Mo Hayder - Diep

De donkerste kant van de mens, met een scalpel blootgelegd

In Bristol wordt met bruut geweld een auto gestolen: een dief met een kerstmannenmasker slaat de bestuurster neer en scheurt hard weg. Met haar vierjarige dochtertje nog op de achterbank.

Rechercheur Jack Caffery maakt zich niet al te druk, want het gebeurt zo vaak dat een autodief per ongeluk een kind ontvoert. Het kind duikt altijd op, in tegenstelling tot de auto. Maar dit kind duikt niet op. Dus Jack speurt verder. En ontdekt dat er zo al enkele meisjes zijn ontvoerd...

Politieduiker Flea Marley heeft zo haar eigen geheimen, diep onder de grond begraven. Jack lijkt haar niet meer te vertrouwen. Flea heeft zich nog nooit zo alleen gevoeld.

Ik ben er eergisteren in begonnen en kan het nu al niet meer wegleggen. Het is op een aparte manier geschreven, je zit er helemaal in. De gedachtengang van Jack is onnavolgbaar weergegeven. Ik ben zo benieuwd hoe het afloopt!
Cijfer tot nu toe: 8,5

Mark Billingham - Slaapdood

Tom Thorne, inspecteur bij de afdeling Ernstige Delicten, wordt onverwacht geconfronteerd met een Londense seriemoordenaar die bij zijn slachtoffers een beroerte veroorzaakt.

NBD|Biblion recensie
Na een poging tot moord in 2000 waarbij het slachtoffer blijvend verlamd raakte, legt inspecteur Tom Thorne van de afdeling Ernstige Delicten van de Londense politie de link naar drie moorden op vrouwen in andere delen van Londen. De misdrijven zijn op dezelfde manier gepleegd: de vrouwen werden eerst verdoofd, waarna een beroerte werd opgewekt die tot de dood leidde. Tijdens zijn onderzoek raakt Thorne ervan overtuigd dat de moordenaar een arts is die hem probeert uit te dagen. Na nog drie moorden vindt een dramatische ontknoping plaats waarbij Thorne's nieuwe vriendin en haar dochter bijna omkomen. Roman van de bekende Engelse stand-up comedian en televisiemaker. Het verhaal is spannend door een sterke goede opbouw met verschillende subplots die op een uitzondering na goed in het verhaal verweven zijn en door enkele onverwachte wendingen. Hoewel Thorne's prive-leven niet echt uit de verf komt, is dit beslist een veelbelovende thriller. De vertaling is redelijk. Vage omslagfoto van een deel van een mannengezicht. Kleine druk.

Mijn oordeel van dit boek: vlot geschreven maar je ziet van ver al hoe het af gaat lopen, het einde was dus geen verrassing voor mij!
Cijfer 7,5

Brielle Najaarstocht 23 oktober 2010 - 25 km

Heel nat in Brielle!
Sporthal de Dukdalf is het startbureau
Quirinus Lisette en ik

De weersvoorspellingen waren niet goed, maar ik heb toch met Lisette afgesproken dat we vandaag in Brielle gaan lopen. Dit is geen favoriete tocht van mij maar ik vind het wel weer gezellig om Lisette te zien en te spreken dus vooruit!

Bij Brielle aangekomen slaat de schrik om het hart: het is helemaal opgebroken! Waar moet ik naartoe om de sporthal te bereiken? Ik ben nogal kippig en helemaal in het donker! Op goed geluk ben ik Brielle ingereden en op gevoel naar de sporthal en jawel hoor, het is toch nog goed gekomen..........pffff.......

Op de afgesproken tijd komt Lisette binnenstappen, terwijl ik net aan de koffie zit en om 8.15 uur vertrekken wij om 25 km te gaan lopen.
De route is nogal saai, de beschrijving staat op twee A-4tjes!! Helaas heb ik de routebeschrijving meegewassen dus ik kan niet meer precies achterhalen waar we precies gelopen hebben.

De eerste rust na ruim tien km is in de mooi verbouwde Meidoorn, daar nemen we het er lekker van: koffie met appeltaart! Na ruim drie kwartier (!) stappen we weer op om de route te vervolgen. Het is regenachtig weer en de poncho's gaan weer om. De wegen zijn recht en lang, maar omdat wij zo lopen te kletsen met elkaar heb je er niet zo'n erg in. We lopen ook weer een stuk door het Kruininger Gors, een recreatiegebied vol met vakantiehuisjes. Het is er verlaten en stil. Ja, vind je het gek met dit weer??

We verlaten het recreatiegebied om naar de volgende rust te lopen, de Kogeloven. Deze is ook al drastisch verbouwd en we mogen daar niet onze meegebrachte etenswaren opeten! We bestellen een warme chocomel met slagroom, daar is het weer wel naar!
Danyell komt ook eventjes langs ons tafeltje om bij te kletsen.
Hier blijven we niet zo lang, want we moeten weer verder en het weer wordt er niet beter op! We komen Rinus tegen met een clubje mannen, hij vertelt mij dat hij ziek is maar zolang het nog kan blijft hij elk weekend(!) nog lopen. Vandaag loopt hij toch maar weer 40 km met zijn maten. Hij zet Lisette en mij op de foto en vraag ons of wij ook op 27 november naar Zwijndrecht komen voor de WS'78 tocht die hij organiseert. Tuurlijk doen we dat!

Het weer verslechterd opeens, de regen komt met bakken uit de hemel en mijn poncho begeeft het onder dit geweld. Dan maar nat worden, het is nu toch niet ver meer naar Brielle?
Maar dit valt nog best tegen. In Brielle aangekomen lopen we ook nog een klein stukje verkeerd, en om het centrum van Brielle te verlaten was ook even een puzzeltje, omdat ze zo aan het verbouwen zijn! Maar uiteindelijk zien we toch de sporthal weer opdoemen en om 15.15 uur melden wij ons weer af.
Dit was een gezellige tocht maar niet omdat het zo'n mooie route is. Ik heb het hier wel weer gezien voorlopig! Om 16.00 uur kom ik verzopen thuis, snel onder de douche!!
Foto's zijn van Henny van de Burg (zie voor meer foto's van deze tocht: www.franshobby.nl)

RET Metromars 9-10-2010

Kasteel van Rhoon en Sabine in de zon
Kasteel van Rhoon
We zijn in Rotterdam Zuid, de Waalhaven

De weersomstandigheden zijn perfect voor een wandeling. Ik heb samen met Sabine afgesproken bij het startbureau van de RET in Hoogvliet om de Metromars te gaan doen en wel 40 km! Op de afgesproken tijd vertrekken we met goede moed al is Sabine wel wat nerveus omdat dit de eerste keer is dat ze 40 km gaat lopen. Bij de start kom ik Ardi tegen, zij gaat in haar eigen tempo de 40 volbrengen.
De eerste kilometers gaan door Hoogvliet, een stukje langs de Oude Maas over vlonders en door het Ruigeplaatbos, ook over vlonders maar dan met leuning. De Digna Johannaweg is erg veranderd, de flats zijn afgebroken en daarvoor in de plaats staat nieuwbouw. De sfeer is daardoor wel veranderd vind ik.
Achter de Texasweg woont mijn moeder en daar gaan we eventjes rusten, de McDonalds is de eerste rust en die slaan we daarom over.

Via het park in Oudeland gaan we naar het Middengebied waar het kantoor staat van mijn vorige werkgever. Achter dit kantoor langs lopen we weer in een park waar veel paarden grazen, om naar de wagenrust van de RET te gaan. Marjanneke zien we voorbij stuiven, het gaat haar goed af zo te zien. Bij de rust drinken we (snel) een bakkie koffie en thee, Sabine heeft nauwelijks de kans dit op te drinken want we gaan weer op weg om de lus van de 40 km te gaan lopen.

We gaan richting Waalhaven en lopen een lange rechte weg langs het havengebied. Hier gaat het eventjes goed mis, een kuitspier dwingt mij te stoppen om deze goed in te smeren. Een tijd geleden heb ik eens een zweepslag gehad in dat been, en het blijft daardoor gevoelig. Het lopen gaat hierdoor iets langzamer maar gaandeweg kom ik beter in het ritme en de pijn trekt weg.
Ineens worden we aangesproken door Dirk van BOTU, hij loopt ook de 40 en stapt de rest van de route met ons mee, heel gezellig!
Het water van de Waalhaven ruikt lekker fris en doet me aan vroeger denken toen wij als gezin vaak naar Rotterdam gingen op de fiets.

In Rotterdam Charlois gekomen lopen we langs het landhuis de Oliphant, waar ik in een ver verleden gewerkt heb in de catering.
Er is een rust in een manege maar die laat lang op zich wachten want we zijn wel toe aan een rust. Daar aangekomen kunnen we lekker in het zonnetje zitten, wat een luxe!
Dit geeft ons weer genoeg energie om de tocht te vervolgen en we gaan richting Rhoon. De metroremise lopen we voorbij. Dit stuk kan ik wel dromen omdat ik voor mijn werk in Rotterdam drie keer per week hier fietste in de zomermaanden. Dus ik weet hoe ver het nog is naar de volgende rust!
We lopen langs Intratuin waardoor ik even in verwarring word gebracht omdat station Rhoon de andere kant op is. Maar we gaan via het begrazingsgebied van de Hooglanders naar het Kasteel van Rhoon, ook leuk! Het distripark Eemhaven zien we ook van dichtbij.

Eindelijk lopen we langs het Kasteel van Rhoon om via het metrostation Rhoon door het dorp naar de laatste rust te gaan, cafe de Gouden Arend. Hier neem ik een heerlijke cappuccino en daar ligt een zalig koekje bij die ik niet kon laten liggen! Een blaar doorgeprikt en weer verder want de finish lokt! We hebben nog 7,5 km voor de boeg dus het wordt aanpoten om op tijd te finishen.
Dit laatste stuk kan ik ook dromen en vind ik wat minder want het is vrij eentonig.
Bij de voetbalvelden van de RET mag Sabine een victory-sigaretje nemen om te vieren dat ze nu meer dan ooit gelopen heeft. Nu is het echt niet ver meer tot de finish.
De dijk langs het huis van mijn broertje is best nog wel lang volgens haar.
Rust in cafe de Gouden Arend
Het beeld van man en paard

Eindelijk is dan het metrostation in zicht waar de finish om 17.15 uur bereikt word.
Tranen van geluk stromen over de wangen bij Sabine, gehaald!! Supertrots ben ik op ons dat we dit weer geflikt hebben. Helemaal stuk neemt ze de felicitaties in ontvangst en een mooie medaille. Die heeft ze wel verdiend vind ik want het ging super goed.
We gaan ieder ons weg, Dirk en Sabine richting Rotterdam en ik richting Spijkenisse met de metro. Om 6 uur stap ik thuis over de drempel met een glimlach op mijn gezicht. Het is ZO leuk om iemand te helpen een doel te bereiken!