Bleskensgraaf 29-10-2011 / 25 km

Vandaag ga ik een poldertocht maken. Als ik richting Bleskensgraaf rij, zie ik alleen maar weidse uitzichten en lange, rechte wegen. Nou, dat wordt wat! Als ik aankom bij gebouw de Spil, is er nog genoeg parkeerruimte. Maar in het startbureau is het ontzettend druk. Iedereen wacht op het startsein, om 9 uur kan men vertrekken. Een groepje Walkers zit er al aan de koffie waaronder Silvia, Ed, Opa-Paul, Larissa, Sabine en Danyell. Met z’n allen vertrekken we voor 25 km op Larissa en Sabine na, zij gaan 15 lopen. Larissa omdat zij nog moet werken ’s middags en Sabine omdat haar conditie nog niet helemaal optimaal is.

Het is bewolkt maar niet koud als wij met z’n allen vertrekken, de polder in. Tot mijn schrik zie ik op de routebeschrijving, die maar één kant bestrijkt, dat de eerste rust pas op 14(!) km zit. Nou, dat wordt dan afzien, met al die lange rechte polderwegen! Maar ik probeer me met mijn wandelmaatjes te vermaken en dat lukt prima, dat leidt ook wat af.

We maken een lusje als de 15-km lopers zich van ons splitsen en lopen een stukje door het Alblasserbos, en dat is prachtig, ik heb het naar mijn zin! En ook herkenning voor mij want de KM ging hierdoor. Het natuurcentrum lopen we voorbij, jammer dat hier geen rust gepland is. Het dorpje Wijngaarden wordt ook aangedaan en dat is weer een herkenning voor mij omdat de tocht vanuit Hardinxveld-Giessendam hier doorheen voerde. Er staan huizen met de tekst: “In 1953 februari 1, kwam het water tot deze steen”. Dus hier heeft de watersnood van toen ook huisgehouden! Danyell loopt onderweg foto’s te maken en zij loopt lekker op haar gemak achter ons. Bij de rust komen we haar weer tegen.

Daar worden we op erwtensoep getrakteerd, hij is iets aan de lauwe kant maar smaakt er niet minder om. Jammer is ook, dat de zitplaatsen allemaal bezet zijn, en ik ga op een puntig paaltje zitten wat een commentaar oplevert van mij en een medewandelaar die ietwat aan de dubbelzinnige kant is maar ik laat het er bij en reageer niet verder…..
Gelukkig staat er een dixie zodat ik even wat kwijt kan, en niet veel later vertrekken we weer voor de rest van de tocht. Danyell maakt nog even een foto van mij met de polder als achtergrond: mooi!

Al kletsend verloopt de route zoals plan en er is ook nog een rust gepland bij cafe de Boerenklaas. We worden even op het verkeerde been gezet want we denken dat we er al zijn maar nee, we moeten nog een klein rondje rond het watertje lopen waar we langs lopen, en dan kunnen we even de benen te rusten zetten aan de bar voor een biertje. Helaas, de heren zijn ietwat teleurgesteld want de Palm is op, maar ze nemen wel genoegen met een ander merk. Sil en ik gaan aan de cappuccino, die voortreffelijk smaakt. Of we zijn er aan toe, dat kan ook. Niet veel later verschijnt ook Danyell weer aan de bar en met zijn vijven genieten we van deze rust. Het is nu niet zo ver meer, een kleine vier km maar toch komt deze rust goed van pas. Ik ben er eigenlijk een beetje klaar mee met deze tocht maar we moeten nog even doorbijten.

We gaan langs hetzelfde watertje waar we een tijd langs liepen aan de andere kant weer terug (origineel…) en na nog een laatste stukje polder eindelijk de bewoonde wereld weer in. Bleskensgraaf is een rustig dorpje, en huizen kijken is mijn favoriete bezigheid! Leuk, weer ideeen opdoen voor de inrichting enzo. We lopen ook nog langs het schooltje waar Silvia vroeger op gezeten heeft en ze komt wat bekenden tegen. Haar broer en tevens haar baas woont hier, we lopen langs zijn huis aan het water. De vrachtwagen staat naast het huis.

Wat mij tussen twee haakjes behoorlijk opwind is dat een groepje wandelaars consequent rechts blijven lopen op een weg waar ook veel auto’s rijden! Dat levert een gevaarlijke situatie op waardoor ik nogal bits roep: “LINKS LOPEN!!”. Een dame kijkt verstoort achterom maar een andere wandelaar geeft mij groot gelijk. Het is ook levensgevaarlijk, die auto moest een gevaarlijke manoevre maken om ons te passeren! Gelukkig loopt het voor ons en de andere wandelaars goed af…

Eindelijk komen wij rond 14.45 uur weer bij het startbureau en melden ons af. Nog even nakletsen en –bieren en dan keer ik weer huiswaarts waar ik zonder problemen om 15.45 uur aankom.

De route was goed gepijld, hoewel er niet veel pijlen nodig waren maar of ik deze tocht in mijn eentje nog een keer zal doen? In goed gezelschap is het wel te doen maar ik hou nu eenmaal niet van polderlandschappen……………toch heb ik van deze wandeldag genoten!
Nog even de cijfers: 4:29:55 uur netto looptijd, 5,45 km/u, 1337 Kcal en de route was 24,5 km.

Driebergen 25 km 22-10-2011

Wandelmaatje Silvia en ik benutten een goedkoop treindagkaartje naar Driebergen. Vanuit gebouw Juliana en georganiseerd door de Wandelkring de Weyde Blik vertrekken wij om kwart over 9. Het is best nog fris al wordt er vandaag geen regen verwacht maar een lekker zonnetje, heb ik een klein beetje spijt van mijn dunne jasje en een polo. Later op de dag wordt de temperatuur gelukkig beter en ben ik blij met mijn dunne jas en polo.

Nog voordat we het startbureau bereiken zien we in een flits Rob voorbij stampen, hij ziet ons niet. In het startbureau zie ik tot mijn verrassing Syl staan en we kletsen wat voordat we vertrekken. Zij wacht op Gery, Ben en andere Silvia want zij vertrekken wat later en gaan 15 km lopen.

Het eerste gedeelte van de route tot de rust gaat door het landgoed Bornia/Heidestein. Een prachtig bos- en heide gebied. De zon schijnt mooi door de bomen omdat het ook nog wat heiig is levert dat mooie plaatjes op.

Na 6 km is de eerste rust bij een snackbar waar we Syl en haar kornuiten tegenkomen. We nemen even pauze met een lekkere brownie en kunnen lekker in het zonnetje buiten zitten. Als het had geregend was deze stop wel erg krap geweest! En maar één toiletje!

Vanaf deze rust gaat de route gedeeltelijk samen op voor de 15 en 25 maar al snel splitst de route. Wat leuk is dat de route aangeduid wordt met plastic banners van de wandelvereniging, ik zet er een paar op de foto. Die worden later natuurlijk weer weggehaald, net zoals de bepijling die door plastic bordjes op bomen en lantarenpalen wordt aangegeven. Die bepijling is perfect, niets op aan te merken. Alhoewel er is één minpuntje, de tweede rust zit vééls te ver na de eerste!

We gaan eerst nog door het mooie gebied waar het Henschotermeer ligt, dit herken ik omdat de Amersfoortse Tweedaagse hierdoorheen voert maar nu vanaf de andere kant. Het zonnetje schijnt en dat levert ook weer mooie plaatjes op!
En we lopen door een recreatie park met bordjes als bos Brouwer. Dat gaat op de foto!

Eindelijk, na ruim 12 km (en niet 10 km zoals op de routebeschrijving staat) is de tweede rust, ik moet heel erg nodig. Helaas staat er een rij voor wederom maar één toiletje en dat schiet niet op. En men is verplicht hier een consumptie te gebruiken als je van het toilet gebruik wil maken. Waarom niet een bijdrage vragen voor het toilet ipv mensen verplichten iets te consumeren? Vind ik raar, maar ja..........wij nemen hier toch een lekkere cappuccino die nog smaakt ook! En ik verplicht mezelf een boterham te nemen maar die moet weggespoeld worden met sportdrank, ik krijg het niet weg.

De route is gedeeltelijk onverhard en stijgt soms flink. Dat merk ik aan het gevoel "pap" te hebben in de benen, want je ziet niet echt een stijging. Soms kan je door de bosschages een diepte zien, dat weer wel. Ik merk dat ik flink loop te hijgen en we moeten soms uitwijken voor fietsers die hard voorbijscheuren wat soms hilarische taferelen oplevert ("gloeiende-gloeiende weer een fietser").

Er is nog een rust die op 2,5 km voor de finish zit, en wij besluiten daar toch even te gaan zitten, het zonnetje schijnt nog zo lekker. En een soepje gaat er ook wel in! Die overigens verrukkelijk is, tomatensoep voor mij en uiensoep voor Sil. Na deze verkwikking is het nog maar een half uurtje tot de finish alwaar we om 15.45 uur aankomen. We melden ons af en spoeden ons naar de trein want het station is ongeveer 1,5 km verder van het startbureau. De trein halen we met gemak en om 17.00 uur komen we weer aan in Rotterdam. Nog nagenietend van deze dag stap ik in de auto om verder te reizen naar Spijkenisse. Echt een mooie tocht geweest! Deze gaat op mijn favorietenlijstje.
Meer foto's rechts van dit verhaal.
O ja de statistieken van vandaag:26,89 km, 5:15,45 (10 minuten staan wachten voor het toilet, niet uitgezet)5,11 speed (die daardoor ook naar beneden gaat)1594 Kcal

RET Metromars 2011

Haastige spoed is zelden goed, ik vergeet prompt mijn OV-abonnement om naar Hoogvliet te gaan met de metro, want daar start de RET Metromars van 2011. Ik heb met diverse walkers afgesproken daar om 08.00 uur koffie te drinken maar dat haal ik niet.
Als ik daar aankom, zie ik ook Sabine zitten, dat is een verrassing aangezien ze al een tijdje geblesseerd is. Ze gaat 15 km wandelen samen met Mar. Blij dat het weer beter gaat met haar!

We gaan op pad met een groot gezelschap nadat er eerst een groepsfoto gemaakt is. Kurt is een nieuw W4W lid, hij komt helemaal uit België! Verder zijn aanwezig Ed, Opa-Paul, Silvia, Larissa en Leo. Een bont gezelschap! De weersvoorspellingen zijn dusdanig dat ik mijn kecke poncho maar meegenomen heb, en die gaat ook regelmatig aan en uit!

Van de route verwacht ik niet veel, ik heb hem al diverse malen gelopen en Hoogvliet is mijn geboortedorp. Ik heb hier dan ook heel wat voetstapjes liggen!

We gaan eerst door de woonwijk van Zalmplaat naar de Oude Maas. We lopen een stukje over vlonders wat Larissa maar niks vindt, zij is een keertje onderuit gegaan en dan zit de schrik er nog goed in! Maar het gaat goed, ze houdt zich goed staande....
De Spijkenissebrug is het decor voor een brugmomentje, een foto word gemaakt door Leo. Ook nog even van mij en het oude bruggedeelte van Spijkenisse, dat bewaard is gebleven voor het nageslacht. Veel mensen weten niet dat dit een stuk van de oude brug is.

Door het Ruigeplaatbos lopen we naar de plek waar een groot deel van mijn jeugd heeft plaatsgevonden. De speeltuin van de Constansastraat is er nog steeds en Leo heeft daar ook zijn herinneringen aan. De "Oliebuurt", genaamd naar de straatnamen die uit Saoedie-Arabië komen, is helemaal gerenoveerd en er staat nog een kleine ruine van de oude flats. De flats hebben plaats gemaakt voor kleinere flats en eengezinswoningen, een hele verbetering!

We gaan niet langs mijn moeder want we lopen erachter langs door het Bonairepark en de groep is veel te groot, daarom gaan we naar McDonalds waar de eerste rust is. Larissa is jarig en zij trakteert op koek! Mmmmm.....dat gaat er wel in! En de cappuccino is ook heerlijk.

Het Oudelandse park ligt op de schop vanwege de uitbreiding van de A15 en daarom lopen we er langs over de Oudelandse weg naar het Middengebied, een nieuwbouwwijk in Hoogvliet. We lopen ook langs mijn oude werkgever, 9292OV die nog steeds in het gebouw de Hoge Vliet zit. Het bos Valckesteyn ligt er weer mooi bij en er grazen een paar paarden. Een reiger nemen we al vliegend op de foto. Na dit bos is er een RET rust, bekend van de Vierdaagse. We nemen even pauze hier en ik check mijn telefoon. Ik heb tegenwoordig een touchscreen telefoon en ben er helemaal weg van! Kan zomaar op internet enzo......ff Facebook kijken.

Na de rust vervolgen we route richting Rhoon. Op het pad naar het Kasteel komen we schaapjes tegen en we lachen om de geluiden die ze maken, Sil en Larissa doen een paar schapen na, en ik lig helemaal in een deuk.......Langs de weg naar Intratuin zien we een leuke creatie van pompoenen, Kurt heeft daar een foto van gemaakt. Een verrassend gedeelte van de route voert ons door het idyllisch dorpje Rhoon onder de rook van Rotterdam. En de zon begint zowaar te schijnen!

We verlaten dit gedeelte van Rhoon via het metrostation Rhoon wat in de stijgers staat, er wordt verbouwd. En lopen vervolgens naar het oudere gedeelte van Rhoon naar de volgende rust, de Gouden Arend. Daar zitten Sabine en Mar op ons te wachten, die hebben lang pauze gehouden! En ondertussen begint het me toch te plenzen! Blij dat we "binnen" zijn, we zitten eigenlijk buiten maar onder grote parasols. Best fris!

Als de spieren koud worden is het weer tijd om te vertrekken voor het laatste gedeelte van de tocht. Het is inmiddels droog en de poncho's kunnen in de tas. Sabine en Mar lopen het laatste gedeelte met ons mee. Gijs komen we tegen, hij loopt een stukje met Sabine op, gezellig.

Dit gedeelte van de route is hetzelfde gebleven, langs het psychiatrisch centrum Delta en langs het water naar Hoogvliet. We komen rond drie uur aan bij de finish een gedeelte van de groep is al aan het nabieren. Nog even nakletsen, we krijgen een mooie tas van de RET mee en dan is het tijd voor afscheid. Een gedeelte van de groep reist met de metro terug waaronder ik ook. Na vier haltes kom ik in Spijkenisse aan en stap op de fiets naar huis. Ik heb genoten van deze dag, mede door het gezelschap want ik heb nu spierpijn in mijn kaken en buik van het lachen in plaats van spierpijn in de benen.
Nog even de cijfers: 4:54:56 uur gelopen (netto) 5,46 km gemiddeld per uur, 1893 Kcal en 26,84 km.
De foto's in verslag zijn van Kurt en Larissa, mijn eigen foto's staan rechts.