27-11 Kleine wandeling in de buurt

Het is echt heel erg koud vandaag! Toch besluit ik een "rondje polder" te lopen, i.p.v. de geplande WS78 tocht in Zwijndrecht. Ten eerste moesten we nog boodschappen doen en ten tweede is de begin- en eindtijd - voor mij althans - niet helemaal handig, n.l. 9.00 uur starten en uiterlijk 17.30 uur binnen komen. Dat ga ik dus echt niet redden daarom maar een rondje door de polder zoals gezegd.

Maar ik was nog geen 15 minuten onderweg of ik besloot om niet de polder in te gaan, het was zoooooooooo koud! En ik had de verkeerde jas aan. Daarom maar richting Akkers, Meeldijk en via Waterland weer de Gaarden in richting huis.

Al met al een klein uur onderweg geweest, kwam bibberend thuis!
Wel één leuke foto gemaakt van een groepje ganzen.

Verzoeking - Harlan Coben

Dan is jeugdhulpverlener. Het telefoontje is zoals vele anderen: een dertienjarig meisje, vermoedelijk misbruikt, een adres en de opdracht poolshoogte te nemen. Als hij het huis betreedt en de tv-camer's ziet, de verslaggever tegen hem hoort schreeuwen over zijn seksuele omgang met een minderjarige en de politie hem in de boeien slaat, beseft Dan dat zijn leven voorbij is. Drie maanden later is Dan verdwenen, dood gewaand nadat de vader van het slachtoffer verklaarde de verkrachter van zijn dochter te hebben vermoord. Wendy, de journaliste die Dan voor de ogen van de natie wist te ontmaskeren, volgt op dat moment het verhaal van een vermist meisje uit een nabijgelegen wijk. Maar dan krijgt Wendy een vreemd telefoontje. Enkele lang verborgen geheimen komen boven drijven, en Wendy vraagt zich af of ze destijds wel echt zo'n goed onderzoek heeft gedaan, of dat een onschuldige man het slachtoffer is geworden van een veel groter schandaal.

Ik heb er lang over gedaan om dit boek uit te krijgen. Het is geen dik boek, maar ik kon niet in het verhaal komen, het hangt als los zand aan elkaar. Uiteindelijk is de ontknoping verrassend en toch nog goed genoeg om het met een tevreden zucht weg te leggen. Ik heb meer boeken van hem gelezen, deze vind ik een van de mindere.
Cijfer: 7,5

RWV Winterserie 7-11-10

Het is alweer voorbij, de eerste van de Winterserie en ik zit gedouched en warm achter de PC om mijn verslag te schrijven van deze "monstertocht".
Na het opstaan, aankleden, spullen pakken en eten ga ik richting Lange Pad alwaar de start is zoals altijd van de Winterserie. Ik heb met Sabine afgesproken om daar 15 km weg te trappen.
In de kantine is het om 9.00 uur nog rustig, de start is tenslotte pas om 9.45 uur want we mogen de pijlers niet inhalen, en ik neem even een bakkie koffie. Danyell zit er ook al en we maken een praatje. Even later komt Paul ook aangelopen en al snel zijn we compleet, Sabine is er ook.
Gijs doet nog even zijn speech en dan worden de routes uitgedeeld, die we natuurlijk niet nodig hebben omdat de pijlen perfect geplaatst worden dus we hoeven niet bang te zijn om te verdwalen. Net voordat we vertrekken herken ik twee leden van "De Dordtse Bende", Hans en Marja, zij zitten tegenover ons aan het tafeltje. Leuk ze even gezien te hebben!
Het weer is niet om naar huis te schrijven, het miezert flink en ik besluit mijn poncho aan te trekken, die de rest van de tocht aangebleven is.
Leuk, de route gaat door de kinderboerderij, zie ik die ook eens een keer. Er is aan wandelaars met een hond gedacht, zij kunnen een andere route kiezen.
Ik merk aan Sabine dat het niet zo lekker gaat en bij navraag klopt dit ook. Wij besluiten de route in te korten, het is beter naar het lichaam te luisteren. Ik heb net nieuwe schoenen en misschien is het ook beter om de schoenen wat in te lopen maar tot nu toe gaat het uitstekend, nergens last van!
Bij restaurant "De Big" nemen we even een break en gaan lekker buiten zitten. Wat? Ja hoor onder een afdakje is het best uit te houden, het is helemaal niet koud.
Wij vervolgen de 10-km route om erger te voorkomen bij Sabine. Dat lukt prima.
In het Kralingse bos is het ondanks het weer toch best druk met hardlopers en fietsers! We komen langs het chinees restaurant wat "De Schone Lei" heet, nooit geweten dat dit zo heette! Langs het water probeert Sabine visjes te ontdekken maar nee, niets gezien.
De molens die we voorbij lopen gaan ook op de gevoelige plaat, hier ben ik vaker geweest maar heb dit nog nooit gedaan dus vooruit dan maar.
Een "leuk" trappetje zit in de route, tja je loopt bij de RWV of niet! Er is altijd wel iets spannends te vinden blijkbaar, het is best nog oppassen geblazen voor een PBS (Plat-op-je-Bek-Smak).
Al snel lopen we weer langs de kinderboerderij en het bezoekerscentrum "De Groene inval" en de parkeerplaats voorbij waar mijn koets staat te wachten.
Na het afmelden neem ik eens een heerlijke erwtensoep, want de traditie van "soep-bij-Lisette" is voorbij, helaas! Maar niettemin is deze soep ook heel erg lekker!
Paul komt niet veel later ons vergezellen en we blijven even nakletsen in de kantine waar ook Ardie aanschuift.
Na wat afspraakjes heen en weer nemen we afscheid van elkaar, Sabine stapt op de fiets naar huis, Paul en ik in de auto ieder ons weegs.
Prima wandeltochtje om de schoenen uit te lopen! 13.15 uur stap ik weer in Spijkenisse over de drempel.
De foto's van deze tocht staan rechts onder het kopje "foto's",