Pijnacker 28-6

Deze tocht heb ik al vaker gelopen, en was in mijn herinnering een mooie tocht met veel parken en natuurschoon. Zaterdagochtend vertrekken Leo en ik naar Pijnacker alwaar we ons inschrijven. Het is buiten een beetje somber, het inschrijfbureau erg donker en rustig. De inschrijving is snel voor elkaar. Op buienrader worden er 's morgens buien verwacht dus de regenkleding en paraplu gaan mee maar is achteraf niet nodig geweest gelukkig.

We gaan in Pijnacker/Delft/Nootdorp door vele parkjes en natuurschoon, bij de eerste rust is het heel druk! De bestelling geplaatst maar het wachten daarop duurt wel erg lang. Dat vinden we zonde van de tijd, daarom maar zonder koffie verder lopen.
We genieten van de omgeving maar af en toe is het een speurtocht omdat de pijlen zijn weggespoeld. Dat krijg je met krijtpijlen en het heeft de nacht hiervoor erg hard en veel geregend! De routebeschrijving is gelukkig wel accuraat, hoewel zonder km-vermelding, maar zonder dat zouden we zijn verdwaald!

En gelukkig gaat het zonnetje schijnen in de loop van de dag, de jassen kunnen nu uit! We zien diverse keren het gebouw van IKEA vanuit verschillende hoeken, een herkenbaar punt. Ook zien we de kerktoren van Pijnacker vanuit verschillende hoeken, we lijken er rondjes omheen te lopen!

Er is een tweede rust, bij brasserie de Brede Hoek in Nootdorp. Daar kunnen we lekker buiten zitten op het terras! Genieten van de koffie en de appeltaart dus. Maar er moeten nog wat km's gemaakt worden dus dat doen we dan maar. Na de finish melden we ons af, ik laat mijn boekje stempelen en we drinken nog wat, het is dorstig weer!

Het zijn de laatste km's voor de Nijmeegse Vierdaagse die over twee weken begint. Ik ben er klaar voor!

Amersfoortse Tweedaagse 2013 / 21 en 22 juni / 40 en 30 km

Dag 1
Dit jaar ga ik weer de Amersfoortse Tweedaagse lopen, na vorig jaar niet geweest te zijn heb ik daar wel weer zin in! Vorig jaar is het niet goed bevallen om niet te gaan, toen heb ik twee dagen in twee verschillende plaatsen de 40 km gelopen.....
En ik mag weer bij mijn lieve schoonouders slapen dus dat is ook goed geregeld! Mijn dinnetje Silvia mag ook daar slapen, gezellig!
Op donderdag avond rij ik naar Voorthuizen, want daar is het chalet van mijn schoonouders. Nog wat kletsen met mijn schoonouders en dan naar bed, maar ik kan de slaap niet vatten! Helaas is de wekker onverbiddelijk en gaat om 05.00 uur! In Amersfoort is het bekende parkeerplekje nog vrij en meteen krijg een een watsappje van Sil, "ik ben er". En even later zie ik haar ook lopen aan de overkant, ze staat dus vlak bij mij op de parkeerplaats ernaast.
Ik ga nog even een ander dinnetje aanmelden, Larissa komt een dagje meelopen. Dat is ook heel gezellig. In de kantine van het sportpark kan ik haar aanmelden en niet veel later verschijnt ze ten tonele. Dan is het ook nog gezellig om eventjes een bakkie te doen met mede Walkers, die traditiegetrouw hier met grote aantallen aanwezig zijn, dan wel de hele tweedaagse, dan wel een enkele dag.

Mijn starnummer is 4045 maar bij de tafel waar je de startkaartjes kan halen, kan je nummers vanaf 5000 ophalen.....beetje raar! Als ik dat navraag moet ik bij de organisator Wytse zijn, die ter plekke een kaartje voor me maakt, en het voor morgen gaat regelen. Sil moet nog even wachten met ophalen, ze zijn nog niet klaar. En dan begint het weer te regenen.......nee he? Dus dat wordt schuilen onder de tenten. Gelukkig is er nog wel plek voor ons.......
Sunny komt er ook aan met een groot aantal veters voor de verkoop voor KWF, ik heb me aangemeld als hulpverkoper.

En om 7 uur gaat het startsein, ik ben volgeladen met geknupte veters en veters om mijn nek! We volgen de bekende pijlen want een routebeschrijving heb je hier niet echt nodig. En ik kom ook weer een bekende tegen, Magda, die ik al vaker bij een wandeltocht tegen gekomen ben. We kletsen wat, maar ze heeft de vaart erin die ik niet bij kan houden! Silvia, Gon, Larissa en ik lopen als groepje verder.
Aangezien de route dit keer heel anders is, sta ik af en toe ook voor verrassingen! Dat vind ik wel leuk omdat ik deze Tweedaagse voor de zesde keer loop.
De eerste rust zit op ongeveer 8 km en dat is de bekende Stoeterij. Meestal lopen we hier door maar dit keer gaan we er toch even bij zitten met een stukje appeltaart en thee. Meteen word ik "aangevallen" door horden liefhebbers van veters, ik krijg de kans niet om te gaan zitten hahaha! Als de rust is weergekeerd, kan ik eindelijk mijn thee die koud geworden is opdrinken. Wil van het forum komt er ook nog even bij zitten......

Vanaf hier is het ruim 11 km naar de volgende post, dat is best ver! We mogen zoals gebruikelijk over het militaire terrein lopen maar dit keer is het een kort stukje, na een uur mogen we het terrein verlaten en betreden we een heel ander stuk van de route dan ik gewend ben! Het is een hele mooie route, over stukken heide en zandduinen maar wel goed te belopen over betonnen paadjes! Na enige tijd wil Larissa even gebruik maken van een bankje, ze heeft het een beetje moeilijk vanwege een blessure die in een revalidatiestatus is. Ze wil niet te hard van stapel lopen. Maar omdat het nog steeds miezert is het niet echt comfortabel dus gaan we snel weer verder....
Ook het voormalige vliegveld Soesterberg wordt aangedaan, het is een open vlakte en door de harde wind die waait niet echt aangenaam.
Al lopend verkoop ik diverse keren een paar veters, ik word er ook vaak op aangesproken. Veel mensen zijn nog niet op de hoogte van de aktie van Sunny en ik vertel er graag over. Die roze slierten om mijn nek zijn een bezienswaardigheid, het ziet er wel vrolijk uit!

Na ruim 11 km komen we bij een rust aan die niet bekend is voor mij, en ik weet de naam niet meer omdat ik de routebeschrijving niet heb. Het is in ieder geval een sportlocatie. De trappen van de kantine is druk met mensen maar wij gaan, nadat we een versnapering gehaald hebben, in de kleedkamers zitten, droog en warm. Hier knappen we wat van op, het is wel weer nat allemaal!

Door de bossen van Soesterberg gaan we verder. Ik maak een sanitaire stop in het bos en Larissa fungeert even als kapstok, al die veters kan ik hierbij even niet gebruiken. Ik maak er een fotootje van.

De volgende rust is al na een km of 5 bij het sportpark Peijnenburg, dat is wel een bekende rust voor mij. En als we daar aankomen regent het weer pijpenstelen, zoals gebruikelijk! Daar zien we Gon en Sil, die op ons voor liggen vanwege het tempo, gelukkig kunnen we op hun plekje zitten, de kantine zit erg vol! Ik haal een soepje en wat te drinken en nemen het er even van. We raken in gesprek met een (mooie) dame en heer, en het gaat ook over de veters die op tafel liggen. De heer koopt een paar losse en de dame geeft ook geld, maar wil geen veters omdat ze de kleur afschuwelijk vind. Toch aardig!
We laten onze wandelvrienden weten dat de volgende rust toch echt in de Kabouterhut is en niet in de Vlasakkers, en gaan weer op pad.
De km's gaan langzaam maar zeker onder onze voeten door, en nadat ik een "veterverkoopdate" gemaakt heb met een wandelaar (hij wil ze bij de finish kopen)komen we aan bij deze rust, die net na de diergaarde zit en die we tussen de bossen door kunnen zien. Gelukkig is het hek open anders hadden we om moeten lopen! Een echte wandelaar loopt niet te veel........
Daar komen we onze maatjes weer tegen, maar zij staan op het punt om weer te vertrekken. Syl en Rina zijn hier ook en we komen Jan en Andries hier ook tegen, die aan het trainen zijn op rusten vandaag.
Ik bestel eerst alleen wat te drinken want ik heb niet echt honger (verre van dat!) maar even later ga ik ze toch bestellen, want hier heb ik al dagen naar uitgekeken: poffertjes bij de Kabouterhut!!!

Vanaf hier is het nog een kippe-eindje naar de finish. Daar komen we vrij laat aan, de nazit is al begonnen! De bitterballen liggen al klaar om genuttigd te worden en ze vliegen dan ook van de schaal. Het is weer gezellig maar ja, je koelt wel snel af. Silvia rijdt eerst Amersfoort uit, ik rij achter haar aan omdat ze morgen na afloop meteen naar huis gaat. Op de rijksweg aangekomen rijden we naar Voorthuizen, en ik rij weer voor Sil om haar de weg te wijzen....
Daar aangekomen staat het eten al klaar en kunnen we aanvallen! Heerlijk om zo in de watten gelegd te worden! Na het eten douchen en bijkomen. We gaan snel naar bed, morgen is het weer vroeg dag voor deel twee van de Tweedaagse!
P.S.: de wandeldate is niet op komen dagen!!

Dag 2
Sil en ik staan vroeg op (5 uur!) en maken ons op gemak klaar voor dag 2. Op het sportpark aangekomen ligt mijn startkaart niet klaar, Wytse heeft zich niet aan zijn woord gehouden! Ter plekke wordt dat snel geregeld, hij maakt weer een nieuwe voor me. Ik ben blijkbaar de enige die een startnummer heeft dat begint met een 4.
Gon is ook gearriveerd en we gaan lekker knus onder de tent wachten op het startsein van 7 uur. De rest van de Walkers druppelen langzaam binnen, ook degene die een halve tweedaagse lopen! Larissa is er niet bij, ze moet vandaag werken.
Als ik de routebeschrijving lees, zie ik dat de route precies andersom gaat, dus dat is ook verrassend! De eerste rust is dus in Bergzicht wat normaal de laatste rust is. Nu moeten we het gedeelte lopen wat wij als watjes overslaan, het is een pittig stukje met veel zand en meer ellende! Pfff.......dat valt enorm tegen zeg! Net nadat ik de pijp aan Maarten wil geven komen we aan bij Bergzicht. Het is lekker zonnig dit keer en we kunnen warempel een plekje op het terras bemachtigen! Heerlijk, we genieten ervan! We blijven dan ook lang hangen hier, maar dat is niet de bedoeling dus gaan we weer verder.
Vanaf hier is het vals plat lopen naar de berg van Austerlitz. Weer eens wat anders! Bij Austerlitz kom ik Brechje tegen met gezelschap. Wat leuk dat ik ze weer even kan spreken. Even maar, want haar gezelschap gaat veel sneller dan wij.
De weg naar het Henschotermeer is dit keer bergafwaarts, wat veel comfortabeler loopt hoewel het oppassen is waar je je voet neer moet zetten, er liggen veel losse stenen.
Omdat we via buienrader te weten zijn gekomen dat de regen om 12.15 gaat beginnen, hopen we snel bij het Henschotermeer aan te komen. En ja hoor, het is net 12.15 of het begint een klein beetje te regenen! Bij het Henschotermeer kunnen we even een soepje nuttigen, onder de dreigende bewolking want het belooft weer een natte middag te worden!
Jan en Andries lopen iets op ons voor en we vragen aan hen of ze een stoeltje voor ons willen regelen. Fijn he, zulke galante wandelvrienden!

Ook hier is het weer gezellig maar ja, er moeten toch een aantal km's volgemaakt worden dus.....
Na het Henschotermeer van alle kanten bekeken te hebben, besluiten we democratisch de route in te korten, ik zit er ook een beetje doorheen. Ik denk dat het te maken heeft met de afgelopen nachten waarin ik nauwelijks geslapen heb, en ik voel weer blaartjes opkomen! Het gaat gewoon niet lekker.
Bij de Valleiruiters is weer een rust, we kunnen nog steeds buiten zitten. Jan en Andries zitten er al en hebben voor ons weer wat zitplaatsen geregeld. En Teus en Maarten zitten er ook nog steeds. Hier bespreken we onze tactiek om vanaf nu de 30 km route te gaan volgen. Het begint ook weer te miezeren en we koelen af, dus gaan we weer verder. Maar oh, wat kost dat veel moeite! Ik ben er echt helemaal klaar mee! Tot overmaat van ramp is het geen fijne route, over veel graspaden langs een mooi watertje. Dat mooie zie ik nauwelijks meer, ik kan alleen maar aan mijn pijnlijke voeten denken.
Gelukkig heb ik mijn wandelmaatjes bij me, die me door een leuk liedje te leren afleiden van het geheel. Ik ga zonder op de pijn te letten makkelijker over de paden gelukkig.

De volgende rust is nu bij de YMCA, ook een onbekende locatie voor mij. Sil en Gon gaan naar het toilet, ik hou een plekje bezet voor hen maar het is een nat plekje omdat het toch begint te plenzen!! Gelukkig kunnen ze binnen schuilen, en later kunnen we met z'n allen aan een tafeltje zitten, Jan en Andries zitten hier al. Even later komt Wil er ook aan, hij heeft net in die hoosbui moeten lopen!
Vanaf hier is het nog maar drie kwartier naar de finish. Op weg daarnaartoe komen we een groepje mannen tegen die me aanspreken op mijn veters. Een van hen besluit een paar voor zijn dochter te kopen. En al pratend komen we aan bij de finish maar het miezert weer! We nemen onze medaille (voor Sil) en ik mijn zesje in ontvangst en na het stempelen van de boekjes besluiten we om meteen maar naar huis te gaan, het is zo nat en gevaar op afkoeling is groot. Ik koop nog een paar broodjes haring, mijn schoonouders zijn er niet dus ik moet zelf voor mijn kostje zorgen! We nemen afscheid van elkaar en om 5 uur kom ik bij het chalet aan.
Ik eet mijn broodjes, neem een douche en rij weer naar huis, naar Spijkenisse! Ik ben ontzettend moe, maar heb toch van dit weekend genoten. Vooral van mijn wandelmaatjes en het plezier wat we onderweg gehad hebben.....bedankt voor het lachen allemaal!!!! Volgend jaar weer? Zeker weten!!! Deze tweedaagse staat vast op mijn wandelplanning!

Trainingstocht RWV 8 juni 2013 / 35 km

.

De planning voor vandaag was om naar Katwijk te gaan voor de Kippenloop maar het liep even anders! Ik kreeg op vrijdagavond een berichtje van Silvia dat ze verhinderd was, dus ik moest een ander plan bedenken. Ik had namelijk geen zin om in mijn eentje helemaal naar Katwijk te rijden om daar vervolgens in mijn eentje te moeten lopen! Goed, er lopen wel meer mensen daar maar dan moet je net iemand treffen die je ligt om samen mee te lopen en dat risico wilde ik niet lopen. Op facebook zag ik een melding van RWV dus dacht ik kom: laat ik daar maar weer heen gaan, er zullen vast wel maatjes gaan die ik ken!

Zo gezegd zo gedaan, om half 8 kom ik aan bij de kantine van WION, die gelukkig mooi verbouwd is na de brand, en zie daar mijn wandelmaatjes Larissa, Paul en Sabine al zitten. Na het aanmelden even bijgekletst, en later komen Mar en Anneke er ook bij. Larissa en Mar gaan 15 km lopen, Paul en Sabine 25 en Anneke en ik besloten toch maar de 35 te lopen.

Het eerste stuk gaat gezellig samen op, en op dat eerste stuk bij het Prinsenmolenpad komen we ook Bertvos van het forum tegen en hij blijft gezellig met ons samen op lopen hoewel hij van plan is om 45 km te doen. Gedrieen lopen we verder na de splitsing van 25 km na afscheid genomen te hebben van Paul en Sabine.

Gezellig keuvelend lopen Anneke en ik naar de eerste verzorgingspost, waar ik en passant nog een stel veters kan verkopen aan Hans, de postbode die ik ook ken van de Marathonvrijwilligers groep. Hij koopt twee paar, ook een voor zijn wandelmaatje en ik maak er een foto van.
Bij de verzorgingspost verkoop ik aan Yvonne van RWV nog een sleuterhanger en gaan we even zitten om wat te drinken en/of eten, het is best warm al vandaag. Het belooft een warme en zonnige dag te worden, ik loop voor het eerst met een korte broek! Ik heb ook geen jas meegenomen hoewel het in het begin nog wel even fris was.

De volgende rust is bij de speeltuin Schiewijk, en daar gaan we ook weer even in het zonnetje zitten en wat eten en drinken. Dan zien we ook Bert weer verschijnen nadat hij zijn extra lusje gelopen heeft. Dat is zo leuk van deze tocht, alle afstanden komen bij dezelfde rusten! Nadat ik van het toilet kom, heeft Anneke voor mij een paar veters verkocht! De zaken gaan goed!

Na deze rust gaat Bert meteen de andere kant op voor zijn lusje en Anneke en ik vervolgen onze weg. De route is voor mij heel bekend, voor Anneke een verrassing omdat ze Rotterdam op zijn mooist ziet, met al zijn parken en veel natuurschoon! Ik ben er trots op dat de RWV dit op een sublieme manier doet, zij is dan ook vol lof over de organisatie! Zoals de rustpost op het ontmoetingsplein, met heerlijke soep van Gijs, met heerlijke soepballetjes. Er is zelfs keuze tussen twee verschillende soorten soep, en er is veel hap-snapwerk te krijgen. Er staat zelfs een Dixie tot onze beschikking! Wat een luxe. Nadat ik een vers flesje water krijg gaan we weer op pad, op weg naar de volgende rust.
Wandelen is een raar iets, je loopt eigenlijk steeds van rust naar rust, want het rusten is ook heeeeeel belangrijk bij wandelen! En tussen deze rusten geniet je van de omgeving.
Bert is inmiddels ook weer bij deze rust aangekomen en gezamenlijk gaan we verder richting het Schiebroekpark, een van de vele parken dat Rotterdam rijk is! Langs een volkstuinencomplex waar druk gewerkt wordt vanwege het mooie weer en langs een windhondenrenbaan. We komen een groepje kinderen tegen met medailles om, een begeleidster zegt tegen ons: "dit zijn de toekomstige wandelaars". Blijkbaar hebben ze de avondvierdaagse gelopen, maar ja, dat doe je toch 's AVONDS?

We naderen het Lage Bergse bos want er is een rust in het Hoekse Hout, waar het weer gezellig druk is. Er wordt een verjaardag gevierd van een oude heer, ze zitten wel binnen! Wij gaan lekker buiten zitten en genieten van de rust. Kletsen nog even wat met een debutante want het shirt wat ze aan heeft is van de Via Vierdaagse. Ze vertelt dat ze nog nooit meer dan 25 km gelopen heeft en dat ze toch wel last begint te krijgen van blaren en andere ongemakken. Ik vertelde haar dat het wel went, het vele wandelen. Anneke en ik weten er alles van: blaren!
Gelukkig is dat nu verleden tijd en kan ik genieten van het wandelen zonder pijn....

We zitten nu op 26 km van de route, en we verbazen ons erover dat we er zo lang over doen, want we lopen niet echt heel erg langzaam! Ik denk dat het komt omdat we genieten van de rusten, we nemen er echt de tijd voor! Geen gehaast en kijken op de klok, lekkerrrrr.....
We lopen verder het bos in richting de golfbaan waar we heuvel op en heuvel af gaan, best pittig! Na vier kilometer komen we alweer aan bij de, voor ons, laatste rustpost, lekker fruit eten! Deze rust is bij het Trefpunt Rotta, een natuurcentrum waar je ook gebruik van het toilet mag maken. Hier komen we ook Bert weer tegen en kunnen we weer het laatste stukje gezamenlijk oplopen. Er is nog een rust gepland in de Blijde Wei, een kinderboerderij, maar dat is nog geen drie kilometer van de finish dus dat doen we niet.

Nog even de Rotte oversteken en een klein stukje erlangs lopen, een paar veters onderweg verkopen aan een paar dames en zo komen we weer aan in Ommoord. We melden ons af en Anneke kiest een mooie herinnering. Hier gaan we nog even buiten zitten om na te kletsen en ook nog even genieten van de zon! Ronald die 55 km gelopen heeft komt er ook nog even bijzitten en maakt een foto van ons drietjes.
Ik heb genoten van deze dag, en totaal geen spijt gehad dat ik niet naar Katwijk ben gegaan! Rond zes uur stap ik moe maar voldaan mijn huis weer in

Haring en Biertwandeltocht Vlaardingen 1 juni/ 25 km

Sinds vier jaar organiseren Warmelo & van der Drift een wandeltocht door Vlaardingen vanuit cafe D'oude stoep.Silva en ik gaan daar voor de derde keer aan deelnemen, Leo voor de eerste keer. Als we aankomen bij het cafe, zijn de voorbereidingen nog in volle gang, we zijn iets te vroeg gearriveerd. Dan maar even een bakkie koffie en naar het toilet.
Als de koffie op is, zie ik Silvia in de rij staan buiten om zich aan te melden en ik sluit me bij haar aan. Deze keer is het aanmelden gesplitst in aanmelden via internet, aanmelden via internet én betaald, en een aanmelding op deze dag. Ik heb begrepen dat er ongeveer 400 mensen zich van te voren hebben aangemeld, dus vandaar dat dit nu buiten gebeurd. Andere jaren kon je je gewoon binnen aanmelden.
Terwijl we staan te wachten, worden we uitgezwaaid door de stadsomroeper die ieder jaar zoals gebruikelijk zijn praatje houdt. Erg leuk altijd! En nadat ik nog even met een paar bekenden gekletst heb, gaan we op pad.
De route is aangeduid met visjes, heel toepasselijk want aan het eind van de tocht krijgen we een haring als beloning, maar zover is het nog lang niet!
Na een rondje om de kerk, ja echt.....gaan we een stuk industrie gebied in. In het boekje dat we meegekregen hebben, staat tekst en uitleg over de bijzonderheden die we tegen kunnen komen, maar daar kijken we eigenlijk niet in. Het is wel leuk, dat de route elke keer weer anders is! Blijkbaar komen we langs een kroepoek fabriek, want daar is de eerste stempelpost. Maar helaas, geen post te zien, we zijn kennelijk wat vroeg gestart, want het is nog niet opgestart. Er is ook wat verwarring over de route die we moeten lopen, maar de stempeltjes van de vissen staan duidelijk aangegeven. We lopen langs een oorlogsmonument zonder er echt bij stil te staan, dat lees ik nu in het boekje.
In het Oranjepark aangekomen, is daar wel een post die al klaar is, we krijgen daar een flesje AA-drink. Lekker! Maar..........de koffie die ik vanochtend genuttigd heb, wil er ook weer uit en zoek naarstig naar een mogelijkheid. Gelukkig laat die niet lang op zich wachten! Later zal blijken dat ik net op tijd ben, want verder op de route is er helemaal geen mogelijkheid en de eerstvolgende pauze is pas bij het Bommeer, en dat duurt nog een tijdje!

Er volgen wat woonwijkjes alvorens we een stukje langs de Vaart lopen en de volgende post alweer verschijnt. We krijgen daar een appeltje voor de dorst, helaas geen zit-mogelijkheid of sanitair. Dat heb ik nu niet nodig maar ik kan me voorstellen dat er anderen zijn die dat wel hebben! We zijn al bijna twee uur onderweg!
Hierna volgt er een lang stuk door natuurgebied en over schelpenpaadjes, die erg smal zijn dus we moeten in "ganzenpas". Nou is dat op zich niet zo heel erg, maar wel als dat pad kilometers lang is! Leo bezorgt me nog de schrik van mijn leven door achter mij op een bruggetje te gaan springen! Pfff....We genieten wel van de mooie uitzichten en we zien dat de werkzaamheden voor de nieuwe snelweg in volle gang is. We zien ook, dat er een huis pal aan die werkzaamheden grenst. Die bewoners zullen niet blij zijn met de komst van de weg, maar ik denk vele weggebruikers die nu vaak in de file staan wel!
Er zou ook nog een post zijn volgens de routebeschrijving maar die komen we niet tegen....
Wel de post "Vlet & Pret met een Pet". Wat ze daar nou mee bedoelen?? Het is een waterpost (je kan een flesje water krijgen) en er staat een groepje muzikanten, misschien heten zij zo?
We worden met een kleine sloep overgevaren, er kunnen zo'n 7 a 8 mensen in. Later horen we van een medewandelaarster dat zij lang op de overtocht moest wachten! Blijkbaar waren er niet veel bootjes beschikbaar!
De overtocht verloopt gelukkig zonder water te maken en we mogen na het afmeren weer de polder in! Op naar de appeltaart, daar zijn we nu echt wel aan toe! We komen nog mensen tegen van de organisatie, die achter ons op komen fietsen en vragen ons of het goed gaat.
Nadat we bij Het Bommeer binnen een zitplaats zoeken, buiten is het nog net iets te fris want er staat veel wind en er is geen zon helaas, bestelt Leo voor ons een koffie en een appeltpunt! Mmmmjammie!!
Na een goed half uur genoten te hebben van deze rust, gaan we weer op pad, zij het wat mij betreft wel moeizaam, ik moet een beetje op gang komen, de zin is er af. Maar ik twijfel er niet aan dat die zin weer terug gaat komen en ik stap dapper verder......
Nu komen we weer in een mooi natuurgebied, met de nodige schelpenpaadjes en bruggetjes maar dit keer zijn de paden wat breder en kunnen we al kletsend onze route vervolgen.
Er is ook nog een brugmomentje: bij de "wokkel", een heel aparte brug! Silvia en ik gaan wel even poseren......
Als we in de Broekpolder lopen zien we een heel apart pad, met boomstammetjes! En ook dit pad moeten we bedwingen! Helaas heb ik een klein beetje last van maagkrampen op dit moment en het gaat niet zo heel lekker. We moeten ook nog een hoge heuvel bedwingen want daar is een Ranjapost! Die overigens mierzoet is......! Een vrijwilliger vraagt wat al die veters betekenen die we bij ons hebben. Silvia geeft uitleg en ik vraag of hij soms geinteresseert is, maar nee, hij vraagt: kan je pinnen???! Hij laat zijn portemonnee zien, helemaal leeg! Helaas, weer niet gelukt!
Omdat er maar één rustmogelijkheid is, besluiten we even langs de zoon van Leo te gaan, hij heeft een winkel, The Coffeecompany, in het industrie gebied vlakbij. Daarvoor moeten we een weg oversteken en ineens schiet de kramp in mijn kuit! Gelukkig is dit van korte duur en kan ik weer verder. Bij Ron aangekomen krijgen we een heerlijk bakkie cappuccino! En maken dankbaar gebruik van deze rustmogelijkheid.
Hierna is het nog maar een klein stukje naar het centrum van Vlaardingen, naar de molen waar we een ijzerkoekje kunnen krijgen en een borreltje. Dit is de laatste post en de finish is nu heeeel dichtbij. Nog een paar winkelstraatjes en dan kunnen we ons afmelden. Een haring is dik verdiend! En een biertje natuurlijk. We gaan nog even op het terras zitten nagenieten, helaas is de zon weg, Ardie is inmiddels ook gearriveerd en we kletsen nog even wat. Dan wordt het tijd voor afscheid, Silvia gaat nog even de stad in voor een cadeautje en Leo en ik vertrekken naar de auto om naar huis te rijden.
Om drie uur stap ik weer mijn huis binnen, met een voldaan gevoel over deze dag: mooie route, gezellig en super wandelweer, al had de zon wel wat langer mogen schijnen! Gelukkig geen last meer van de maagkrampen gehad.