Rhoonse griendentocht 30-1-2016 / 25 km

De hemelsluizen zijn open gegaan vanochtend en het zal, volgens de weerberichten, de hele dag regenen. En toch ga ik vandaag een rondje Rhoonse Grienden lopen met mijn wandelmaatjes Ruud, Manon en Annika. Goed ingepakt tegen de regen ga ik samen met Hans op Rhoon aan, hij zal mij afzetten voor de deur want hè.....ik hou van wandelen en niet van lopen!

Na een kleine D-Tour vanwege een afsluiting van de Botlektunnel komen we aan in Rhoon en het startbureau, de sporthal van Rhoon is nog aardig leeg. Ed en Erik zitten al een bakkie te doen, te wachten op de andere dappere dodo's. Ik klets nog wat met Danyell en Ruud en Manon die ook inmiddels zijn gearriveerd.

We wachten dan nog eventjes op Annika die met het OV naar Rhoon komt en iets voor negenen arriveert. Dat is ook de starttijd van de tocht en de meesten staan al in de starblokken. We krijgen een routebeschrijving van Larissa en dan kunnen wij ook van start, de regen in!

We lopen het oude Rhoon in, langs het Kasteel van Rhoon. Een mooi wit monumentaal pand waar nu een restaurant gevestigd is. Na een paar straatjes raken we ineens het spoor bijster want op een t-splitsing missen we een pijl! En dat kan niet......bij RWV zijn ze altijd heel secuur met pijlen dus we zitten fout! Dat wordt dus teruglopen! Maar het duurt niet lang voordat we weer op de goede weg zitten.
We komen de wijk weer uit om vervolgens op de weg uit te komen vanwaar we gestart zijn maar dan een stukje verder.....dat is het eerste lusje.

Dan volgt een flink stuk bebouwde kom door Poortugaal om vervolgens uit te komen bij de eerste rust in de kantine van PSV, de Poortugaalse voetbal vereniging. Een mooie kantine waar je gezellig kan zitten en even bijkomen van de regen.
Na de rust gaan we richting de grienden maar omdat het hoog water is en het door de overvloedige regenval het gebied overstroomd is kunnen we daar niet komen en worden we omgeleid.
De Rhoonse Grienden zijn net als de Carnisse Grienden en de Ridderkerkse grienden zogenaamde zoetwatergetijdegrienden aan de Oude Maas. De grienden liggen buitendijks en staan onder invloed van eb en vloed. Twee maal per etmaal staan grote delen van het gebied onder water. Het gebied kent hierdoor een bijzondere flora en fauna. Op de knotwilgen groeien mossoorten, planten en paddenstoelen. Voorkomende planten in het gebied zijn de beschermde spindotterbloem, gele lis, kattenstaart, bittere veldkers en zomerklokje.

We lopen over een heel lang fietspad. Jammer want dat is best een beetje saai maar omdat we zo lopen te kletsen met elkaar verveelt het geen moment. Ik heb hier vaker gelopen en gefietst dus ik ken het gebied heel goed.
De tweede rust is een eigen rust van RWV buiten op een parkeerterrein. We kunnen wel overdekt zitten al regent het nu niet meer zo hard. Even lekker bijkomen met een verse soep van Gijs met ballen van Astrid. Heerlijk om de handen mee op te warmen, hij is goed heet!
Er staan ook drie toiletten, maar die ga ik nog niet bekijken, straks als we de lus van de 25 km gehad hebben komen we hier weer dus dan zal ik ze even keuren!

Na de soep gaan we weer verder richting Carnisse Grienden, weer over een lang fietspad. Rechts van ons zien we al een gedeelte van de grienden die goed onder water staan. Onderweg komen we weer een bruggetje tegen en ik vind het nu tijd voor een Brugmomentje en achter ons lopen mensen die van ons die foto willen maken.

In de grienden is een leuke brug dat overdekt is met kippengaas om de gladheid tegen te gaan. Een heel bijzonder bruggetje, wat eigenlijk niet echt een brug is maar een vlonder. Hier worden ook weer diverse foto's gemaakt. Ik hang nog in een boom bij gebrek aan een paal hahaha!

De weg terug naar de rust gaat over gras langs de Oude Maas wat flink drassig is een een lang modderpad zodat mijn broek onder de modder komt te zitten. Mijn schoenhoezen die ik vandaag voor het eerst nodig heb voldoen ook niet, mijn voeten zijn kleddernat geworden! Een miskoop van de eeuw! Maar ja, daar zijn trainingstochten voor, om daar achter te komen.

Zoals gezegd komen we na een tijdje "modderen" langs het golfterrein aan bij dezelfde rust als daarnet en we komen Ed en Erik tegen die net weer vertrekken. Zij hebben de route ingekort: in plaats van 40 km lopen zij nu 30 km.
Er is nog steeds soep en die gaat er gretig in alsook een stukje wandelgebak (ontbijtkoek). Ik ga nu ook even de dixie keuren. Er is zelfs stromend water om je handen te wassen en er hangt een spiegeltje aan de deur, om de doorgelopen mascara weg te werken (hij was toch niet waterproof genoeg!). De dixie is goedgekeurd!

We maken ons op voor de laatste 5 km naar de finish en er staat een harde, en koude wind! En het gaat nu ook weer eventjes regenen maar niet veel. Onderweg zien we een stel die foto's maakt van elkaar en Annika vraagt of zij soms een foto moet maken van hun twee. Dat doet ze dan ook en vraagt aan de man of hij een foto van ons wil maken. We staan er weer leuk op!

Annika raakt aan de praat met de man en vergeet ineens dat ze een paraplu had. Die heeft Ruud meegenomen! Ik klets wat met de dame die bij hem hoort maar haar tempo is veel te hoog dus ik laat haar weer verder lopen.
In Rhoon aangekomen hang ik nog de paaldanser uit, maar het effect is minimaal omdat het geen paal is maar het idee is leuk.
Na de kinderboerderij gepasseerd te hebben lopen we het viaduct over de Groene Kruisweg over en zijn we weer bij de finish gearriveerd.
Hier melden wij ons af en ik bel Hans dat hij me kan halen. We bieren nog even na met z'n allen en dan komt er weer een einde aan deze leuke maar natte wandeldag. 208 wandelaars hebben zich vandaag ingeschreven.
De natte voeten hadden verder geen nare gevolgen gelukkig en ik kijk terug op een geslaagde wandeling, ik heb genoten!
bekijk hier de foto's

Egmondse wandelmarathon 23-24 januari 2016 / 43 km

Dag 1 Noordroute

In september 2015 heb ik mij al ingeschreven voor de Egmondse wandelmarathon van Le Champion in januari 2016 en ook meteen een logeerplek geregeld. Net als vorig jaar logeren Hans en ik in een B&B vlakbij de start. Hans gaat dit keer ook meewandelen.
Op vrijdagavond voor dit weekend arriveren we in Egmond aan zee en nadat we worden verwelkomd door de eigenaresse installeren wij ons in het huisje.
Het weerbericht voor zaterdag is prima, voor zondag wat minder maar oké de route is mooi!

Maar eerst moeten we zaterdagochtend iets administratiefs afhandelen, we gaan Hans nog even aanmelden voor dag twee, dat was ik vergeten. Gelukkig kan dat probleemloos opgelost worden!
We starten vandaag vanuit sporthal de Watertoren met een groepje bekenden, voor mij dan want Hans is nog maar net bekend met het wandelen dus er volgt eerst een voorstel rondje. De sfeer zit er al goed in en we gaan op pad!
Gezellig kletsend met die of gene lopen we vandaag de Noordroute richting Bergen aan zee. We gaan na een klein stukje door Egmond meteen het strand op, met de wind in de rug. Al lopend breekt het wolkendek open en het zonnetje probeert er doorheen te schijnen en na verloop van tijd gaat dat nog lukken ook!
Bij de eerste koffierust, die al na 4 km verschijnt, staan we eventjes stil voor een bakkie. Het wordt vandaag een "trainen op rusten" dag, en dat is helemaal niet erg!
De route gaat verder over het strand tot we bij de strandopgang van Schoorl komen, alwaar de tweede stempelpost op 8 km is en we krijgen nog meer snoepgoed zoals een Sultana. Er is ook nog een fotomomentje van de groep in de stralende zon! Een deelneemster gaat ervoor liggen op het zand wat bij de reddingwerkers vragen oproept: is deze mevrouw wel lekker??! Ja hoor, niks aan de hand, toch aardig dat ze goed op de wandelaars letten!!

Na deze onderbreking gaan we de duinen in en de jassen kunnen uit. Ik laat de mijne aan want er staat toch nog wel een straffe wind. We genieten hier van het natuurschoon, we lopen in de bossen van Schoorl richting Bergen aan Zee.
Als we een bank ontwaren is het tijd om de schnapps tevoorschijn te halen, dat is bij deze groep inmiddels traditie geworden en wij doen er graag aan mee.....mjammie: gluhwein! Daar word je wel warm van als je het al koud hebt gekregen! Er komen nog meer versnaperingen tevoorschijn: Friese dumkes en eierkoeken. Die vinden gretig aftrek.......

Als de rugzakken weer wat leger zijn geworden stappen we op voor de rest van de route. De stemming zit er nu wel heel goed in, er wordt gezongen en gelachen over bananen die er niet zijn en nog veel meer onzin. Maar we hebben er reuze veel lol om!
Zo gaan die kilometers ongemerkt onder onze voeten door en arriveren we in Bergen aan Zee. Het is inmiddels tijd voor een lekkere lunch en een binnenrust. Op de boulevard zien we een leuke gelegenheid, Hotel Meyer. Het is nog even de vraag of zo'n grote groep terecht kan maar na wat gedraal over de locatie van de plek waar we willen zitten, binnen of buiten worden we door een van de medewerkers geleid naar een leuke plek achterin. Hier installeren we ons voor een lekkere lunch die al snel gebracht wordt.
Tijdens de lunch zie ik wat bekenden uit Dordrecht binnenkomen en ik maak even een praatje. Altijd leuk om bekenden tegen te komen! Een snelle wandelaarster komt ons vergezellen, zij is later gestart maar heeft ons inmiddels weer ingehaald! Ze loopt het laatste stuk van de route gezellig met ons mee.

De lunch is op en we maken weer aanstalten om te vertrekken maar eerst moeten we even van het sanitair gebruik maken. Een hilarisch momentje volgt want er staan brommers bij het toilet. Dat wordt dus "brommers kieken", in een plaatselijk dialect, welke ben ik even vergeten, betekent dat iets heeeeeeeel anders! We liggen weer in een deuk!

Door bos en duin gaan we weer richting de volgende stempelpost aan de Woudweg. We genieten van al het moois in deze omgeving en natuurlijk ook van het weer, want het lijkt wel voorjaar!!
Na 17,5 km gelopen te hebben arriveren we bij deze laatste stempelpost, hier is live muziek om de sfeer te verhogen. En het wordt nog gezelliger want de schnapps is nog niet op! Er is zelfs iets wat op koffie lijkt, het komt in ieder geval uit een Douwe Egberts thermoskan! En lekker dat het is!! Hmmm......dit trainen op rusten bevalt me wel!
En de anderen bevalt het ook want er wordt zelfs een polonaise gelopen en de muzikanten worden toegezongen.

De route gaat verder over zandpaadjes en steile hellingen en er zitten zelfs trappen in! We worden over een camping geleid, er staan her en der huisjes opgesteld. Het worden nog pittige laatste meters! Dan zien we de sporthal in de verte opdoemen en komt de wandeling ten einde. Hans maakt nog een finish foto van mij, we melden ons af en krijgen een nieuwe kaart voor morgen. Ik heb er weer zin in! Ik laat mijn stempelboekje alvast bestempelen en voorzien van een plaatje want daar heb ik vast geen erg in morgen!
's Avonds gaan we nog even de deur uit om in De Parel van Egmond een hapje te gaan eten. Een heerlijke afsluiting van een fijne wandeldag!!!


Dag 2 Zuidroute

Vandaag is het een druilerige dag, we zullen de zon dan ook niet zien! Helaas, de kilometers zullen toch gemaakt moeten worden!
We lopen vandaag weer met ongeveer dezelfde groep, vandaag in een andere samenstelling, dat wel. In de sporthal wachten we op elkaar en als het tijd is om te vertrekken doen we dat ook. We worden op de foto gezet door een Friese medewandelaar, hij loopt de Noord route vandaag.

En dan begint het toch nog te druppelen en ik heb een verkeerde inschatting gemaakt qua kleding, mijn andere jas is waterdicht, deze niet. Nou ja, ik kan niet meer terug....
We lopen nu het strand op met de wind pal in ons gezicht en de druppels wordt een nevelregen leren we van de weerman. We doen het er maar mee met in ons achterhoofd de gedachte dat ook hier weer een eind aan komt! Persoonlijk vind ik het wel wat hebben, zo tegen de wind in opboxen maar Hans die niet zo'n wandelaar is en al zeker niet in de regen vindt het nu niet zo leuk meer!!!

De eerste stempelpost is al op 3,5 km en daar kunnen we ons opwarmen. Heel eventjes maar want je koelt snel af zo! Er wordt koffie en thee uitgedeeld, ik hou het bij mijn watertje.....
Nog eventjes moeten we de wind en de regen trotseren want op 8,5 km zit pas de tweede rust, een strandtent genaamd de Deining. Een toepasselijke naam vind ik. In de verte zien we het langzaam in ons gezichtsveld verschijnen. En dan mogen we eindelijk eventjes binnen zitten en daar maken we dankbaar gebruik van! De snelle wandelaarster van gisteren is ook alweer bij ons aangeschoven. Ze loopt dan weer gezellig met ons verder.
Ik hang mijn jasje bij de open haard zodat deze wat kan drogen, versnaperingen worden besteld en genuttigd en dan wordt het weer tijd om te vertrekken richting de Duincamping Bakkum. Eerst nog even een stempeltje scoren en een mandarijntje en dan gaan we weer verder de natuur in en nu met de wind in de rug. Dat loopt toch wat comfortabeler! En ook nu is het weer genieten met een grote G van wat de natuur ons biedt. Zandpaadjes en steile hellingen worden bedwongen, en zelfs een trap die niet echt in de route zit wordt genomen alleen al om van het uitzicht te kunnen genieten. Helaas is het wel een kleine wereld, want het is nogal mistig en nevelig. Gelukkig regent het nu niet meer, dat dan weer wel.
We kletsen vandaag ook weer wat af, dan weer met de een en dan weer met de ander. Zo is het nooit eentonig en loop je ongemerkt de kilometers.

Bij stempelpost Bakkum op 11 km is het gezellig want er speelt en zingt een shantikoor. Wij nemen even de tijd om een schnapps te drinken die uit verschillende rugtassen tevoorschijn komt. En ook weer Friese dumkes en eierkoeken. Er wordt luidkeels meegezongen met de liedjes die het koor ten gehore brengt, tot groot genoegen van enkele koorleden.
Zij worden ook getrakteerd op een slokje......

Aan al deze gezelligheid komt een eind want we mogen nog een stukje kuieren naar de een na laatste stempelpost. Ook nu weer door de mooie natuur en we genieten!
Bij de "worstenman" zoals ze deze post noemen is het druk en eigenlijk wil ik nu doorlopen maar ons gezelschap gaat hier toch ook nog eventjes zitten om een broodje worst te nuttigen. Na enige tijd krijgen wij het koud en ik wil door naar de finish. Helaas raken wij het gezelschap nu kwijt en samen lopen Hans en ik naar de finish.
Het laatste stukje van de route is anders dan vorig jaar, we mogen een stukje langs de duinen lopen met zicht op zee, ware het niet dat het nu erg mistig is en niks kunnen zien van het uitzicht! Helaas......

Bij het bordje: naar de finish wordt nog een foto gemaakt van mij en even later komen we over de finishlijn. Na een echte finishfoto onder de rode finishdoek melden we ons af en ontvangen wij de welverdiende medaille. De hal is vol wandelaars en hele harde muziek, wij willen onze wandelmaatjes nog gedag zeggen door eventjes te wachten maar ik vermoed dat zij er nog een pauze aan hebben vastgeplakt (dat later naar ik hoorde waar was, zij zijn nog een visje gaan eten in Egmond).

Wij gaan dan maar op huis aan, douchen in de B&B, een bakkie doen, opruimen en de auto inpakken. Nadat we afscheid hebben genomen van de eigenaresse, rijden we terug naar Spijkenisse.
Ik heb erg genoten van dit wandelweekend en trots als een pauw op Hans dat hij zonder piepen zomaar de twee keer 21,1 km heeft gelopen!
Volgend jaar gaan we zeker weer!!
Bedankt Le Champion voor de perfecte organisatie en bedankt alle vrijwilligers voor deze mooie tocht(en)!
Bekijk hier de foto's

Midwinterwandeltocht De Lier 16-1-2016 / 25 km

De weersverwachtingen zijn niet best, er wordt veel regen verwacht en er staat een harde wind. Ik ga naar De Lier waar de Midwinterwandeltocht wordt georganiseerd door wandelvereniging Comtu voor een lusje van 25 km.
In de kantine van sporthal Vreeloo is het al druk als ik daar om 8.15 uur aankom. Ik zie Paul, Erik, Arjan en Ed al zitten en zie nog een paar bekenden. Na een kopje thee is het tijd om te vertrekken. Paul gaat 25 lopen en Ed 40 en de eerst 12 km lopen we gedrieën op.

De routebeschrijving geeft aan dat er vier rusten gepland zijn maar ik weet nu al dat we er zeker twee overslaan. Want na 4,1 km door de bebouwde kom hebben wij nog geen behoefte aan rust, al moet ik wel naar het toilet. Dat kan ik nog wel even ophouden.
Het waait behoorlijk en iemand maakt een opmerking over de Stetson van Ed, of hij nietjes in zijn hoofd heeft omdat ie anders wegwaait!
Maar de wind kan de pret niet drukken, we lopen lekker door al is de route niet zo spectaculair we hebben het toch wel naar ons zin. We zien voornamelijk kassen en huizen en lopen langs een autoweg op een fietspad. Dat vindt een dame op de fiets niet zo fijn want ze roept ons na: "dit is een fietspad hoor, geen voetpad!". Die opmerking krijgen wij als wandelaars vaak te horen omdat de route niet anders aangeeft en er vaak geen mogelijkheid is om anders dan op het fietspad te lopen.

Als we bij de tweede rust aankomen, de voetbalkantine van FC 's-Gravenzande zien we dat het hek gesloten is! Dat wordt omlopen, we lopen met een paar locals mee die weten wel de weg. Omdat ik nu onderhand heel nodig moet plassen ben ik blij als we eindelijk bij de kantine aankomen!!
Het is een grote kantine en hier kunnen we even bijkomen met een bakkie koffie dan wel thee.
Na de rust lopen we door een industrie terrein en langs vele kassen. We passeren een van de vele bruggetjes en ik vind het wel tijd voor een Brugmomentje want Ed gaat ons straks verlaten bij de splitsing.

In de verte zien we een oerlelijk wit huis, ik zet het op de foto. Ik vind het horizonvervuiling maar smaken verschillen.

We hebben het net over de wat saaie route maar dan komen we in een leuk bos terecht. Er is hier heel veel te zien en te doen voor kinderen, er staan allerlei bordjes zoals vleermuizenbos, moerasbos, vlindertuin, vogelbos en griendtuin. Er is zelfs een bordje Praatplek, bij een ligweide, hoe toepasselijk! Het blijken paadjes rondom Recreatieplas Prinsenbos te zijn. Wat een leuke afwisseling in de route!

Hierna is het tijd voor de derde geplande rust, onze tweede. Hier is een broodje worst of erwtensoep gratis te verkrijgen. Of een kop koffie. Ik neem het laatste en Paul een broodje worst. Hier klets ik wat met Gerrit, Marga en Nel die ook weer present zijn.

Na deze rust lopen we door Honselersdijk en Naaldwijk en is het ook weer tijd voor een paaldansmomentje als ik het bord van Naaldwijk zie. Ik vind dat altijd wel grappig, heb het afgekeken van een medewandelaarster uit Friesland.

Als we bijna aan het eind van de route zijn zien we de nieuwe brug over de rijksweg. Hij heeft wat weg van de Erasmusbrug. De weg ernaartoe is lang en Paul en ik zijn "stout" want we steken een stukje af, door de modder dat wel.
We zijn er een beetje klaar mee en zoeken een punt waar we af kunnen steken naar de Veilingweg. De weg die we op het oog hebben is afgesloten, dan maar parallel lopen aan de vaart. Langs deze weg zit de "anijsmelk-rust" maar omdat we beiden geen anijsmelk willen slaan we deze over. We zijn dan al bijna bij de finish maar we steken weer door, rechtstreeks naar de Veilingweg en de sporthal Vreeloo. Het plaatsnaam bord van De Lier nodigt uit voor een foto en dat doe ik ook.

Paul zegt: "als het maar geen diplomazwemmen is"......want dan is het druk in de kantine. Als we daar aankomen......zien we tientallen ouders met kindjes en hun zwemdiploma! Je zal het er maar net over hebben!
Ik meld mij af en ben weer een stempel rijker in mijn boekje. Paul heeft een plekje gevonden en we kletsen nog even na. Eventjes zitten!
Moe maar voldaan keer ik naar huis, dit was een heerlijke wandeling. De Runkeeper geeft aan dat we 27 km gelopen hebben.
Bekijk hier de foto's

RWV Winterserie deel 4 / 3-1-2016 / 15 km

Het eerste weekend in het nieuwe jaar en het begint al meteen goed: lekker wandelen in Kralingen bij de RWV! Hans en ik gaan, ondanks de slechte weersvoorspelling naar het Kralingse bos om daar 15 km te wandelen.
De startlocatie is als vanouds aan het Langepad. We zijn vandaag wat laat, er moest nog getankt worden onderweg maar dat is helemaal niet erg, je kan tot 11.00 uur starten. Na alle bekenden een gelukkig nieuwjaar gewenst te hebben kunnen we op pad.
Vandaag gaat de route richting de Rotte, dat is mijn favoriete wandeling. Nadat we allebei de Runkeeper hebben ingesteld gaat de pas erin en die gaat de hele route er niet uit, we lopen lekker door!! Het is heerlijk weer, niet te warm en niet te koud. Precies goed eigenlijk en we genieten.
Bij de Rotte aangekomen lopen we natuurlijk ook een stuk over het Prinsenmolenpad. We zien een stel bankjes met daartussen "rust" geschreven. Volgens mij een grapje van de de pijlers, dat je hier even mag uitrusten!
We passeren een stel wandelaars die mopperen:"waar is nou die beloofde rust?" En ik leg hen uit dat dit niet een echte verwijzing is maar een grapje! Ze kunnen er niet echt om lachen geloof ik, ze zijn toe aan een bakkie!
Wij nog lang niet en we stappen lekker door. Als we bij de geplande rust aankomen, die is in de Blokhut, lopen we toch door, het tempo zit er lekker in en ik heb ook geen behoefte aan een sanitaire stop.......
Dan wordt het tijd voor een Brugmomentje hoewel we al veel bruggetjes gepasseerd zijn! We lopen om de plas heen waar de Blokhut zit en dan gaat het weer richting de Rotte. Die steken we over middels een brug om dan uit te komen in Ommoord. Achter de hoge flatgebouwen langs door een parkje en over het onverharde pad weer terug naar Terbregge. Niet lang daarna lopen we zo het Kralingsebos weer in om de kilometers vol te maken.
Na 2,5 uur komen we weer aan op het Langepad, ik meld ons af en regel mijn administratie nog even (een plaatje scoren van de vorige editie, dat was ik toen vergeten, en een plaatje van vandaag plus stempel) zeg nog een paar mensen gedag en dan gaan we moe maar voldaan op huis aan! Dit was weer een leuke editie van de vierde wandeling van de Winterserie!

IK WENS IEDEREEN EEN GOED EN GEZOND 2016 MET HEEL VEEL (WANDEL)PLEZIER!!