Zuurkooltocht SWD 22-2-2014 / 15 km

Vandaag eens een tochtje wat dichter bij huis, in Dordrecht dit keer bij SDW. Om half negen arriveer ik in Dordrecht op de Gravensingel waar het startbureau zit en ik parkeer de koets een paar straten verder want op de parkeerplaats hoef ik niet te zoeken, dat weet ik nu al. Ik meld mijzelf en Leo aan voor 15 km, helaas kan Silvia er vandaag niet bij zijn, van haar krijg ik onderweg een watssapp dat ze niet komt.
Het is weer erg zacht voor de tijd van het jaar, wat een verschil met vorig jaar, toen we liepen te blauwbekken hier met wollen muts en een dikke sjaal om! Nu lijkt het wel voorjaar en de natuur is ook een beetje van slag, je ziet veel jong groen omhoog schieten!
Omdat het in het startbureau giga druk is, wacht ik even buiten op Leo en ik maak een praatje met een paar wandelaars. Ondertussen is Leo ook gearriveerd en kunnen we vertrekken nadat we een routebeschrijving gescoord hebben.

Na wat straatjes doorkruist te hebben komen we op de welbekende Oudendijk en verderop de Zuidendijk, bekend vanwege de Kennedymarsen die ik gelopen heb en van vorige tochtjes in deze omgeving. We hebben gelukkig genoeg gespreksstof om de verveling tegen te gaan! Na 4,5 km ongeveer komen we bij de eerste gelegenheid tot rusten bij een eigen rust van SWD in een tent en daar kunnen we gelukkig gebruik maken van een dixie! De tocht is inclusief consumptie van een broodje worst met zuurkool, vandaar de naam van de tocht. Terwijl ik gebruik maak van de dixie haalt Leo een broodje. Deze rust komt op een goed moment!

Na nog een paar ommetjes rond de polders van Dordrecht komen we wederom bij deze rust, het is er nu een heel stuk drukker want alle afstanden hebben deze rust. Ik kom nog een paar bekende wandelaars tegen, de Dordtse bende! Je komt ze ook overal tegen.....
De rij bij de dixie is lang, heel lang! Maar gelukkig heb ik daar nu geen behoefte aan. Een dame komt mopperend terug omdat ze het zo lang vond duren ("krijgen ze daar een massage ofzo daarbinnen?"). Blijkbaar snapt ze niet dat sommige dames ook andere dingen (moeten) doen op een toilet behalve een plasje.....men bekijkt soms dingen vanuit eigen perspectief! Jammer hoor..........

Na een kopje koffie en thee vervolgen we de route door de wijk Stadspolders en maken ook hier een paar lusjes en ommetjes, we moeten nog 5 km overbruggen. Rond 1 uur komen we aan in de kantine van Sporting Delta en ik meld ons af en vraag een stempel voor in mijn wandelboekje. Ik maak nog even een praatje met Ton die ik onderweg tegen kwam maar niet direct herkende. Er blijken vandaag meer dan 730 mensen geweest te zijn op de verschillende afstanden van 35,25,15 en 10 km! Een geslaagde dag dus voor deze wandelvereniging!

Met een voldaan gevoel stap ik weer in de auto, op weg naar Spijkenisse. Ik heb genoten vandaag ondanks de vele dijken, de route was verrassend anders!

RS80 Woerden / 15-2-2014 / 25 km

De wind waait loeihard om het huis, de weersvoorspelling komt uit: flinke wind met harde windstoten! Deze zaterdag ga ik toch volgens afspraak richting Woerden omdat ik met wandelvrienden heb afgesproken daar een lusje te lopen van 25 km bij de RS80. Onze vriendin Sabine gaat ook mee, in haar rolstoel wel te verstaan, en Larissa is bereid haar te duwen........
Op de afgesproken tijd kom ik aan in Woerden maar het is nog even zoeken naar een geschikte plek voor mijn koets. Ik zet hem in eerste instantie in de wijk, maar een dame die haar hond uitlaat zegt tegen mij dat er vlakbij ook een zwembad is met ruimte genoeg, dus ik ga daar naartoe en inderdaad, het klopt! Een belletje naar de wachtende wandelvrienden en ik kan bijna vertrekken na het aanmelden. En ik laat mijn boekje meteen afstempelen want mezelf kennende........dat vergeet ik natuurlijk weer om dat na afloop te doen.

De routebeschrijving ziet er mooi en gedetailleerd uit, met vermelding van het aantal meter, dat zien we graag. Maar die hebben we nauwelijks nodig, de route is prima gepijld. Na wat door de bebouwde kom en langs het station gelopen te zijn, maken we wat foto's van elkaar en we merken nog weinig van de harde wind. Maar dat komt later.....eerst een heel stuk langs een stuk water en de wind doet de golven opspringen. Wij hebben gelukkig wind in de rug. We zien echter diverse hardlopers onze kant op komen, die hebben het een stuk moeilijker! We moeten ons echt schrap zetten! We hebben Sabine ook mee in de rolstoel maar zien tot onze schrik dat het pad verder gaat in een onverhard, smal stuk en het is onmogelijk om daar de rolstoel doorheen te duwen! Een hardloopster vertelt ons hoe het wel kan, rolstoeltechnisch gezien, en Larissa gaat deze weg een stuk terug lopen om hopelijk dan weer op de route terug te komen. We spreken af dat we elkaar bij de rust zouden zien.

De route gaat een stuk langs een watertje, ik herken het stuk van een vorige tocht die startte in Haarzuilens toen het -11 graden vroor! En het is wederom een stuk waar niet met een rolstoel gelopen kan worden, maar ze kunnen wel parallel aan de route lopen om weer op de reguliere route te komen. Het is prettiger lopen zonder die kou, we moeten opletten niet in de vaart terecht te komen met die wind!

Moeder natuur roept dwingend om een sanitaire stop en Gon en ik besluiten in het dorp waar we uitkomen te zoeken naar een mogelijkheid, Jan is ons al vooruit gelopen en het waait te hard om hem te roepen. Een rusthuis biedt uitkomst, wij mogen daar van het toilet gebruik maken. Wel grappig: een groepje mensen zit gezellig met elkaar te babbelen en ineens valt het stil als wij binnen komen! We worden nieuwsgierig bekeken en aan ons gevraagd wat we aan het doen zijn. Oh, het zijn wandelaars wordt er gezegd.........

Na deze verfrissing hebben we alweer snel de RS80 wagenrust, en er staat 1 dixie waarvoor natuurlijk een flinke rij! Gelukkig, ik hoef niet meer...... Even een bakkie koffie drinken, we krijgen er een lekkere koek bij, en we gaan weer verder. Larissa en Sabine zijn er nog niet, maar als we goed en wel op weg zijn krijg ik een telefoontje van Larissa dat zij er ook zijn. We spreken af elkaar op te wachten bij de binnenrust in Haarzuilen.

Deze binnenrust bij Kasteel de Haar in het Koetshuis is druk bezocht, het is er binnen propvol dus kansloos om hier binnen te gaan zitten. Buiten is er plek zat. Helaas is deze horeca gelegenheid niet berust op een grote groep wandelaars want de bediening is erg traag hoewel ze wel hun best doen alles zo snel mogelijk te leveren, het gaat niet echt efficient. Geduld is in dit geval ook weer een schone zaak, maar uiteindelijk kunnen we even gaan zitten en inmiddels zijn ook Sabine en Larissa gearriveerd. Na toch nog even een sanitair bezoekje vertrekken Gon en ik samen omdat de rest van het groepje alweer vertrokken is, wij halen ze wel weer in.

Maar nu hebben we toch serieus windje tegen......poe poe! Dat is echt bikkelen en ik heb heel veel respect voor Larissa die de rolstoel duwt.
Er lijkt geen eind te komen aan dat pad, pal op de wind en we maken een paar foto's van elkaar want al dollend gaat de tijd natuurlijk sneller en we hebben wat afleiding. Wat is dit zwaar zeg, ik zal blij zijn als we straks bij de finish zijn! Aan het eind van dit stuk staat de organisatie met een paar dozen bananen, dat gaat er wel in! Wat een service zeg! Vanaf hier is het nog een half uurtje bikkelen naar de finish. Daar komen we helemaal uitgewoond aan en we melden ons af. Ik zie nog een paar bekenden zitten, ff kletsen en nog wat drinken en daarna gaan we ieder ons weegs!

Ik kijk terug op een winderige maar gezellige tocht, maar zonder wandelmaatjes ga ik hier niet meer lopen, veel te veel polder.........

Meer foto's via de link onder het kopje "foto's" aan de rechterzijde van mijn blog.

Rondje polder 8-2-2014 / 13,7 km

Omdat het zo hard regende deze zaterdag ochtend, heb ik een rondje Zuidland, Simonshaven, Spijkenisse gedaan. Het is niet mijn favoriete route maar ik wil toch wel nog even een stukje lopen dit weekend.
Het is inmiddels laat in de middag en behoorlijk winderig, maar het is niet koud en stap met mijn Mp3 als gezelschap de deur uit. Mijn Runkeeper paraat, flesje water mee en stappen maar! Ik loop langs de schaatsbaan die er nu verloren bijligt, hij is wel gevuld met water hopend op koudere tijden! Dan kom ik in het Mallebos waar diverse Schotse Hooglanders huizen. Ze liggen en staan er rustig bij vandaag, ze kijken niet op of om.
Als ik het bos uitkom, een klein stukje maar hoor, loop ik het fietspad op richting Zuidland. Ik kom twee dames tegen, bepakt met flinke rugtassen, en ik zeg ze gedag, ze lopen hun eigen rustige tempo. Deze weg loop ik ook af en toe als hardlooproute dus heel erg bekend maar mijn muziek geeft genoeg afleiding.....
Af en toe kom ik een fietser tegen, ze hebben nu windje mee, en ik tegen! Het is bikkelen tegen de wind in. Vlakbij Zuidland zie ik een bulldozer die met de weg bezig is, en wil niet het risico nemen dat ik niet kan passeren dus ik neem een andere afslag dan mijn bedoeling was. Dan zie ik ineens het recreatiepark van Zuidland verschijnen en bedenk dat ik nu aan de verkeerde kant van mijn route ben die ik eigenlijk wou lopen. Nou ja, ik kijk wel waar ik nu op uitkom......en ik loop verder.
Langs het park lopen is op zich ook wel leuk want je ziet er allerlei huisjes en tuintjes en het geeft veel afleiding.
Ik ben bijna bij Simonshaven, een heel klein dorpje vlakbij Spijkenisse. Er is wel een voetbalveld en een manege waar ik langs loop. Lopend door de straatjes van Simonshaven geniet ik van de oude huisjes die er staan. Het is er erg rustig.
Het witte kerkje van Simonshaven is voor mij altijd een ijkpunt geweest voor het hardlopen, ik heb er in de buurt gewoond. Nu loop ik erom heen richting Spijkenisse. Ik maak een foto van de "skyline" en er schijnt zowaar een waterig zonnetje! Ik kijk op mijn Runkeeper en zie dat ik nog "maar" 8,3 km gelopen heb! Ik was van plan om 15 te lopen en verzin een manier om die afstand ook te lopen.
Ik loop langs de bebouwde kom van Spijkenisse die op de polder uitkijkt, mooi wonen hier! En vervolgens weer terug de polder in om mijn km's vol te maken.
Helaas gooit een ongemakkelijk probleem roet in het eten, een probleem waarvoor ik binnenkort naar de dokter ga! Erg lastig om door te lopen dus ik loop nu richting mijn huis. Toch nog 13,7 km gelopen volgens de Runkeeper!

RWV Winterserie deel 5/ 2-2-2014 / 15 km

Het is winter maar aan de temperatuur van vandaag kan je dat echt niet merken! Ik rij deze zondagochtend naar Kralingen waar de vijfde editie van de Winterserie wordt gelopen. Ik heb met een paar wandelvrienden afgesproken om daar 15 km te gaan lopen. Als ik in de kantine van PAC aankom, haal ik mijn startkaart op bij Ardie en ondertussen is ook Paul binnengekomen en Paul neemt even de tijd voor een bakkie. Ik niet, want ik moet daar altijd zo van plassen onderweg, dat is niet handig! Ik heb ook meteen maar even mijn wandelboekje laten stempelen want ik vergeet tegenwoordig elke keer mijn boekje te laten stempelen. Het plaatje en de stempel van vorige week ook even geregeld dus mijn boekje is weer compleet.......

Ondertussen zijn Silvia en Marco ook gearriveerd en besluit Larissa zich bij ons aan te sluiten om mee te kuieren, dat is wel heel erg gezellig en al weer een tijd geleden dat we stukje samen hebben kunnen lopen.
We vertrekken richting Kralingse Plas om daar een stukje langs te lopen om vervolgens Kralingen-Oost in te gaan, een wat duurdere wijk in Rotterdam. We vergapen ons aan de huizen die daar staan, best groot allemaal! Als we een paar straatjes gehad hebben komen we langs de Watertoren van de Esch. Deze watertoren is de oudste nog bestaande watertoren van Nederland. De watertoren heeft een hoogte van 48 meter en telt zeven waterreservoirs. De toren had een waterreservoir met inhoud van ruim een miljoen liter. Hiermee was de toren één van de grootste watertorens van Nederland. Onder het waterreservoir waren de woningen van het personeel van het waterleidingbedrijf dat op het terrein werkte.
Toen in 1978 het waterleidingbedrijf verhuisde naar een andere locatie, werden de woningen en de werkplaatsen vervangen door een coöperatieve vereniging, hout-, metaalwerkplaats, fotostudio en een geluidsstudio. In 1986 heeft openbare werken Rotterdam de toren gerenoveerd. Hierbij is het watervat vervangen door kantoorruimtes.
In de toren is momenteel een café en restaurant genaamd De Watertoren. De toren is gelegen aan de Watertorenweg 180.
De watertoren en bijgebouwen zijn in 1981 erkend als Rijksmonument.

Na een rondje om de toren lopen we weer richting Kralingen-Oost om, na het oversteken van de Maasboulevard, naar het Kralingse Bos te gaan. Daar lopen we nog een flink aantal rondjes om aan het aantal km te komen. Al kletsend en kwebbelend lopen we door het park om na ongeveer 2 uur en 45 minuten aan te komen bij de kantine. We hebben ons geen rust gegund onderweg, in één streep door naar de finish! Na het afmelden drinken we er nog eentje op en ik word getrakteerd op een heerlijke erwtensoep. Maar aan alle gezelligheid komt helaas weer een eind en we wandelen met z'n allen naar de auto. Dit was weer een wandeling om in te lijsten, ik heb er erg van genoten!
Oh ja, ik heb maar één foto gemaakt, van Paul met zijn harem!