Totaal aantal pageviews

zondag, april 27, 2014

Kennedymars RWV 25-26 april 2014 / 80 km

Met een gezonde spanning in mijn buik bereid ik me voor op een lange wandeling, 80 km oftewel een Kennedymars. Deze wandeling start vanuit het sportcafe De Fakkel in Ridderkerk en via Dordrecht weer naar Ridderkerk. Als ik daar aankom zitten mijn wandelvrienden er al, Carla en Arjan, Wil, Erik en Coert. Sommigen van hen lopen de hele tocht met me mee, anderen lopen hun eigen tocht. Later komen ook Geert, Larissa en Rob aan. Rob komt uit Katwijk, hij vraagt of hij met ons mee mag lopen. En waarom niet, hoe meer zielen hoe meer vreugd. Klokslag 22.50 gaan we naar buiten waar we nog even door Mar op de foto worden gezet, en Gijs zijn praatje houdt, het is nog geen 23.00 uur als we mogen vertrekken.

De eerste verzorgingspost is bij Antilope Outdoor, waar we ook van het toilet gebruik kunnen maken en dat is een luxe die voor deze tocht heel zeldzaam is! Hier neem ik een heerlijke kop vers gezette koffie en een boterham want daar ben ik wel aan toe na 9,3 km! En ik vind het ook best koud!!

Vanaf deze post lopen we richting Kinderdijk, daar ben ik nog nooit geweest en hoewel het nog best donker is, vergaap ik me aan de schoonheid hiervan. Wat is het stil en de molens doemen voor me op in het zachte maanlicht. Ik geniet! Deze weg is erg lang, bijna 2300 meter maar erg mooi en ik vind het jammer dat het donker is nu. Ik kan me voorstellen dat buitenlanders hier lyrisch over worden!

Bij de volgende verzorgingspost neem ik weer een kop koffie en een boterham, ik heb vandaag enorme behoefte aan caffeine! En het zijn geen slappe aftreksels van automatenkoffie, nee.....vers gezet! En dat proef je.

Via straatjes door Alblasserdam en Oud-Alblas over dijken komen we bij de eerste binnenrust bij cafe de Krom. Bijna iedereen is hier al geweest, het is er stil. Ik wissel mijn shirt voor een schone, bestel wat te drinken en neem het er even van!
Hierna lopen we richting Dordrecht, waar heel wat voetstappen van mij liggen omdat ik daar best vaak wandeltochtjes gelopen heb. We komen langs de skibaan en het golfterrein en ik vermoed dat we niet het asfaltpad erlangs nemen maar het dijkje aan de andere kant. En ja hoor, de pijlen wijzen inderdaad daarheen! Mopper-de-mopper in mezelf loop ik achter Carla, en denk aan leukere dingen dan lopen over deze dijk! Rob komt me achterop gelopen en zegt enthousiast: "mooi is het hier he?" en ik sla hem nog net niet in elkaar, hahaha!! Maar daar komt natuurlijk ook weer een eind aan en als we de dijk verlaten zien we de verzorgingspost van Astrid en Julia. Eindelijk, weer eventjes vertroeteld worden.......een bakkie koffieeeeee!!!
De tweede binnenrust is al net zo rustig! Ze zijn de boel al aan het schoonmaken maar we gaan er toch even zitten voor een versnapering.
Via allerlei parkjes en straatjes door Dubbeldam en Dordrecht, we gaan hier nog even op de schommel, Larissa en ik, komen we bij de volgende verzorgingspost onder de brug bij Zwijndrecht. Hier wachten ze ook met smart op de laatste lopers, wij dus. We worden weer in de watten gelegd met een soepje en een boterham en ik geniet ervan in het zonnetje op een dekentje. Hans, die ons vanuit RWV begeleid, gaat er eventjes bij liggen, gelijk heeft hij. En ik neem een paar foto's van ons groepje, het is lekker hier in het zonnetje.
Als we weer op willen stappen, gaat de bel van de brug! Hij gaat open dus kunnen we nog even genieten van de extra tijd. Maar dan is het weer tijd om te vertrekken en ik moet mijn spieren even tot de orde roepen, jullie moeten weer aan de gang!
Na iets meer dan 5 km komen we aan bij de volgende verzorgingspost aan het Weetpunt. Dit is de "fruitpost", heerlijke fruitsalade! Maar hier krijg ik een niet zo leuke mededeling te horen, wij hebben nog maar heel weinig tijd voor de komende rusten. Dit drukt een onaangename stempel op mijn gemoedrust, ik heb het gevoel dat ik het deze keer niet ga redden! Met mijn muziek op de oren probeer ik de mineurstemming te dempen, dat lukt aardig. Maar als ik zie welke richting we op gaan, raak ik even in "paniek"! Ooooh dit gaat erg moeilijk worden! Mijn voeten doen me enorm pijn en de gedachte dat ik het niet ga halen onverdraaglijk. Ik besluit Frans te bellen om te vragen of hij me er doorheen wil praten en dat lukt. Als ik bij de verzorgingspost kom, krijg ik vijf minuten om bij te komen, meer niet. Ik neem een vla want brood krijg ik op dit moment niet weg en een paar bekertjes sinas en het huilen staat me nader dan het lachen maar roep mezelf tot de orde en ik ga weer verder.

Hierna lopen we naar de Heijnenoordtunnel! Saaier dan saai is deze weg maar ja, ik moet toch bij de finish zien te komen. Ik duik nog even de struiken in, want toiletmogelijkheden zijn er maar weinig op deze tocht. Met de muziek hard op mijn oren stuif ik mijn wandelmaatjes voorbij, ik zie ze wel bij de volgende binnenrust. Als ik de pijlen op de grond zie met: heen en terug, denk ik er aan om deze rust niet te pakken en door te lopen maar iets zegt me toch door te lopen naar deze rust. We moeten daarvoor helemaal om het terrein heen lopen, je ziet de kantine van de hockeyvereniging al heel snel liggen maar het duurt nog even voor ik er ben. Ik word op de foto gezet door Danyell.
En dan zie ik tot mijn grote verrassing Silvia staan, zij besluit een stukje met ons mee te lopen tot de finish. Ik vlieg haar in de armen, blij met deze steun! Mar is er ook en geef haar een knuffel. Ze spreken me moed in voor het volgende stukje al is het me hard te moede. Ik ben nog steeds bang het niet te halen, vanaf hier is het nog 19 km! Dat betekent nog ruim vier uur doorlopen! Pfff....waar ben ik aan begonnen? Nou ja, Silvia loopt met me mee om me door de moeilijke momenten heen te sleuren! Daar ben ik wel erg blij mee.

Ik weet ook dat er een mooi maar zwaar stuk aan zit te komen, de Grienden. Samen met Sil en Geert loop ik hier doorheen maar als ik aan het eind daarvan Gijs in het gras ziet zitten die ons de richting van het gras op dirigeert, breek ik. Want ik weet, dat dit stuk ook parallel gelopen kan worden, over asfalt!! Maar dat mag niet........boehoe!!
Op het Koedoodpad is de een-na-laatste verzorgingspost, en ik laat me hier ook weer vertroetelen er wordt vanalles aangedragen, van banaan tot krentensnee en ik neem het dankbaar aan. Bekertjes cola giet ik erin voor een beetje meer energie en ik kan er weer even tegenaan hoewel ik het op dit moment, op het 68-km punt erg moeilijk heb. Ik baal ervan dat er een foto van gemaakt wordt maar als ik die de volgende dag terugzie op Facebook vind ik hem toch wel leuk!

Hierna komen we weer langs cafe het Schaapje, ook zeer bekend bij mij van vorige wandeltochten, maak dankbaar gebruik van een Dixie langs de kant van de weg en we lopen richting het Kooiwalbos, want daar moeten we doorheen om naar de laatste verzorgingspost te gaan. Hier bel ik Frans weer om me door de laatste meters te laten slepen. Ik zie aan het eind van dit park Gerrit van RWV zwaaien en ben blij dat ik het weer gered heb. Voor mijn gevoel duurt deze rust best lang en sta als eerste van de groep op om te vertrekken want ik weet dat ik nu veel moeite heb met opstarten.......langzaam komt er weer wat "snelheid" in en maak me op voor de laatste 6,1 km!!! Het ziet er naar uit dat ik niet helemaal binnen de tijd binnen zal komen, maar van de organisatie hoorde ik net dat de prestatie van uitlopen telt en niet de snelheid waar je het op doet. Gelukkig maar, dit geeft weer moed!!

Als ik het viaduct van het knooppunt Ridderkerk zie heb ik Frans weer aan de telefoon en ik deel mijn vreugde met hem want nu duurt het echt niet lang meer! Hoewel.......???
Op de brug naar Ridderkerk komt Ger van de organisatie ons tegemoet lopen en zegt dat het vanaf de rotonde nog ongeveer 1 km naar de finish is en ik haal opgelucht adem. Ik ga het halen! Frans staat me al op te wachten en samen lopen we over de finish en mag ik mijn medaille en diploma in ontvangst nemen. Ik ga nog eventjes zitten in de kantine om deze overwinning op mezelf te vieren en drink er een biertje op die aardig binnenkomt! Ik krijg cadeautjes waar ik superblij mee ben!! Lachend neem ik afscheid van mijn wandelvrienden als ik een belletje krijg van het thuisfront, ze staan op me te wachten op de parkeerplaats.
Heel erg moe maar voldaan ga ik meteen onder de douche en duik ik mijn bed in om vervolgens het klokje rond te slapen! Mijn vierde KM is een feit en ik ben supertrots op mezelf al kostte het deze keer veel meer moeite!!
Als laatste wil ik de organisatie bedanken voor de top-verzorging! Eigenlijk te veel en te goed, want het gevaar dreigt te lang te blijven zitten omdat het altijd zo gezellig is!!!!! Maar niettemin..............BEDANKT!!!
Nog meer foto's onder het kopje foto's aan de rechterzijde.

vrijdag, april 25, 2014

Paastocht Gouda 21-4-2014 / 27,1 km


Nadat ik zaterdag 19 april een tochtje "trainen op rusten" heb gedaan, besluit ik om op Tweede Paasdag een tochtje te lopen in Gouda en wel de Paastocht samen met Silvia en Larissa. Het is alweer een poosje geleden dat ik met "de meiden" op stap ben geweest, ik heb er wel weer zin in! Zogezegd zogedaan, en ik maak een carpool-afspraak met Larissa. Als ik afgezet word op het station Capelsebrug komt ze net aanrijden en ik stap in een loeiwarme auto!! Larissa houdt van tropische temperaturen blijkbaar! We rijden zo richting Krimpen aan de IJssel om Silvia op te pikken en gedrieën rijden we naar Gouda.

Het inschrijven is zo gepiept, Silvia schrijft ons drietjes in. We krijgen kaartjes mee voor de pont, leuk want er zit weer een overvaart(je) in! Een soort mini-cruise hahaha!
Vol goede zin stappen we de de bebouwde kom in van Gouda, en wie zien we daar ineens aan komen fietsen? Ilonka! Zij komt net van de HAP vandaan omdat ze afgelopen zaterdag de Kennedymars van Sittard in een recordtijd gelopen heeft en wat last heeft van haar enkel, en ze kan dus niet met ons meelopen. Dan maar een stukje meefietsen, gezellig! Voor haar ook goed, kan ze haar afvalstoffen wegfietsen. Ook al gaat dat fietsen niet erg hard, met ons tempo! En zo lopen we al babbelend met elkaar naar de brug vlakbij Waddinxveen en het Gouwe Aquaduct. Deze brug staat open maar dat geeft niet want dat geeft ons de kans een paar foto's te maken!

Als de brug weer dicht gaat, kunnen we verder, richting de eerste rust die bij de speeltuin is. Maar voordat we daar aankomen moeten we eerst nog langs het Gouwe Kanaal, waar veel vissers zitten. Eentje heeft zelfs zijn tentje opgezet op onze route! Het pas maar net, we kunnen er nauwelijks langs! Het is wel heerlijk wandelweer, er worden heel wat zweetdruppels geplengd! Het jasje kan zelfs uit! Na ongeveer negen kilometer, komen we bij de speeltuin aan en nemen we het er lekker van! Een kopje koffie gaat er altijd in en ook maar een paar krentenbollen, ik zal de energie nog nodig hebben!
Na de rust steken we de Gouwe Rivier over om vervolgens de polder in te gaan richting Gouderak waar het pontje wacht. Deze polderwegen kunnen me helemaal niet bekoren, maar omdat het onder elkaar zo gezellig is, heb ik er niet zo erg in. Hier nemen we afscheid van Ilonka, zij moet vandaag nog naar een verjaardag. Ik neem de omgeving in me op, het is wel rustgevend, en maak foto's van divers gevogelte zoals een zwanenpaartje en meerkoetjes op een nest. En we zien een fuut, is dat nou een vogel of een eend, we zijn het er niet over eens!
Bij het pontje is tevens een rust waar ik lekker een soepje ga eten, goed voor het zout. En zout is tie! Tjonge.......maar wel lekker.......al ga ik wel even mijn flesje water aanvullen, ik zal het nodig hebben straks!
Larissa neemt een "Danyellfoto" (= een foto van eten)
Na dit intermezzo gaan we richting pontje, dat is 100 meter van de rust vandaan. We moeten er eventjes op wachten want hij is net weg, maar hij blijft niet lang weg zodat wij ook overgezet kunnen worden. Het gaat zo snel, dat ik al foto's makend er geen erg in heb dat we alweer aan de overkant zijn!
Het stuk naar de volgende rust, weer bij de speeltuin waar we net waren, is nou niet mijn favoriete omgeving, polderrrrrr en door parkjes en langs water. Nou ja, het moet maar! De ene voet voor de andere en genieten van het lachen, want dat doen we wel!
Bij de speeltuin is het weer tijd voor een sanitaire stop en een bakkie. Die moet ik maar weer snel opdrinken want Larissa krijgt het koud, zij houdt ook niet zo van lange rusten en daar moeten we dan wel rekening mee houden...........
We komen allerlei beelden tegen, eentje waar je naast kan zitten wat een hilarisch tafereel oplevert, en eentje vanuit de verte, van over elkaar springende mannen (of zijn het vrouwen, dat is niet goed te zien).
Vanaf de laatste rust is het nog ongeveer 9 kilometer en ik denk deze niet zonder een rust te volbrengen maar......we gaan ook altijd 15 km kuieren in het Kralingse bos en dan rusten we ook nooit dus het moet kunnen! Het gaat echt dwars door de polder en komen langs een poezenopvang met een poezenhok waar "Poes" op staat. Onze poes heet ook "Poes", dat is toevallig! Er staan schaapjes te grazen in het gras en Larissa moet deze natuurlijk weer op haar eigen wijze begroeten, de omstanders schrikken ervan!! Ja, zegt ze, ik moet mijn familie toch even gedag zeggen??
Na een stukje bebouwde kom worden we door een leuk stukje natuur geleid, langs een begraafplaats. We roepen nog eventjes naar een dame die ons wel heel erg snel passeert want zij ziet de pijl over het hoofd, maar hoort ons uiteindelijk toch. Dit is een verrassend mooi stukje waar we even van kunnen genieten. Na wat kruip-door-sluip-door wegen komen we dan uiteindlijk aan bij de finish. Die kreet staat duidelijk omschreven en is dus niet mis te verstaan. He he voor mijn gevoel zijn we er dan eindelijk! Na afmelden rijden we meteen door naar het station waar ik opgewacht word om naar huis gebracht te worden. Ik voel mijn spieren wel hoor, maar ik heb er wel van genoten.....het was gezellig!
Voor nog meer foto's rechts onder het kopje "FOTO'S"

zondag, april 06, 2014

Fellenoordtocht Drunen 2014 / 5-4-2014 / 25 km


Vandaag staat er een bostochtje op het programma in Drunen. Daarvoor moet ik ietsje langer rijden in de auto richting Brabant, maar dat heb ik er wel voor over. Om 6.45 uur stap ik in de auto om naar het startbureau in Drunen te rijden, deze zit in cafe de Welhoek. De Tomtom stuurde me er moeiteloos naartoe en het parkeren is ook goed geregeld, er staan vrijwilligers van wandelsportvereniging Waalwijk die deze tocht organiseert klaar om iedereen naar een goede plek te dirigeren. Dat vind ik prettiger dan te moeten zoeken naar een plekje in een woonwijk ofzo.....
Als ik naar het cafe loop zie ik Robert zitten met zijn broer, hij gaat de 40 km route lopen, ik hou het op 25 km vandaag! Ik maak even een praatje en meteen daarna zie ik Frans met wie ik deze tocht ga lopen. Bij het inschrijven sta ik naast een man die wel heel erg onwelriekend ruikt...naar de rook en zweet......bah! De dag is nog maar net begonnen zeg!

Maar niet getreurd, we wachten even op het startsein van 8 uur, dan worden de routes uitgedeeld, en we wachten ook op de grote meute die tegelijkertijd vertrekt, wij sluiten daar rustig bij aan. De routebeschrijving is in een groot lettertype uitgeprint, voor brilgebruikers wel makkelijk! Wel jammer vind ik het dat er geen afstanden bij staan, alleen bij de rustpunten. Nou ja, je kan niet alles hebben!

We gaan meteen al over onverharde wegen en dat zal het karakter zijn van deze tocht. Bij de "Zandwinplas Drunen" worden we even op het verkeerde spoor gebracht, maar andere wandelaars die na ons komen lopen wel de goede richting op en wij volgen ze dan maar. Het weer is erg zacht voor de tijd van het jaar hoewel het overwegend bewolkt is, de temperatuur is prima om in te wandelen! Op 3 km gaan we even op een bankje zitten om te genieten van het uitzicht, de stilte en de vogeltjes die het hoogste woord hebben. We hebben de hele dag de tijd om de wandeling tot een einde te brengen en trainen op rusten is erg belangrijk!
Na nog eens 3 km langs het afwateringskanaal 's Hertogenbosch-Drongelen, komen we bij de wagenrust van deze wandelvereniging waar ook een dixie staat en daar maak ik dankbaar gebruik van. De locatie is een ijsbaan, die op dit moment natuurlijk droog staat! Frans haalt vast een thee voor ons. Dit is te verkrijgen met consumptiebonnetjes die je bij de start kan kopen, dit vind ik ook wel handig in gebruik, geen gedoe met kleingeld wisselen. Er staan versnaperingen op tafel, gratis te verkrijgen. Een salmiaklolly bijvoorbeeld, of een handje vol snoepjes!

Na deze rust lopen we verder door de Loonse en Drunense duinen, hoewel we niet door de zandverstuivingen hoeven dit keer. De paadjes zijn goed te belopen, en we genieten er met volle teugen van. Zo stil dat het hier is, met af en toe het geluid van een specht in de verte en ons verwonderen over hoe mooi Nederland eigenlijk wel is.

De volgende rust is bij boerderij Fellenoord, waar deze tocht naar genoemd is. We nemen daar een tomatensoepje en eten deze lekker op een bankje in de zon. We kletsen wat met andere wandelaars en ik vul hier mijn waterfles weer bij. Frans kletst met een bekende van de vierdaagsecamping die hij hier weer tegenkomt, zij loopt de 40 km route en verbaasd zich erover dat wij hier "pas" zijn! Wij nemen er dan ook de tijd voor vandaag!! Deze rust zit voor ons op 13,4 km dus we mogen nog een eindje wandelen en zijn nu ruim over de helft. Veel is er niet over te vertellen, we zien alleen veel bos en duinen en natuur. Genieten dus! En het zonnetje begint door te komen, het wordt zelfs zo warm dat onze jassen uit kunnen!
De laatste rust, op 20 km met wederom een dixie tot onze beschikking is het tijd voor een bakkie koffie! Met lekkere krentenbolletjes die op tafel staan. Er staat een paasstukje op tafel en een leuke paastak versierd bij de caravan, ik maak er een foto van.
In de laatste vijf kilometer komen we langs een kinderboerderij, met leuke hertjes en wilde koeien. Een ervan staat lekker op zijn gemakkie in een grote vijver, dat daar volgens mij niet voor bedoeld is maar ja, je zal het maar warm hebben als koe!! Ik maak een paar foto's van de hertjes, altijd leuk....
Aan een andere vijver zitten vissers met een tentje, een mooie visplek!
Als we aan het eind van de wandeltocht komen, zien we dat het ver over vijf uur is, dat is de sluitingstijd van het startbureau. Maar ze zijn nog gewoon open en we kunnen ons alsnog afmelden en ik kan een stempeltje krijgen voor in mijn boekje, wat ik alweer bijna vergeet!

Als afsluiter nemen we er nog een drankje bij en een lekkere huisgemaakte soep en gehaktbal en het zonnetje schijnt nog steeds, dus nagenieten op het terras die we helemaal voor onszelf hebben, iedereen is al naar huis! Maar dan worden we weggestuurd, want het cafe gaat sluiten! En hiermee komt er een eind aan een geweldig mooie wandeldag!
Ik ben nog iets vergeten te vermelden, ik heb zowaar vier sleutelhangers verkocht voor het KWF dankzij Frans want hij begon er over, hij heeft zelfs zijn eigen sleutelhanger afgestaan!