Dag 3 en 4
Aan het eind van dag drie was ik zo laat thuis, dat ik geen kans meer heb gehad om een verslag neer te typen, dus dat doe ik nu dan maar.
Dag drie is de dag van Otterloo.
De start is al adembenemend mooi, de zon schijnt diffuus door de bomen en ik probeer de stralen te pakken op mijn foto toestel. En ik moet zeggen dat het aardig gelukt is.
Het parcours is nog steeds vanaf het begin onverhard. Omdat het de afgelopen weken veel geregend heeft, zijn sommige paden nagenoeg onbegaanbaar! Maar ja, een echte wandelaar laat zich daardoor niet uit het veld slaan! We ploeteren maar door en als we denken, we hebben het ergste gehad ga je een hoek om en gaat het ploeteren gewoon weer verder!
Na ongeveer 6 km kluunen komen we aan bij de eerste rust voor een bakkie koffie. Heerlijk, even bijkomen! Hier maak ik kennis met Harry, een vrijwilliger van de organisatie die bij de EHBO werkt. Gelukkig heb ik hem nu niet nodig, mijn musculus glutus maximus (grote bilspier) houdt het vandaag goed........
De volgende rust, na ongeveer 9 km, is bij theetuin De Mossel. Daar nemen we het er echt van, we genieten hier van een bakkie cappuccino en een gebakje. Vandaag is het weer een "trainen op rusten" dag! We kunnen heerlijk in het zonnetje zitten.
Hier komen we Rob ook nog tegen maar wij staan net op het punt te vertrekken. Larissa ziet twee schommels en ja hoor...... Het kind in ons komt weer boven. Hier worden uitgebreid foto's van gemaakt door Jannie, en Wim kijkt gelaten toe.
Na dit intermezzo lopen Wim en ik verder want Jannie en Larissa gaan nog even door met foto's maken en bekijken een tip op de route beschrijving.
Als ik Rob tegen kom loop ik gezellig met hem op, want Wim besluit op Larissa en Jannie te wachten. De laatste km's worden al babbelend overbrugd. De heide staat mooi in bloei en Rob en ik lopen te genieten van dit schouwspel! Wat is Nederland toch mooi!
Aan het eind van de wandeling melden wij ons af, krijgen een nieuwe kaart voor morgen en nestelen ons op het terras in van die luie terras stoelen. Dat zit heerlijk en dat hebben we verdiend! We hebben nog lang na zitten kletsen, maar omdat ik vanavond uit eten ga moet ik toch een eind maken aan de gezelligheid.....
De dag wordt afgesloten met een etentje bij Brutus in Ede. We hebben Gon ook mee gevraagd en met z'n vijven hebben we genoten van het heerlijke eten. Dit gaat een traditie worden......volgend jaar weer!
Dag 4
De voorspellingen voor vandaag zijn niet best, als ik wakker word hoor ik de regen kletteren! Maar het is nog vroeg en ik hoop dat het als we starten droog is.
Vandaag is het de dag van Reemst en ook een dag van "een-dag-lopers". Een aantal mensen van het forum komen vandaag een dagje meelopen. Dat is zo leuk van deze vierdaagse, je kan kiezen welke dag(en) je loopt. Het is een fijn weerzien met Silvia, Jan en Herman die vandaag een dag meelopen.
Het is droog tot de eerste rust bij De Mossel, maar als we eventjes zitten begint het te druppelen en het gaat over in gestage regen! Herman en ik besluiten niet te wachten tot het droog wordt, de anderen zitten binnen te wachten op Wil die ook een dagje mee zou lopen en iets later gestart is.
Met poncho en regenjas gaan wij het bos weer in. Het blijft maar regenen en de paden worden hoe langer hoe meer onbegaanbaar! We moeten veel langs modderpoelen en over blubberpaden lopen en mijn schoenen worden hoe langer hoe meer doorweekt!
Toch zien we er de lol ervan in, we hebben tenslotte drie prachtige dagen gehad, een dagje regen is heus niet erg! Bij de laatste rust is het druk en vol maar ik ga hier nog even naar het toilet om vervolgens de laatste drie kilometer verder te lopen. Ik verlang naar een douche want nu ben ik door en door nat, ondanks de regenponcho!
Na het afmelden krijg ik een medaille en ik word op de foto gezet. We gaan niets meer drinken want ik wil snel naar huis.........onder een warme douche kruipen!!!!
Dit was het einde van een heerlijke vierdaagse, heel anders dan de Nijmeegse maar zeker voor herhaling vatbaar! Ik heb ervan genoten en ga volgend jaar zeker weer! Ik wil de organisatie bedanken voor de topverzorging en de prachtige routes!!!
zondag, augustus 31, 2014
donderdag, augustus 28, 2014
Edese vierdaagse 28-8 /4 x 20 km
Dag 2
Na wederom een goede nachtrust ga ik op pad voor dag 2, de dag van Renkum. En net zoals gisteren is de start om 8.30 uur en ik kom ruim voor die tijd aan op het startbureau, David en Joyce zijn er ook al en even later komt ook Larissa er aan, zij had even een slaapwandelmomentje.......ze reed de parkeerplaats voorbij!
We hebben gisteren al een startkaart gekregen voor vandaag dus we worden meteen het bos in gestuurd. Even is er verwarring want Larissa steekt ineens rechts af door de takken heen om langs het pad te gaan lopen want ze zegt: ik zag een pijl deze kant op! Ok......wij er achter aan en warempel, we zien ook weer een paars lintje dus we zitten goed!
Na een paar bospaadjes komen we bij de rotonde aan waar een grote cougartank staat. Jannie en Wim lopen pal achter ons en zij sluiten zich bij ons aan om de rest van de wandeling met ons mee te maken.
Larissa wil op de foto gezet worden voor de tank en ik kom erbij staan. Dan zegt ze: "we moeten net doen alsof we naar elkaar schieten!" En zo staan we dus op de foto.......
Bij de eerste rust, we hebben inmiddels 7,1 km bos- en zandpaden achter ons gelaten, gaan we even koffie drinken. We zitten hier vrij lang wat ongebruikelijk is als ik samen met Larissa loop, maar ik klaag niet! De rust is een horecawagen die vlak voor het natuurcentrum staat, daar mogen we wel van het toilet gebruik maken en dat doen Jannie en ik ook.
De dame die Larissa gisteren heeft uitgelegd hoe je het beste met poles kan lopen om te nordic walken komt er ook even bij zitten en terwijl Jannie en ik naar het toilet zijn praten zij en Larissa verder over het "nut van lopen met stokken" (Wim noemt het Wajanglopen)
De volgende en laatste rust zit op 16,1 km maar voordat we daar arriveren moeten we nog 9 km over bos- en zandpaadjes lopen. Voor de afwisseling komen we ook wel op betonnen fietspaden, het parcours is niet helemaal onverhard maar het scheelt niet veel!
En er is meer afwisseling, we komen door een stuk bebouwde kom, jawel, dat heet Karakter en is een terrein voor jeugdpsychiatrie met woonunits, net zoals ze bij ons in Poortugaal een terrein hebben, het Delta psychiatrisch centrum, waar je gewoon door kan lopen.
Op dit terrein is een speeltuin en er staat een toestel waar Larissa helemaal dol op is namelijk een schommel. Die moet ze altijd even uitproberen, want het kind in haar komt dan boven zegt ze. En ik vind dat ook wel leuk, we worden samen op de schommel vereeuwigd op de foto door Jannie. Wim gaat er eventjes bij zitten want er komt geen eind aan het gefotografeer! Er hangen namelijk ook bordjes op de woonunits, met de beeltenis van Idefix en Asterix.
Bij de rust zien we Diny, de zus van Bertus nog even, zij geeft onze laatste controle knip en ze verteld dat ze ons niet meer zal zien want ze gaat morgen op vakantie.
We nemen er even van deze rust, en ik heb trek in een ijsje, Jannie en Wim ook.
Larissa komt nog een bekende van haar hier tegen, Bertus-met-de-paraplu en kletst nog wat met hem, en ik zet hen nog even op de foto voor Larissa voor het nageslacht.....
Vanaf hier nog vijf km stappen, ik heb nu minder moeite met de laatste kilometers maar zoals altijd zit het venijn in de staart. Wim heeft kennelijk last van zijn darmen en moet af en toe de bosjes induiken, en ik loop eventjes verder in mijn eigen gedachten. Komt er ineens een hond op mij af rennen en ik schrik me werkelijk te pletter! Ik ben geen fan van honden (zacht uitgedrukt) en ik raak in een soort van paniek. De eigenares van de hond zegt:"hij doet niets hoor" maar ik hoor dat niet eens meer, was helemaal in paniek en ik voel de kracht uit mijn benen lopen. Ik moet echt even gaan zitten en na niet al te lange tijd komen Jannie, Wim en Larissa er ook aan.
Maar gelukkig is het goed afgelopen en kunnen we het laatste stukje zonder kleerscheuren volbrengen. We melden ons af en ik ga nog even bij de receptie vragen of ik vanavond hier kan eten, gezellig met Wim en Jannie. Dat kan.
Op het terras nemen we nog een drankje. Niet veel later komt Rob ons ook vergezellen om samen de dag door te nemen. Het is een erg gezellig besluit van de dag, dat heb ik gisteren eigenlijk wel gemist! Ik heb nu al zin in morgen, de dag van Otterloo!!!
Na wederom een goede nachtrust ga ik op pad voor dag 2, de dag van Renkum. En net zoals gisteren is de start om 8.30 uur en ik kom ruim voor die tijd aan op het startbureau, David en Joyce zijn er ook al en even later komt ook Larissa er aan, zij had even een slaapwandelmomentje.......ze reed de parkeerplaats voorbij!
We hebben gisteren al een startkaart gekregen voor vandaag dus we worden meteen het bos in gestuurd. Even is er verwarring want Larissa steekt ineens rechts af door de takken heen om langs het pad te gaan lopen want ze zegt: ik zag een pijl deze kant op! Ok......wij er achter aan en warempel, we zien ook weer een paars lintje dus we zitten goed!
Na een paar bospaadjes komen we bij de rotonde aan waar een grote cougartank staat. Jannie en Wim lopen pal achter ons en zij sluiten zich bij ons aan om de rest van de wandeling met ons mee te maken.
Larissa wil op de foto gezet worden voor de tank en ik kom erbij staan. Dan zegt ze: "we moeten net doen alsof we naar elkaar schieten!" En zo staan we dus op de foto.......
Bij de eerste rust, we hebben inmiddels 7,1 km bos- en zandpaden achter ons gelaten, gaan we even koffie drinken. We zitten hier vrij lang wat ongebruikelijk is als ik samen met Larissa loop, maar ik klaag niet! De rust is een horecawagen die vlak voor het natuurcentrum staat, daar mogen we wel van het toilet gebruik maken en dat doen Jannie en ik ook.
De dame die Larissa gisteren heeft uitgelegd hoe je het beste met poles kan lopen om te nordic walken komt er ook even bij zitten en terwijl Jannie en ik naar het toilet zijn praten zij en Larissa verder over het "nut van lopen met stokken" (Wim noemt het Wajanglopen)
De volgende en laatste rust zit op 16,1 km maar voordat we daar arriveren moeten we nog 9 km over bos- en zandpaadjes lopen. Voor de afwisseling komen we ook wel op betonnen fietspaden, het parcours is niet helemaal onverhard maar het scheelt niet veel!
En er is meer afwisseling, we komen door een stuk bebouwde kom, jawel, dat heet Karakter en is een terrein voor jeugdpsychiatrie met woonunits, net zoals ze bij ons in Poortugaal een terrein hebben, het Delta psychiatrisch centrum, waar je gewoon door kan lopen.
Op dit terrein is een speeltuin en er staat een toestel waar Larissa helemaal dol op is namelijk een schommel. Die moet ze altijd even uitproberen, want het kind in haar komt dan boven zegt ze. En ik vind dat ook wel leuk, we worden samen op de schommel vereeuwigd op de foto door Jannie. Wim gaat er eventjes bij zitten want er komt geen eind aan het gefotografeer! Er hangen namelijk ook bordjes op de woonunits, met de beeltenis van Idefix en Asterix.
Bij de rust zien we Diny, de zus van Bertus nog even, zij geeft onze laatste controle knip en ze verteld dat ze ons niet meer zal zien want ze gaat morgen op vakantie.
We nemen er even van deze rust, en ik heb trek in een ijsje, Jannie en Wim ook.
Larissa komt nog een bekende van haar hier tegen, Bertus-met-de-paraplu en kletst nog wat met hem, en ik zet hen nog even op de foto voor Larissa voor het nageslacht.....
Vanaf hier nog vijf km stappen, ik heb nu minder moeite met de laatste kilometers maar zoals altijd zit het venijn in de staart. Wim heeft kennelijk last van zijn darmen en moet af en toe de bosjes induiken, en ik loop eventjes verder in mijn eigen gedachten. Komt er ineens een hond op mij af rennen en ik schrik me werkelijk te pletter! Ik ben geen fan van honden (zacht uitgedrukt) en ik raak in een soort van paniek. De eigenares van de hond zegt:"hij doet niets hoor" maar ik hoor dat niet eens meer, was helemaal in paniek en ik voel de kracht uit mijn benen lopen. Ik moet echt even gaan zitten en na niet al te lange tijd komen Jannie, Wim en Larissa er ook aan.
Maar gelukkig is het goed afgelopen en kunnen we het laatste stukje zonder kleerscheuren volbrengen. We melden ons af en ik ga nog even bij de receptie vragen of ik vanavond hier kan eten, gezellig met Wim en Jannie. Dat kan.
Op het terras nemen we nog een drankje. Niet veel later komt Rob ons ook vergezellen om samen de dag door te nemen. Het is een erg gezellig besluit van de dag, dat heb ik gisteren eigenlijk wel gemist! Ik heb nu al zin in morgen, de dag van Otterloo!!!
woensdag, augustus 27, 2014
Edese vierdaagse 27-8 / 4 x 20 km
Dag 1
Maanden geleden had ik me al ingeschreven voor de Edese vierdaagse omdat ik vorig jaar maar twee dagen deze vierdaagse meegemaakt had en ik nu wel een keer vier dagen wilde lopen. Dus in december al mijn inschrijving in orde gemaakt.
Op de eerste wandeldag kom ik na een goede nachtrust aan op het startbureau dat gevestigd is in Hotel de Bosrand en ik krijg een paars kaartje dat onderweg geknipt dient te worden. Paars is de hoofdkleur van deze vierdaagse, de route is ook voorzien van paarse linten en het startbureau versierd met paarse ballonnen....maar dit terzijde.
David en Joyce, die ook vier dagen hier willen wandelen zie ik al in het startbureau, Larissa komt precies op de starttijd 8.30 uur aan maar moet nog 1 en ander regelen dus we vertrekken met ons viertjes een kwartiertje later.
Op de heenweg had ik Rob al zien staan, en Chiel, zij zorgen ervoor dat we veilig de rotonde over kunnen steken. Rob krijgt van mij een knuffel, zo'n tijd geleden dat ik hem gezien heb, en Chiel ontmoet ik vandaag in "levende lijve", ik ken hem via Facebook. Na de oversteek komen we al snel in bosrijke omgeving, de toon is al gezet voor deze dag!
Wat ik wel jammer vind, van deze overigens goed georganiseerde tochten, dat er geen afstanden staan op de route beschrijving, dan heb je een klein beetje het idee hoever het nog is en hoeveel je gelopen hebt!
Ik weet nu dus niet na hoeveel km de eerste rust is, een eigen rust waar geen bankjes staan, en we daarom ook niet lang gebleven zijn.
Even later verschijnen ook David en Joyce en we gaan weer gevieren verder.
We komen nu bij een schitterend stuk natuur, het Wekeromse zand. Een zandverstuiving die lijkt op de duinen bij zee maar dan zonder zee! Het is adembenemend, letterlijk omdat het zwaar lopen is door dat mulle zand, en figuurlijk want het is een genot om dit te bekijken! Van Larissa hoor ik dat het zand nu best te doen is vergeleken met vorig jaar, omdat er zoveel regen is gevallen de laatste tijd en het zand een laagje gekregen heeft wat het zand wat compacter maakt. Maar desalniettemin gutst het zweet van mijn lijf af, dit is pas echt bikkelen!
Als tip staat er op de routebeschrijving het vennetje, er staat ook een bankje en het is er werkelijk erg mooi! Wij lopen hier wel aan voorbij, het bankje is ook bezet maar ook al zou hij niet bezet zijn geweest, er is kennelijk geen tijd om extra rusten te nemen, dit wordt dan ook geen "trainen op rusten tocht"! Toch wel een beetje jammer...... Ik hou nu eenmaal van trainen op rusten......
Een aantal zandpaden verder komen we bij "het middelpunt van Nederland", een grote kei dat die plek markeert. Dit is ook weer als tip aangegeven op de routebeschrijving. Er worden heel wat foto's genomen, ook door andere wandelaars. Ik ga achter de kei staan en Larissa neemt een foto met haar eigen toestel en met mijn fototoestel.
Wij gaan na dit intermezzo weer verder om vervolgens weer bij een rustplek aan te komen, restaurant de Goudsberg. Het is er best druk en de jongen die achter de koffiestand staat kan de drukte niet aan, ik heb ook niet zo veel zin om te blijven wachten........dan maar geen koffie!
Ik eet hier mijn boterhammetjes op mijn gemak op en geniet even van de rust, ik vind het al met al best een pittige tocht!
Hierna gaan we weer door de bossen en omdat het de laatste tijd ontzettend veel geregend heeft zijn deze paden moeilijk begaanbaar door de vele plassen! Jammer dat ik mijn laarzen niet heb meegenomen, het lijken flink diepe plassen en we lopen er daarom maar helemaal omheen! Waarschijnlijk levert dit wel extra meters op die we uiteindelijk moeten lopen, zo groot zijn die plassen!
Als volgende tip op de routebeschrijving is de uitzichttoren De Koepel. Van andere wandelaars die er net vandaan komen horen we dat deze dicht is, Larissa is er eerder geweest en zegt dat je er niets aan mist om het niet gezien te hebben want er staat te veel begroeiing omheen! En daarom lopen we hier aan voorbij.
Ik begin nu toch mijn voeten wel te voelen en ik krijg ineens last van een onwillige bilspier! Het tempo gaat er nu eventjes uit, en ik zie warempel nog een rust verschijnen....en worden ook nog op de foto gezet.
Ik besluit hier even een bakkie koffie te drinken, hier moeten we ons ook melden bij de controle, en ik ga er eventjes bij zitten want de koffie is loeiheet! Zoals het hoort..........Vanaf hier is het nog maar een paar kilometer en we lopen langs de Doesburgermolen, ook een tip op de routebeschrijving.
De laatste tip, een vleermuizenreservaat, heb ik niet gezien en na een paar paadjes zijn we alweer bijna aan het eind van de wandeltocht gekomen. Maar Larissa ziet een dame met van die langlaufstokken en vraagt aan haar of ze even mag voelen hoe dat loopt. De dame in kwestie wil het haar graag uitleggen, het valt nog niet mee om de slag te pakken te krijgen. Het werd haar dan ook aangeraden een cursus te volgen...... De dame legde ons ook nog uit wat de voordelen zijn van het lopen met zulke stokken.
Bij het startbureau aangekomen melden wij ons af en krijgen een nieuwe knipkaart voor morgen.
Mijn wandelmaatjes vertrekken hierna weer naar huis, ik ga nog even van het zonnetje genieten op het terras met een drankje, dat heb ik wel verdiend vind ik!!!!
Edit:
De gelopen km's staan wel op de routebeschrijving, ik heb dat over het hoofd gezien. Alleen had ik het nog liever wat gedetailleerder gezien, maar de km's bij de rustpunten vermelden, daar ben ik al heel blij mee!
Maanden geleden had ik me al ingeschreven voor de Edese vierdaagse omdat ik vorig jaar maar twee dagen deze vierdaagse meegemaakt had en ik nu wel een keer vier dagen wilde lopen. Dus in december al mijn inschrijving in orde gemaakt.
Op de eerste wandeldag kom ik na een goede nachtrust aan op het startbureau dat gevestigd is in Hotel de Bosrand en ik krijg een paars kaartje dat onderweg geknipt dient te worden. Paars is de hoofdkleur van deze vierdaagse, de route is ook voorzien van paarse linten en het startbureau versierd met paarse ballonnen....maar dit terzijde.
David en Joyce, die ook vier dagen hier willen wandelen zie ik al in het startbureau, Larissa komt precies op de starttijd 8.30 uur aan maar moet nog 1 en ander regelen dus we vertrekken met ons viertjes een kwartiertje later.
Op de heenweg had ik Rob al zien staan, en Chiel, zij zorgen ervoor dat we veilig de rotonde over kunnen steken. Rob krijgt van mij een knuffel, zo'n tijd geleden dat ik hem gezien heb, en Chiel ontmoet ik vandaag in "levende lijve", ik ken hem via Facebook. Na de oversteek komen we al snel in bosrijke omgeving, de toon is al gezet voor deze dag!
Wat ik wel jammer vind, van deze overigens goed georganiseerde tochten, dat er geen afstanden staan op de route beschrijving, dan heb je een klein beetje het idee hoever het nog is en hoeveel je gelopen hebt!
Ik weet nu dus niet na hoeveel km de eerste rust is, een eigen rust waar geen bankjes staan, en we daarom ook niet lang gebleven zijn.
Even later verschijnen ook David en Joyce en we gaan weer gevieren verder.
We komen nu bij een schitterend stuk natuur, het Wekeromse zand. Een zandverstuiving die lijkt op de duinen bij zee maar dan zonder zee! Het is adembenemend, letterlijk omdat het zwaar lopen is door dat mulle zand, en figuurlijk want het is een genot om dit te bekijken! Van Larissa hoor ik dat het zand nu best te doen is vergeleken met vorig jaar, omdat er zoveel regen is gevallen de laatste tijd en het zand een laagje gekregen heeft wat het zand wat compacter maakt. Maar desalniettemin gutst het zweet van mijn lijf af, dit is pas echt bikkelen!
Als tip staat er op de routebeschrijving het vennetje, er staat ook een bankje en het is er werkelijk erg mooi! Wij lopen hier wel aan voorbij, het bankje is ook bezet maar ook al zou hij niet bezet zijn geweest, er is kennelijk geen tijd om extra rusten te nemen, dit wordt dan ook geen "trainen op rusten tocht"! Toch wel een beetje jammer...... Ik hou nu eenmaal van trainen op rusten......
Een aantal zandpaden verder komen we bij "het middelpunt van Nederland", een grote kei dat die plek markeert. Dit is ook weer als tip aangegeven op de routebeschrijving. Er worden heel wat foto's genomen, ook door andere wandelaars. Ik ga achter de kei staan en Larissa neemt een foto met haar eigen toestel en met mijn fototoestel.
Wij gaan na dit intermezzo weer verder om vervolgens weer bij een rustplek aan te komen, restaurant de Goudsberg. Het is er best druk en de jongen die achter de koffiestand staat kan de drukte niet aan, ik heb ook niet zo veel zin om te blijven wachten........dan maar geen koffie!
Ik eet hier mijn boterhammetjes op mijn gemak op en geniet even van de rust, ik vind het al met al best een pittige tocht!
Hierna gaan we weer door de bossen en omdat het de laatste tijd ontzettend veel geregend heeft zijn deze paden moeilijk begaanbaar door de vele plassen! Jammer dat ik mijn laarzen niet heb meegenomen, het lijken flink diepe plassen en we lopen er daarom maar helemaal omheen! Waarschijnlijk levert dit wel extra meters op die we uiteindelijk moeten lopen, zo groot zijn die plassen!
Als volgende tip op de routebeschrijving is de uitzichttoren De Koepel. Van andere wandelaars die er net vandaan komen horen we dat deze dicht is, Larissa is er eerder geweest en zegt dat je er niets aan mist om het niet gezien te hebben want er staat te veel begroeiing omheen! En daarom lopen we hier aan voorbij.
Ik begin nu toch mijn voeten wel te voelen en ik krijg ineens last van een onwillige bilspier! Het tempo gaat er nu eventjes uit, en ik zie warempel nog een rust verschijnen....en worden ook nog op de foto gezet.
Ik besluit hier even een bakkie koffie te drinken, hier moeten we ons ook melden bij de controle, en ik ga er eventjes bij zitten want de koffie is loeiheet! Zoals het hoort..........Vanaf hier is het nog maar een paar kilometer en we lopen langs de Doesburgermolen, ook een tip op de routebeschrijving.
De laatste tip, een vleermuizenreservaat, heb ik niet gezien en na een paar paadjes zijn we alweer bijna aan het eind van de wandeltocht gekomen. Maar Larissa ziet een dame met van die langlaufstokken en vraagt aan haar of ze even mag voelen hoe dat loopt. De dame in kwestie wil het haar graag uitleggen, het valt nog niet mee om de slag te pakken te krijgen. Het werd haar dan ook aangeraden een cursus te volgen...... De dame legde ons ook nog uit wat de voordelen zijn van het lopen met zulke stokken.
Bij het startbureau aangekomen melden wij ons af en krijgen een nieuwe knipkaart voor morgen.
Mijn wandelmaatjes vertrekken hierna weer naar huis, ik ga nog even van het zonnetje genieten op het terras met een drankje, dat heb ik wel verdiend vind ik!!!!
Edit:
De gelopen km's staan wel op de routebeschrijving, ik heb dat over het hoofd gezien. Alleen had ik het nog liever wat gedetailleerder gezien, maar de km's bij de rustpunten vermelden, daar ben ik al heel blij mee!
Abonneren op:
Posts (Atom)