Deze tocht start vanuit de sporthal te Rhoon. Ik heb met Lisette afgesproken en als wij voor het stoplicht staan richting sporthal belt ze mij al dat ze reeds gearriveerd is. Het is inmiddels 9.45 uur en vijf minuten later gaan we van start want Lisette heeft ons al aangemeld. Dat is een snelle start!
Het is mooi wandelweer, af en toe een zonnetje en een redelijke temperatuur. We lopen richting Poortugaal en komen Hoogvliet binnen. In Hoogvliet gaan we richting de welhoeksedijk waar Arno vlakbij woont. Ik vertel nog tegen Lisette dat hij aan het trainen is voor de Marathon Rotterdam die 5 april gelopen wordt.
Als we het trappetje bij Hoogvliet oplopen zien we bovenaan de trap een wagenrust staan, dat is altijd gezellig. We praten even met medewandelaars en ik neem een chocomelletje. Quirinus is er ook en maak even een praatje met hem. Leuk hem eens IRL (in het echt) te zien. We zijn vlakbij Spijkenisse want we zien de Spijkenissebrug van dichtbij.
Via het park langs de Oude Maas gaan we over vlonders weer richting Poortugaal. Over die vlonders lopen is een aparte ervaring! Het is nat maar het valt reuze mee, ik vind het wel grappig. Maar opeens komen we in de modder, de planken waren blijkbaar op! Ploegend door de drassige grond, onze schoenen zijn gelijk een kilo zwaarder, komen we weer op vaste grond.
Deze dijk gaat richting het Delta Psychiatrisch Centrum waar we achterlangs lopen. De paadjes zijn bezaaid met schapen- en ander dierenpoep! Nou ja, het is organisch en is zo schoongeboend van je schoenen.
In Poortugaal aangekomen zien we op de weg grote pijlen staan richting een drassig grasveld maar daarbij staat: wijziging! Gelukkig hoefden we die kant niet op, het leek wel een moeras.
We moesten daar erg om lachen.........
En terwijl we nog nahinniken van het lachen hoor ik een hardloper achter ons, blijkt dat mijn broertje Arno te zijn. Dat is ook toevallig! Nou ja, niet eigenlijk want hij is in training en het is heerlijk loopweer én hij woont dichtbij.
Bij de eerste echte rust, een kantine van een korfbalvereniging ETC neem ik een lekker bakkie erwtensoep voor maar één euro. Hij was heerlijk. En ook even gekletst met een medewandelaarster.
Na deze rust gaan we richting Oude Maas en lopen een heel stuk langs het water. Dit vind ik vrij saai omdat ik hier al veel vaker ben geweest, hetzij fietsend, hetzij lopend. Maar we hebben genoeg gespreksstof en al kletsend komen we weer bij de volgende rust, een restaurantje. Daar is een trouwerij aan de gang en we worden naar een andere kamer gestuurd. Daar is het minder gezellig dan aan de bar maar de cappuccino is heerlijk. Daar zien we de dame weer die we bij de vorige rust zagen en gaan even bij haar zitten. De meneer die achter ons zat moest lang op zijn erwtensoep wachten! Maar onze koffie wordt vlot gebracht.
We vervolgen onze weg richting Rhoonse Grienden. Lisette heeft dit natuurfenomeen nog nooit gezien en vindt het prachtig! Het is hoog water, de dijkjes lopen bijna onder. Er zijn zelfs stukken onbegaanbaar en dat wordt duidelijk aangegeven. Er is een lus ingepland, maar die is zo onder water gelopen dat het onverantwoord is er doorheen te gaan. Gijs die ons uitleg geeft zegt dat het wel mag maar op eigen risico. Nou..............laat maar!
We zijn nu bijna bij het eindpunt maar niet voordat we een eeeeeeeeeeeeeeindeloze weg moeten afleggen richting Rhoon, en de wind is wat feller (en kouder) geworden! Lisette vraagt zich af wat voor groenten op de velden staat. Ik vertelde haar dat het spruiten zijn. Ze staan zo voor het grijpen maar dat doen we natuurlijk niet. We lopen bijna de tweede wagenrust voorbij want deze staat in een inhammetje. Drie andere lopers maken er ons attent op en we gaan toch eventjes langs voor een lekkere ranja en een stuk ontbijtkoek.
In Rhoon aangekomen lopen we langs een hertenkampje richting centrum. Het metrostation is al in zicht en zo komen we 16.40 uur aan bij de finish.
Een prachtige wandeldag met afwisselend parcours, ik heb weer genoten en Lisette ook!
