Vandaag staat deel twee van de winterserie die de RWV organiseerd op het programma. Zoals gewoonlijk rij ik rond 8.45 uur richting Vlaardingen om Lisette op te halen. Van daaruit rijden we naar het Lange Pad in Kralingen waar de inschrijving plaatsvindt. Ik zie Yvonne van de Brugrunners en Opa-Paul en ik zwaai ze even gedag. Wij schrijven ons in voor de 15 km. Het is best druk, wij zijn aan de late kant, en we hebben nog niet ingeschreven of Gijs staat al bij de deur met de routebeschrijving.
Nadat ik Danyell gedag heb gezegd gaan wij ook om 9.50 uur op pad. De mensen staan te trappelen van ongeduld, zij willen starten met deze tocht.
Het is aangenaam wandelweer, af en toe een spatje motregen maar niet koud. We gaan dit keer richting Kralingse Zoom en de Brienenoordbrug.Maar eerst gaan we een vrij lang stuk langs het Kralingse Plas om dan richting de Kralingse zoom te gaan. We komen langs het universiteitsterrein, waar ook de HES (Hoge Economische School) gevestigd is, de school waar mijn zoon tegenwoordig op zit. Die gaan we straks passeren zag ik op de routebeschrijving.
We lopen langs de Nieuwe Maas en langs de Watertoren in de wijk de Esch. Dit is de oudste watertoren van Nederland. Bovenin de watertoren was een waterreservoir van 1 miljoen liter, het grootste in Nederland. De Rotterdamse Drinkwaterleiding (DWL) is opgericht in 1874. Voor de huisvesting van het waterleidingbedrijf werd een complex gebouwd aan de Oude Plantage in het verlengde van de Honingerdijk, ver buiten de toenmalige stadsgrenzen. Het complex is ontworpen door de stadsarchitect C.B. van der Tak. De 48 meter hoge watertoren met bovenin een waterreservoir van een miljoen liter water, domineert het complex. Zij bestaat verder uit een ketelhuis, een pompgebouw, een directeurswoning, twee grote bezinkbassins waar het rivierwater werd gezuiverde en vier waterbassins van elk 1000 m3.
De bakstenen watertoren is een fantastische mengvorm van neo-Romaanse,neo-Renaissance en Moorse bouwstijlen.
In 1977 vertrok de waterleiding naar een nieuw complex bij de van Brienenoordbrug. Door het initiatief van een groep studenten rond het tijdschrift Utopia werd het DWL-terrein een van de eerste voorbeelden van hergebruik van een industrieel complex. Op de bassins verrees woningbouw, het pompgebouw werd een winkelcentrum. Verder is in de Watertoren een cafe en een restaurant gevestigd. De watertoren en bijgebouwen zijn in 1981 benoemd als Rijksmonument. Hier een luchtfoto hoe het eruit zag een aantal jaar geleden:
Na dit stukje geschiedenis (met dank aan Wikipedia) gaan we weer verder met de route.
We lopen een stukje door het park langs de Nieuwe Maas richting Brienenoordbrug. Een modderig en leuk stukje, echt weer RWV om zo'n pad te vinden! Ook gaan we twee (hele) dikke balken over, wat een beetje onwennig aandoet maar het is goed te doen.
Dan gaan we de grote Brienenoordbrug onderdoor en komen we weer in het industrieterrein het Rivium van Capelle aan de IJssel. Zo zie je Rotterdam eens van een andere kant! Een stukje door het Brainpark, een groot stuk terrein waar allerlei bedrijven gehuisvest zijn. Daar is ook de rust, in het Novotel. Maar wij gaan door, want er is geen reden tot rust, we lopen heerlijk. Helemaal niet het gevoel dat we al bijna twee uur onderweg zijn.
Als we het Brainpark uitkomen, steken we de Kralingse weg over om in het Kralingse bos het laatste stukje van de tocht te lopen. We zien de twee bekende molens opdoemen. Het blijkt nog een aardig eindje te zijn richting Lange pad. Het is behoorlijk druk met dagjesmensen. Fietsen, (hard)lopen, wandelen, het gebeurt allemaal in dit prachtige bos.
Na precies drie uurtjes komen we aan in de kantine. Lisette neemt een peukje terwijl ik mij afmeld bij de organisatie. Na heel even op het bankje gezeten te hebben gaan we toch weer richting auto, het koelt aardig af! En dan is het richting Vlaardingen voor de traditionele soep. Dit keer pindasoep. Het was weer heerlijk en rond drie uur stap ik weer bij mijn eigen huis binnen. Het was een fijne wandeldag!
