Tweedaagse Amersfoort 19-20 juni 2015 / 2 x 40 km

Zo, ik heb weer 80 kilometer in de benen!

Dag 1

De Tweedaagse van Amersfoort hoort gewoon bij de training voor de vierdaagse van Nijmegen, en het is ook nog eens een heel gezellige en goed uitgezette tocht!
Zoals gewoonlijk logeer ik ook dit keer in Voorthuizen bij mijn schoonouders in het chalet, lekker dichtbij de start aan de Gasthuislaan in Amersfoort. Daar zit het sportpark dat al jaren het startpunt is van deze tocht.

Ik ben al vroeg in Amersfoort, dan kan ik de auto lekker dichtbij de uitgang van het park zetten. Als ik me in het rijtje voeg voor de aanmelding word ik aangesproken door Andre, van Facebook vierdaagsevrienden. Hij herkende mij, leuk toch? Zo zullen er in de loop van de dag meer van dat soort ontmoetingen volgen!

En net zoals vorig jaar ben ik weer mijn startkaart vergeten. Maar na een telefoontje naar het thuisfront is dat probleem verholpen. Leve de smartphone en internet!

Nadat we aangemeld zijn is het tijd voor koffie, de anderen zitten al boven in de kantine, lekker warm! Want het is weer, ook zoals gewoonlijk, lekker fris met kans op een bui!

Om 7 uur gaan we van start en lopen met een grote groep Amersfoort weer uit om na ongeveer 9 km door de bossen aan te komen bij de eerste rustpost, de Stoeterij. Maar we lopen daaraan voorbij en gaan het militair terrein de Vlasakkers op, nadat we eerst een comtroleknipje hebben gekregen. Eigenlijk is dit gebied niet toegankelijk voor burgers maar tijdens deze tweedaagse mag het wel.

De wolken breken open en er schijnt een weliswaar waterig maar lekker zonnetje door de vele wolken. Dit gebied is lekker ruim, met brede, van beton gemaakte paden en dat loopt als een trein! We hebben dan ook een lekker tempo!
Af en toe komen we leuke bouwwerken zoals een soort van bunkertje tegen die we van dichtbij gaan bekijken en nemen daar een foto van. Het stuk over dit terrein is zes kilometer lang, dan nog 4 kilometer door de bebouwde kom tot de eerste rust, dan hebben we er 19 kilometer op zitten!

Bij sportpark Vliegdorp komen we aan om 11.45 uur, lekker snel gelopen! Daar is het druk!! Er is nauwelijks een stoel te krijgen maar ik mag op het plekje van Maike zitten.....lief!! De zus van Rob, Ingrid, woont hier om de hoek en komt even langs om ons aan te moedigen, gezellig! Ik ben nu wel toe aan een rust en we krijgen een lekker bakkie cappuccino van haar om bij te komen. Hier eet ik ook mijn drie (!) boterhammen met banaan op: ik heb honger!!! Dat gebeurd mij bijna nooit, dat ik honger heb maar ik eet ze nu met smaak op!

Helaas komt er aan dit gezellige samenzijn weer een eind want we mogen nog 21 km lopen. De buien zijn weggebleven ondanks de donkere luchten die we zien. Hoewel we af en toe vergast worden op wat hemelwater, we worden er niet echt nat van! Ingrid loopt een stukje mee met ons, tot ze weer vlakbij huis is en wij de route weer vervolgen.

Een deel van de route gaat over de voormalige vliegbasis Soesterberg.
Vliegbasis Soesterberg was een militair vliegveld nabij Soesterberg, tussen Utrecht en Amersfoort. Het vliegveld was de bakermat van de militaire luchtvaart in Nederland; in 1913 maakte de Luchtvaartafdeeling (LVA) van het leger hier haar eerste vluchten. Vanwege bezuinigingen op defensie is de basis in november 2008 gesloten en opgeheven.
Het terrein heeft primair een functie gekregen als natuurgebied, er zal slechts beperkt woningbouw plaatsvinden aan de kant van Soesterberg Noord ter financiering van het ontwikkelen van natuurgebied. Het militaire kamp in het zuidwesten van de vliegbasis, Camp New Amsterdam, blijft eigendom van Defensie. In het noordoostelijke deel van de vliegbasis zijn het Militaire Luchtvaart Museum en het voormalige in Delft gevestigde Legermuseum ondergebracht in het defensiemuseum. Dit museum opende de deuren op 13 december 2014.
Aldus Wikipedia.
Wij mogen dit keer langs het museum lopen en dat is heel leuk om te zien, er staan diverse tanks en vliegtuigen buiten.
Na dit museum nog een klein stukje door het bos lopen om dan aan te komen bij sportpark Peijnenburg. Daar is het ook best druk maar we kunnen nu makkelijk een stoeltje vinden om een lekker bakkie soep op te peuzelen. Dat gaat er wel in een beetje zout. Ook al is het niet warm, je verliest met het zweet ook veel zout dat natuurlijk weer aangevuld dient te worden! Na de soep een Breaker als toetje en we kunnen weer verder, de volgende 13 kilometer wegstampen.

Dit is een heeeeeeel lang stuk over een fietspad door de bossen, maar we lopen zo te kletsen dat die ongemerkt onder de voeten vandaan lopen. De volgende rust is alweer daar, bij Pannenkoekhuis De Kabouterhut op 34 kilometer en niet bij de Vlasakkers, de officiële rust. Er zitten nog meer wandelvrienden, even gezellig bijkletsen.

Tot aan de finish is de route niet bijzonder, een stuk bebouwde kom en een stukje bos en dan weer bebouwde kom en is weer hetzelfde als vorig jaar. Het laatste gedeelte iets anders vanwege de verbouwing langs de weg. Zonder problemen melden wij ons af door de knipkaart in te leveren en we nemen nog even een broodje haring en een colaatje om bij te komen en na kletsen. Het bleef nog lang onrustig op het sportpark......

Dag 2

Het is erg vroeg deze zaterdagmorgen als ik wakker word met het gekletter van de regen op het chalet. Oh jee! Na de gebruikelijke opstart rituelen stap ik in de auto en het is droog, dat zal het de hele dag blijven maar de temperatuur is laag voor de tijd van het jaar.
Bij het sportpark aangekomen zit er al een groep wandelvrienden aan de koffie te wachten tot het startsein. Zeven uur mogen we vertrekken.

Deze dag gaat de route richting Austerlitz en Henschotermeer. De eerste kilometers zijn erg mooi maar ook best zwaar, over onverharde zandwegen en bospaden. Maar het is genieten van de mooie natuur om ons heen.
De eerste rust is bij restaurant Bergzicht op 10 kilometer maar we zijn nog niet aan rust toe, we lopen door tot Austerlitz. Ons plan is om daar te rusten maar helaas, hij gaat pas om 10 uur open en besluiten we door te lopen naar Henschotermeer op 16 kilometer.
Ik heb honger en ben een beetje duizelig en moet erg plassen. De route gaat over steenslag paden en loopt naar beneden en dat is heel lastig lopen. Het tempo gaat drastisch naar beneden! Eindelijk komen we aan bij de rust en zoeken een plekje om te zitten. Helaas, geen stoelen dus dan maar een picknickbankje uitkiezen, er staan er genoeg. Wat ben ik blij dat ik zit en de boterhammen gaan er gretig in! De koffie smaakt ook heerlijk. We genieten van het uitzicht op het Henschotermeer, het is hier erg mooi. Rustig is het niet want er is een feest aan de gang aan de overkant, de muziek klinkt hard. Maar dat is niet erg, we zingen soms mee!

Na het Henschotermeer lopen we over lange, rechte fietspaden. We moeten vaak opzij springen voor een groepje wielrenners, er is een wielertour aan de gang. Vreemd dat dit niet afgestemd is, er lopen grote groepen wandelaars op het fietspad!!!
De lange paden en bebouwde kom kan me niet bekoren, de verveling wordt verdreven door leuke kletspraatjes. En dan nog een leuk stukje winkelstraat door het dorp Woudenberg om vervolgens bij de rust bij De Valleiruiters aan te komen.
Hier is het wederom erg druk, geen stoel te bekennen. Dan maar eventjes in het gras, het is gelukkig droog. Hier eten we een lekker bakkie tomatensoep en een yoghurtje.

Na de rust vervolgen we de route langs de autoweg om vervolgens weer door een stukje bos te lopen. We steken het Valleikanaal over, dit is een lang fietspad tot aan de Leusbroekerweg. Hier kom ik weer Facebook wandelvriendin Hetty tegen met een paar vriendinnen en ik zet ze even op de foto. Voorheen zat de rust aan het eind van deze weg maar helaas, dit jaar niet en moeten we nog een stukje doorlopen tot de laatste rust. De routebouwers hebben een leuk lusje bedacht om hier te komen, over landgoed Den Boom. Erg mooi en het is weer genieten!

Onderweg komen we Fred, René en Mark tegen die met wandelmaatjes deze tocht lopen en ik klets wat met ze tot we bij restaurant De Mof aankomen. We kunnen een plekje vinden om met elkaar van deze rust te genieten, gezellig! Ik zie broodjes kroket verschijnen en het water loopt me in de mond! Jammie, die gaat er met smaak in.
Als we ons opmaken om te vertrekken kom ik Syl tegen met Gery. Zij zijn later vertrokken vanwege de OV tijden waardoor ze niet op tijd konden vertrekken, ik klets wat met ze en dan gaan we weer verder voor de eindspurt naar de finish.

Over landgoed Den Treek naar de YMCA waar nog een rust is gepland maar ik ga daar alleen even naar het toilet, het is vanaf daar nog vier kilometer naar de finish.
Door een stukje bos en zandpaden en dan nog een stukje bebouwde kom. Iets later dan gisteren komen we bij de finish aan. De fotostand staat er nog en we bekijken de foto's die we na lang zoeken toch vinden. Hij is leuk geworden!
Daarna melden we ons af en ontvang ik een nummertje. Het is de achtste keer maar omdat ik vorig jaar per abuis een 8 had ingevuld krijg ik nu een 7 voor op mijn medaille. En natuurlijk een stempeltje voor in het boekje.
We kletsen nog wat na met een lekker drankje. Helaas is de haring op!! Er is altijd muziek bij de finish en er zijn een paar wandelaars aan het dansen, het ziet er gezellig uit maar ik wil liever even zitten.....
Dan wordt het tijd om afscheid te nemen van elkaar en ik rij terug naar Voorthuizen, genietend van de terugblik op deze twee fantastisch leuke, mooie en gezellige wandeldagen. Mijn nieuwe schoenen voldoen uitstekend want ik heb nergens last van, dat is wel eens anders geweest!!!
Ik dank de organisatie voor deze twee wandeldagen, de routes waren voor een deel bekend maar er zaten ook verrassende wijzigingen in! Ik verheug me alweer op de volgende editie volgend jaar!

Kippenloop 13-6-2015 / 25 km

Vandaag 13 juni 2015 is het weer eens tijd voor de Kippenloop! Het is alweer een tijd geleden dat ik deze tocht gelopen heb! Hij wordt al jaren georganiseerd en in 2005 was de eerste editie. Dit is de geschiedenis van de Kippenloop, overgenomen van de website:

Op 17 oktober 2004 overleed Gijs van den Oever op veel te jonge leeftijd aan kanker. Ter nagedachtenis aan Gijs wilden twee kameraden een wandeltocht organiseren, een sponsorwandeltocht waarvan de totale opbrengst naar KWF Kankerbestrijding zou gaan. Gijs van den Oever had in Katwijk de bijnaam ‘Gijs de Kip’. Het idee voor de Kippenloop was geboren. Inmiddels is de Kippenloop uitgegroeid tot een groot wandelevenement dat duizenden deelnemers uit heel het land en zelfs omringende landen trekt. Ongeveer 200 vrijwilligers zetten zich in voor de Kippenloop.

Op zaterdag 21 mei 2005 vond voor de eerste maal de Kippenloop plaats. Ruim 1.700 wandelaars namen deel en liepen € 24.000 bijeen voor KWF Kankerbestrijding. Inmiddels is de Kippenloop uitgegroeid tot een groot en gezellig wandelfestijn. De tiende editie van de Kippen- en Kuikenloop vond plaats op zaterdag 14 juni 2014 en was een groot succes. Ruim 7.000 Kippen en Kuikens trokken naar de Zuid-Hollandse kust en wisten het fantastische bedrag van € 200.000 bijeen te wandelen, waarvan € 86.000 ten goede kwam aan KiKa en € 114.000 aan KWF Kankerbestrijding.

Ik ga zaterdagmorgen vroeg op pad om op de afgesproken tijd aan te komen in Katwijk. Door een paar vrijwilligers word ik naar de parkeerplaats geleid, het staat er nog niet helemaal vol gelukkig en ik kan met wat passen en meten in een parkeervak staan, wel met een beetje hulp......

Bij de koffietent zie ik Sandra van Facebook-vierdaagsevrienden staan en we maken even een praatje met haar, ze staat te wachten op haar wandelmaatjes, wij gaan na het drinken van een bekertje koffie ook op pad.

Richting het strand maar eerst nog even een ommetje door een stukje duingebied. We passeren de sluis en een monument voor verdronken zeevissers. Dan de boulevard op richting de eerste rustpost aan het eind van de boulevard. Daar gaan we het strand op en krijgen we een krentenbol aangeboden. Het is ook mogelijk een kopje koffie of thee te drinken maar dat doen we niet, we zijn net een beetje warmgelopen. Want het is fris en er staat een straffe wind!
Die hebben we pal tegen als we het strand oplopen richting Wassenaarse slag. De meeuwen schreeuwen ons tegemoet, zij hopen op een stukje krentenbol!

Na 9,2 km komen we aan bij de tweede post waar we een banaan krijgen en een flesje water. Hier kom ik Daniël tegen, hij ziet mij eerder dan ik hem. Ik zeg hem even gedag en dan halen we hier weer een bakkie met! Appeltaart natuurlijk, dat is traditie inmiddels tijdens het wandelen!! Het is een beetje gaan miezeren en de druppels op de ramen worden steeds groter! Dan maar even wat langer zitten......tot de bui over waait. Er zijn ergere dingen.......

Na een goed uur gaan we weer op pad, het is inmiddels zo goed als droog. De duinen in richting Katwijk terug lopen en dat is bepaald geen straf!
We kijken onze ogen uit en genieten van wat de natuur ons biedt. Het is een mooi jaargetijde, er staan veel bloemen en planten in bloei. Links en rechts ontwaren we wat vennetjes......prachtig!

De duinpaden zijn goeddeels onverhard maar goed te belopen en het is ook niet vlak dus de beenspieren krijgen het zwaar te verduren. We hebben er geen moeite mee en het tempo zit er lekker in, we passeren continue mensen die een langzamer tempo hebben.....
In dit duingebied ligt ook een tankwal uit de Tweede Wereldoorlog. Het wandelpad loopt erlangs en we maken er foto's van. Ook zien we een stukje van een tankversperring liggen, zogenaamde drakentanden.

Deze Duitse drakentandversperring (Höckerlinie) en anti-tank muur in de duinen was onderdeel van Stutzpunkt Gruppe Katwijk. Ook zijn er enkele bunkers in de tankversperring geïntegreerd. De tankversperring bij Katwijk wordt gezien als één van de mooiste van Europa.

Vlakvoor we bij de rust "met kip" op 19 km komen, lopen we een bruggetje op voor een Brugmomentje. Op deze brug komen we Jaap, Bas, Ellen, Esther en Brechje tegen. Bij de kippenrust, waar we in de rij gaan staan voor een kippenpootje kletsen we wat. Deze heerlijke kippenpootjes zijn traditie bij deze wandeltocht, en gaat vergezeld met een blikje appel Radler, erg lekker! We zoeken een plekje tussen de bankjes en dat lukt nog ook! Heerlijk, even genieten voordat we ons opmaken voor de laatste 6 km naar de finish.

We vervolgen de route langs een autoweg, dit is het saaiste gedeelte van de route. Maar na verloop van tijd gaan we gelukkig weer de duinen in, al worden we gezandstraald door de harde wind! Na verloop van tijd zien we de laatste rust- en stempelpost opdoemen waar men kippensoep en een banaan uitdeelt, maar wij besluiten door te lopen naar de finish.

Langs de boulevard is een nieuw pad aangelegd dat vlak langs de zee loopt, en aan het eind van dit pad lopen we zo het centrum van Katwijk in waar het erg gezellig is. Hier nemen we onze medaille in ontvangst en gaan we daarna nog even wat drinken en napraten in een strandtentje. Helaas is de finish niet waar de start is dus moeten we nog een flink stukje lopen naar de parkeerplaats maar dat is niet erg. Hier nemen we weer afscheid van elkaar. Het was een gezellige, mooie en leuke wandeldag ondanks het onstuimige weer! Goed georganiseerd en ik hoop dat er flink wat geld is opgehaald voor het KWF!!

Paleizentocht Baarn 2015

De Paleizentocht in Baarn heb ik nog nooit gelopen, dit komt omdat Baarn nogal uit de buurt ligt maar vandaag maak ik eens een uitzondering, ben wel nieuwsgierig naar die paleizen!
Na een goed uurtje rijden kom ik op de afgesproken tijd aan op het parkeerterrein van kasteel Groeneveld want daar zit het startbureau van de wandelvereniging SGWB die de tocht uitgezet heeft. Het belooft een mooie, zonnige dag te worden, ik heb mijn korte broek en topje aan maar toch ben ik ook blij met mijn kleine vestje, het is nog best fris in de schaduw!
We melden ons aan, de kosten zijn € 7,50 en dat is best duur maar de tocht is ook voor het goede doel dus vooruit dan maar! We krijgen een uitgebreide routebeschrijving in de vorm van een boekje maar we weten dat we die niet gaan gebruiken, er wordt meestal goed gepijld met geel/zwarte pijlen, ook bekend van de Amersfoortse Tweedaagse!
De hoge inschrijfkosten komen ten goede van KIWANIS en UNICEF voor het project stop tetanus bij moeders en pasgeborenen. Deze dodelijke ziekte eist jaarlijks het leven van 60.000 baby's en een groot aantal vrouwen. De gevolgen van de ziekte zijn ondraaglijk: pasgeborenen lijden aan terugkerende pijnlijke spierkrampen en extreme gevoeligheid voor licht en aanraking.
Ik ben blij dat ik mijn steentje aan het project kan bijdragen.

In het boekje staat de route beschreven met een aantal beschrijvingen van een bezienswaardigheid. Leuk voor later! Het boekje gebruiken we bijna niet tijdens het lopen, er is goed gepijld.

Het kasteel Groeneveld is erg mooi en een originele plek voor een startlocatie. Er is ook een leuk terras, na de tocht gaan we hier zeker nog even wat drinken!

De route gaat voornamelijk door het bos, zo ook het Baarnse Bos waar we langs een grote vijver lopen die je links of rechtsom kan passeren. Wij kiezen rechtsom en maken een paar foto's. We raken hier even aan de praat met een medewandelaarster.

Uiteindelijk komen we aan bij Paleis Soestdijk.
In 1638 liet de welgestelde burgemeester van Amsterdam, Cornelis de Graef, in Baarn een buitenhuis bouwen. Deze hofstede werd in 1674 verkocht aan 'Zijne Hoochheid den Heere Prince van Oranje'. Sindsdien bleef Soestdijk ruim drie eeuwen in eigendom van het huis van Oranje.
Van 1948 tot 1980 was het paleis de residentie van Nederland. Soestdijk was naast werkpaleis ook woonhuis. De prinsessen Beatrix, Margriet, Irene en Christina groeiden er op en gingen in Baarn naar school. De laatste koninklijke bewoners waren Prinses Juliana en Prins Bernhard. De goedgelijkende beelden in de tuin zijn ontworpen door Kees Verkade. Aldus de beschrijving in het boekje......
Zo leer je nog een stukje geschiedenis tijdens een wandeltocht!

Hier is een controlepost en we mogen als wandelaars van deze tocht door de tuin lopen van het paleis, dat laten we ons geen tweede keer zeggen! Ik heb het nog nooit van zo dichtbij gezien. Het is erg mooi weer en we maken er natuurlijk ook foto's van. We lopen langs de mooie vijver en achter het huis om naar de Orangerie waar koffie te krijgen is maar ik ga alleen even naar het toilet.

Na het paleis komen we bij een volgende controlepost waar tegen een kleine vergoeding koffie of thee te verkrijgen is maar die slaan we ook over.
In het bos rond de heidevelden van de Stulp zijn nog grafheuvels uit de prehistorie te vinden. In de Stulp werd het hoogveen dat een deel van het land bedekte, vanaf de 13e eeuw gebruikt voor de turfwinning. Op diverse plaatsen zijn nog "wijken" te zien, drie meter diepe sloten waarmee de turfstekers het hoogveen ontwaterden. Momenteel is dit gebied vooral begroeid met heide. Aldus het boekje.....
Hier gaan we wel even zitten, genieten van de rust en en de omgeving en eten we even een bammetje op.

Daarna gaat het toch weer even fout omdat we al kletsend een pijl missen, maar de fout is snel weer hersteld en we hoeven niet ver terug te lopen. We zijn niet de enigen......we komen andere wandelaars tegen die fout lopen! Net voor de laatste controle post gaat het weer -even- fout. Bij het theehuis 't Hoge Erf kunnen we koffie krijgen maar de rij is lang en de bediening is niet erg vlot dus daarom gaan we maar weer verder! Bij de finish is vast wel koffie "met" te verkrijgen!

Het laatste stuk gaat door het park rondom kasteel Groeneveld. We lopen door een mooi gedeelte, omzoomd met Rododendrons waarvan foto.
Als we bij de finish aankomen is het terras behoorlijk vol, ik zie nog net een plekje in de zon! Na het afmelden nemen we meteen daar plaats om nog even van de zon te genieten van een koffie "met", dat is natuurlijk appeltaart! Omdat het vrij laat is geworden besluiten we nog een pannenkoek te gaan eten bij De Smickel......lekker!
Ik heb weer genoten van deze wandeldag: goed georganiseerd, een heel mooie route en heerlijk weer.......wat wil een mens nog meer??