Amersfoortse tweedaagse 23-24 juni 2017 / 70 km

Dag 1

Al lang geleden heb ik mij ingeschreven voor mijn jaarlijkse uitje naar Amersfoort, de tweedaagse. Daar verheug ik me ieder jaar weer op, een weerzien van bekenden en soms nieuwe ontmoetingen en daarbij een flink stukje wandelen door de mooie natuur.
Ik logeer die dagen bij mijn schoonouders in Voorthuizen, dat is dichterbij dan Spijkenisse en donderdagavond rijden Hans en ik daar naar toe.
Na een korte nachtrust sta ik vroeg op, de start is al om 7.00 uur maar omdat Hans mij wil afzetten voor de deur van de startlocatie aan de Gashuislaan hoef ik me niet te haasten. Daar aangekomen is het al druk en zie een lange rij bij de aanmeldtent en tevens een paar bekenden waar ik bij ga staan, de rij gaat zo best snel. Dit keer ben ik niet mijn startkaart vergeten en ik krijg mijn knipkaart en een routebeschrijving. Die blijft de hele dag in mijn tas zitten want het is goed gepijld. Hoewel ik later op de dag toch een paar pijlen mis maar daarover later meer........

Na onze startknip gekregen te hebben lopen we al kletsend door de bebouwde kom van Amersfoort die we al snel verlaten voor de bossen. Na een kilometer of 9 is de eerste rust bij De Stoeterij en ik word getrakteerd op een kopje koffie. Lekker daar ben ik wel aan toe. Het is vandaag heerlijk weer, sommigen zullen het te warm vinden maar ik vind het heerlijk, lopen in een korte broek en topje. Ik heb een nieuw broek-rokje, het zit heerlijk en ik krijg grappig bedoelde opmerkingen daarover maar daar kan ik alleen maar om lachen. De lachspieren hebben ook training nodig!

Na de rust lopen we het militair terrein "De Vlasakkers" over. Daar mogen we alleen maar met een inschrijfbewijs over lopen die aan het begin van het terrein gecontroleerd wordt. Veertien kilometer lang breed asfalt, kronkelend over het terrein en ook nog eens af en toe glooiend omhoog en omlaag maakt het een pittig stukje lopen maar al kletsend met elkaar lopen we ongemerkt weer de bebouwde kom in om vervolgens aan te komen bij de volgende rust, voetbalvereniging het Vliegdorp in Soesterberg. Ik zoek meteen het toilet op en we zoeken een plekje buiten de kantine om uit te rusten. Hier zitten we vrij lang.

Als ik met Rina loop te kletsen komen we langs het Nationaal militair museum en heb ik een sanitaire stop nodig, Rina loopt door want ik haal haar zo wel in. Tenminste, dat is de bedoeling maar hoe langer ik doorloop hoe minder mensen ik zie. Ik kom René en zijn maatjes tegen, met hen klets ik een paar kilometer als zij vervolgens stoppen voor een sanitaire stop en ik doorloop maar nog steeds geen Rina te bekennen. Dan zie ik de fotograaf en word ik in mijn uppie op de foto gezet. Mijn maatjes zijn nergens te bekennen. En hier gaat het mis want opeens zie ik mensen van een pad links van de spoorwegovergang komen, ik vraag welke afstand zij lopen. De 40! Hè??? Ik ook maar ik kom ergens anders vandaan! Ik zie ineens Melvin en Margareth lopen en ik weet dat zij 40 doen, ik loop met hen mee naar de volgende rust die niet ver meer is, sportpark Peijnenburg. Als ik daar aankom zie ik André en consorten en als ik die gezichten zie als ik aankom.......vol ongeloof dat ik daar al ben want dat KAN niet!! Toch wel, ik heb gewoon een paar pijlen gemist!! En echt niet bewust hoewel daar zwaar aan getwijfeld wordt door sommigen.......

Hetty, Silvia en Ron komen aangelopen en ik vertel hen het verhaal, ook zij zijn verbaasd. Na enige tijd komen Annika, Andries, Adri, Ingeborg en Sylvia er aan. Bij hen blijf ik een tijdje zitten zodat mijn totale rusttijd meer dan een uur bedraagt! Ik ben zelf ook verbaasd.....hoe kan ik toch in hemelsnaam die pijlen gemist hebben???
De afstand tot deze rust blijkt ook nog langer geweest te zijn dan aangeven op de routebeschrijving, niet 8 km maar 11 km!!

Vanaf hier lopen we over betonpaden door het bos, langs de dierentuin van Amersfoort naar de volgende rust, de Kabouterhut. Dit is niet de officiële rust de Vlasakker maar hier kan je lekker buiten zitten en worden we bediend. Ik zie twee dames met een heerlijk ijsje, verse aardbeien en vanille-ijs met slagroom, daar heb ik trek in!!
Zogezegd zo gedaan, ik geniet ervan en Syl zet het op de foto.
Na een sanitair bezoek gaan we weer op pad voor de laatste kilometers, de bebouwde kom van Amersfoort. Het laatste stukje lopen Annika en ik zoals we vroeger liepen maar ik denk dat dit niet veel uitmaakt met de route zoals hij nu is, misschien zelfs wel langer want de finish komt maar niet in zicht! Eindelijk, we zien de ingang van het sportpark en we leveren onze knipkaart in, en gaan bij onze wandelmaatjes zitten. Ik app Hans dat ik er ben en ik wacht daar op mijn ritje naar huis, lekker luxe hoor!
Na nog even nagepraat te hebben neem ik afscheid en ben ik blij dat ik snel onder de douche mag zo, het was een warme dag! Vanavond gaan we lekker uit eten om Hans zijn verjaardag te vieren! Een heerlijk einde van een lange en mooie wandeldag.......

Dag 2

Na een korte nachtrust ga ik weer met Hans naar de startlocatie om samen met mijn wandelvrienden dag twee te lopen. Het weer is compleet omgeslagen, er wordt zelfs regen verwacht! Mijn jasje zit nog bij Michel in zijn tas en ik hoop hem te zien bij de start want ik loop nog in mijn T-shirtje. En ja hoor, vlak voor de start zie ik hem en ik word herenigd met mijn jasje....
Vlak voor de start zie ik ook Sjaak lopen en we spreken af een selfie te maken onderweg voor Jolanda, mijn schoonzus en een oud-collega van Sjaak.

De route tot de eerste rust gaat voornamelijk door bosrijk gebied met zandpaadjes en af en toe een paar gemene klimmetjes! Dag twee is de zwaarste dag! En het begint ook zwaar te miezeren helaas, maar ik doe geen regenkleding aan.
Als we bij Bergzicht aankomen, de eerste rust op 10 km gaan we lekker binnen zitten. Er wordt koffie met appeltaart gehaald maar ik hou het bij een koffie met een eigengemaakte pannenkoek. Daar zit Sjaak ook en voordat ik vertrek laat ik door een medewandelaar een foto maken. Hier zitten we vrij lang, bijna een uur, en gaan weer op pad. Dit keer kiezen we ervoor de 30-km route te lopen omdat het zulk slecht weer is, sommigen zijn niet gebouwd voor regen en het gemopper is niet van de lucht!
Samen met Andries lopen we al moppentappend en zingend naar de volgende rust bij het Henschotermeer maar als we daar zijn regent het nog steeds en je kan daar niet binnen zitten. We wachten nog even op de achterblijvers en na enig overleg besluiten we de route te vervolgen.

Het Henschotermeer is een prachtig stukje natuur. We maken een rondje eromheen. Dit komt altijd terug in deze tweedaagse maar het verveeld nooit. Ik weet nog van mijn eerste tweedaagse dat ik hier vreselijk veel last van blaren had en dat ik toen bij de EHBO gezeten heb, dit keer heb geen last daarvan.

Omdat we er al een flink stuk op hebben zitten ben ik nu wel toe aan een rust! De volgende is bij de Valleiruiters en ook daar moet je buiten zitten, of in een ongezellige stal waar je om een stoel moet vechten. Sylvia weet een leuk tentje in de winkelstraat van Woudenberg en we besluiten daar onze rust te pakken. We kunnen daar heerlijk overdekt op het terras zitten, en worden we door de aardige bediening in de watten gelegd. Ik bestel een tosti en als die arriveert val ik aan, ik ben er echt aan toe en hij smaakt voortreffelijk!! Ook hier zitten we vrij lang en ik word wat kil van de vochtigheid.
Het wordt weer tijd om op te stappen hoewel de zin om weg te gaan ontbreekt. Maar ja, we mogen nog een stukje afleggen!

Het blijft miezerig weer, en met flinke tegenzin stappen we de laatste kilometers weg, op naar de volgende en laatste rust bij de YMCA. Maar voor we daar komen lopen we weer op onverharde paden. Ik moet even plassen en zoek een boom maar als ik klaar ben doe ik gehaast mijn tasje om want ik denk dat mijn maatjes doorgelopen zijn. Die blijken op mij te staan wachten maar in de haast verstap ik mij en kus de grond!! Ja hoor.....het is weer zover! Gelukkig zonder al te veel schade want de grond was zacht. Na een provisorische schoonmaakbeurt gaan we weer verder.....

Andries kan heel goed zingen en als we uitgekletst zijn en geen inspiratie meer hebben zet hij het op een zingen. Genietend van zijn stem en de tekst van Ons dorp maar dan in de Turkse versie Ons dorp komen we aan bij de YMCA. Onder een afdakje genieten we van de rust en Andries besluit hier te stoppen, hij gaat met zijn vrouw terug. Later zien we hem weer bij de finish.
Het laatste stukje is hetzelfde als op dag 1 maar nu lopen we de officiële route. Die blijkt inderdaad een stuk korter te zijn dan de oude!
Ik meld mij af en krijg een medaille voor 10x Amersfoort, Syl legt het vast op de gevoelige plaat. Ik groet André en Michel die allang binnen zijn en ga in de tent zitten. Ik stuur Hans een app dat we binnen zijn en ik geniet nog even van een finishbiertje. Dit waren weer twee hele leuke wandeldagen, niet zozeer het wandelen maakte het leuk maar vooral de mensen er omheen. Genieten van elkaar en van de schoonheid van de natuur maakt dit mijn favoriete wandel evenement! En tevens mijn laatste "training" want ik neem even een wandelpauze tot de Nijmeegse Vierdaagse over drie weken.
Moe maar voldaan neem ik afscheid van iedereen en ga weer met Hans naar Voorthuizen. Na een heerlijke douche en avondeten gaan we weer op huis aan.
Tot volgend jaar!!!

hier een paar foto's

Halve van Hoogvliet 5 km hardlopen 18-6-2017

Mijn derde "loopje" vandaag! Ik loop tegenwoordig ook "hard", nou ja voor mijn doen dan! Eerder liep ik de Halve van de Haar april, daarna de Verkerkloop in april en nu dus in juni de Halve van Hoogvliet, lekker dichtbij! En het gaat hierbij dus om een rondje rennen van 5 km en geen halve marathon ofzoiets!

Deze zondagmorgen is er heel warm weer voorspeld en ja hoor, als we op de fiets stappen hebben we geen jasje nodig, het is heerlijk op de fiets. Op de Binnenban, waar de start is, is het al druk. Hoewel het aantal lopers wel tegenvalt, ik had er meer verwacht. De start van de 10 km en de halve marathon is tegelijk, om 11.00 uur. De spieren zijn losgemaakt d.m.v. een gezamenlijke warming up maar daar deed ik niet aan mee.......

Wij, de 5-km lopers mogen een kwartier later starten. Ik sta te wachten in het startvak op het sein en Hans maakt alvast een foto van me......een voor- en een na-foto.
Ik heb mijn handflesje bij me want ik hoorde dat er geen water langs de route staat, dat vind ik wel slecht maar ja......

Na het startsein word ik door Hans uitgezwaaid en ik ga de Binnenban op, ik raak meteen al in de achterhoede but who cares??? Een wat oudere man en een jonge knul blijven wel in mijn buurt, zij lopen net een tikkeltje harder. En opeens, als ik de rotonde passeer van de Aveling, gaat mijn muziek uit!!! Balen......ik ga als ik in de schaduw van de bomen loop kijken of ik het kan fixen want het liefst loop ik op lekkere stampmuziek. Maar helaas, het lukt niet goed. Waardoor ik ook niet lekker loop. Het is ook wel echt TE warm hoor!! De oudere man is ook heel vaak aan het wandelen zie ik. Ik passeer hem wel en hij maakt een opmerking over de warmte.

Als ik voorbij de Spijkenissebrug kom, zie ik de fotograaf van de organisatie en ik zwaai uitbundig! Leuk voor later.....
Op het 3 km punt zie ik Hans staan, en het gaat eigenlijk best wel lekker. Totdat ik de Aveling weer langs moet lopen, naar de Endenhout. Nu krijg ik het zwaar en ik heb voortdurend kleine wandelpauzes. Er staat een bewoonster met water maar ik neem het niet aan omdat ik zelfvoorzienend ben. Bijna zit ik op 4 km als ik de Hoogvlietse dijk op moet, ja.......een heuveltje!!! Pfffff ook dat nog! Die wandel ik maar eventjes. Dan zie ik het kerkje van Hoogvliet in de verte en weet ik dat het niet ver meer is. Een paar dames die in de schaduw van de brug zitten moedigen mij nog aan en ik zet er weer de vaart in naar de finish. Daar staan Hans en Linda! Ik heb het weer gedaan maar ik heb de tijdklok niet gezien, ik weet niet wat mijn tijd is want Evy stopte er ook mee......wat een pech.

Ik heb ondanks de hitte wel een leuk loopje gehad! Na het in ontvangst nemen van mijn medaille en een flesje water kom ik in de schaduw van een boom een beetje bij. En dan fietsen we weer naar huis terug, op naar het strand!!!
meer foto's hier

13e Kippenloop 10-6-2017 / 28 km

Voor de derde keer op rij en zeven keer in totaal loop ik vandaag weer de Kippenloop in Katwijk. Dat is een sponsortocht voor het KWF. De loop is genoemd naar Gijs van den Oever, een wandelaar die als bijnaam "De Kip" had, hij was een geliefd persoon in Katwijk en is in 2004 gestorven aan kanker. Zijn vrienden wilden hem in 2005 eren door een wandeltocht te organiseren, dit is uitgegroeid tot een groot evenement, er mogen maximaal 6000 personen meelopen. Vorig jaar was de totale opbrengst € 270.000!!
In 2007 deed ik voor het eerst mee en de route is nog steeds hetzelfde wat ik persoonlijk wel jammer vind maar het is wel een mooie route, over strand en door de duinen weer terug.

Ik ga deze zaterdagochtend al vroeg op pad omdat mijn wandelvrienden Hetty en Andre de 42 km lopen en vroeg willen starten, om 6.45 uur. Ik ruil mijn startkaart om voor 42 km, ik zie wel hoe het gaat. We kunnen nu in ieder geval samen starten. Bij de koffietent zie ik een paar kennissen en terwijl ik met hen sta te kletsen komen Hetty en Andre er al aan, Anja is ook meegekomen, een wandelvriendin van Hetty. En zo starten we precies om 6.45 uur de wandeltocht, met een ommetje door de duinen lopen we richting het strand en de eerste verzorgingspost waar koffie en een krentenbol te krijgen is. We nemen een bakkie maar gaan niet zitten, er is nog maar 4,8 km afgelegd.
Er is mooi weer voorspeld maar tot nu toe ben ik nog blij met mijn jackje, er staat een straffe wind en het is droog! Tot aan de volgende rust lopen we gezellig kletsend langs de vloedlijn waar het eb is, dus het loopt lekker door. We zien zelfs een zwemmer in de branding, zijn kleding ligt op het strand.

De strandopgang naar het Wassenaarse duin op 9 km is de volgende stempelpost waar we een banaan krijgen en een flesje Sourcy. Heerlijk even bijkomen, er is een bankje vrij op het terras. Gezellige muziek klinkt uit de speakers en gelukkig nog geen rijen bij het toilet, het is niet druk met 42 km wandelaars.

Na deze rust gaan we de duinen in, hetzelfde als alle andere keren. Echter deze keer ga ik bij de splitsing 25-42 km de andere kant op dus dit keer is de route toch een stukje anders dan anders. We komen een paar bunkers tegen en zgn. drakentanden en en daar worden veel foto's van gemaakt. Het is heerlijk lopen in de duinen, al zijn de paden wel onverhard en niet echt vlak en mijn knie gaat een beetje opspelen. Ik besluit bij de "kippenpotenrust" de route van 25 te lopen. Hier komen we Andre Hetty en Anja weer tegen, die zitten er al een tijdje en gaan weer door als wij onze kippenpootjes gaan oppeuzelen. Ze zijn dit keer wel erg klein en daarom krijgen we er drie na het inleveren van een bonnetje. Ze smaken heerlijk!!

Het is hier heel gezellig maar we moeten door en na een sanitaire stop doen we dat ook. Dit laatste stukje is ook weer hetzelfde, best saai lopen zo langs de weg. En dan gaan we gelukkig weer de duinen in. Daar zien we in de verte een observatiebunker. Ik ben daar altijd aan voorbij gelopen maar nu hebben we tijd genoeg en besluiten het klimmetje naar boven te doen om er te kijken. Het is een pittige klim maar we worden beloond met een fenomenaal uitzicht! Het is helder weer en kunnen best ver kijken, we zien de wandelaars als kleine stipjes aan de horizon voorbij schuifelen.

Na deze onderbreking nemen we de trap weer terug naar beneden om aan te sluiten in de stoet wandelaars die naar de laatste verzorgingspost lopen, de kippensoep wacht!
We nemen heel even de tijd om dit lekkere soepje tot ons te nemen om vervolgens de laatste km's naar de finish te lopen. Die is sinds een paar jaar niet meer op de boulevard maar in het centrum van Katwijk en dat vind ik erg jammer. Veel te druk!!

Met een bonnetje krijgen we een medaille en we halen een sticker voor het wandelboekje maar de rij voor de gratis kibbeling of haring is zo ontzettend lang dat we besluiten om een finishdrankje te halen in een strandtent, een heerlijk einde van een zonnige en gezellige wandeldag.
Op de website lees ik dat er dit jaar een record bedrag van € 300.000 is opgehaald!! Ik wil alle vrijwilligers en organisatie weer bedanken voor deze mooie en goed georganiseerde wandeltocht. En alle wandelaars bedankt boor het doneren! Mijn maatjes bedank ik voor het lachen!!!
klikkerdeklik en zie hier meer foto's

2e Andre vd Hoef Verzekeringen Wandeltocht 4-6-2017 / 40 km

Na het succes van vorig jaar, toen Andre voor het eerst een eigen wandeltocht organiseerde, ga ik dit jaar voor de tweede keer de uitdaging aan: 40 km in en om Scherpenzeel wandelen. Hans en ik gaan vrijdagmiddag voorafgaand aan de wandeldag naar het Boshotel te Overberg, dichtbij Scherpenzeel omdat ik dan niet zo heel vroeg op hoef te staan, het is 9 minuten rijden naar het kantoor van Andre vanaf Overberg. We gaan 's middags nog even naar de sauna in het hotel, een privesauna want er is verder niemand.......

Zaterdag rijden we naar het kantoor van Andre waar de startlocatie is, en er zijn al meerdere wandelaars gearriveerd. Ik begroet diverse bekenden en maak kennis met nieuwe wandelaars en als het 8.00 uur is kunnen we bewapend met een uitgebreide routebeschrijving op pad. Ik heb al gezien dat de rusten goed zijn aangegeven, daar hou ik van!

Het is lekker weer, af en toe een flinke windvlaag maar verder een lekkere temperatuur want ik kan in korte box lopen! Mijn vestje heb ik al in de auto achtergelaten en een dun jasje gaat mee......die heb ik wel af en toe nodig.

Gezellig kletsend met Olga, die voor het eerst mee gaat, komen we aan bij de eerste rust Mon Chouette. Andre heeft een plekje voor ons gereserveerd en ik kan mijn schoen even uitdoen want het voelt niet lekker. Sjaak heeft plakspullen bij zich en ik laat mij beplakken, mijn voet welteverstaan! Er worden foto's gemaakt en ik lig in een deuk want het kietelt aan mijn voet. Gelukkig voelt het daarna beter aan en na de thee kan ik opgelucht mijn weg vervolgen. Hans is ook nog even hier naartoe gekomen om daarna naar zijn ouders in Voorthuizen te rijden.

Vanuit het theehuis lopen we direct de Liniedijk op, een onderdeel van de Grebbelinie. Af en toe wordt de weg verspert door op- en afstapjes wat de snelheid uit de route haalt maar je zet wel weer andere spieren in beweging!
Op de dijk is het ook 11 uur, tijd dus voor een zogenaamd "11-uurtje". Van Esther hoorde ik dat iemand tijdens de Eerste Wereldoorlog besloten heeft dat we niet moeten vechten maar drinken en dat er op dat moment, om 11 uur dus, de gevallenen overal ter wereld herdacht wordt, elke dag weer! Dat vind ik een mooie gedachte en na deze onderbreking gaan we weer verder, op naar de volgende rust verzorgd door de zoon en schoondochter van Andre. Maar jee.....die Laagerfseweg is wel erg lang! Waar is die rust nou?? Onderweg zie ik nog een paar leuke vogelhuisjes die te koop zijn, die zet ik even op de foto voor een vriendin die daar naar op zoek is.

Eindelijk, we zien in de verte het felle shirtje van Michel daar waar de rust is. Als we daar aankomen worden we begroet door iedereen die daar al zit en wij nemen de tijd voor een bakkie en wat lekkers. We zitten er niet lang want we hebben er net 19,3 km erop zitten.

Vervolgens lopen we op klompenpaden en langs landgoed "de Laan" en door het mooie natuurgebied van de Amerongse berg. Het is genieten van al dat natuurschoon en de route gaat langzaam omhoog. We komen langs een ander landgoed "de Hek" en langzaam maar zeker doemt daar de derde rust op, Bosrestaurant Overberg, ja dat is dezelfde als waar wij gisteren gegeten hebben. Het is druk op het terras, dat is niet zo gek met dit weer! Het duurt even voordat we voorzien zijn van een natje, het blijkt niet te overzien zijn voor de bediening. Sommige wandelaars vertrekken weer omdat zij er al een tijdje zaten, wij gaan eerst nog even toiletteren. We hebben er nu 26,5 km op zitten en ik begin het een beetje zat te worden. Raar......dat heb ik nooit. Zou de Kennedymars van Cuijk twee weken geleden me parten spelen? Ik weet het niet maar ik moet mezelf bedwingen niet te stoppen. Aan de route ligt het niet, die is geweldig mooi, en het ligt ook niet aan het gezelschap. Je hebt wel eens van die dagen.....

De 6,3 km naar de volgende rust gaat door stedelijk gebied en over polderwegen. Als we de snelweg weer onderdoor gaan herken ik dit nog van vorig jaar en weet ik dat de rust bij de zendmast is, die zien we heeeeeel langzaam dichterbij komen. Ik kom tot de ontdekking dat ik vergeten ben mijn fles water bij te vullen en ik ben blij als we de rust bereiken, want we krijgen een flesje water en een heerlijke vers fruit salade! Hier kom ik echt van bij....dit doet een (vermoeid) mens goed!

Nu komen we op het punt waar ik vorig jaar verkeerd ben gegaan en Andre zorgt ervoor dat ik de pijl(en) niet over het hoofd zie, hij staat daar te wachten hahaha! Een hilarisch moment want ik snap nu nog niet dat ik die toen over het hoofd heb gezien!

Het is nog maar een klein stukje naar de finish, 6 km ongeveer, maar elk bordje en aanwijzing tel ik af, Andre haalt ze intussen ook meteen weg omdat wij in de achterhoede lopen. Aan het eind van de route zie ik Hans al staan en weet ik dat we de tocht volbracht hebben......ik ben blij dat ik er ben!! Het kostte me meer moeite dan dat ik gewend ben maar ondanks dat heb ik wel weer genoten.

Na nog even nagekletst te hebben met een drankje, een mooie medaille rijker en ook nog een stempeltje voor in het boekje nemen we afscheid van iedereen en vertrekken Hans en ik naar Voorthuizen. Andre en familie bedankt voor deze geweldige dag, ik heb genoten en de verzorging was top!!
hier nog een paar foto's van o.a.Hetty, Andre en Sjaak