Totaal aantal pageviews

zondag, januari 29, 2012

Rhoonse Griendentocht 2012 / 40 km


Sommige mensen komen van ver om deze tocht te gaan maken, zelfs iemand uit Bonn! En mensen uit Friesland en Haarlem! Ik woon gelukkig in de buurt van Rhoon en ga dan ook lekker met de metro naar het startbureau in de Rhoonse sporthal nabij het metrostation. Om 8.15 uur kom ik daar aan en het is al behoorlijk druk! Sabine, Paul en Ed zitten al aan de koffie en Danyell zie ik ook rondlopen met haar fototoestel in de aanslag.

Ik meld mij aan voor 40 km (eigenlijk maar 38,270) en wacht op het startsein. Silvia is inmiddels gearriveerd en Larissa ook, zij gaat 15 km wandelen ivm het werk. Eppy is er ook weer na lange tijd, hij gaat het op de 10 km proberen samen met zijn vrouw. Robert en Geert komen op de valreep binnen, zij gaan 25 km lopen. Rob komt uit de buurt van Bilthoven en gaat voor de 40 km.

Bij het startsein scheiden onze wegen, Silvia en ik volgen de route van 30 of 40 km, we zijn er nog niet helemaal uit wat we doen. Bij de splitsing met 40 km op de 25 gaan we beslissen welke kant we op moeten. Danyell maakt foto's van het starten, Ardie zien we ook nog heel even, hallo-dag en tot ziens! Zij gaat, net als Rob, als een speer ervandoor!

Gelukkig is het vandaag droog, maar deze keer ben ik erop voorbereid, ik heb een regenjas en een wegwerpponcho bij me.

We hebben de routebeschrijving bekeken en de eerste rust is al op 6,6 km maar wij gaan even bij mijn moeder langs, zij woont vlakbij het Curacaoplein, voor een sanitaire stop en een bakkie. Na deze versterking gaan we snel weer op pad en komen vervolgens in mijn oude buurtje, waar wij ons eerste huisje hadden. Dat is lang geleden en de flat is inmiddels afgebroken. Wel staan er nog een paar ruines als nostalgisch element. Ik vind het een sombere buurt, je ziet er ook geen mens!

Langs het vrijetijds- en recreatieterrein de Heerlijkheid van Hoogvliet lopen we richting het Ruigeplaatbos. Daar mogen we weer genieten van de vlonders die in deze tijd van het jaar een beetje glad geworden zijn door de algengroei. Sil is een beetje aan het glibberen dus we lopen voetje voor voetje verder. Ik heb er niet zo'n last van met mijn active shoes.....

Als we onder de Spijkenisserbrug lopen gaan we niet over het fietspad naar de verzorgingspost, nee, we gaan mooi over het gras onder de brug door. Hier ben ik nog nooit geweest en ik woon hier toch al een aantal jaartjes! Bij de verzorgingspost kom ik Marja tegen, uit Capelle a/d IJssel, zij loopt met haar wandelmaatje Jan. Marja ken ik van het logeerhuis in Nijmegen, zij is komend jaar weer van de party bij de Nijmeegse Vierdaagse net als ik. Deze rust is op 10,4 en blijven hier heel even een bakkie chocomel drinken.

Langs de Oude Maas lopen we weer op vlonders die wat stroever zijn maar glad ogen. En ook nog eens zonder leuning! Maar dit overleven we wonderwel en gaan richting Zalmplaat en Meeuwenplaat, wijken van Hoogvliet. De volgende rust is gepland bij de voetbalvereniging ETC, de soep ruikt heerlijk maar toch gaan we er niet zitten. Nog even gekeken of onze wandelmaatjes hier zitten maar nee, we lopen dus door. De eerstvolgende rust is al over drie km dus daar doen we niet moeilijk over, we lopen gewoon door! We lopen langs het psychiatrisch ziekenhuis Delta, de gesloten inrichting en het paviljoenpark. Een immens groot terrein en mooi dat we daar doorheen mogen.

In de verte horen we al gejoel van voetballertjes, de volgende rust is gepland in de voetbalkantine van PSV Poortugaal. Onder het genot van een bakkie koffie en een mueslibol, genieten we van deze rust. Daar zijn we nu wel eventjes aan toe! Dick en Marja en Jan zie ik hier ook zitten. Het is inmiddels een stuk kouder geworden, zal het dan eindelijk winter worden? Mijn handen zijn ijskoud maar worden tijdens het wandelen gelukkig weer warm.

Nadat we langs restaurant Abel lopen (zouden ze hier zitten voor een Palmpje? We kunnen helaas niet naar binnen kijken) gaan we eindelijk de Grienden in. We waren al gewaarschuwd door ons wandelvriendinnetje Larissa dat het één grote blubberbende is maar dat vinden wij wel meevallen. Tot we een extra lusje mogen maken (we kunnen ook parallel eraan lopen maar dat is voor watjes!) want hier is het superblubberig!! Het zijn oorspronkelijk graspaadjes maar door al die regen van de laatste tijd is het gras verdwenen! Hilarische taferelen en glijpartijen zijn ons deel. Wel komisch hoor, onze schoenen zijn vijf kilo zwaarder geworden door de modder.

Eindelijk komen we bij verzorgingspost 2 aan en hier valt de beslissing of we 30 of 40 gaan lopen. Onder zachte "dwang" van Sil en Gijs, gaan we toch maar voor de 40, we kunnen het binnen de tijd lopen als we voor vieren weer bij deze verzorgingspost zijn. Hier krijgen we soep van Gijs, en ik eet mijn mueslibol op. Met een paar dropjes op zak, gaan we weer verder. Langs de golfbaan waar we volgens omstanders "verkeerd" lopen. Maar nee hoor, we zien de pijltjes al in de verte opdoemen. Even zien we Rob door de bomen door, hij is al op het eind van de 9 km lange lus, dus die is zo binnen! We begroeten elkaar en Sil en ik stappen weer door over het gras van de golfbaan.

Deze lus wordt gekenmerkt door de pijlen met tekst op de grond: heen en terug. We lopen dus hetzelfde pad heen en terug! Saai hoor. En ook nog over gras en door de Carnisse Grienden! Eindelijk mogen we het pad "terug" en ik ben nog nooit zo blij geweest met asfalt "immer grade aus"!! Eindelijk je voeten zonder nadenken neerzetten en gaan met die banaan. Het is inmiddels bijna vier uur en komen op tijd aan bij de laatste rust hoewel ze al aan het opbreken zijn, we zijn bijna de laatsten. Nog even een bakkie en het flesje vullen en dan op naar de laatste 5 km!

Ik heb het een beetje gehad nu en wil met mijn MP3 op verder, Sil vindt het gelukkig niet erg. We lopen in ons eigen tempo, het gaat echt hard! In nog geen 50 minuten arriveren we bij de finish. Het is zelfs nog geen sluitingstijd zegt Gijs! Met een knalrood hoofd meld ik mij af met een voldaan gevoel, dat wel maar met een blaartje rijker helaas. Nog wat nagekletst met Danyell en Sil en daarna ga ik naar de metro waar Dick ook wacht op de metro.
Leuke tocht geweest! Ondanks het laatste saaie stuk heb ik heerlijk gelopen.
Het fotoalbum wat ik hiernaast publiceer, is van Danyell.

zondag, januari 22, 2012

Midwinterwandeltocht De Lier 21-1-2012


De tocht die vandaag op de planning staat ga ik voor het eerst lopen en wel de Midwintertocht van wandelvereniging Comtu in het Westland. Met een aantal walkers heb ik rond 8.30 uur afgesproken om te beginnen met koffie en boterkoek van Ed! Altijd lekker. Als ik aan kom rijden staat Paul, bestuurslid van RWV naast me geparkeerd en samen lopen we naar de kantine van sporthal Vreeloo. Het is daar al behoorlijk druk en ik zie ook al wandelaars vertrekken, die gaan zeker 40 km lopen. Wij schrijven ons in voor 25 km, lang zat!

Na wat bijgekletst te hebben vertrekken we richting het dorp De Lier. Eerst gaan we door een paar woonwijken, ik kom door de Prinses Irenestraat waar oma van Mil woonde, om vervolgens langs de kassen van het Westland onze route te vervolgen.
Dan zie ik tot mijn schrik dat we over een grasdijk moeten, die is behoorlijk glibberig en drassig. Als we bijna bij het eind aankomen ga ik bijna op mijn plaat! De schoenen een kilo per stuk zwaarder geworden van de modder mogen we gelukkig weer over asfalt lopen! Robert gaat zijn eigen tempo lopen en gaat er vandoor.

Het weer is bewolkt en winderig, wat later op de dag overgaat in nattig! Het kleine dorpje Schipluiden doen we ook aan, we fotograferen er lustig op los. De eerste rust is in een voetbalkantine waar we na 10,4 km aankomen. Heerlijk genieten van een vers bakkie koffie! En een mueslibol met smeerkaas, die ik beter weg kan krijgen dan een gewone boterham. Hennie en Silvia hebben de vaart erin gehouden, zij zitten al een kwartier op ons te wachten als Paul Ed en ik aankomen! Sabine, Lex en Nienke hebben de 15 km route gekozen.

Na deze welverdiende rust mogen we onze route weer vervolgen richting Den Hoorn en het natuurgebied van Kerkpolder. Hier is het lekker rustig.Een klein stukje door het kleinste dorp van Nederland, 't Woud en dan richting tweede rust voor een lekkere bak met erwtensoep. De broodjes worst zijn gratis, bij het inschrijfgeld inbegrepen. Ook de koffie en de chocolademelk. Hier is het heel erg druk en het is even wachten op een zitplaats. Maar na zacht aandringen: "U zit hier al een tijdje toch?" stappen er een paar mensen op en kunnen wij van de soep genieten! Het is leuk dat ik herkend word door twee dames uit Spijkenisse als zijnde de schrijfster van de stukjes in de WSB! Grappig!!

Het weer is drastisch aan het veranderen: hardere wind en het begint te spetteren! Het laatste stuk is ook vreselijk lang en saai en ook nog wind tegen met regen! Die steeds harder naar beneden valt. We raken drijfnat en krijgen flashbacks naar Ouddorp waar we ook zeiknat zijn geregend. Mijn poncho is thuisgebleven, dan maar nat....en ik vind het niet leuk meer! Tot overmaat van "ramp" lopen we ook nog verkeerd zodat we de laatste rust met anijsmelk missen! Uiteindelijk komen we wel aan de 25 km dus we zijn niet echt om gelopen maar toch! Echt wel jammer dit......

De kantine zit vol met geestelijk gehandicapte kinderen en er is geen plek voor ons. Uiteindelijk, na het afmelden, zie ik Paul en Ed die een rustig plekje hebben gevonden en ga toch nog even bij ze zitten om uit te puffen. Van Sabine krijg ik haar warme fleecevest om warm te worden van al die nattigheid!

Na een versterkend bakkie cappuccino van Sil, vertrek ik weer richting Spijkenisse en zet de autokachel op 10! Jammer dat ik op het einde in een file terecht kom (waar moeten al die mensen naar toe in Spijkenisse, het is toch zaterdag?).
Bibberend van de kou kom ik thuis waar ik meteen onder de douche spring.
Leuke tocht geweest, jammer van het laatste stuk! Goed gepijld en leuk gezelschap, zo is wandelen bedoeld!
Foto's rechts van dit stukje

zondag, januari 08, 2012

RWV Winterserie deel 4/8-2-2012

Ik had zo'n genoeg van het wandelen na 3 december (helemaal natgeregend!) dat ik nu pas weer een tocht gelopen heb. En wat voor tocht! Nog nooit zo snel gelopen! Binnen drie uur (2,43 uur) 16,3 km gelopen. En een prima weertje!

Geen zin meer om nog langer te wachten ga ik om 8.15 uur op pad. Alle stoplichten mee en ik kom na een goed half uurtje aan op het Lange Pad. In de kantine is het nog druk met hardlopers die op het punt staan om van start te gaan. Als zij weg zijn druppelen de wandelaars binnen. Sabine ook, zij gaat het wandelen weer langzaam oppakken. Ook een paar nieuwe gezichten gezien, Ilonka en Coert, eindelijk IRL (In Real Life) ontmoet. En Silvia met Marco en Opa-Paul zijn er ook, gezellig!

Er worden pannenkoeken gebakken voor het goede doel, de Roparun, maar wij besluiten om na de wandeling er eentje te nemen. Achteraf geen goede beslissing, ze waren om 12.00 uur al los! Dus helaas voor ons geen pannenkoek.

Na het nodige toiletbezoek kunnen we vertrekken richting Kralingse bos. Eigenlijk valt er niet veel over te zeggen dan dat er weer uitstekend gepijld is, het weer meer dan prima is en het gezelschap nog beter. Na het bos door Prinsenland banjeren en dan weer terug het bos in, klaar! Ik heb echt heerlijk gelopen mede door mijn superfijne Active shoes, schoenen met een speciale "wiebelzool". Geen MBT's maar ze lijken er wel op en lopen echt zaaaaaaaaalig! Bij aankomst lang niet moe en de voeten voel ik niet. Dat belooft wat voor toekomstige wandeltochten! Dit keer geen foto's gemaakt.