Totaal aantal pageviews

zaterdag, februari 27, 2016

Zuurkooltocht 27-2-2016 / 25 km

De weersverwachting is voor vandaag zoals ik hem graag zie: droog met af en toe een zonnetje maar wel veel wind waardoor de gevoelstemperatuur omlaag gaat. Ik heb nu helemaal zin in de Zuurkooltocht van de wandelvereniging SWD in Dordrecht. Met mijn wandelmaatjes Jan en Annika heb ik afgesproken in de kantine van sportclub Delta waar het startbureau huist.
Als ik daar arriveer is het nog niet heel erg druk maar daar komt al snel verandering in! Gelukkig mag ik even aan het tafeltje van Robert en zijn kornuiten zitten, en Paul is vandaag ook van de partij. Hier is het gezellig wachten op Jan en Annika. Als zij inmiddels zijn gearriveerd is het startbureau bomvol!! Enige ruimte om aan te melden is er niet, dat wordt geduldig wachten in de rij voor Annika.
De routebeschrijving krijg je pas om negen uur en de horde wandelaars dringen zich naar buiten. Wij wachten geduldig eventjes totdat iedereen weg is en om half tien kunnen wij ook vertrekken. Helaas zonder routebeschrijving want die moet nog gekopiëerd worden, ze hebben kennelijk niet op zo'n grote opkomst gerekend. Is ook niet erg want ik weet dat hier goed gepijld wordt.

Ik loop nog een beetje te stoeien met mijn Runkeeper, die wil niet opstarten waardoor ik de eerste 2,5 km niet oplet waar ik loop. Eindelijk, na een half uur proberen, gaat hij aan en kan ik ontspannen wandelen. We lopen richting de Biesbosch en die route ken ik nog niet. Ik ben erg verrast door de omgeving het is mooi! En zeker met het zonnetje dat schijnt, dan ziet alles er veel mooier uit.

We lopen richting de nieuwe Dordtse Bieschbos, de Elzen.Hier is meer te lezen over dit stukje natuur. Het pad voert ons langs de nieuwe Merwede maar het is een graspad wat nogal glad is en dat loopt niet prettig maar ach, ik weet dat er straks heeeeel veel asfalt aankomt dus we doen het er maar mee!
De wind is wat feller gaan waaien, het wordt nu toch wel fris zo in het open veld. De uitzichten zijn wel erg mooi, hoe ver je kan kijken en hoeveel grasland er ligt.

Na 9 km komen we bij de eerste rust aan bij een paardenmelkerij. We lopen er naartoe onder een natuurlijke poort, van weliswaar dode bomen maar erg leuk! Hier komen we Paul nog tegen hij is al klaar met rusten. Het is er gezellig druk en we kunnen lekker binnen zitten, Jan haalt een soepje voor ons. Maar Jan gaat toch liever buiten zitten, hij vindt het er benauwd. Hier kom ik Joke en Hans nog tegen van de Dordtse bende. Na de soep moeten we allebei nog even naar het toilet en de rij is niet erg lang en kunnen wij snel de weg vervolgen. Maar eerst nog eventjes in de vlaggenmast hangen.....ik kan het weer niet laten!

Op de routebeschrijving (Jan heeft er wel een te pakken gekregen) heb ik al gelezen dat wat nu komt enorm saai is, drie aanwijzingen voor ruim 7 km! En ja hoor........we lopen de enorm lange en rechte weg tot aan de rust op 17,5 km en we vermaken ons met gezellige kletspraat en we vragen ons af wat er toch achter die dijk is. Schaapjes bekijken ons wandelaars en kauwen rustig verder en af en toe moeten we de berm in springen om een auto voorbij te laten gaan maar over het algemeen is het rustig met auto's. Hier staan een aantal bunkers in het veld maar degene die hier meer over kan vertellen en gespecialiseerd is in bunkerkunde is er vandaag niet bij.

Na 3 km rechttoe-rechtaan kunnen we eindelijk een bocht linksom maken voor de "afwisseling" maar we hebben het nog niet gehad. Nu wel met de wind in de rug waardoor we ineens een stuk sneller gaan lopen. Of willen we snel bij de rust komen!?
Een wandelstel heeft een hond bij zich, die loopt lekker rustig tussen hen in en we maken even een praatje. De hond gaat vaak mee met wandeltochten hoor ik, dus hij is het gewend zo lang te stappen.
Op de Zuiderdijk is de rust waar de tocht naar genoemd is, hier krijgen we een broodje zuurkool en worst. Even heerlijk opwarmen met een warm broodje. Ik word nog herkend door Anita de Roo, zij is vrijwilligster bij deze club.

We kunnen een plekje bemachtigen in de tent om even rustig ons broodje op te eten maar daarna is het weer tijd om te vertrekken, de finish lonkt! Na mijn flesje nog even bijgevuld te hebben gaan we weer op pad richting de watertoren die we telkens vanuit een ander gezichtspunt zien. Hij staat vlakbij het startbureau dus daar moeten we naartoe. Bij de provinciale weg steken we over en zien we Jan op een bankje zitten, hij loopt een stukje voor ons. Wij vinden het nu wel tijd voor een groepsfotootje en Annika vraagt aan twee dames of zij bereid zijn die foto te nemen. Na dit intermezzo lopen we een mooie woonwijk in en kunnen wij ons vergapen aan de mooie huizen. En zo vermaken wij ons wel richting de finish, huisjes kijken.

Als we nog ongeveer drie kilometer moeten lopen ga ik het asfalt van dichtbij bekijken! Niet dat ik daar zin in heb maar soms doen mijn voeten niet wat ik wil en struikel ik weer eens een keer. Gelukkig niet met grote gevolgen, een geschaafde knie en een knallende hoofdpijn ineens. Na een pilletje van Annika loop ik weer verder maar nu ietsje langzamer......

Bij de finish gekomen zie ik Fred nog eventjes en we kletsen wat over de wandelroute waarna ik mij af ga melden. Zijn verslag is hier te lezen. De dame achter de tafel is niet erg spraakzaam en geeft mijn stempelboekje met een chagrijnige blik terug.
We vinden nog een fijne bank om op te zitten voor de nazit met een lekker drankje en daarna is het weer tijd om afscheid te nemen.
Ik stap met een heel voldaan gevoel in de auto, om terug te rijden naar huis. Ik heb er weer van genoten, van de route in het begin en het gezelschap.




Bekijk hier alle foto's

zaterdag, februari 20, 2016

Woerden RS80 20-2-2016 / 25 km

Het begint al goed als ik de weg oprij richting Woerden, ik zie dat er werkzaamheden zijn bij Kethelplein dus ik moet mijn geplande route wijzigen. Dan maar via de Brienenoordbrug, ook goed. Maar dan kom ik in de buurt van Woerden en de route komt mij niet bekend voor, ik heb hier wel eens eerder gelopen. Als ik bij de eindbestemming kom, zie ik geen Brediushonk, het startbureau. Ik bel Annika om te zeggen dat ik wat later ben omdat ik verkeerd ben gereden, ik zit in Kamerik, een gehucht naast Woerden! Typisch......ook in de Kievitstraat! Maar ja, tien minuten later kom ik dan toch eindelijk op de goede bestemming aan en kan ik mijn loopmaatjes van vandaag begroeten: Annika, Syl, Adri en Ron. Ik zie ook Mieke uit De Lier. Nadat ik me aangemeld heb, wat overigens heeeeel snel gaat, kunnen we op pad! We gaan 25 km lopen, de vaste afstand van deze vereniging, RS80.
Er is slecht weer voorspeld dus gewapend met een poncho en ander regenwerend spul kunnen wij de weergoden het hoofd bieden als dat nodig is. Voorlopig is het droog.
Aan het begin van de route maak ik een foto van houten letters maar pas thuisgekomen weet ik wat het bekent: Laurium en dat staat voor Castellum oftewel fort. zie hier
De route is niet bijster interessant maar we kletsen er ons wel doorheen. Een lang stuk langs de Oude Rijn, het Jaagpad genaamd, kan mij ook niet bekoren al is het wel leuk om de mooie huizen aan de overkant te bekijken. We zien ook nog een mooie muurschildering aan de overkant en een graffiti voorstelling van een jongen die kennelijk op jonge leeftijd is overleden. Een soort memoriam. Heel indrukwekkend!

Na 9,9 km lopen komen we aan bij de eerste rust in Nieuwerbrug. Maar eerst worden er foto's van ons drietjes gemaakt bij een schattig mozaïek standbeeldje van een koe. Een echtpaar is bereid deze foto te nemen waarvoor dank.
Dan gaan Syl en ik meteen naar het toilet waar het dringen geblazen is, maar ik zie dat het invalidentoilet vrij is en ik schiet erin, mijn blaas staat op klappen!!
De koffie staat al klaar voor me, die heeft Ron voor ons gehaald. En na het nuttigen van een versnapering en de koffie kunnen we weer opgefrist op pad.

Dan is het zeven kilometer bikkelen over polderwegen en molendijken en de Paperkopperdijk. Op de Papekopperdijk zit een vestiging voor funderingstechnieken genaamd Plomp en er is open huis. Misschien hier.........? Maar nee, we lopen toch door. In Papekop staat een plaatsnaambord en je raad het al.......tijd voor een paaldansmomentje! Annika zet dit moment op de foto en we volgen de rest. Op naar de volgende rust in restaurant De Dijketelg. Toepasselijke naam!
Gelukkig zitten we in de achterhoede en is er voldoende plek voor ons. Een soepje gaat er bij Annika wel in en ik hou het bij een kop koffie. En het is nog steeds droog!
Ik begin het nu een beetje zat te worden, heb genoeg van al die dijken! Maar ondanks dat heb ik het wel naar mijn zin omdat er genoeg te kletsen is met iedereen dus ik vermaak me wel. En er wordt natuurlijk weer tijd gemaakt voor een Brugmomentje want bruggen zien we genoeg!
Aan het begin van het Zwarte dijkje (wat een lugubere naam) staat een groot bord met een uitleg hierover, ik zet het op de foto om het later op mijn gemak te lezen. Dit dijkje is ook weer laaaaaaang!!
Maar dan zien we ineens de spoorlijn opdoemen, we zijn bijna bij de finish. Bij het station nemen we afscheid van Syl, zij pakt hier de bus terug naar huis, ze heeft nog andere bezigheden vanavond en wil op tijd thuis zijn. Het is inmiddels ook gaan regenen. Niet veel maar ik haal toch mijn poncho tevoorschijn, ik heb hem niet voor niets meegenomen tenslotte!
En als we niet veel later bij de finish aankomen melden we ons af. Ik ben weer eens mijn stempelboekje vergeten maar daar doen ze niet moeilijk over, ik krijg gewoon een stempel en een plaatje en ik geef een complimentje over de goed verzorgde en gepijlde route, want dat was het wel! Na een gezellige nazit, heb enorm gelachen over een "stout" liedje, gaan we weer op huis aan en ik neem afscheid van iedereen.
Moe maar voldaan rij ik naar huis. Ondanks de saaie route heb ik wel genoten van deze dag!


Bekijk hier alle foto's

zondag, februari 07, 2016

RWV Winterserie 7-2-2016 / 15 km

Het is weer eens tijd voor een rondje door Kralingen want de vijfde editie van de Winterserie van RWV wordt vandaag georganiseerd. Hans en ik rijden op deze zondagmorgen richting Kralingen en aangekomen op het startbureau meld ik mij aan en pakt Annie mijn kaartje al, ik hoef niets te zeggen! Na een praatje met Sabine vertrekken wij dit keer nu eens op tijd met een routebeschrijving op zak. Die gaat de hele weg er niet meer uit want pijlen dat kunnen ze wel bij RWV!
Na een stukje langs de Kralingse plas waar ik mij verwonder over de enorme drukte waarin we lopen gaan we het Rozenburgpark in en dan een klein rondje bebouwde kom om dan weer bij de Kralingse Plaslaan uit te komen. Ik kijk naar het kleine witte hondje wat met zijn baasje op pad is, maar het baasje loopt veel te hard. Hij kan het niet bijhouden met zijn korte pootjes en wordt ook nog opgehouden door een andere hond die met hem wil spelen...... Dan zie ik hem wachten op het baasje maar die is al veeeeeeel verder gelopen. Net als ik me afvraag of hij zijn baasje wel terug kan vinden zie ik hem verderop wachten bij de oversteekplaats zodat ze weer herenigend worden en ze samen verder kunnen lopen.
Als ik het restaurant de Tuin zie gaan we hier eventjes een lekkere koffie drinken. Niet omdat we toe zijn aan een pauze maar zo in die drukte lopen vinden we op dit moment eventjes welletjes! Hier kan je ook zonder wachtrijen naar het toilet.

Na de koffie lopen we de rest van de route zonder pauze. We lopen door de mooie wijk van Oud-Kralingen en ik maak hier een paar foto's. Ook van het monumentje ter ere van de geboorte van Juliana op 30 april 1909 aan de Vijverlaan. Langs de vijver gaan we richting Honingerdijk en naar de wijk de Esch en de gelijknamige watertoren. Het zonnetje schijnt lekker en we maken weer een paar foto's van de omgeving.
De watertoren is de oudste watertoren van Nederland en gebouwd in 1871-1873. Het wordt momenteel als restaurant gebruikt en is een erkend Rijksmonument.

Tussen de huizen is een leuke wijktuin gemaakt, we mogen er doorheen lopen. Niet groot maar voor de bewoners een mooie plek om bij elkaar te komen, er staan bankjes en picknicktafels. Het is voor het eerst dat ik dit zie, een leuke afwisseling in de route.
Langs de Laan van Woudestein, waar we niet gewoon over klinkers mogen lopen maar op een pad daar parallel aan en die is onverhard, dan door naar de Laan van Nooitgedacht met zijn statige knotwilgen. Hier nog een Brugmomentje al is het bruggetje erg laag!

Dan komen we weer uit op de Kralingse weg en gaan op weg naar de geplande rust bij restaurant de Big. Alleen gaan wij nu niet meer rusten, het is nog maar zes kilometer vanaf hier. We zien een stel ooievaars zitten op hun nest, een plekje aan het maken voor het aankomend kroost! Het is een prachtig gezicht met op de achtergrond een wolkenblauwe lucht. Vanaf dit punt lopen we kriskras door het Kralingse bos om dan vervolgens uit te komen bij het hertenkamp om vanaf daar naar de finish te lopen. Lekker vlot komen we daar aan.
We melden ons af en ik ga een stempeltje halen en daarna rijden we moe maar voldaan weer naar huis......we hebben er weer van genoten en 271 wandelaars met mij....
bekijk hier alle foto's