voor "Spieren voor spieren" dit rondje wil gaan wandelen op eerste Pinksterdag 2018.
Het is bewolkt en koud maar prima wandelweer. We moeten nog even wachten op de opening van La Place, onze "startlocatie". Ik moet namelijk eerst even naar het toilet alvorens te gaan wandelen.......na een uur in de auto is dat wel nodig!
Uiteindelijk kunnen we van start. Andre fungeert als routelezer, en de app waar de route op staat wordt vaak geraadpleegd. Maar al lopende over de paden lukt dit aardig. Het eerste stuk vanaf La Place gaat langs een autoweg maar al snel duiken we de bossen in en is de ondergrond behoorlijk onverhard, dat wordt buffelen! Gelukkig niet al te lang en we lopen over het landgoed Maarsbergen. Het is erg stil, er is geen ziel te bekennen op deze zondagmorgen. Na een paar kilometer maken we een lusje "om de km's te maken" door het Doornse gat en komen we bij de uitkijktoren De Kaap. Hier ben ik al vaker langs gelopen maar nog nooit naar boven en dit keer maken we wel gebruik van de gelegenheid omhoog te gaan, 128 treden! Behoorlijk naar adem snakkend komen we boven, het uitzicht is letterlijk adembenemend! Het is nu helder weer en kunnen aardig ver weg kijken. Er staan ook een paar fotografen en een van hen wil wel een foto van ons maken....
Op 10 km heeft Andre een rust gepland bij Helenaheuvel, een mooie locatie om eventjes de benen te strekken! Het is even zoeken naar de ingang en als wij arriveren is er nog plek genoeg, maar na een tijdje loopt de zaak vol, er zijn zelfs mensen die wachten op een tafeltje! Veel hondenbezitters zitten op het terras buiten met hun hond die gebruik mogen maken van de waterbakken. Echt diervriendelijk hier! Na de consumpties, een cappuccino voor mij en een latte machiato met bosbessen gebakje voor Andre, gaan we weer op pad.
Het kleine stukje bebouwde kom gaat door het plaatsje Doorn, altijd leuk om huisjes van binnen te bekijken, lekker gluren bij de buren! Het gehucht Palmstad daar lopen we min of meer langs.
Het parcours is een combinatie van onverhard, heuvels en recht-toe-recht-aan en zelfs steile trappen komen we tegen! Dus heel divers. We raken soms het spoor bijster omdat de bedachte route niet meer bestaat door overbebossing. De weg moet door ons doorkruist worden en een kapmes zou wel makkelijk geweest zijn, maar Andre weet gelukkig weer de juiste weg te vinden!
Op 19 km is er weer een rust gepland bij cafe "Onder de pannen" en hier nemen we de tijd voor een hapje en een drankje, een mosterdsoep en een verse muntthee voor mij, een bitter lemon voor Andre. Het smaakt heerlijk maar we mogen nog een stukje dus is het tijd om verder te lopen.
De steilste trap komen we tegen vlak voor de zandafgraving naast de A12. De hemelsluizen gaan een stukje open, het zijn maar een paar druppels en we wachten even op de wandelaars die naar boven komen onder de paraplu. Als het bijna droog is lopen we naar beneden richting de zandafgraving. Een mooi stukje natuur maar met het geluid van de snelweg, dat dan weer wel.
We lopen de A12 onderdoor richting het Henschotermeer wat ik ken van de Amersfoortse Tweedaagse. Het is er nu stil en we lopen de route "andersom", dus lijkt het toch een beetje anders dan anders.
Het einde van de route is in zicht en lopend langs en over het golfterrein Anderstein tikken de kilometers langzaam weg. Mijn horloge geeft aan dat we er bijna zijn en even denk ik dat we de weg onderdoor moeten maar dan zie ik ineens links La Place verschijnen......we zijn er! Wat een leuke route was het, heel afwisselend en er is veel te zien onderweg! De test is geslaagd, al gaat Andre nog wel een paar dingetjes aanpassen. We drinken er nog eventjes een bakkie koffie en nemen daarna afscheid van elkaar. Na een klein uurtje rijden kom ik moe maar voldaan weer thuis.
Klik hier voor meer foto's
Geen opmerkingen:
Een reactie posten