De 30 van Zandvoort 28-3-2015 / 30 km

Op vrijdag 27 maart vertrekken Hans en ik naar Zandvoort want ik ga zaterdag een wandeltochtje lopen. We hebben daar een huisje van Center Parcs gehuurd omdat het best een eindje rijden is vanaf Spijkenisse en het lijkt me wel lekker om meteen na de tocht in een warm bad te stappen in plaats van in een koude auto om naar huis te rijden.......

De wandeltocht die ik ga lopen heb ik vorig jaar voor het eerst gelopen en dat was me toen heel goed bevallen! De route is mooi en goed gepijld door Le Champion die de tocht organiseert. Dat kan je wel aan deze organisatie over laten, tochten van hen zijn altijd goed!

Alleen de weerberichten zijn ronduit slecht te noemen, veel bewolking en regenachtig weer. Nou ja, met een regenjas en -regenbroek is het geen probleem! De wind zou vanuit het zuiden komen en dat komt goed uit omdat we naar het noorden lopen over het strand, dus lekker met de wind in de rug! Alleen met een zonnetje erbij is ziet alles er wel vriendelijker uit maar de afwezigheid ervan heb ik eigenlijk niet gemist.....

De start is vanuit een grote tent op het circuit van Zandvoort. Als we aankomen bij de tent is het startschot net gelost en we zien een lange stoet wandelaars trappelen van ongeduld in de lange rij. Die vermijden wij even door eerst een bakkie koffie te gaan drinken!

Uiteindelijk starten wij ook en we lopen meteen het strand op. Aan het begin heb je nog de keuze uit lopen over de boulevard of over het strand, wij kiezen natuurlijk voor het stand. Het is laag water dus een lekker hard strand om over te lopen.

Bij de eerste stempel post die al op 2,9 km zit gaan we alleen heel even een stempeltje halen want de volgende stempelpost en tevens rust zit op 8 km en daarom lopen we nu maar even door. Ook al vinden we trainen op rusten heerlijk, zo snel is nou ook weer niet de bedoeling!

We lopen zo te kletsen dat we ongemerkt aankomen bij de post in IJmuiden en gaan bij de strandtent vlakbij de strand opgang in paviljoen Beach Inn koffie drinken met natuurlijk een appelpunt erbij. Het is er druk maar kunnen toch nog net een leuk plekje vinden. Er speelt een bandje en het is er reuze gezellig!

Men zegt wel eens:"gezelligheid kent geen tijd" wat in dit geval ook opgaat want we kunnen er niet eeuwig blijven zitten, we moeten nog een aantal km's lopen!
Bij de volgende stempelpost aan het IJmuiderslag staan de Dixies verdekt opgesteld en in tegenstelling tot even geleden is de rij hier helemaal niet lang en maak ik er toch even gebruik van!

Met een lege blaas loopt het veel prettiger en wij vervolgen de tocht richting het Nationaal park Zuid-Kennemerland, een heel erg mooi natuurgebied. Hier staan ook diverse bunkers uit de Tweede Wereldoorlog en ik krijg geregeld uitleg over deze bunkers en dat is best interessant! We gaan zelfs even bovenop een bunker staan om van het uitzicht te genieten en zien van bovenaf de wandelaars voorbij komen.
De route laat ons verder genieten van wat de natuur te bieden heeft. Ik loop te genieten, het pad is best zwaar, veel stijgen en dalen, maar dat vind ik wel eens lekker op zijn tijd, een beetje afzien!

Bij de volgende stempelpost op het landgoed Duin en Kruidberg, we hebben 16,2 km afgelegd, is ook gelegenheid voor een rust. We lopen er alleen even naar binnen om eens het kasteel van binnen te bekijken maar gaan daarna weer verder met de tocht. We hebben een volgende rust gepland bij het Kopje van Bloemendaal, in een Pannenkoekhuis. Bij het kasteel krijgen we ook weer een stempel en een lekkere muffin met een "5" erop, het is de vijfde keer dat deze tocht georganiseerd wordt. De muffin stop ik in mijn tas voor later en we lopen weer door.

We lopen door Santpoort-Zuid waar we de ruïne van Brederode tegenkomen. Ik maak er een foto van en het staat ook als kijktip op de routebeschrijving die we per post hebben mee gekregen. Met de Ruïne van Brederode worden de resten aangeduid van Kasteel Brederode. Het kasteel is in de tweede helft van de 13de eeuw gesticht door Willem I van Brederode (1215?–1285). Deze stamt af van de heren van Teylingen, die verwant waren aan de graven van Holland. Het kasteel vormde onderdeel van de hoge heerlijkheid Brederode, waarmee de heren van Brederode in de 13e eeuw door de graaf van Holland waren beleend.

De naam Brederode verwijst naar een stuk bosgrond (Brede Roede) dat gerooid werd, waarop het kasteel is gebouwd. Eerst bestond het kasteel slechts uit een woontoren. Rond 1300 werd de toren afgebroken waarna Dirk II van Brederode een vierkant kasteel liet optrekken.
Aldus Wikipedia.....toch leuk om langs een stukje geschiedenis te lopen!

Het openluchttheater Caprera is in Bloemendaal en we lopen er langs. Dat is best mooi om te zien zo'n theater. Het is nog volop in gebruik door diverse artiesten.
Na de sportvelden van Bloemendaal is de stempelpost Kopje van Bloemendaal op 20,5 km. We halen weer een stempel en een pakje sap. Boven aan een heuvel is een pannenkoek restaurant waar we even uitgebreid gaan zitten. Er is ook een uitkijktoren en die gaan we natuurlijk even bekijken, ook weer om van het uitzicht te genieten!

Het kopje van Bloemendaal is een 43 meter hoog duin net buiten natuurgebied de Kennemerduinen en landgoed Caprera. Het oorspronkelijke uitzichtpunt werd in 1907, na kunstmatige verhoging van het duin, door Koningin Wilhelmina geopend. In de Tweede Wereldoorlog is er door de Duitsers een bunker gebouwd die met kleine aanpassingen momenteel nog steeds dienst doet als uitzichttoren. Deze toren is in 2008 volledig gerestaureerd en is vrij toegankelijk.

Na een heerlijke pannenkoek met spek gegeten te hebben gaan we weer op pad voor de laatste 10 km. Door Overveen, hier staan veel erg mooie en grote huizen, richting de laatste stempelpost bij restaurant Loetje op 23,5 km waar ook een rustmogelijkheid zit maar waar we niet gaan zitten vanwege de beperkte tijd. Half zes is de uiterlijke finishtijd en we zijn er nog niet! Bij de stempelpost maken we nog even een praatje met de vrijwilligers die kou zitten te lijden! Blij dat deze mensen dat doen voor ons, zonder vrijwilligers geen wandeltochten!!! Hier krijgen we als laatste snack een mandarijntje uitgereikt die we ter plekke oppeuzelen.

Vanaf dit punt gaan we over een stukje landgoed genaamd Duinlust richting de finish in Zandvoort. Het laatste stuk is pittig, er staat een stevige wind die we nu pal tegen hebben! Het venijn zit wederom in de staart, dat blijkt nu wel.
Als we nog 1 km moeten lopen krijgen we nog iets lekkers van de organisatie vanwege het lustrum en kletsen we even met Rina die we hier tegen komen.

Ik finish om 16.45 uur en ik krijg een medaille om mijn nek en een roos, klets nog even met mijn wandelmaatjes en wacht op Hans die me op komt halen om samen weer naar het huisje te kunnen lopen. Hij maakt een paar leuke finish foto's, een herinnering voor later. Deze tocht behoort nu echt tot mijn favorieten, ik heb een heerlijke dag gehad!

Scheveningse Bosjestocht 21-3-2015 / 30 km

Zaterdag 21 maart.....tijd voor een wandeltocht van 30 km omdat ik de kilometers wil opvoeren. Ik besluit vandaag een tochtje te lopen in Scheveningen bij de Haagse wandelsportvereniging De Vierdaagsche, de Scheveningse Bostocht.
Ik ga iets eerder weg van huis omdat er wegwerkzaamheden zijn maar uiteindelijk heb ik daar geen last van gehad, misschien omdat het nog vroeg op de dag is....
Samen met Rob ga ik deze tocht lopen en hij wil eerst nog even een bakkie cafeïne voor de start, maar in mijn geval is dit niet verstandig want dan moet ik altijd zo snel weer naar het toilet en dat is vaak niet handig!
Na het inschrijven kletsen we nog even met iemand van de vrijwilligers en Rob geeft een tip wat betreft de routebeschrijving en het vermelden van de rustposten. Wij vinden het altijd fijn om van te voren te weten waar die ongeveer zitten, dan kan je je erop instellen. Nu is het even een zoekplaatje omdat deze vereniging alle afstanden op één blaadje zet. Dit doen ze uit oogpunt van het milieu: minder papier nodig. Daar is wat voor te zeggen....

Uiteindelijk kunnen we vertrekken, wat later dan we gepland hebben.
Na heel wat straatjes doorkruist te hebben komen we wandelaars in tegengestelde richting tegen, die zeggen dat ze verkeerd lopen. Wij merken daar niets van maar na de routebeschrijving te hebben geraadpleegd komen wij ook tot de conclusie dat we verkeerd gaan! Dit zal de tendens worden van deze wandeltocht maar of dat nu ligt aan de bepijling of aan ons dat laat ik maar in het midden!
We blijken niet zo ver terug te moeten en vinden al snel de geplande route weer. Het is wat druilerig en af en toe komen er spetters uit de lucht maar erg nat worden we er niet van.

Ook staan er flink wat beelden in de stad en raken in een melige bui door er naast te gaan staan voor een gekke foto. En ineens zien we overal beelden staan die mij ook nog nooit opgevallen waren, ik heb deze tocht meerdere keren gelopen....

Er is een rust gepland op zes kilometer maar we besluiten door te lopen naar de rust op 14 km want we zijn nog lang niet aan een rust toe.
Op 8,5 km is ook een rust bij een Texaco station maar dat vinden we niet gezellig dus daar lopen we ook aan voorbij.
We komen voorbij het Indisch monument. Het is een monument ter nagedachtenis aan alle Nederlandse burgers en militairen die in de Tweede Wereldoorlog het slachtoffer zijn geworden van de Japanse bezetting (1941-1945) van het voormalige Nederlands-Indië. Zij kwamen om in de strijd, in de kampen of tijdens dwangarbeid.
Het is op 15 augustus 1988 onthuld door koningin Beatrix, 43 jaar na de capitulatie van Japan. Het is ontworpen door Jaroslawa Dankowa en bevindt zich in de Scheveningse Bosjes, vanaf 2002 vergezeld door het Indië-monument. Het monument bestaat uit 17 bronzen beelden, een kaart van Indië en de tekst “de geest overwint”.

Ik vind dit altijd een indrukwekkend monument, en er bloeien mooie bloemen in het perkje ervoor.
Bij de Plesmanweg zien we weer beelden staan maar die staan op een hele hoge sokkel dus geen plek voor een fotootje.
En we zijn weer zo verwikkeld in het gesprek dat we weer een pijl missen waardoor we fout lopen. Na enig gepuzzel en checken op Google maps lopen we terug naar de rust bij een sportkantine die we al snel vinden. Daar is het heerlijk rustig en kunnen we even de benen strekken voor een tijdje.

De rust loopt uit en we komen tot de conclusie dat als we op tijd terug willen zijn we nu toch echt weer in de benen moeten!
Na de rust lopen we weer verkeerd maar dit keer omdat de pijl op een onlogische plek zit, we lopen rechts maar hij hangt links......dit keer is de "schade" niet erg!

We lopen door het Westbroekpark waar veel Nijlganzen zitten, we zien zelfs al jonkies! Dit parkje is niet ver van het Circus theater weet ik, omdat ik in het verleden hier wel eens mijn auto parkeerde als ik naar een musical ging. Dat kan nu helaas niet meer, althans niet meer gratis!

Bij het Circustheater zien we in grote rode letters "Billy" staan en ik krijg het idee om daarvoor te poseren voor een fotootje. Dat worden hilarische foto's!
Het zonnetje maakt het allemaal een stukje vrolijker, die schijnt inmiddels een heel klein beetje.

Natuurlijk lopen we nu ook weer langs het Kurhaus.
Het Grand Hotel Amrâth Kurhaus The Hague, vaak kortweg Kurhaus genoemd, is een groot hotel tussen het Gevers Deynootplein en de boulevard langs het strand van Scheveningen. Het beschikt over ruim 250 kamers.
Middenin het complex bevindt zich de Kurzaal. Deze imposante zaal wordt als restaurant gebruikt maar ook voor een aantal jaarlijks terugkerende evenementen.
Daarnaast beschikt het hotel over een restaurant met kunstwerken van Wassily Kandinsky en een aantal conferentiezalen.

De boulevard is er vlak achter en wij zien dat er geen pijlen meer zijn maar dat staat ook vermeld op de routebeschrijving.
We vinden het nu wel tijd voor een lunch en zoeken een leuke strandtent uit. En dat lukt al snel, bij Strandpaviljoen Summertime gaan we even lekker zitten op een bankje met haardvuurtjes op de tafel. Deze lunch loopt ook wat uit waardoor we weer laat op pad gaan voor de rest van de route maar we moeten nu nog 12 km!

We lopen met de wind in de rug naar het einde van de boulevard om naar de visafslag te gaan, de plek waar over een aantal weken de Zeemansloop is.
Langs de havens van Scheveningen zijn ook veel restaurants gevestigd maar omdat het weer er zich niet voor leent, zijn de terrasjes leeg en in de haven liggen de bootjes er verlaten bij........

Via de haven lopen we naar het duinpad langs het strand om verder te lopen richting Kijkduin. De wind waait onstuimig waardoor de golven witte schuimkoppen hebben, een spectaculair gezicht! Ik hou van de zee en het strand en ik loop volop te genieten hier!!
Bij strandslag 6 moeten we het duinpad verlaten om vervolgens in een mooi duingebied te lopen richting de bebouwde kom en zo komen we weer in de buurt van het startbureau. Nog een klein stukje door het park Ockenburg en langs het verlaten pand op het park en dan komen we uiteindelijk bij het startbureau dat inmiddels verlaten is door de wandelvereniging. We hebben er een lange dag van gemaakt! Jammer van het stempeltje maar ja, als je daar een topdag voor terug krijgt is dat helemaal niet erg!
Ik ben niet eens zo heel erg moe en met een voldaan gevoel neem ik afscheid van Rob en rij weer terug naar Spijkenisse. Ik heb een leuke dag gehad!

Kilometervretermars 14-3-2015 / 22,5 km

Het is vandaag tijd voor de Kilometervretermars in Maassluis en ik ben van plan om 20 km te lopen, samen met Leo. Als ik op het startbureau aankom meld ik me aan en ik ga even buiten op Leo wachten want binnen is het te druk. Ik klets nog even met Magda en een man die ook wacht met zijn hondje. Het beestje draait ongeduldig heen en weer want het vrouwtje is er nog niet. Hij is het gewend om te wandelen zegt zijn baasje op mijn vraag of hij ook mee gaat. Het hondje heet Goofy.....

Als het tijd is komen de routebeschrijvingen tevoorschijn, want eerder dan 8 uur mogen we niet weg! Het is dringen geblazen hahaha! Er zijn drie verschillende afstanden dus ook drie mensen van de vereniging die met een stapel papier buiten staan......

Als we net een minuut op weg zijn, moet ik ineens naar het toilet en jawel hoor, er zijn er meer die daar aan denken! Dus in de (kleine) rij dan maar!
Als ik naar buiten loop zie ik Gery en Ben aankomen en Ed zie ik op de parkeerplaats, zij starten iets later en gaan 30 km lopen. We begroeten elkaar en wij gaan vast op pad.

Het is inmiddels 8.15 uur. Volgens de routebeschrijving gaan we naar het westen, richting Hoek van Holland, over rechte paden, er is hier helaas niet veel te beleven.
Op 8,5 km zit de eerste rust, bij lunchroom de Bosrand, een aardige locatie maar erg druk. Er is geen goede zitplek binnen dus we gaan snel weer verder nadat ik Charlotte nog even gedag zeg, zij gaat wel even pauzeren.

We zijn vlakbij het Staelduinse bos. Meestal lopen we er met deze tocht langs, dit keer mogen we door het bos de route vervolgen. Er staan hier heel wat bunkers en het is er tevens een vleermuizenreservaat.
Even is er verwarring omdat de pijlen aangeven dat we het bospad op moeten, dat door middel van rood-witte lintjes is aangegeven, maar even verderop zie ik ook pijlen op de grond staan die dezelfde richting uit wijzen. Wij besluiten gewoon in het zonnetje te gaan lopen in plaats van door het bos, in het donker. Het pad loopt er evenwijdig aan en we zien de wandelaars die het bospad gekozen hebben dan ook weer verschijnen.
Na nog een klein stukje door de bebouwde kom gelopen te hebben komen we aan bij de tweede rust, bij SV Waterweg, een voetbalkantine. Daar is het heel erg rustig, je kan er een kanon afschieten! Na een kopje thee en een sanitaire stop gaan we weer verder richting de Waterweg.

In de verte zien we diverse schepen aangemeerd liggen in de haven en we gaan weer richting de stormvloedkering. Daar zouden we een wagenrust hebben waar we een Schrobbelaartje kunnen krijgen, een lekker kruidenbittertje en een krentenbol. Lekkerrrr!!!
Het is een koude en tochtige plek dus we gaan snel weer verder, nog maar een paar kilometers.

Onderweg raken we in gesprek met twee heren op leeftijd die ook aan het trainen zijn voor de vierdaagse. Ze vertellen ons een aantal anekdotes waardoor de lange, rechte en saaie weg langs de Waterweg een eitje wordt. Helaas mogen we het laatste gedeelte niet verder lopen langs het water maar langs het spoor........waardoor we weer meer last van de ijzige wind hebben. Maar ach.....nog even en dan zijn we bij de finish.

Als we de huizen van Maassluis ontwaren, zien we ook de finish opdoemen, het wandelcentrum aan de Albert Schweitzerdreef.
In het clubgebouw ruikt het heerlijk naar de erwtensoep en ik krijg meteen trek daarin! Dus na het afmelden nog eventjes napraten en een soeppie eten en dan is het weer tijd om naar huis te gaan en heb ik weer 22,5 km bijgeschreven!!!

RWV Winterserie deel 6 /1-3-2015 / 15 km

Ondanks dat ik gisteren al een rondje gelopen heb, ga ik vandaag ook maar weer eens buitenspelen! Ik heb een goede reden om naar buiten te gaan: het is/wordt mooi weer! En vandaag ga ik de laatste keer in Kralingen lopen, de laatste van de zes edities van de Winterserie, het is alweer maart!
Zoals altijd ben ik weer veel te vroeg, maar het is al gezellig in de kantine van PAC en ik maak een praatje met die of gene tot we het sein krijgen om naar buiten te gaan. Gerrit staat al klaar met de routebeschrijvingen maar eigenlijk heb je die niet nodig, er wordt altijd heel goed gepijld!

Al kletsend lopen we door het Kralingse bos richting Prinsenland. Via paadjes met namen als Verborgenlaantje, Stinsenlaantje en Wolvenvallei komen we bij het metro station van Kralingen. Dat heeft een metamorfose ondergaan, er is nu een hele grote parkeergarage aan gebouwd, een P+R. Handig, voor als je in het centum van Rotterdam moet zijn, want je betaald daar de hoofdprijs voor een parkeerplekje!

Als we door de straatjes van Prinsenland lopen zie ik een straatnaam bordje met mijn voornaam erop: Ineke Sluiterlaan. Grappig, ik maak er een foto van.
Dan zien we weer een mooie rode kat op een brug zitten, hij blijft mooi zitten en laat zich aanhalen. Dat moet natuurlijk ook vastgelegd worden, zo lief!

Vlakbij dit bruggetje is nog een mooie brug, tijd dus voor een Brugmomentje! Het is prachtig weer en er drijven leuke wolkjes over......

Op de route zit een groot kunstwerk waar we omheen mogen lopen.
Dit heet Vierkant eiland en is een kunstwerk in een waterpartij in het Prinsenpark van de deelgemeente Prins Alexander. In het midden van een betonnen constructie bevindt zich een vierkant. Dit gat symboliseert het laagste punt van Nederland: zeven meter beneden NAP. De constructie, van vierkant en cirkel, vormt een schaal met oplopende balken en meet 54 x 54 meter. Het is gemaakt door kunstenaar Frans de Wit in 1996.
Er staat een stevige wind als we het kunstwerk passeren en je kan zelfs kiezen welke richting je wil lopen, om het kunstwerk heen. Wij kiezen voor de kortste.

We komen bij de rust aan die in een kantine van korfbalvereniging "De Trekvogels" is, en ik wil wel even naar het toilet. Maar ik moet daarvoor een trap op en er staan mensen te wachten, daar heb ik geen zin in en we gaan daarom maar verder, we zitten nu op ruim 10 km, ik hou het nog wel even vol.

Als we net voorbij het snelwandel parcours zijn (er is vandaag ook een snelwandelwedstrijd) wil ik heel eventjes zitten want die tocht van gisteren en nu ook vandaag, dat hakt er een beetje in. Op een bankje bij een leuk klaterend watervalletje gaan we even in het zonnetje zitten. Je waant je daar op een zonnig terrasje.....heerlijk even die rust al is de finish niet ver meer!

Na bijna een kilometer komen we aan bij de finish. Nu moet ik wel heel nodig naar het toilet en na het afmelden drink ik nog even een kopje thee voordat ik naar huis ga, nog eventjes nababbelen (alsof we dat onderweg nog niet gedaan hebben hahaha!)

Dit was een mooie wandeling en heb met volle teugen genoten, ik stap met een goed gevoel de auto in om weer naar huis te rijden.