Vandaag staat er een wandeling gepland in het bosrijke Doorn, ruim een uur rijden vanaf hier. Dat wordt dus vroeg opstaan! Ik word ruim voor de wekker wakker en tref de voorbereidingen voor deze dag.......niet veel werk want ik ga "maar" 15 km lopen samen met Rob.
Op de afgesproken tijd kom ik na een voorspoedige rit aan op de camping Het Grote bos in Doorn en dat is niet ver van de oude startlocatie in Driebergen, maar hier is het makkelijker parkeren!
Als ik de auto stil zet krijg ik een appje van Rob: "ik ben er!" Samen lopen we naar het startbureau.
We melden ons aan, ik ga nog even naar het toilet en Rob kletst wat met een bekende van hem, een wandelaar van de "vrijbuiters" die hij wel vaker tegenkomt in deze contreien.
De weersverwachting is optimaal: ruim 20 graden en weinig wind, maar toch spettert het een beetje als we nog in het startbureau zijn.....
Bij de start van de wandeling is het droog en we gaan meteen het bos in om er de hele tocht niet meer uit te komen!
We komen langs een vennetje, dat blijkt Eendenplas te heten en ik maak er een foto van. Overigens een van de weinige foto's, heb het te druk met kletsen!!
Na ongeveer 8 km komen we bij de rust bij restaurant Bonaparte, maar deze is gesloten! Niet dat we van plan zijn om te gaan rusten maar het is toch raar dat het gesloten is! Wij lopen gewoon weer verder, het bos in.
Onderweg komen we weer een groepje "vrijbuiters" tegen, zij hebben er flink de pas in! We wisselen een paar woorden met elkaar en zij gaan in hun eigen tempo weer verder. Het zijn leden van wandelvereniging Vrijbuiters......en zijn herkenbaar aan groene shirts en blauwe jasjes.
Na ongeveer drie uur lopen komen we tot de ontdekking dat het wel een erg lange route is voor 15 km, we blijken er nog minstens 3 te moeten lopen! Dan gaan we nog maar even op een bankje zitten, even het gewicht van de voeten, dat is wel lekker!
Na deze korte onderbreking gaan we weer verder en mogen een heel lang stuk over een graspad lopen dat ook nog eens een beetje stijgt, mijn schoenen zijn niet geheel waterdicht en het gras is goed nat! En.....ik ga de aarde van dichtbij bekijken.....ik zwik door mijn enkel!! Gelukkig hou ik er niet erg veel aan over, de pijn trekt snel weg!
Maar er komt nog meer "fraais" aan......een heel lang zandpad dat ook nog eens heel veel losse stenen bevat, dit loopt niet prettig om het zacht uit te drukken.....! Dit maakt deze wandeling best wel zwaar ook al is het "maar" 15 km!!
Als we bijna aan het eind van de tocht zijn, moeten we een modderig pad over, het is oppassen geblazen dat ik niet door de modder glij! Rob gruwt van modder dus hij probeert ook de plassen zoveel mogelijk te vermijden! We komen een groepje hardlopers tegen met shirtjes aan waarop staat "survival lopers"....... Nou, dat kun je wel zeggen, het is echt survivallen hier !
En dan zien we het pad langs de camping weer, dat pad is vrij lang is voor mijn gevoel, maar uiteindelijk kunnen we ons afmelden. Na een stempeltje en een plaatje voor mijn boekje gekregen te hebben gaan we nog even heerlijk op het zonovergoten terras een bakkie koffie drinken, dat hebben we wel verdient! Ton is er ook met zijn maten en we kletsen wat....hij liep de 25 km route.
Ik heb genoten van deze wandeling, het was er dan ook perfect weer voor en de omgeving is schitterend! Met een voldaan gevoel ga ik weer naar huis.
