Totaal aantal pageviews

zondag, januari 25, 2015

Wandelmarathon van Egmond 24-25 januari 2015/2 x 21,1 km


Als je denkt aan een marathon denk je dat is 42,195 meter hardlopen maar de wandelwereld kent dit fenomeen ook. Dit keer verdeeld over twee dagen van 21,1 km! Ik ben nog nooit in Egmond aan zee geweest dus dit jaar is mijn debuut op de wandelmarathon...
De tocht is georganiseerd door Le Champion, een grote organisatie die wel meer wandeltochten onder zijn hoede heeft zoals de Dam tot Dam en de 30 van Zandvoort. Ik heb mij via internet ingeschreven en een B&B geregeld zodat ik relaxed kan lopen, het is toch ruim 1,5 uur rijden vanaf hier.

Op de vrijdag voor het wandelweekend gaan Hans en ik naar Egmond aan zee om alvast in te checken. Als we daar aankomen kunnen we het adres niet zo snel vinden, maar uiteindelijk bellen we aan op de Duinstraat nummer 5. Het blijft angstvallig stil.......het zal toch niet......??? Maar gelukkig, de eigenaren komen aangerend en we maken kennis met Cindy en Arjen. Na een rondleiding door het verblijf, beneden wonen en boven slapen, installeren wij ons op de bank als de spullen hun plekje hebben gekregen. Zo.......even rust met een bakkie ouderwetse filterkoffie!!! Mmmmmm........

De ochtend van dag 1 op zaterdag word ik na een korte nacht wakker, meestal slaap ik niet zo goed in een vreemd bed. Het bed was wel lekker warm en ik kan niet goed op gang komen, daarom kom ik ietsje later bij de start in de sporthal de Watertoren. Hans is een stukje met me meegelopen, hij gaat weer terug naar de b&b. De temperatuur is laag en er staat een kille, straffe wind! In de sporthal is het rustig, een groot gedeelte is al gestart en naar ik later hoor, zijn er veel wandelaars gestrand bij het spoor. Door de weersomstandigheden rijden er geen tot weinig treinen! Gelukkig heb ik daar geen last van....

Ik ontmoet mijn wandelmaatje voor deze dag en we gaan van start na onze eerste stempel, het is inmiddels half negen. Na een stukje door de bebouwde kom komen we op het strand om de noordelijke route van vandaag te lopen. Je kan dus kiezen welke route je loopt, noord of zuid. Morgen gaan we de zuidroute lopen maar dat komt morgen pas. Het eerste gedeelte gaat over strand zo'n 8 km. Het is rustig, dat wil zeggen weinig wandelaars en in 2 van de wandelaars herken ik wandelvrienden uit Friesland, Albert en Meintsje die hun hondje Snowy hebben meegenomen. We kletsen wat en er worden foto's gemaakt en na een poosje lopen wij weer ieder ons eigen tempo.

We hebben inmiddels al een stempelpost gehad, er zullen er nog drie volgen! Wij rusten niet bij deze posten maar nemen alleen de "traktatie" aan, bij de eerste is dat een pakje Sultana's. Post twee is aan het einde van het stuk strand, we zijn inmiddels in bij de Kerf in Schoorl aangekomen en zitten nu op 8 km en hier krijgen we een Twixx die ik bewaar voor later. Pfff eindelijk een beetje uit de wind lopen, maar ja, nu wordt het parcours nog een stukje zwaarder want we moeten de duinen in! Dat wordt zweten! Het pad is ook niet vlak, nee we moeten onze beenspieren aanspreken! Mijn wandelmaatje heeft niet zoveel tijd gehad om te trainen maar ik voel mijn spieren ook wel hoor!

Ondanks de zwaarte van het parcours kunnen we wel genieten van de omgeving. Het is echt schitterend, veel bos- en zandpaadjes en zelfs een paar trappen!
We dollen wat met een kunstwerk, een houten fiets, daar moet ik natuurlijk even op zitten. Na ongeveer 12 km zien we een bankje in de zon en dat is het moment voor een rustpauze. Even lekker genieten van de warme zonnestralen! Achter ons staat een gebouwtje waar we ook eventueel even koffie of thee kunnen drinken en dat doen we dan ook . Dit zal onze enige rust zijn en ik maak nu ook even gebruik van het sanitair. Het etablissement wordt gerund door vrijwilligers en een paar kinderen verzorgen de koffie en thee voorziening. De thee is behoorlijk heet daarom duurt deze rust wat langer dan we gepland hebben. Maar ja, we mogen nog 8 km van deze omgeving genieten dus vooruit maar!

Als we weer vertrekken zien we de derde stempelpost verschijnen, we zijn nu in Bergen aan zee blijkt later. Hier krijgen we een mandarijn maar daar hebben we beiden geen trek in!
We lopen een stukje door de bebouwde kom van dit plaatsje en ik zie een leuk kunstwerk, mij afvragend wat het is. Als we eromheen lopen zien we een soort van waternimf en een vis verweven in elkaar. Ik kan het niet echt mooi vinden maar vooruit, een plaatje is snel gemaakt.

Tot de volgende stempelpost is het vervolgens weer bikkelen door de zanderige duinen van Bergen aan zee. Onderweg komen we allerlei gedierte tegen, zo ook de Schotse Hooglanders. Een groepje bronstige dieren lijkt het wel, ze maken een hoop kabaal naar elkaar! En net op het moment dat wij hun pad moeten kruisen! We blijven er even bij stil staan om een paar foto's te maken maar ik vind het best wel indrukwekkend en een beetje angstig. Toch komen we zonder kleerscheuren voorbij de runderen en kunnen we onze weg vervolgen.

Het venijn zit zoals altijd in de staart. De route wordt bewegwijzerd door plastic banners en gele pijlen maar ook door borden met de kilometer markering zodat je een beetje weet hoever je nog mag. In dit geval lijken de laatste km's wel van elastiek! Er lijkt geen eind aan te komen en als we een soort van bankje zien gaan we nog heel eventjes daarop zitten om op adem te komen! Het laatste stuk is door een terrein met vakantie huisjes. Me afvragend hoe je hier dan wel moet komen met je zware spullen want we zien geen auto's hier!

In de verte zien we de sporthal waar de finish is en niet lang daarna kunnen we ons afmelden. Ik maak een selfie van het finishmoment en een dame vraagt of zij een foto van mij moet maken, leuk voor bij het verslag! Na de finish-stempel bel ik Hans dat hij me tegemoet kan lopen en het is al best druk in de sporthal. De muziek is nogal hard en we kunnen elkaar nauwelijks verstaan maar we nemen nog een drankje om de dag af te sluiten. Daarna neem ik afscheid van mijn wandelmaatje: tot morgen! Ik heb genoten van deze toch wel zware wandeldag en ik kijk uit naar de volgende!

Dag 2 Zuidroute

Ik word lang voor de wekker al wakker en ik heb heerlijk geslapen. Na het zeer uitgebreide en lekkere ontbijt kan ik mij op gemak klaar maken voor dag 2. Het is vandaag niet zo koud als gisteren maar het is wel erg bewolkt met af en toe een miezerig buitje. We lopen weer samen naar de sporthal en we bespreken hoe we na de wandeling weer naar huis gaan want ik zal niet meer terugkeren naar de B&B. Ik heb ook al afscheid genomen van Cindy, onze gastvrouw.

In de sporthal is het iets drukker dan gisteren hoewel het grootste gedeelte van de wandelaars al vertrokken is na het startschot van 8.00 uur. Het is 8.15 uur als we kunnen vertrekken, richting de boulevard van Egmond voor de zuidroute.

Weer een groot gedeelte over het strand maar het is nu minder koud als gisteren en na een tijdje doe ik mijn muts af die ik de rest van de dag niet meer nodig zal hebben! Na 3,5 km is er alweer een stempelpost, hier kan je gratis koffie en thee krijgen en ik maak even gebruik van een Dixie. Hier kan je ook even zitten maar wij maken hier geen gebruik van, net zoals gisteren lopen we door.
We zien een groepje vogeltjes met korte pootjes door de branding rennen, wat zijn dat voor beestjes??? Geen idee maar het is wel een grappig gezicht.
De volgende stempelpost is na de strandopgang bij Castricum, we zitten nu op 8,5 km alweer! Hier wordt erwtensoep aangeboden maar brrr......daar moet ik op dit uur van de dag even niet aan denken!!!! Ook hier gaan we niet zitten, we zijn allebei nog lang niet moe en het gaat best lekker zo. Ook een mandarijn is niet echt waar we trek in hebben......die laten we maar aan ons voorbij gaan.

Mijn wandelmaatje slaakt een zucht:"Nee he?? Weer zand en heuvels!" Ik moet er hard om lachen en hij eigenlijk ook wel....
Hoewel het weer stijgen en dalen is wat de klok slaat, het parcours is toch best goed begaanbaar. In iedere geval geen mul zand zoals gisteren! Maar dit betekent niet dat het niet pittig is om over te lopen!!
En voor we het weten zijn we bij de derde stempelpost, op een campingterrein van de Kennemer Duincampings en het heet Bakkum. Hier lopen we weer voorbij na de stempel en de krentenbol die aangeboden wordt nemen we niet aan.
Ik vind het een rommelig terrein, de camping-plekken zien er verlaten en onverzorgd uit maar ja, het is natuurlijk nu geen campingseizoen!
Er staat een soort van golfkarretje en ja hoor, het kind in mij word wakker en ik ga erin zitten waar een foto van gemaakt wordt.

Na ongeveer 13 km is het nog 3 km tot de laatste stempelpost hebben we even behoefte aan een boterham en als we een bankje zien besluiten we hier even te stoppen. We hebben uitzicht over een mooi stuk duingebied en de wandelaars zien we voorbij lopen. Dat is best gezellig want af en toe zegt men gedag en wordt ons smakelijk eten gewenst! Het bankje is nattig maar ik trek mijn jas uit om erop te kunnen zitten, er staat nauwelijks wind dus dat kan best.

Bij de laatste stempelpost besluit men weer te gaan zitten maar ik loop nu door, het is nog een paar km tot de finish en het gaat best lekker. Na een sanitaire stop, een stempel, een Twixx en een pakje sap loop ik weer door tot we samen komen met de 10,5 km-lopers. Ik laveer wat tussen de duidelijk langzamere lopers en dan zwik ik even door mijn voet....auw! Ik loop weer verder want ik heb er niet echt last van en dan zie ik het einde van de route door de duinen. Als ik het hek doorloop bel ik Hans om te vertellen dat ik er bijna ben en we spreken een punt af waar we elkaar kunnen zien. Ik moet nog enkele meters door de bebouwde kom en daar zie ik hem al staan, samen lopen we op de finish af. Ik meld mij af en neem een medaille in ontvangst, mijn eerste van deze wandeltocht. Ik wil nog even een frietje eten om het verloren zout aan te vullen en ik wacht terwijl ik het opeet op Hans die de auto gaat halen.

Ik kijk terug op een heerlijk wandelweekend! Afwisselende mooie routes maar best een zwaar parcours! Goed om je (vergeten) spieren weer aan het werk te zetten!!!!

zondag, januari 11, 2015

RS80 Den Haag 25 km / 10-1-2015

Het enige wat je nooit in de hand hebt is het weer! Zo ook vandaag, als ik wakker word loeit de wind om het huis! Er is stormkracht 9 voorspeld aan de kust en dat is nu net de plek waar ik naartoe ga voor een wandeling van 25 km bij RS80!
Ik heb afgesproken met een paar Walkers van het forum om daar gezamenlijk te lopen. Als ik aankom in Den Haag word ik door een vrijwilliger naar een grote parkeerplaats gedirigeerd, dat is altijd fijn! En al lopend naar het startbureau kom ik Sylvia en Bert tegen die met het OV gekomen zijn.
In de kantine zitten Gery, Ben en Ed al te wachten en wij melden ons snel aan om daarna de wind te gaan trotseren!
Al kletsend lopen wij vanaf de kantine het duingebied in, het parcours is best pittig, stijgen en dalen maar van de wind hebben we niet echt last door de beschutting van de bomen. Als we de kust bereiken, merken we pas goed hoe hard het waait! We nemen foto's van het strand en de zee en als ik daarmee bezig ben zie ik een bekende van me lopen, Mieke uit het Westland! Wat leuk om haar hier te treffen! Dat wordt natuurlijk ook vastgelegd op foto!

Bij de boulevard van Kijkduin besluiten we om een lekkere warme strandtent in te duiken voor een bakkie koffie of iets dergelijks. Ed is jarig vandaag en hij neemt er iets lekkers bij, ik hou het bij een stukje eigen gemaakte ontbijtkoek.

Het is reuze gezellig hier binnen maar ja, we hebben er pas 7 km op zitten dus we gaan weer in de benen! Het lijkt wel of het harder is gaan waaien!! Poe....wat een wind! Nu weet ik wat het inhoud om tegen de wind "op te boxen"! Gelukkig duurt dat niet te lang want het is echt zandhappen en gelukkig is het (nog) droog en mogen we weer de duinen in.

Op 9,5 km zit een eigen rust van RS80 en daar nemen we ook even tijd voor een bakkie thee of koffie met een lekkere koek die ik in mijn tas doe voor later......

Nog ruim 15 km en we zijn best al een tijdje onderweg, we besluiten om even de pas erin te zetten, voor zover dat gaat met die wind!
Over het algemeen is de route goed gepijld, maar toch is er een aantal keren niet gepijld en moeten we de routebeschrijving raadplegen.....
En het begint ook ineens heeeeeeel hard te regenen, een wolkbreuk! Gelukkig heb ik een goede regenjas aan en word ik niet erg nat, mijn broek wel maar die droogt best snel. We lopen ook door de bebouwde kom wat ons enigszins beschutting biedt.
Bij het Zuiderpark gaat het mis, we lopen verkeerd en we zien nergens pijlen. Dan maar even vragen aan een paar honden uitlaters. De honden hebben een halsband om waarop staat "killerdog K9"...... Brrr wat een enge beesten maar ja we willen wel weten of we nu goed lopen.
De jongen die wel weet hoe we moeten lopen zegt: "ja ik zag mensen zoals jullie ook daar lopen, je moet die kant op!" En zo komen we uiteindelijk weer terug op de route. Niet lang daarna komen we aan bij de rust in een voetbalkantine waar het niet erg druk is, we nemen hier iets warms te drinken en eten wat.

Als we weer vertrekken kijk ik op mijn horloge, het is al 14.38 uur! Ik zeg tegen Syl dat we om 15.38 uur bij de finish zijn en warempel, als we daar aankomen is het 15.42 uur dus we hebben het laatste stuk aardig doorgelopen! We gaan nog even wat drinken in de kantine na het afmelden en een stempeltje, en nemen daarna afscheid van elkaar.
Ik heb genoten van deze dag, een heel afwisselende wandeling met een gezellig groepje.

donderdag, januari 08, 2015

RWV Winterserie deel 4 / 4-1-2015 / 15 km

Zondag 4 januari, een gewone dag.......of toch niet? Voor mij is de eerste zondag van het jaar altijd een leuke dag, want dan is het weer tijd voor het vierde deel van de Winterserie van RWV! Een soort van nieuwjaarsreceptie! Veel bekenden de hand schudden en een gelukkig en gezond nieuwjaar wensen en dat doe ik dan ook, als ik die zondagochtend de kantine van PAC binnen wandel.....

Als Gijs boven het geroezemoes probeert uit te komen gaan wij ook in de startblokken en met wij bedoel ik mijn wandelmaatjes Silvia, Marco, Paul, Geert, Berend, Rob en Sabine die in de rolstoel geduwd gaat worden door Larissa.

Het weerbericht is heel gunstig, zeker vergeleken met afgelopen zaterdag toen het de hele dag regende! Als we net onderweg zijn komen we een pijler van RWV tegen, Ardie, en is het weer even tijd voor een nieuwjaarswens en een groepsfoto. Gemaakt met een beetje tegenlicht helaas dus niet helemaal duidelijk maar het gaat om het idee toch?
Het weerbericht van vandaag is niet helemaal juist, er vallen nu toch wat druppels maar niet zodanig dat je er erg nat van wordt en het levert nu ook een mooie regenboog op die Rob en ik bijna gemist hebben omdat we zo aan het babbelen zijn! Maar onze maatjes wijzen ons erop en hebben we er een foto van gemaakt.

Het eerste gedeelte van de tocht gaat door het Kralingse bos over allerlei paadjes met leuke namen zoals het Verborgen paadje. Op dit paadje komen we een leuk tafereel tegen: twee zomerstoeltjes tegenover een bankje! En als ik er een foto van maak komen we twee bekenden tegen van Rob, Marino en Patricia maar zij lopen hun eigen tempo en gaan na een groet weer verder.

Na het Kralingse bos gaan we richting de rust bij McDonalds. Dat is voor mij een mogelijkheid voor een sanitaire stop maar er zijn meerdere op dat idee gekomen, we hebben even wat geduld nodig!

Ik ga samen met Rob verder want onze maatjes hebben wat langer nodig, ik moet na deze wandeling nog op nieuwjaarsbezoek dus heb een soort van tijd te kort. Maar dat is niet erg, we stampen lekker verder! Zo lekker zelfs dat we een pijl missen en verkeerd lopen! Verkeerd lopen???? Bij RWV? Ja, echt! Maar uiteindelijk komen we toch weer op het goede pad omdat ik de route goed ken.......

En ik zie een paar medewandelaars een andere kant op gaan als wij, zij weten kennelijk een kortere weg, maar wij volgen stug de pijlen en op het eind nog een stukje onverhard over een kort ruiterpad om vervolgens weer bij de kantine van PAC aan te komen.

Hier melden we ons af en vragen een stempel plus foto voor onze wandelboekjes en nemen nog even een bakkie koffie.......
Ik kijk terug op een heerlijke wandeling en rij met een voldaan gevoel weer terug naar Spijkenisse.

zaterdag, januari 03, 2015

Ontbijtloopje CAV Energie / 3-1-2015 / 6 km


Het is vandaag 3 januari en heb een korte wandeltocht op het programma staan. Ik ga, net als vorig jaar maar dan op een andere "discipline" voor het goede doel lopen namelijk de Roparun. De Barendrechtse atletiekvereniging CAV Energie heeft een aantal loopjes georganiseerd onder de naam Ontbijtloop want na afloop krijg je de mogelijkheid om je kopje koffie of thee aan te vullen met wat lekkere broodjes e.d.
Vorig jaar liep ik 5 km hard, twee rondjes om het sportpark maar vandaag ga ik, samen met mijn man, 6,5 km wandelen! Er is ook een pyjama-loop voor kinderen, zij lopen 1 km hard.

Als we bij de kantine aankomen, worden we al door vriendelijke CAV-ers de weg gewezen om ons aan te kunnen melden. Dat ging vlot, want mede door het slechte weer zijn er nog weinig mensen aanwezig maar we zijn ook aan de vroege kant!

Daarom wachten we maar even in de kantine, en kletsen we even met een paar medewandelaars, tot het tijd is om naar buiten te gaan want de start is om 9.15.
Het is nog even wachten omdat de omroepinstallatie in de kantine niet goed hoorbaar is, maar uiteindelijk is iedereen verzameld en kunnen we gaan!

Helaas, het regent maar niet bijzonder hard en is het lopen goed te doen. We starten vanaf het sportcomplex richting het treinstation van Barendrecht, een vrij nieuw station.
Er is een pad en een grote parkeerplaats bovenop het station gemaakt en daarom gaan we de trap op richting station.

Het is een zeer gemêleerd gezelschap, maar voornamelijk vrouwen. Hans grapt dat het lijkt alsof hij bij "Gooise vrouwen", de film zit, dat waren ook voornamelijk vrouwen! En de leeftijd is behoorlijk aan de hoge kant merk ik al snel en het tempo ligt daardoor niet hoog......

De parkeerplaats kunnen we verlaten via de roltrap, lift of trap. De roltrap naar beneden doet het niet en er zijn mensen bij die de lift gebruiken om af te dalen, wij gaan gewoon met de trap. Tja, als je last hebt van je gewrichten is een (lange en stijle) trap niet fijn!!

We lopen vervolgens richting De Wevershoeve, een restaurant waar wij ook wel eens komen om daarna door het parkje te lopen langs de Noldijk.
De begeleider die mee is vraagt op een gegeven moment aan ons of we vanaf een bepaald punt terug zullen gaan lopen maar ik zei dat we beter verder konden gaan, dat leek me leuker lopen dus zo geschiedde. Niet alleen ik beaamde dat, er waren meer medestanders.......

Als we het parkje verlaten moeten we via een tunnel onder de weg door naar de andere kant lopen, en net als ik me bedenk: "wat smalletjes hier", ga ik op mijn plaat!! Ja hoor, de eerste valpartij van 2015 is een feit! Het valt wel mee, alleen mijn knie is beschadigd dus ik kan gewoon verder met de tocht. De dames die achter ons lopen dachten dat ik een kniebuiging maakte.....

Soms moeten we ook stoppen om de groep bij elkaar te houden, het tempoverschil is best groot, maar door de begeleiding verloopt alles goed.
Bij de laatste stop zijn we al in de woonwijk van Barendrecht dus het wordt huisjes-kijken, iets wat ik graag doe, en we babbelen wat met de dames tot we weer bij de finish aankomen. We worden door de speaker verwelkomd met een groot applaus.

Nu kunnen we ons een beetje opwarmen en genieten van een lekkere koffie met een broodje! Het is een tochtje van precies 6 km geworden en ik vond het een leuke manier om het wandeljaar van 2015 in te leiden!!!! Volgend jaar ga ik zeker weer...