Tweede Bekendaltocht WS78 / 40 km

Mijn eerste 40 km tocht van dit seizoen ga ik lopen in Ede, de WS78 organiseert daar de Tweede Bekendaltocht.
Het is een aardig eindje rijden naar Ede dus ik moet vroeg op wil ik op tijd kunnen vertrekken. Vroeg opstaan is niet mijn favoriete bezigheid maar het is me toch weer gelukt om op tijd bij de startlocatie te verschijnen, het Marnixcollege in Ede.
Ik heb gehoord dat de route richting Wageningen gaat en door het Beekdal, een stroomgebied met maar liefst negen beken en sprengen met allerlei klinkende namen zoals Paradijsspreng.

De route begint met een stuk lopen over het voormalige ENKA terrein, een oude kunstvezel fabriek ook wel bekend van de ENKA zemen. De naam komt me bekend voor en ineens zie ik de reclame voor me van de man met de lange baard die aan het werk is met de zeem en zegt dat hij wel errrrrrug lang meegaat! Mijn moeder had vroeger ook zo'n zeem!
Er staan nog oude muren van de fabriek en er wordt op borden aangekondigd dat er nieuwe woningen worden gebouwd. De oude schoorstenen staan er nog.

Ik zie bekende stukjes van de Edese vierdaagse en we wandelen ook dit keer onder de A12 door. Het tempo is mij wat te snel maar doe mijn best het bij te houden. Na 8 km bospaadjes en zandpaadjes kom ik bij de eerste WS koffiepost. Het liefst zou ik hier even een bakkie nemen maar er moeten nog wat km's gelopen worden dus dan maar niet. Volgens de routebeschrijving komen we weer hier terug, we gaan eerst nog een lusje lopen over kronkelige bospaden waarbij het oppassen is om niet over de boomstronken te struikelen! Wel grappig is dat we ontdekken dat we over een zogenaamd kabouterbos pad lopen, met allerlei kabouter-paaltjes, ik ga er met een op de foto! Genietend van het natuurschoon komen we bij lunchroom De Beken die enkele meters voor de WS-post zit, we besluiten hier een bakkie te doen.

Na voor de tweede keer langs de verzorgingspost van WS te komen gaan we daar weer niet zitten en gaat de route richting Wageningen. Via de Wageningse berg, veel trappetjes en bochtige paadjes krijgen we een adembenemend uitzicht voorgeschoteld van de uiterwaarden van de Nederrijn. In Wageningen lopen we langs Hotel de Wereld. In 1945 kwam de Canadese geallieerde generaal Foulkes op zaterdag 5 mei in dit hotel met de Duitse bezettende militairen de overgave van de Duitsers in Nederland overeen. We lopen het hotel binnen om te kijken naar de plek waar dit geschiedkundige moment plaatsvond. Al wat er over is zijn foto's in de hal.

Via oude stadswallen verlaten we Wageningen en ik zie een bekende wandelaar "de bosjes" in lopen en dan zie ik ineens dat dit ook de wandelroute is!! Horror paadjes van glibberige modder volgen, en zelfs een hek die we moeten beklimmen!! Dit is echt een parcours met hindernissen! We lopen in de uiterwaarden van de Nederrijn en het slik stapelt zich op onder de schoenen.
Een prachtig stel koeien beloert ons vanaf hun plekje...."waar komen die mafkezen ineens vandaan?"...... En eindelijk krijgen we vaste grond onder de voeten die we snel weer verruilen voor een bospad, we mogen de Wageningse berg weer op! Hoge treden brengt ons naar het Arboretum Belmonte. Genietend van al het moois lopen we over een pad met langs dat pad een herdenkingsbankje voor Kim, dat staat gegraveerd in het bankje en kijkt uit over allerlei kunstwerkjes van geroest ijzer. Als we een groepje wandelaars een bocht zien maken denken wij slim te zijn om een stukje af te steken, maar helaas, de Molenbeek zit er tussen. We wagen niet de sprong om het pad te bereiken via een boomstronk dat er ligt, stel je voor de je in de beek valt!! Dan maar omlopen via de grote molensteen die ik een duwtje geef, zie foto.....

Bij de volgende rust wederom bij lunchroom De Beken nemen we het er even van, we hebben er nu ruim 30 km op zitten!! Een heerlijke soep gaat er nu wel in en even de benen strekken!

Na de rust lopen we even bij de WS-rust naar binnen voor een bakkie thee en een voet inspectie, ik krijg last van mijn wreef. De sok uit en de veters wat losser geeft snel verlichting en ik kan nu zonder pijn de route vervolgen. De laatste 10 km gaan voornamelijk door de Edese bossen waarbij ik weer stukjes herken van de vierdaagse aldaar, ook het Pannenkoekhuis de Panoramahoeve zit in het parcours. Uiteraard maken we daar geen gebruik van omdat het al aardig laat begint te worden.

Bij het tunneltje onder de A12 is de fruitpost en ook die doen we niet aan. Bij boerderij Hoekelum moet ik weer even de bosjes opzoeken en nadien loopt het een stuk lichter! Inmiddels komen we aan in de bebouwde kom en lopen we via het treinstation Ede-Wageningen naar de finish! Daar meld ik me af en maak nog een praatje met de vrijwilligster die een stempeltje in mijn boekje plaatst. Ik geef een complimentje over de uitgezette route want het was ontzettend mooi en heel afwisselend. Ook wel zwaar maar daar staat WS78 om bekend!
Na een frisje stap ik moe maar voldaan in de auto om na vijf kwartier rijden weer in Spijkenisse aan te komen. Ik kijk terug op een mooie, afwisselende maar zeer vermoeiende dag!


klikkerdeklik voor meer foto's