Sagambiara-walk 20-12-08

Vandaag staat een leuke tocht op het programma: de Sagambiara-walk. De opbrengsten van deze tocht gaan naar een goed doel, nl. een scholenproject in Gambia.
Ik heb veel goede berichten gehoord over de tocht dus ik dacht: kom laat ik eens gek doen, en helemaal naar Putten rijden, want daar is de start gepland.
Met Ardie afgesproken, ik haal haar op rond 8 uur.
Helaas brengt de Tom-Tom mij naar de verkeerde straat, maar net op dat moment gaat mijn mobiel: waar ben je? Ze komt naar me toegelopen en samen rijden we richting Putten.
Zonder problemen, hoewel ik de Tom verdenk van een mis(om)leiding, komen we aan bij de "Peppelhoeve". Daar is het al gezellig druk, de meeste walkers zijn al gearriveerd. Bill komt op het afgesproken tijdstip, 10 uur, aangelopen en nu zijn wij compleet.
Ardie kiest voor de 30 km en is al vertrokken, wij gaan met een hele club de 20 km route doen.

Het is weer is schitterend, een beetje bewolkt dat wel. De afgelopen tijd heeft het flink geregend en daardoor waren de paden flink modderig en glibberig. Maar een echte walker deert dat niet, die gaat er gewoon doorheen. Douwine heeft haar hondje Benthe meegenomen en die hobbelt gezellig met ons mee.

Bij de eerste rust die al na bijna 5 km verschijnt, kunnen we even lekker zitten en iets drinken. Voor de hoge nood staat een dixie klaar, en dat was wel handig! De kerstman komt ons verblijden met een snoepje en een praatje. De vrijwilligers werken zich in het zweet voor een bakje soep of worst.

We komen op bekende plekken voor mij, wij hadden een aantal jaar geleden hier vlakbij een stacaravan en in deze omgeving hebben wij veel gefietst. Op de Hessenweg staan drie jongens die ons een dropje of een klein reepje aanbieden. Toch aardig van ze!

We gaan ook een stukje over de Hoge Boeschotenweg, waar onze caravan stond. Op de Wildfosterweg krijgen we een verrassing: een gratis Berenburgertje oftewel huppelwater! Mm...dat is best lekker!

Vlakbij Garderen is een groot veld omheind door schrikdraad. Benthe loopt ertegenaan en ze rent van schrik het bos weer in.. Douwine gaat er snel achteraan maar het duurt vrij lang voor Benthe weer gekalmeerd is. We gaan even op een bankje zitten om op hen te wachten. Bart heeft Benthe gelukkig gekalmeerd, anders was het misschien wel slecht afgelopen.

Op 12 km komen we dezelfde rust tegen waar we op 4 km ook zaten, ik neem een lekker bakkie erwtensoep. Dat smaakte best goed. En velen zijn het met me eens getuige de vele bakjes in de afvalbak. Helaas gaat het een beetje regenen, maar niet zodanig dat je er flink nat van wordt.

Bij het 17 km-punt is weer een rust en ik word door het vrijwilligersteam van deze tocht op de foto gezet. Met mijn kerstmuts op, die we bij de start uitgereikt kregen.......
Daar brandt een vuurkorf en die rookt wel erg. Maar de bedoeling is goed.
Nog maar een klein stukje doorkuieren en dan komen we rond 15.15 uur aan op de "Peppelhoeve". Bij afmelden krijg ik een leuke attentie: een zelfgemaakte medaille.
Ik zie Truitje zitten en daar is ook een stoeltje vrij hoewel de man die ervoor staat niet opzij wil gaan, hij doet een beetje moeilijk en ik heb even met de kerstman gekletst, die zijn baard weer in de koffer heeft gedaan.

Ardie is nog onderweg, maar een half uurtje later komt zij ook weer aan. Omdat we nog een flink eindje moeten rijden, gaan we weer richting Rotterdam. Zonder brokken komen we daar aan en even later ik ook in Spijkcity. Mijn broek zit tot mijn kniëen onder de modder, om niet te spreken van mijn schoenen. Maar ik heb een heerlijke tocht gelopen, lekker afwisselend en leuk gezelschap.

7 december 2008 Winterserie deel 3- 10 km

Gisteren was het zulk baggerweer, maar vandaag een heerlijk winters wandelweertje! En toevallig staat voor vandaag een winterwandeling gepland, de derde van de Winterserie van RWV.

Lisette weer in Vlaardingen opgehaald en om half tien kunnen wij vertrekken vanaf het Lange pad in Kralingen. Wij kiezen er altijd voor om zonder briefje te vertrekken, eigenlijk is de start om 9.45 uur want dan krijg je de route uitgereikt van Gijs, maar wij willen snel weer thuis zijn, de één gaat naar een verjaardag en de ander gaat klussen bij dochterlief.

Dus vandaar een vroege start, richting Kralingse Plas. De rest van de route gaat alleen maar door het Kralingse bos en bij het Pannenkoekenhuis "De Nachtegaal" gaat Lisette even naar binnen voor een sanitaire stop. We zien een tekst op de grond: "links lopen". Waar zou dat voor zijn? Als snel merken we de snelwandelaars op, die zijn met een wedstijdje bezig. Ik vind het altijd een koddig gezicht, het is een typische manier van lopen en sommigen hebben het erg zwaar, er wordt flink gehijgd! Wouter van Wieringen zien we voorbij stuiven maar hij merkt ons niet op.
Om half 12 zijn we alweer bij de finish.

Nog even met Carla van de Dordtse bende gesproken, die heeft met haar moeder een stukje van 5 km door het bos gewandeld en zij zitten alweer aan de soep. En ook nog even Opa-Paul gezien van W4W die gelijk met ons binnenkomt.

Dit is een zeer kort verslag van een als vanouds mooie route door het Kralingse Bos.
Zou Wout weer een PR gelopen hebben?

16 november - Winterserie RWV deel 2

Vandaag staat deel twee van de winterserie die de RWV organiseerd op het programma. Zoals gewoonlijk rij ik rond 8.45 uur richting Vlaardingen om Lisette op te halen. Van daaruit rijden we naar het Lange Pad in Kralingen waar de inschrijving plaatsvindt. Ik zie Yvonne van de Brugrunners en Opa-Paul en ik zwaai ze even gedag. Wij schrijven ons in voor de 15 km. Het is best druk, wij zijn aan de late kant, en we hebben nog niet ingeschreven of Gijs staat al bij de deur met de routebeschrijving.
Nadat ik Danyell gedag heb gezegd gaan wij ook om 9.50 uur op pad. De mensen staan te trappelen van ongeduld, zij willen starten met deze tocht.Het is aangenaam wandelweer, af en toe een spatje motregen maar niet koud. We gaan dit keer richting Kralingse Zoom en de Brienenoordbrug.
Maar eerst gaan we een vrij lang stuk langs het Kralingse Plas om dan richting de Kralingse zoom te gaan. We komen langs het universiteitsterrein, waar ook de HES (Hoge Economische School) gevestigd is, de school waar mijn zoon tegenwoordig op zit. Die gaan we straks passeren zag ik op de routebeschrijving.

We lopen langs de Nieuwe Maas en langs de Watertoren in de wijk de Esch. Dit is de oudste watertoren van Nederland. Bovenin de watertoren was een waterreservoir van 1 miljoen liter, het grootste in Nederland. De Rotterdamse Drinkwaterleiding (DWL) is opgericht in 1874. Voor de huisvesting van het waterleidingbedrijf werd een complex gebouwd aan de Oude Plantage in het verlengde van de Honingerdijk, ver buiten de toenmalige stadsgrenzen. Het complex is ontworpen door de stadsarchitect C.B. van der Tak. De 48 meter hoge watertoren met bovenin een waterreservoir van een miljoen liter water, domineert het complex. Zij bestaat verder uit een ketelhuis, een pompgebouw, een directeurswoning, twee grote bezinkbassins waar het rivierwater werd gezuiverde en vier waterbassins van elk 1000 m3.
De bakstenen watertoren is een fantastische mengvorm van neo-Romaanse,neo-Renaissance en Moorse bouwstijlen.
In 1977 vertrok de waterleiding naar een nieuw complex bij de van Brienenoordbrug. Door het initiatief van een groep studenten rond het tijdschrift Utopia werd het DWL-terrein een van de eerste voorbeelden van hergebruik van een industrieel complex. Op de bassins verrees woningbouw, het pompgebouw werd een winkelcentrum. Verder is in de Watertoren een cafe en een restaurant gevestigd. De watertoren en bijgebouwen zijn in 1981 benoemd als Rijksmonument. Hier een luchtfoto hoe het eruit zag een aantal jaar geleden:

Na dit stukje geschiedenis (met dank aan Wikipedia) gaan we weer verder met de route.
We lopen een stukje door het park langs de Nieuwe Maas richting Brienenoordbrug. Een modderig en leuk stukje, echt weer RWV om zo'n pad te vinden! Ook gaan we twee (hele) dikke balken over, wat een beetje onwennig aandoet maar het is goed te doen.
Dan gaan we de grote Brienenoordbrug onderdoor en komen we weer in het industrieterrein het Rivium van Capelle aan de IJssel. Zo zie je Rotterdam eens van een andere kant! Een stukje door het Brainpark, een groot stuk terrein waar allerlei bedrijven gehuisvest zijn. Daar is ook de rust, in het Novotel. Maar wij gaan door, want er is geen reden tot rust, we lopen heerlijk. Helemaal niet het gevoel dat we al bijna twee uur onderweg zijn.
Als we het Brainpark uitkomen, steken we de Kralingse weg over om in het Kralingse bos het laatste stukje van de tocht te lopen. We zien de twee bekende molens opdoemen. Het blijkt nog een aardig eindje te zijn richting Lange pad. Het is behoorlijk druk met dagjesmensen. Fietsen, (hard)lopen, wandelen, het gebeurt allemaal in dit prachtige bos.

Na precies drie uurtjes komen we aan in de kantine. Lisette neemt een peukje terwijl ik mij afmeld bij de organisatie. Na heel even op het bankje gezeten te hebben gaan we toch weer richting auto, het koelt aardig af! En dan is het richting Vlaardingen voor de traditionele soep. Dit keer pindasoep. Het was weer heerlijk en rond drie uur stap ik weer bij mijn eigen huis binnen. Het was een fijne wandeldag!

2 november 2008- Winterserie RWV deel1

Altijd leuk om een rondje Rotterdam te doen en zeker als het zulk mooi weer belooft te worden!
Met Lisette afgesproken dat we na de wandeling lekker erwtensoep gaan eten al is het weer er niet naar, ik kijk er wel naar uit.
Rond half tien komen we aan in de kantine van PAC en we schrijven ons in voor de 15 km, en Lisette wordt gelijk lid van RWV. We hebben geen routebeschrijving nodig omdat ze altijd zo goed pijlen dus wij gaan vast op pad. Dit keer zonder fototoestel (vergeten....) maar ach, ik heb hier al zo vaak gelopen.Ik weet niet meer precies de route maar het eerste stuk is bij ons in ieder geval niet bekend. Of wel? We twijfelen een beetje. We komen in ieder geval weer langs de Rotte meren en de Prinsenmolen. Het is er al vrij druk, ik denk door het mooie weer, iedereen trekt erop uit.
We komen Opa-Paul van W4W tegen, en we lopen een stukje met hem op.
Danyell heb ik gezien, ze zat achter de tafel om de wedstrijd snelwandelen te registreren.

Tijdens de wandeling komen we onder de modder te zitten, het heeft gisteren flink geregend waardoor we soms over flink bemodderde paadjes moeten. Nou ja, de wasmachine is geduldig!
Het stukje door het vlonderpark zit er weer in en het is uitkijken geblazen, je moet hier niet uitglijden!

De rust die op 7,5 km zit gaan we voorbij, we zijn nog lang niet moe.
Hoewel ik mijn benen wel voel en dat komt denk ik door de steunzolen. Die doe ik weer uit na 2 uur wandelen, ik ga mijn hielen nu ook voelen en dat is niet zo lekker.
Het stukje wat door Ommoord gaat is ook bekend, waar van die leuke huisjes en flats staan. Ze hebben de speeltoestellen veranderd, er staan nu mooie touwcreaties. Ziet er netjes uit.
Onder het Terbregseplein door, waar de duifjes lekker kunnen sch......ten. Is ook niet onbekend.
En zo komen we weer aan het begin van het Kralingse bos dat ons weer terug voert naar het beginpunt. We zien Ardie nog even en Yvonne van de Brugrunners, die heeft het rustig aan gedaan vandaag. En gelijk heeft ze!
De foto's heb ik geleend van de website Rotterdam.

Dam tot dam wandeltocht 2008

Het beloofd vandaag een mooie dag te worden. Maanden geleden heb ik me via internet ingeschreven voor de Dam tot Dam wandeltocht van 18 km. Ik ga samen met Lisette, zij is debutante op deze wandeltocht. 18 km is een andere route dan de 26 km, die heb ik inmiddels al twee keer gedaan en het wordt tijd voor iets anders.
Om 8.16 nemen Lisette en ik de trein richting Amsterdam CS. Daar is het reuze druk en we volgen de "rugzakken" richting Dam. We gaan nog even een bakkie cappuccino drinken, ik moet erg nodig plassen.
Bij de Dam aangekomen is het ons niet helemaal duidelijk welke richting we nu op moesten, de 18-km route gaat richting Jordaan, een wijk in Amsterdam die wordt begrensd door het water van de Prinsengracht en de Lijnbaansgracht, respectievelijk de Brouwersgracht en de Leidsegracht. Hier ben ik nog nooit geweest en door het mooie zonnige weer vond ik het hier erg leuk, met kleine huisjes van oudsher en een typische volksbuurt. Na ongeveer drie kwartier lopen we op het IJ af en de veerboot vaart net naar de overkant. Maar het duurt niet lang voordat er een volgende komt en wij lopen meteen richting buitenrand om lekker van het uitzicht te genieten. We zijn snel aan de overkant om de route te vervolgen.
Over de Buiksloterweg langs het cafe Ot en Sien. Het gebouwtje ziet er vervallen uit, ik zou niet snel daar een feestje boeken!
We lopen langs een kunstwerk: spelende kinderen waarschijnlijk gemaakt van brons. Het ziet er wel grappig uit.
De eerste rustpost is bij de Barkweg en het is er ontzettend druk. Daar krijgen we van diverse sponsors wat te eten en te drinken. Het wordt niet gewaardeerd: overal zie je halfvolle flessen Barleduc liggen en/of staan, de prullenbakken lopen over.
Op de Kadoelenweg is het ontzettend gezellig, overal hangen slingers en de bewoners zitten uitnodigend in hun tuintjes. Een schitterend mooi aangelegde wijk, we kijken onze ogen uit. Dit herken ik wel van vorig jaar, Lisette ziet het voor het eerst en geniet.
Bij de stempelpost Molenwijkpark staat een podium waarop een bandje gezellig staat te zingen en het klinkt goed. Ik ga aan een tafeltje zitten om mijn Sultanaatjes en het aangeboden fruit op te peuzelen en ik word aangesproken door "wandelaar" van het forum. We kletsen wat en later komt Lisette er ook bij zitten. Even later vervolgen wij de route.
Vlak voor de laatste rustplaats komen we een gezellig standje tegen waar we even een koffiebreak nemen. We gaan aan een tafeltje zitten waar vier dames zitten waarvan drie dezelfde kapper hebben: ze zien er hetzelfde uit, alledrie een blond bobkapsel. We verbazen ons nog over de schoenen van een van die dames, het leken wel waterschoentjes! Kan me niet voorstellen dat ze daar lekker op loopt al beweerde ze van wel.
Bij de officiële stempelpost gebruik ik even een dixie om vervolgens, na een heerlijk broodje in ontvangst genomen te hebben, richting Zaandam te lopen. Daar ziet Lisette een gelegenheid om op een schoon toilet te kunnen zitten en maakt er gretig gebruik van, ik ga even bij een dame zitten die uitnodigend vraagt of ik soms een kopje thee wil. Gezellig kletsend wacht ik tot Lisette weer klaar is en ik koop hier ook nog even een watertje.
We gaan verder, vervolgen een leuke route langs het water en zien mooie appartementen. Door het centrum lopende komen we allerlei cafeetjes tegen, de terrasjes zitten bomvol! Na dit centrum is het nog een stief kwartiertje naar de sporthal "De Vang" waar wij allebei onze medaille in ontvangst mogen nemen. Het is inmiddels 15.15 uur en ik koop nog een mooi lichtblauw t-shirt.
We gaan daarna lekker op het terras zitten voor de sporthal en ik informeer bij Arie of hij inmiddels binnen is. En warempel, even later zie ik het hele Dortse gezelschap. Gezellig babbelend lopen we naar de pendelbus die ons weer naar station Zaandam zou brengen.
Op station Amsterdam Centraal, het is alweer over 5-en, scheiden daar onze wegen. Lisette en ik nemen de trein op perron 1 richting Schiedam. Kwart over 6 komen we daar aan.
Dit is het einde van een schitterend mooie wandeldag, mooi weer en leuk gezelschap. Zeven uur zit ik schoon gewassen weer lekker met de beentjes op tafel.

Vierdaagse Nijmegen 2008

Afstand:	40km	Geb. Datum (dd-mm-jjjj):	15-10-1961
Plaats:	Spijkenisse
Land:	Nederland

Afstand:	40km	Geb. Datum (dd-mm-jjjj):	15-10-1961
Plaats:	Spijkenisse
Land:	Nederland

Maandag 14 juli, Blauwe maandag

De zenuwen gieren door de keel: om 10 uur zou ik opgehaald worden door Hennie (voetvrouw) en echtgenoot Jan en dochter Gea om gezamenlijk naar Nijmegen te rijden.Op de afgesproken tijd staan ze voor de deur en de buurvrouw komt mij ook even uitzwaaien, Hans is al naar zijn werk en de kids liggen nog op bed. Probleemloos komen we aan in Nijmegen waar we na een beetje zoeken de Vrouwenschool vinden, ons slaapadres.

Na onze spullen te hebben afgeleverd, Marina en Frans staan ons op te wachten, gaan we de stad in om onze startkaart op te halen. De rijen zijn niet lang omdat men gisteren ook de kaart kon ophalen. Na ontvangst van de kaart gaan we een hapje eten, Hennie gaat met manlief en dochter eventjes de stad in, wij gaan een visje eten. Mmmmm……..

Het is inmiddels half 2 en is het tijd voor de jaarlijkse bijeenkomst van de Walkers, de Blauwe Maandag (bijna ieder forumlid heeft een blauw T-shirt met naam erop). Het begint al aardig druk te worden en er worden heel wat handen geschud en gezoend. Ik leer er ook een aantal IRL (in het echt) kennen. Om drie uur moeten Hennie, Marina en ik weer even terug naar de Vrouwenschool voor een introductie maar daarna keren we weer even terug. Helaas is dan al de groepsfoto gemaakt en staan wij er niet bij (snik).

We gaan dan uiteindelijk toch weer terug, het is maar 5 minuten lopen om een beetje te relaxen en onze spullen installeren. We slapen op stapelbedden, ik lig onderop en bovenop slaapt niemand. Het is een ruime slaapzaal, vroeger was dat een kapel. Er logeren 14 vrouwen hier tijdens deze Vierdaagse.

Half 7 is het etenstijd, we eten een vegetarische schotel wat ik niet zo lekker vond. We eten ook buiten omdat het nog heerlijk weer is. Na afloop van de maaltijd krijgen we een niet zo leuke mededeling: of er een bijdrage geleverd kan worden aan de afwas!! Nou, dat ben ik dus niet van plan, ik betaal ten slotte niet voor niets 150 euro voor een volledige verzorging. Ik vind dit niet erg gastvrij en vind het een domper op de verder goede verzorging.

Marina en ik gaan de komende twee dagen “buiten de deur” eten omdat vegetarisch eten niet ons ding is. Na het eten installeren wij ons op bed, en gaan vroeg onder de warme lappen, het is morgen tenslotte vroeg dag! Vier uur wordt de wekker gezet.

Dag 1- Elst

En vier uur gaat de wekker echt! Ik heb niet goed geslapen, ik zag het nog 02.00 uur worden, dus maar twee uurtjes geslapen! Wij hebben vroege start en kunnen, na enkele minuten in de rij staan, vertrekken! De dronken studenten staan ons aan te moedigen als we de Waalbrug oversteken richting Lent. In Lent is het ook al druk met mensen die langs de kant zitten, zo vroeg op de dag! De straten zijn versierd, Via Begonia lopen we over.

In Bemmel hebben we onze eerste pauze, we lopen nu ruim twee uurtjes. Ik weet een particulier WC-tje en gaan lekker luxe plassen. Hier gaan wij een gewoonte van maken, want voor de Dixies staan vaak lange rijen en is niet echt fris plassen!

Als we Bemmel uitgaan moeten we een lange, saaie weg vervolgen richting Elst. Die weg gaat ook een stuk langs en over de rijksweg. Als we eroverheen gaan toeteren de automobilsten en tientallen handen gaan de lucht in. Leuk!

We gaan eerst een stuk nieuwbouw in van Elst en vervolgens komen we in het drukke dorp. Zo druk zelfs dat we in de file komen! Het is hier een feest om door te lopen. Wat een enthousiastme. In Elst staat ook Eric (AGS) met een wagen en stoeltjes en verzorging voor de W4W-ers. Dat is wel lekker, eventjes bijkomen. Voy en Henrike komen ook nog eventjes zitten. Voy heeft al heel wat veters verkocht! (ik ben ze vergeten mee te nemen……)

In Valburg aangekomen is het al net zo feestelijk en druk. Het huis van Inger is snel gevonden, nummer 1 tegenover Het Wapen van Valburg, maar ik dorst niet aan te bellen voor een soepje of zo. Inger had gezegd dat haar ouders dat helemaal leuk zouden vinden maar heb het toch maar niet gedaan. Ik heb wel enthousiast gezwaaid naar het huis en kreeg ook reactie terug. Vanuit Valburg gaat de route naar Slijk-Ewijk, waar Trudy zou staan om ons aan te moedigen, maar we hebben haar niet gevonden. We gaan 12.45 het dorp weer uit.

In Oosterhout staat Maarten achter de bar bij de brandweer en daar gaan we eventjes genieten van onze rust. Brechje en Jose zitten er ook al en later komen Kor, Ed en Natalia ook binnen. Een colaatje doet ons weer goed (suiker en zout en cafeine).Nu is het nog maar een klein stukje (7km) naar de eindstreep maar eerst moeten we “de dijk” over. We zagen Frans ook nog even die reserve sokken bij zich had voor Marina.

Ik vind de dijk nu wel meevallen, we luisteren naar de liedjes die gezongen worden en kletsen wat met medewandelaars. Eindelijk zien we de finish en melden ons af bij ons starthokje. Na de finish een heerlijk colaatje gedronken (iets wat ik normaal nooit zou drinken) en nemen er een frietje bij. We hebben voor morgen vroege startkaarten kunnen regelen met Syl en Bianca, die worden ons bij de friettent overhandigd na een belletje van Syl.

In ons gezelschap op het logeeradres is ook een Belgische dame, Chris, die nog nooit een 40 km tocht gelopen heeft. Ze had een camelbac gekregen maar wist niet hoe dit te gebruiken. Op zijn kop in de tas! Ik zei: "Je bent ook een echte Belg hè?"Ze heeft een zware dag achter de rug met heel wat blaren! Haar enkel doet ook pijn zegt ze. Misschien start ze morgen niet. Marina en ik hebben geen blaren, Marina heeft wel iets last van haar bilspier maar gelukkig kan ze terecht bij de masseur . Helemaal rozig na een warme douche kruip ik vroeg in bed, hopen dat ik nu beter ga slapen.

Dag 2- Wijchen

En weer gaat de wekker om 4 uur! Nu heb ik ietsje beter geslapen, ondanks het snurken van een aantal dames! Er werden heel wat bomen afgezaagd…….. En Chris gaat toch van start vandaag.

We worden gefilmd door TV Gelderland die onze slaapplek komt bekijken. En Marina is iets gevraagd maar dat is niet uitgezonden, wel zie je ons allebei door het beeld lopen.

Dag 2 staat bekend als heel zwaar en saai. Maar wij maken ons daar niet druk om en gaan gewoon op pad na uitgezwaaid te zijn door de studenten. De route gaat langs het Radbout ziekenhuis, dat is me vorig jaar helemaal ontgaan. Ik heb ook aangeboden om paarse veters te verkopen t.b.v. het KWF en het gaat als een trein. Ik had er al een aantal verkocht in het huis maar onderweg gaan ze ook als zoete broodjes! Leuk om te doen, de tijd gaat zeer snel en je hebt zo weer een aantal kilometers weggetrapt…

Na de Hatertse brug gaan we even zitten, het miezert en toch wel zodanig dat je er nat van word, wat heel jammer is maar niets aan te doen. De ponchos komen te voorschijn.

In Wijchen komen we Joop “van de buren” tegen die er helemaal doorheen zit. We mogen rusten bij mensen die langs de weg zitten, Marina maakt gebruik van hun toilet. Joop maakt een aantal foto’s van ons en ik heb Joop op de kiek gezet samen met Marina.Ook komen we bekende Nederlanders tegen zoals Ronnie Tober en Johan Vlemminx en TV-reporters van SBS6 en TV Gelderland, Harm Edens doet daar verslag. Ook kunnen we, als we Wijchen weer uit zijn, terecht bij een collega van Frans om te plassen.

Het is erg druk en gezellig in Wijchen ondanks het miezerige sombere weer. De mensen bouwen een feestje voor ons! De route richting Beuningen is wederom erg saai, er staat niemand langs de weg. Maar in Beuningen is weer een feest aan de gang, erg gezellig hoor! In Beuningen staat Frans, de man van Marina ons op te wachten, wel jammer dat hij geen stoeltjes bij zich heeft, daar heb ik nou wel behoefte aan! Tussen Wijchen en Beuningen ben ik mijn laatste veters kwijtgeraakt aan Sunny, want die was uitverkocht en had er nog een paar nodig. Uiteindelijk voor 53 euro aan veters verkocht.

Ik weet niet meer precies waar Eric (AGS) staat om ons te voorzien van een natje en droogje. Ik dacht zo rond de 30 km. We maken er weer dankbaar gebruik van, wat lief dat hij dat voor ons over heeft! Elke dag staat hij voor ons Walkers4walkers langs de route met verzorging!

Jammer dat de dorpjes niet vlak naast elkaar liggen, we moeten toch weer een saai stuk lopen om in Weurt aan te komen. De sluis van Weurt is opgeknapt, vorig jaar moesten we een noodbrug over, die erg stijl was, nu gaan we gewoon over de sluis.

Het industrieterrein van Nijmegen is ook een dood stuk, er staan geen hond langs de kant en we moeten nog een stief kwartiertje! Uiteindelijk draaien we de Waalkade op en moeten nog stevig doorlopen willen we de eindstreep op tijd halen. Dat lukt en 16.49 uur kunnen we ons weer afmelden. Nu gaan we heel even op de wedren uitpuffen met een colaatje en daarna naar de Turk voor een goede stevige maaltijd! Voor mij kebab en voor Marina shoarma, wat zullen we lekker ruiken………

In het Kapelhotel ontdekt Marina twee bloedblaren, op iedere voet één! Grote paniek want wat nu? Gelukkig is er een oplossing: een arts in opleiding die aan de overkant woont en ook de Vierdaagse loopt, kan haar helpen met intapen en doorprikken van de blaren, wat een opluchting! Ze heeft er verder geen last meer van. Chris heeft er een blessure bij gekregen: de knie “doet raar”.

En ik? Ik heb erg last van stijve bovenbeenspieren, waarschijnlijk door het koude, natte weer en korte broek. Gelukkig mag ik naar de masseur!

Dag 3 – Groesbeek

Dit wordt voor mij de zwaarste dag, mijn spieren zijn verzuurd en willen voor geen meter meewerken! Gelukkig is er een masseur in huis want zo gaat het niet goed komen. Het lijkt of ik niet vooruit kan komen.

We hebben weer een vroege start en kunnen om 05.40 uur door de poort. Weer een stuk door Nijmegen en weer langs het Radbout en weer (het wordt wel eentonig!) aangemoedigd door tientallen studenten die doorgefeest hebben en straks weer in bed liggen.

Na een uur en drie kwartier MOEST ik echt even zitten, terwijl het met Marina uitstekend ging. Maar er wordt gezegd dat men naar het lichaam moet luisteren, nou mijn lichaam schreeuwde om rust!! We worden op de kiek gezet door een medewandelaarster maar ik heb zeer kleine oogjes van het slaapgebrek dus het zal er wel niet uitzien………

En dan de dijk richting Malden, daar gaat kompleet het lichtje uit! Ik word ook nog gebeld door Lisette (die belt altijd als ik het even moeilijk heb) en zet het op een brullen. We gaan er even bij zitten en Marina pept mij op door te zeggen: “En dat voor een stukkie ijzer en die kutgladiolen!” en ik moet weer vreselijk lachen………

Ik krijg hierdoor weer de energie om door te gaan en komen uiteindelijk in Malden waar mensen langs de kant staan die je verder dragen. Koffie en thee wordt gratis aangeboden, blikjes icetea en Rivella en nog veel meer artikelen. Als je zou willen hoef je niet eens een portemonnee mee te nemen, je kan heel veel gratis eten en drinken krijgen!

Weer een stuk langs een watertje lopen, ik geloof dat dit de Maas is om vervolgens in Mook uit te komen. Neem ik een lekker soepje en wie zien we daar weer? Joop! Hij komt niet van ons af.In Breedeweg, een dorp voor Groesbeek is het ook weer een feestelijke boel. En we gaan de eerste heuvel op. Dat valt mee. Maar na Groesbeek gaat het echte heuvelfeest beginnen. De 7heuvelenweg is erg lang en zoals de naam zegt, vol heuvels. En wat voor heuvels! Dit is echt pittig hoor.

Hijgend en puffend komen we aan in Berg en Dal, waar Frans en de moeder van Marina ons op staan te wachten met, jawel: stoeltjes! Heerlijk we maken er dankbaar gebruik van. Helaas het regent nu wel maar dat kan ons niet deren, eerst de finish maar zien te halen.

Vanaf de Kwakkenberg is het nog “maar” 4 kilometer, we zien Elly met haar hondjes en krijgen bemoedigende woorden en een mini-snicker voor extra energie. Het is nu niet ver meer zegt Elly. Maar wat duren die kilometers lang!!!! En als we in Nijmegen aankomen worden we toegeschreeuwd door feestende studenten en publiek maar het kan me niet bekoren, ik wil alleen maar ZITTEN! Tot overmaat van “ramp” gaat het ook nog in de laatste kilometer kei- en keihard regenen. Ik kan snel mijn poncho omgooien maar Marina ziet daar geen kans meer toe, alles wat ze wil is de finish bereiken. We komen daar kleddernat aan om half 5. Het is ons weer gelukt!

We hoorden dat Chris na 5 kilometer terug naar de start gelift is omdat ze niet meer verder kon, helaas. Volgend jaar gaat ze wel trainen!

Dag 4 - Cuijk

We hebben weer geluk want we kunnen onze late startkaart ruilen voor een vroege want twee medebewoonsters gaan met ons mee. Wat een mazzel, we gaan om precies 05.30 uur door de poort.De eerste 5 kilometer s zijn (bijna) hetzelfde als de afgelopen twee dagen, het gaat nu wel vervelen. Weer over de Hatertse brug maar nu gaan we niet zitten, we stomen door naar Overasselt.

Maar dan: ik hoorde in de wandelgangen iets over een dijk? Nee toch? Niet weer een dijk????

En ja hoor, kiiiiiiiiiiiiiiiiiiilometers lang is die dijk richting Linden. Nu gaat de MP3 weer op om die kilometers weg te stampen. We zien de brug opdoemen die over de Maas gaat richting Linden maar eerst gaan we eventjes uitpuffen. Sunny komen we tegen, die is jarig vandaag en heeft een paar paarse balonnen aan haar rugzak. De man met de puddingbroodjes staat er ook weer maar ik krijg geen kans er eentje te kopen (voor een halve euro roept hij) want het is superdruk op de dijk.

In Linden heeft men weer zijn best gedaan, het thema dit jaar is muziek. Er staan leuke dingen opgesteld, jammer van de regen maar het is me toch gelukt om foto’s te maken. Erg grappig is dat allemaal, de mensen hebben erg hun best gedaan. We gaan ook nog even naar een luxe toilet in Linden en nemen een pauze van 5 minuutjes.

In Beers gaan we voor een langere pauze even zitten bij een cafeetje, lekker onder het zeil. Na een heerlijk bakkie koffie en een inspectie van de voeten (nog steeds geen blaren, geweldig!!) gaan we weer verder richting Cuijk.

Daar ligt de pontonbrug die het leger daar voor de wandelaars neergelegd heeft. Na deze brug weer een kleine pauze en kletsen wat met een medewandelaar die 50 km loopt. In Mook zien we hem weer maar wij lopen lekker verder. Het gaat heel goed, beter dan gisteren, het lijkt of we vleugels krijgen! Of we ruiken de stal?

In Malden zien we de familie van Marina en gaan er weer eventjes bij zitten want Via Gladiola is nog ver! Maar de weg ernaartoe is al helemaal versierd met vlaggetjes en er staan mensen langs de kant die ons een gladiool geven. En het gaat helaas weer regenen! Bah bah bah! Het thuisfront is ook gearriveerd en zij staan langs de weg voor een bejaardenhuis Bellevue.

Corine, Hans en Linda staan na vijf uur wachten in de regen langs de kant en ik mag de gladiolen in ontvangst nemen, wat zijn die dingen zwaar! Voor Marina en Hennie is er ook een bos, uiteindelijk helemaal vergeten ze mee te geven. En een kampioensbeker als ballon maar dat zie ik niet zitten om die mee te zeulen.

In Nijmegen is het een superfeest, ik geniet ondanks de pijn in mijn voeten met volle teugen. Frans en de zus van Marina en vrienden van haar staan er ook en onder een spandoek gaat ze over de finish om 17.30 uur. Mooi op tijd! Even uitblazen en mijn eerste kruisje in ontvangst nemen, wat een geweldig gevoel is dat, nooit gedacht dat ik het een keer zou halen………… Van Marina kreeg ik een cadeautje: een echte kampioensbeker als aandenken aan deze Vierdaagse. En kleine klompjes voor aan mijn rugzak.

In de Vrouwenschool kan ik nog lekker douchen want Hans is met de auto op weg naar Nijmegen en staat in de file voor de Waalbrug. Half negen was ik thuis heel erg moe en heel erg voldaan en geen blaren!!!!

2daagse Amersfoort 20 en 21 juni 2008 2 x 40 km

Op donderdagavond, na het werk, eten en boodschappen doen vertrek ik richting Voorthuizen. Ik mag logeren in het chalet van mijn schoonouders. Mijn tas is snel ingepakt en de spullen voor onderweg ook. tien uur arriveer ik in Voorthuizen. Maar ik ben zo moe, dat ik al snel onder de warme lappen duik. Jammer is alleen dat ik de slaap niet kan vatten!

De wekker gaat onverbiddelijk om 05.00 uur.........een klein beetje vroeg maar ik heb tijd nodig om me voor te bereiden op de zware wandeldag. Om 6.15 arriveer ik in Amersfoort, een parkeerplek is snel gevonden. Bij de aanmeldstand zie ik al een aantal W4W forumleden en ik maak kennis met een aantal nieuwe gezichten. Ik heb ook kennis gemaakt met Inger, zij en ik hebben hetzelfde wandeltempo en dat loopt prettig en dat is wederzijds.

Om 7.10 uur vertrekken we dan richting bebouwde kom van Amersfoort. Via parkjes en leuke straatjes komen we uiteindelijk aan bij de eerste rust, aan de rand van het militair terrein de Vlasakkers. Daar is het zo druk, dat we even staand een bammetje wegwerken en weer snel doorgaan, we hebben er tenslotte pas 8 km op zitten.

We betreden een militair terrein dat voor deze gelegenheid is opengesteld voor wandelaars. Een uniek iets, we zien dan ook diverse tankwagens voorbij schuiven, indrukwekkend hoor. En wat zien die militairen er ernstig uit! We komen Gon tegen en al kwebbelend met elkaar lopen we over dit terrein.
Het is behoorlijk uitgestrekt, en het duurt ruim 12 km voordat we bij de 2e rust aankomen, een sportterrein genaamd Peijnenburg. Daar nemen we het er even van, want het is tijd voor een soepje en sanitaire stop. Even gaat het een klein beetje druppelen maar dat houdt snel op.

Na ruim drie kwartier stappen we weer op, we gaan richting de derde rust, de Vlasakker. De route voert ons een heel lang stuk langs een treinbaan en duurt vrij lang.
In de Vlasakker is het ook weer heel druk maar gelukkig is het mooi weer en kunnen we buiten op het terrein zitten. Daar zitten weer verschillende forumleden en ik mag twee paar herenbenen insmeren met Biofreeze.........of ze daar blij mee zijn weet ik nog steeds niet.

We komen een ouder echtpaar tegen uit Hoorn die wel van een gezellig praatje houden en gezamenlijk vervolgen we de route. Ze heten Mary en Bart. Mary heeft niet zo'n snel tempo en ik blijf een stukje bij haar lopen. Ze vertelt leuke anekdotes over Nijmegen, zij gaat voor de 10e keer en Bart voor de 29e keer.

En dan is het nog maar een klein stukje tot aan het eindpunt en arriveren daar om 15.45 uur. Ik vraag mij af of dit wel 40 km was, 8,5 uur inclusief pauzes is wel erg snel en zo snel liepen wij niet. Na wat gedronken te hebben ga ik weer richting Voorthuizen voor een warme prak. Ik duik vroeg mijn bed in, want ik ben reuze moe en morgen is het weer vroeg dag.

Dag 2

De wekker gaat weer om 5 uur maar ik heb een goede nachtrust gehad, jammer dat ik zo'n vreselijke hoofdpijn heb en neem een pijnstiller bij het ontbijt. In Amersfoort zit Gon al te wachten, ze was extra vroeg gekomen. En in de loop van de ochtend druppelen de rest van de forumleden binnen, kijken een beetje slaperig uit hun ogen. Van Adri krijg ik koffie aangeboden maar daardoor moet ik wel 2 keer binnen een half uur plassen!

We verlaten Amersfoort via de Dodeweg, een lang fietspad langs de rijksweg om vervolgens het bos in te duiken en er voorlopig niet meer uit te komen. Veel bos- en zandpaadjes gaan we over.
Na 10,5 km komen we bij de eerste rust, Mon Chouette en daar is het heel erg druk. Inger en ik duiken de berm in bij gebrek aan zitplaatsen. Daar zien we ook de 50 km lopers Gerie en Syl.

De beschrijving van de volgende 6,3 km naar de volgende rust voorspelt niet veel goeds: heel kort dus ik vermoed errug lange wegen!! En ja hoor, er zitten soms wegen bij alleen maar rechtoe-rechtaan. Niet leuk! Ik bereik een dieptepunt in mijn welzijn: ik heb er geen zin meer in, ben het helemaal zat. Daarom gaat de Ipod op en Inger denkt er net zo over.

Met de muziek op de oren bereiken we het Henschotermeer, een prachtig natuur- en recreatiegebied. Het is er heerlijk rustig ondanks het mooie weer. Daar is ook de derde rust en zien daar weer veel forumleden, we gaan er gezellig bij zitten. Er wordt patat en frikadellen besteld maar daar heb ik nu geen trek in. Eigenlijk schiet het eten bij mij er altijd in, dat vind ik nog steeds moeilijk.

Na het Henschotermeer is het nog 7 km naar de volgende rust en de route gaat door het gebied waar ook de piramide van Austerlitz staat. Midden in de bossen van de Utrechtse heuvelrug ligt een markante heuvel in de vorm van een piramide met op de top een obelisk. Deze Pyramide van Austerlitz is in 1804 opgericht als een blijvende herinnering aan de Franse overheersing van Nederland aan het begin van de negentiende eeuw. De Franse generaal De Marmont gaf zijn leger opdracht om een 36 meter hoge piramide op te richten en daarop een houten obelisk van dertien meter hoogte te plaatsen.
De naam Austerlitz verwijst naar een plaatsje in het huidige Tsjechië, waar in 1805 een bloedige veldslag plaatsvond tussen de Franse, Russische en Habsburgse legers. Marmont droeg de Pyramide op aan Keizer Napoleon Bonaparte, de man met wie hij een veldtocht in Egypte had meegemaakt.
In de loop der jaren is de Pyramide in verval geraakt, waardoor dit bijzonder monument sterk aan waarde heeft ingeboet. De Stichting Pyramide van Austerlitz, waarin de gemeente Woudenberg en het Landgoed Den Treek-Henschoten samenwerken, heeft in 2001 de restauratie ter hand genomen. De Stichting wordt daarbij ondersteund door de provincie Utrecht.


De route gaat over veel zand- en bospaden en dat loopt erg zwaar. We moeten een hele steile heuvel afdalen om vervolgens bij de 4e rust aan te komen, restaurant Bergzicht. Bill wil daar een Palmpje bestellen maar die kan alleen binnen genuttigd worden. Hij zei: laat maar, want ik wil buiten bier drinken. Ik maak gebruik van het sanitair en een dame vraagt mij waar nou toch die paarse veters vandaan komen, ze ziet er zoveel mensen mee lopen. Ik vertel haar van de aktie van Sunny, dat de opbrengst van die veters geheel ten goede komt van het KWF. Ik zei: die dame met de paarse hoed verkoopt ze en ze zit hier nu ook. Ik weet niet of zij ze ook daadwerkelijk gekocht heeft.

Na Bergzicht is het nog 5 km naar de laatste rust, het is vandaag echt een "trainen op rust" dag, er zitten wel 5 rusten ingepland! Dit stuk gaat alleen maar door de bossen. Erg mooi maar zwaar lopen. En een heeeeeeeeeeeele lange weg die volgens mij wel 3,5 km was! Niet leuk meer en ik heb echt een opkikker nodig. Inger adviseert mij een colaatje te drinken, want daar zit suiker en zout in. Het helpt een klein beetje en moet al mijn zin bijeenrapen om de laatse km's weg te trappen.

De rest van de route is een "paddestoelen" weg, d.w.z. we moeten de ANWB paddestoelen volgen. Dit is ook lang en saai maar ik vermaak me wel met mijn Ipod op. Ik zie een dame vooruitstrompelen en ik zeg dat het nog maar een klein stukje is. Ja, zegt ze dat zeiden ze een uur geleden ook al tegen me, ik geloof je niet meer!

Het is inmiddels 17.00 uur geworden en moeten dan nog een kwartiertje bebouwde kom doorworstelen om uiteindelijk onze welverdiende medaille (voor Inger) en cijfer 2 in ontvangst te nemen. We zijn blij dat het erop zit, Inger een aantal blaren rijker, ik gelukkig niet. Wel zere voeten maar dat is ook niet verwonderlijk.

We gaan lekker op het kunstgras zitten om de rest van de forumleden te zien binnenkomen, een deel zit er al. Ik neem een lekker broodje haring, en als ik vertrek koop ik er nog een voor onderweg, ze zijn heerlijk! Ik heb lekker mijn sandaaltjes meegenomen en daarmee arriveer ik bij de auto. Na een uurtje rijden ben ik weer thuis, een ervaring rijker. Ik voel me goed, heel erg moe dat wel maar supertrots dat ik het gehaald heb zonder blaren.

Kippenloop 2008 - 25 km

De Kippenloop op 14 juni 2008 begint vrij chaotisch: 1- ik ben mijn radio kwijt waardoor ik 10 minuten te laat vertrek, 2- mijn TomTom laat mij een verrassende route rijden richting Katwijk, 3- ik vergeet mijn auto op slot te doen waardoor ik extra meters ingelopen heb.
De bende van Dordt (Hans, Marja, Adrie en Arie) staan te trappelen van ongeduld om te vertrekken richting de duinen. Ik groet ook een aantal W4W forummers, Bill, Maaike, Nollie, Anneke, Ed en Ron, er wordt heel wat afgezoend!
Het is heerlijk weer, ene P.Paulusma zat er weer goed naast en de jasjes worden uitgetrokken.
Via de duinen lopen we richting boulevard en aan het einde daarvan draaien we het strand op. Bij de eerste stempelpost alwaar een sanitaire stop is krijg je koffie, maar wij weten dat aan het eind van het strand een leuk tentje zit waar ze heerlijke cappuccino hebben, wij kunnen niet wachten! Het is behoorlijk buffelen op het strand maar er staat een milde wind en de zon schijnt: we genieten!
Mijn zus zou voor enige support zorgen via SMS en ja hoor, nu komt het:"zit je al aan de koffie?" ja dus! Het is heerlijk toeven op het terras en wil eigenlijk nog niet weg maar we zitten net op 9,2 km en moeten nog een eindje.
Bij stempelpost Wassenaarse slag krijgen we een banaan en is er een sanitaire stop. Het is goed geregeld allemaal en de vrijwilligers zijn allemaal even vriendelijk. Het tempo is vrij hoog, en na diverse heuvels en dalen wordt het even zwart voor mijn ogen. Gelukkig komen we net een waterpost tegen en kan ik even bijkomen met wat druivensuiker van Adrie.
We lopen nu een prachtig duingebied in, het Panbos en komen zelfs een vosje tegen! Hij was te snel om op de foto gezet te worden.
Bij de gezelligste stempelpost het Panbos, draaien ze leuke muziek en worden we getrakteerd op kippepootjes. Mmmjammie! Ik wil hier niet weg......het is zo gezellig! Maar na mijn camelbak gevuld te hebben vertrekken we weer richting Katwijk.
Langs marinebarakken gaan we de bebouwde kom in en verbazen ons over de oerlelijke nieuwbouw. Uiteindelijk komen we bij de ingang van het Hollands Duin om vervolgens aan te komen bij de laatste stempelpost waar soep te krijgen is. De kip heeft erover heen gevlogen, het was niet erg lekker.
Nu nog maar een klein stukje tot aan de finish waar ons een gratis visje wacht. Het is er reuze gezellig en we nemen het er even van. Adrie laat het zich goed smaken, na twee bakjes kibbeling ook nog een haring! Maar ja, die loopt zo hard, ze kan de energie wel gebruiken....
Even twijfelen we om de bus te nemen richting parkeerplaats maar het is zulk mooi weer dat we dat laatste stukje er ook maar aan plakken.
Het is nog een uurtje rijden naar huis en rond half 6 kom ik daar aan.
Ik heb genoten van deze dag en bovendien mijn PR gelopen: 4.38 uur (netto) voor 25 km. En het mooiste vind ik nog: geen enkele blaar!
Er waren 5587 wandelaars gestart.
Het totaalbedrag dat het heeft opgeleverd is 105.041 Euro
Daarvan gaat 63.025 Euro naar KWF.
Naar Kika gaat 42.016 Euro. Een mooie opbrengst!!
P.S: de radio is terecht, hij lag op de trap, de plek waar ik nou net niet gezocht had!

Avondvierdaagse 2008 - 2 juni t/m 5 juni 4 x 10 km

He he het zit er weerop, vier avonden een rondje door Spijkenisse.
Dit keer was er niemand zo gek te krijgen om met me mee te gaan dus ik ging 's maandags inschrijven op het startbureau Mpoint in Waterland. Andere jaren startte de vierdaagse in het wijkgebouw aan de Beukenlaan, een stukje dichter bij huis, nu moest ik een kwartier fietsen.

De eerste avond verliep de start wat moeizaam, de rij was lang en het was warm en schoot niet op. Maar eindelijk, om 18.55 mocht ik richting het park Waterland vertrekken.
Een jongetje riep nog: "Mevrouw, waar is dit van?" Ik zei: "De avondvierdaagse". "O, zegt hij ik dacht dat het alleen voor kinderen was". Nou, ik ben al heel lang geen kind meer!
Het is broeierig warm en ja hoor, de eerste druppels vallen al. Het gaat ook nog eens onweren! Ik moest soms slalommen langs de groepen scholen, en ook de kynologenclub liep mee met hun soms erg grote honden, brrrrrrr.......!
Het regende niet heel erg hard, maar in Maaswijk worden we toch richting start gestuurd, we mochten niet over de open vlakte lopen in verband met het onweer.
Deze avond was heel snel klaar. Ik zag geen bekenden, en heb daarom ook met mijn MP3 op gelopen.

Dag twee.
Het was wat minder warm maar toch nog benauwd. Nu moesten we bij de sportschool achterlangs naar binnen en mochten ook geen gebruik maken van hun toilet, daar stonden Dixies voor buiten. Het zal wel een reden hebben maar vind dit niet erg gastvrij!
Dit keer moesten we via de Krekenbuurt en kwamen we door onze oude wijk, Vogelenzang. Via de Lenteakker, Zomerakker en het parkje liepen we naar de dolfijnenstaarten, het eindpunt van metrostation Akkers.

Ook dit keer liep ik alleen en moest ik weer langs grote groepen scholen en de kynologenclub.
Op de Westdijk richting Hekelingen kwam ik Edwin van W4W tegen. Ook zag ik Astrid, of eerder zag zij mij lopen. Zij liep met school mee.
Via Hekelingen waren we al weer snel aangekomen op de Gaddijk en zat deze avond er ook weer op.

Op dag drie, een werkdag voor mij, was de start vrij laat, ik was de laatste met nog twee anderen die een stukje achter mij liepen. Maar al snel liepen we samen op en waarom ook niet? Deze avond is de avond van de lange stukken en daar ben ik niet zo'n fan van. Het leidt wat af als je gezelschap hebt. Het is wat frisser geworden gelukkig. De kynologenclub zagen we al van ver lopen maar gelukkig gingen ze op het eind van de dijk pauzeren en konden we zonder al te veel last langs lopen.

We kwamen langs het flatgebouw van collega Ada maar ze stond niet op het balkon. Ook kwamen we langs VV Hekelingen en zo weer via de Gaddijk naar Mpoint.

De vierde dag.
We mochten dit keer vroeger starten dus nog meer haasten! Ik kwam Annemarie tegen en Lia en besloot met hen op te lopen. Annemarie ken ik nog van de Brugrunners waar zij momenteel lesgeeft en van vroeger, de babyclub waar ik met beide kinderen naartoe ben geweest.
Het miezerde een beetje en het is fris.
Ook deze keer passeerden we veel schoolklassen, de kynoglogenclub heb ik niet gezien.
Via de Kreken, Waterland en Groenewoud kwamen we in het Sterrenkwartier om via de Hoek weer in het centrum te komen. Daar was het al gezellig druk met vaders en moeders, oma's en opa's die reikhalzend naar hun kinderen uitkeken om ze te overladen met snoepgoed e.d.
Muziekkorpsen stonden te trappelen om aan te sluiten.
De zoon van Annemarie had een bos bloemen voor moeders, die dit vervolgens weer in uitdeelde aan ons, ieder een tak met een lintje eraan. En een papieren medaille. Achterop stond: Zeg sportief vrindje loop je lekker in een windje, + zonnetje geeft je een tintje maar van mij krijg je een lintje. Leuk he? Annemarie freubelt wat af!
Bij de kinderboerderij stonden Hans en de kids met een bosje bloemen en een vlaggetje: trots als ze zijn op mama!
Bij de finish nog even consternatie: ik zou voor de 1e keer lopen? Dat stond op mijn startkaart.
Nou nee hoor, dit is de 15e keer! Gelukkig deed ze niet moeilijk en kon ik hem omruilen voor een gouden medaille.
Ik vond het weer reuze gezellig en de avonden zijn omgevlogen! Volgend jaar weer..............

Wandeldag 31 mei - 25 km

De Rotterdamse Wandelvereniging organiseert om de twee jaar een wandeldag. Zo ook vandaag, 31 mei. Lisette opgehaald in Vlaardingen en dan nog een klein stukje naar Schiedam waar de start van deze wandeldag is. Schiedam is een beetje (?) opgebroken dus met een omweggetje naar de sportkantine aan de Parkweg gereden. Daar ontmoeten we Arie en even later ook Henny.
Het weer ziet er goed uit, de jassen hoeven eigenlijk niet aan.
Via het Beatrixpark, waar een monument staat voor een jong meisje dat een aantal jaar geleden vermoord is, komen we bij het gehucht "Windas" en lopen langs een plas. Bij het cafe "Schielicht" was een rustmogelijkheid, maar deze is nog niet open, het is tenslotte nog pas tien uur.
Dan moeten we een schelpenpad volgen, één van de velen die zouden volgen, langs het water.
Ik zet de Kandelaarbrug op de foto, Arie is gek op bruggetjes en hij heeft zijn fototoestel thuisgelaten dus vooruit.
Bij de eerste rust, we hebben er bijna 11 km op zitten, komt Arie een kennis tegen uit zijn woonplaats Dordrecht. Ik zet ze gezamenlijk op de kiek. Volgens mij is zijn naam Dirk maar weet dat niet zeker.
We zitten heerlijk in het zonnetje bij VV Vitesse Delft maar helaas, we "moeten" nog een eindje tot de finish! Na een kopje koffie en toiletbezoek, vertrekken we weer richting, jawel, een schelpenpad!
Een gedeelte van het pad is helaas vervangen door een ruiterpad, dus veel zand. Dat is heel lastig lopen maar gelukkig komen we weer snel op een ander schelpenpad.
De RWV is bekend om zijn afwisselende routes en paadjes, en ook hier weer afwisseling genoeg want we doorkruisen een weiland over een grasdijk. De weg richting de wagenrust is erg lang, we worden twee keer geattendeerd: "nog effe" en "nog steeds effe".
Bij de wagenrust, "Danyell groet alle wandelaars" staat op het wegdek, gaan we even lekker in het gras zitten en nemen een ranjaatje en genieten van het zonnetje. Een ingenieus brein heeft een bekerverzamelaar bedacht, een kunststof koker.
Nog ongeveer 8 km en het laatste stuk gaat een deel door de bebouwde kom. We lopen langs het flatgebouw van onze oud-collega Ruud en komen in een park met allerlei fitnesstoestellen. We zijn een beetje melig en Arie neemt plaats op de "dipstoel". Even verderop staat een ander apparaat die ik even uitprobeer.
Bij het wijkgebouw "Trefpunt Blijdorp"is het erg gezellig, een shantikoor zingt en er staan allerlei kraampjes. De straatjes zijn versiert met oranjevlaggetjes, de stemming zit er al goed in voor de Europeese kampioenschappen voetbal.
Het is kwart voor drie als wij bij de finish arriveren.
Mooi weer, prachtige route, goed gezelschap, kortom een heerlijke wandeldag. En wederom géén blaren...........................

Rijswijk SDS lentetocht - 40 km

Nadat ik de TomTom ingesteld heb ga ik op weg naar Rijswijk voor een 40 km-tocht. Het is lekker weer maar toch een beetje fris. Om 7.55 uur kom ik aan en schrijf me in. Het is niet druk op het startbureau. Nog even gekeken of ik bekenden zag. Dan maar alleen op pad.
De routebeschrijving staat op 4 A-4tjes, dus lekker veel afwisseling en geen lange rechte einden. Gelukkig!

Het enige (nou ja, enige, zie verder in het verhaal!) minpuntje is dat de pijlen verdwenen zijn door de regen van gisteren. Met de routebeschrijving bij de hand moet het lukken. Bij punt 18 gaat het al mis, het congrescentrum heb ik niet gezien. Stukje teruggelopen en met mij een hele groep die verkeerd gelopen was. Ik besluit bij hen aan te sluiten om niet wéér verkeerd te lopen.
Bij punt 40 gaat het weer mis, maar gelukkig hoeven we niet weer een stukje terug te lopen. Er is wat verwarring over "na de speelweide Marie Jungiusweg(2x) oversteken".
Het is jammer dat ik de omgeving bijna niet kan waarnemen, omdat ik zo geconcentreerd bezig ben de route te lezen. Daardoor gaan mooie dingen aan mij voorbij. Gelukkig kan ik wel genieten van de mooie rodondendrons die allemaal in bloei staan.
Bij de rust van sv HMSH neem ik een lekker kopje cappuccino uit de automaat. En ik kom weer een beetje bij want ik ben veels te snel gegaan. Doordat ik met de groep meeliep en dat tempo is mij niet goed bevallen.
Na de rust ben ik weer fris en fruitig en ga op pad voor de rest van de tocht.

We lopen nu voornamelijk door woonwijken. Bij woonzorgpark Loosduinen lopen we langs een zonneklok, een mooi kunstwerk. Helaas is mijn fototoestel zonder geheugenkaart, die ik vergeten ben. Dus van deze tocht heb ik geen foto's. Maar via de site van SDS kan je ook allerlei foto's bekijken. Als het goed is sta ik op één van de laatste foto's bij de finish.
http://www.sdsdenhaag.nl

Op punt 147, we zitten nu op 18.91 km, gaat bij mij het lichtje uit. Ik moet even op een bankje zitten, mijn spieren doen erg zeer. Waarschijnlijk doordat ik het eerste gedeelte zo snel ging.
Ik smeer mijn benen in met Biofreeze en blijf een minuut of 5 zitten. Ik weet dat er weer snel een rust aankomt maar ik moet luisteren naar mijn lichaam. Dit is de beruchte 20-km dip maar die komt nu wel heel snel!

In de duinen van Kijkduin gaat het gelukkig weer beter en zie het Atlantic Hotel opdoemen. Hier zijn we een paar keer geweest met vrienden van ons uit Scheveningen. Niet in het hotel maar op de boulevard gewandeld. Op deze boulevard neem ik mijn derde rust, ook weer niet al te lang want het is toch wel wat winderig. Ik trek mijn jasje weer aan.

Na een minuut of 15 vertrek ik weer richting duinen van Kijkduin. Een mooie omgeving.
Maar dan komen we in een donker bos. Hier verdwaal ik twee keer omdat ik steeds pijlen miste.
"Op de t-splitsing met een boomknoest" tja, in een bos??? Daar heb je zoveel boomknoesten!!
En "op Y-splitsing met boompje in het midden" ja, daaaahag! Leuke omschrijving maar niet heus. Vertwijfelt vervloek ik de routebouwer. En het ergste is, ik kom helemaal niemand tegen!
Bah, niet leuk!

Maar uiteindelijk lukt het me toch het bos uit te komen. We lopen richting volkstuintjes (waar?) en daar is een rust gepland. Nou geen tuintjes te bekennen, wel een roeischool.
Na een lange weg langs een watertje kom ik bij een tennisvereniging waar ik ga rusten voor de 4e keer. Na een heerlijk fris drankje (ik vroeg ijsthee maar waarschijnlijk komt dit gewoon uit een siroopfles) ga ik na 15 minuten weer op pad. Het is heerlijk zitten daar langs de tennisbanen in het zonnetje. Maar ik "moet" nog 9 km tot de finish.

Bij punt 212 weer vertwijfeling en ik spreek een ouder echtpaar aan dat ze verkeerd gaan. Maar nee, we gingen toch goed. Maar een klein stukje terug moeten lopen en gezamenlijk vervolgen wij de weg. Zij lopen toch iets te langzaam voor mij, en ik verlaat ze weer. We moeten een heel lang saai stuk langs de weg lopen, richitng de manege Condor City. Hier hebben wij wel eens gereden met de auto toen we naar Kijkduin moesten, we reden verkeerd!

Na dit lange, saaie stuk gaan we een park in en ik loop wéér verkeerd. Nu moet ik een flink eind teruglopen en ik kom het oudere echtpaar weer tegen.
We lopen richting de koffietent Berestein (wat een rookhok en wat een klein wc-tje!), daar neem ik een sanitaire stop en ga snel weer verder. Het echtpaar is verder gelopen, die haal ik toch wel in. Maar nee, ik zie ze niet meer en nu heb ik helemaal gehad, want ik loop weer verkeerd! Ik kom een ander echtpaar tegen die de route ook maar zozo vinden. En weer gaat het fout, zij lopen toch door. Ik ren ze achterna, want nu wil ik absoluut niet meer alleen lopen. Zij hebben een behoorlijk tempo maar willen voor mij wat minder snel lopen. Nog maar 5 km maar dit laatste stukje is ook behoorlijk onduidelijk.
We komen zowaar het oudere echtpaar weer tegen, zij besluiten een kortere route terug te nemen, zij zijn bekend in deze omgeving.

Na precies 9 uur kom ik aan bij de finish en vertel bij het startbureau dat ik het niet zo fijn gehad heb. Nou ja, de mensen doen hun best, er is zelfs drie keer opnieuw gepijld, maar goed, je kan het niet iedereen naar de zin maken.
Ik word nog op de foto gezet en na even bijgekomen te zijn vertrek ik weer richting huis. Daar kom ik om kwart voor 6 aan. Geen blaren, wel behoorlijk last van de spieren. Maar na een douche en ingesmeerd met Biofreeze komt dat ook weer goed.

Jubileumtocht 3 mei 2008 - 30 km

Mooi weer, mooie route, leuke mensen. Dit is in het kort een omschrijving van deze dag.
In Den Haag is een jubileumtocht georganiseerd t.b.v. het 100-jarig bestaan van de KNBLO. Het leek mij wel leuk deze eens te beleven, en had daarom verschillende mensen van het forum gesproken waaronder Ardie en Marina die ook van de partij waren.
Ardie ontmoette ik in de trein richting Den Haag waar wij in een lange rij terecht kwamen om in te schrijven. Slecht georganiseerd, het duurde lang. De dame aan de balie was ook in de kroten want ik kreeg teveel geld terug. Daar kwam ik later pas achter........
Wij vertrokken daarom pas om 9.15.De route is duidelijk aangegeven, door pijlen van de KNBLO en krijtpijlen.. Op de routebeschrijving het aantal meters dat gelopen moet worden en een beschrijving van de omgeving. Zoals Huis ten Bosch en Kasteel Wittenburg.
Na 4 km was er al een rust gepland in restaurant Van der Valk maar die liepen we voorbij. Na drie kwartier wandelen hebben wij nog geen behoefte aan rust.
De landgoederen route is erg mooi, ik kijk hier mijn ogen uit!
We lopen over het landgoed Rust en Vreugd, het landgoed Wiltzanck en ook nog het landgoed Backershagen.
Na 13 km ben ik toe aan een bakkie koffie en de rust is vlakbij maar wij gaan bij het paviljoen Zonnehof zitten, daar is in ieder geval plaats. De koffie was niet te drinken maar het was wel even lekker bijkomen. Even later zien we Marina voorbij komen, zij was iets later gestart en roepen haar erbij te komen zitten. Na een goed half uur (eigenlijk iets te lang gezeten) gingen we weer op pad richting de duinen.
Hier is het erg druk met fietsers, wij lopen op het fietspad en dat ontlokt soms gemopper van fietsers want wij lopen "in de weg". Als er geen voetpad is, mogen wij als voetgangers gebruik maken van het fietspad dus waarom dat gemopper? Wij liepen aan de goede kant.
Op bijna 21 km zit het rustpunt boerderij Meijendel. Hier zaten we ook met de Zeemansloop. De koffie was heerlijk hier! En duurde niet zo lang.
Na de rust lopen we nog een klein stukje door de duinen richting Waalsdorpervlakte. Hier is morgen de Dodenherdenking, we kunnen eventueel richting monument lopen maar daar zien we vanaf. We vervolgen de route, die best pittig is door het vele stijgen en dalen. Wij zingen daarom vaak de "bananensong": 1 banana, 2 banana, 3 banana, 4 banana, één! twee! drie! vier! En al zingend bedwingen wij de toch soms wel stijle heuvels.
Nog vier kilometer door de bebouwde kom en daar zien we dan toch eindelijk de finish! Ik ben nu echt toe aan even zitten. Het is inmiddels 16.15 en hiermee komt een einde aan een hele mooie wandeltocht. We gaan er even bij zitten want Trudie zit al even te wachten, even later komen Jannie, Joop en Bertus er ook bij zitten. Na een tijdje vertrekken we richting station dat maar een klein stukje verwijderd is van de startlocatie.
Wel jammer dat ik net de trein miste naar Schiedam maar ik kan met Ardie doorreizen naar Rotterdam Centraal waar ik de metro pak richting Spijkenisse.
Om 6 uur ben ik thuis.

Driebruggenloop 26-04-08 - 13 km

Omdat ik vandaag geen georganiseerde tocht wilde (kon) lopen, ging ik er toch op uit, het was heerlijk wandelweer dus waarom niet?
Mijn wandelschoenen aan, tasje om, water mee en wat te eten en de deur uit. Mijn route stond nog niet vast, ik zou wel zien waar ik uit kwam. In ieder geval was het plan naar Hoogvliet te lopen om even bij Pa en Ma langs te gaan.
Ik liep richting Hartelpark, en besloot niet rechtsaf te gaan richting Spijkenissebrug, maar linksaf, richting Hartelbrug.
Deze is lang als je erover loopt, veel langer lijkt hij dan als je er met de auto over gaat.
Bij de stoplichten rechtsaf, richting Botlekbrug.
Ik deed mijn jasje uit, het werd toch wel warm hoor! Het zweet gutste van mijn hoofd en de bekende tomatenkleur voelde ik al opkomen.
De weg naar deze brug is vrij lang en links zie je alleen maar industrie en rechts een spoorlijn. Af en toe kom je fietsers tegen.
Bij de Botlekbrug was er even twijfel: zal ik rechtdoor gaan of de brug onderdoor. Ik koos ervoor om onder de brug door te gaan, richting Ruigeplaatbos, een begrazingsgebied voor Schotse Hooglanders. Niet een exemplaar gezien. Wel een grote hond, brrrrrrrr......!
Gelukkig kwam hij niet in mijn buurt.
Het park uit, richting de Heerlijkheid van Hoogvliet en het Bonairepark achterin de wijk waar mijn ouders wonen. De Heerlijkheid is een soort speelpark met allerlei vreemde bouwsels. Ik heb er nooit een mens zien rondlopen. Het is een grootschalig project van Hoogvliet waar veel geld is ingestopt. Het moet een plek worden voor kinderen.


In het Bonairepark was het rustig en na twee uur lopen en negen km kwam ik aan bij mijn ouders. Helaas was moeders niet thuis en vaders had niet veel gesprekstof, hij zat te puzzelen in het zonnetje, dus ik heb even geplast, wat water getapt en na een kwartiertje rust ging ik weer richting Spijkenisse.
Na de Spijkenissebrug belde Hans mij dat hij bij Spark stond om mij op te pikken, hij was wezen klussen bij zijn ouders en onderweg naar huis. Ik had er inmiddels 13 km op zitten, dat was weer even genoeg voor dit weekend.
Toch weer een lekker wandelingetje geweest!

Zeemansloop 19-4-08 - 25 km

De keuze tussen de Bloesemtocht of Zeemansloop was snel gemaakt: Zeemansloop! De Bloesemtocht had ik al twee keer gedaan.

Lisette opgehaald in Vlaardingen en om half tien arriveren we op de visafslag in Scheveningen. Ingeschreven voor 20 km en ziedaar: de Dordtse bende staat op het punt te vertrekken. Wij sluiten daarbij aan en gezamenlijk vertrekken we.

Lisette wordt gewezen op haar losse veter en gewaarschuwd voor een P.B.S. Huh??? Wat is dat nou weer? (een Plat op je Bek Smak).
We komen voorbij een schip dat ingepakt was en we horen dat daar vorig jaar de start van deze tocht was. Is het de Mercuur? Ik weet het niet.

Het tempo is vrij hoog en ik krijg al snel een kleur van de warmte. Het waait behoorlijk maar daar hebben we geen last van. De temperatuur is goed.

Het oorlogsmonument op de kiek gezet, en daar zien we Madurodam opdoemen! Daar liggen jeugdherinneringen, toen de kinderen klein waren zijn we daar ook geweest, het park bestaal al heel lang!

De eerste rust is op 7,7 km en wij lopen er bijna aan voorbij. Eigenlijk ben ik nog niet aan rust toe maar het is wel even lekker om wat te drinken en naar het toilet te kunnen. De koffie laat op zich wachten, deze kantine is er niet op berekent om zoveel gasten te krijgen! Dan maar geen koffie.

De volgende rust is op 13 km, in een boerderij Meijendel. Het staat midden in de duinen en het is er propvol! En warm! De open haard brand en dat is te merken. Wij gaan lekker buiten zitten.
Lisette gaat in de rij staan voor koffie die nog gemalen moet worden lijkt het, het duurt enorm lang!

We vervolgen onze weg en lopen heerlijk door de duinen. Op een splitsing kunnen we kiezen: over strand of door de duinen dat een stukkie langer is. Even twijfel ik, maar iedereen wilde over het strand en dacht: waarom eigenlijk niet? Het is wel even lekker om over een ander ondergrond te lopen en het was eb dus lekker stevig zand.

De pier is in zicht en wij lopen de boulevard op, waar het lekker druk is. Anja komt een levend standbeeld tegen en gooit een muntje in zijn hoed. Hij komt tot leven en geeft haar een hand. Hilariteit alom! We liggen allemaal in een deuk.

Bij de Pier nemen we even rust en er worden bakjes vis of mosselen gehaald.
Dat vind ik wel lekker, maar een hele bak vind ik teveel maar hier en daar wordt er gedeeld. Dat is lekker!

Nu is het nog maar een klein stukje naar de visafslag. Toeterende wagens komen voorbij: dat blijkt een Turkse trouwerij te zijn, even later zien we ze op de boulevard feest vieren.
Rond kwart voor drie arriveren we in een drukke kantine, een shantikoor is aan het zingen. Gezellig hoor! We krijgen een leuke herinnering: een matroos met daaraan een bootje. Maar er was geen stoeltje vrij dus wij vertrekken alweer snel richting auto.
Lisette heeft de soep klaarstaan en na de soep vertrek ik weer richting Hoogvliet om Hans op te halen.
Dit was een superdag: leuke wandeling, fijn gezelschap en mooi weer! Achteraf blijkt dat ik 3 uur 40 gelopen heb over 20 km. Dit is gerekend zonder rusttijd. Prima tijd toch? En geen blaren!

http://www.mijnalbum.nl/Album=IIP6JFYR

hier staan een paar foto's

Keukenhoftocht 5-4-08 - 30 km

Vandaag ga ik de bloemetjes buiten zetten! Eh......dat wil zeggen ik ga de Keukenhoftocht doen. Ik ben nog nooit die richting op geweest en ben zeer nieuwsgierig naar dit fenomeen. Je krijgt voor de prijs van deze wandeltocht een toegangskaartje dus dat is snel verdiend.
Met Hennie van het W4W forum heb ik bij station Schiedam afgesproken en met zijn tweeen vertrekken wij richting de bollen. Helaas regent het flink! Onderweg krijg ik een telefoontje van Marina dat zij op ons wil wachten omdat zij niet alleen wil lopen, en dat vind ik prima, hoe meer zielen hoe meer vreugd.

Bij de firma Bakker, de startlokatie, is het best nog druk. En meteen naast onze auto parkeert Joop zijn auto. Dat is ook toevallig. Gelijk even kennis gemaakt .Wij schrijven ons in voor de 30 km en gaan op pad. Joop blijft nog even om koffie te drinken. Meteen maar de poncho's tevoorschijn gehaald, het druppelt nog wat. Dat gaat over in gestage regen dus leve de poncho's! Jammer, nu kan ik niet echt genieten van de omgeving.

De bollenvelden staan mooi in bloei en af en toe ruik je ze ook echt.

Na 8,5 km komen we bij de eerste rust, het Panneland, waar we een aantal leden van het forum tegenkomen. Gezamenlijk drinken we een lekker bakkie cappuccino. De regen is inmiddels opgehouden en zelfs het zonnetje probeert door te breken.

Helaas heb ik geen goede schoenen aan en mijn voeten doen behoorlijk zeer. Gelukkig heeft Hennie tape bij zich en zij maakt bij mij een nieuwe voet. En voor we het weten komen we weer bij de volgende rust, cafe de Ruigenhoek. Daar zien we Syl en Bianca. Net voordat we bij de rust waren belde het ziekenhuis Amphia over mijn vader. Ik schrok wel maar gelukkig geen naar bericht, hij moet in ieder geval tot maandag daar blijven.

Na de rust gaan we een mooi natuurgebied in, Langeveld. Dit is een duinengebied en erg mooi en rustig.

De derde rust is op een camping Sollasi en het restaurant Invitation schijnt erg lekkere soep te serveren. Wij nemen daar de tijd niet voor, want we willen op tijd in de Keukenhof aankomen.
We zitten lekker buiten in het zonnetje uit te puffen en kijken uit op een prachtig meer, het Como meer. Echt waar en we zitten niet in Italie!

Dreigende luchten zien we verschijnen als het weer tijd is om te vertrekking richting Keukenhof. Henny is ervandoor gegaan met Ben (hij heeft een flink tempo) en Marina en ik lopen al babbelend richting een aparte ingang voor de wandelaars. Het is er ontzettend druk met Japanners, Fransen, Duitsers en andere mensen van verschillende nationaliteiten. Busladingen vol!

Jammer van de regen, anders had ik meer foto's genomen. Laverend tussen de paraplu's lopen we de uitgestippelde route door de Keukenhof. Bij de hoofdingang gaan we er weer uit en dan is het nog maar een klein eindje naar de firma Bakker.

Daar aangekomen zien we Joop met twee bossen tulpen. Een groepje W4W-ers zien we net vertrekken en wij ploffen neer nadat we ons afgemeld hebben. Er was nog even en paniekmomentje: mijn fototoestel was ik kwijt! Marina: "Ligt 'ie niet onder je pet?" Onder mijn pet? En ja hoor, daar lag 'ie! Pfffff.......

Rond half 5 keerden we huiswaarts, nadat we alledrie een bosje tulpen gescoord hebben.
Dit was een mooie tocht, weer eens wat anders maar wel veel lange rechte einden!
Bezoek ook mijn gastenboek eens! Bij de "links" gastenboek aanklikken.

RET Kleiwegmars 29-3-08 - 40 km

Vandaag zijn de weergoden gunstig dus het plan om vandaag mijn eerste 40 km van dit seizoen te lopen kan doorgaan. Een klein probleempje met vervoer geregeld (ik word afgezet bij de start) en klokslag 8 uur meld ik mij aan bij het startbureau. Daar loop ik Gejoco (Ardie) tegen het lijf en heel enthousiast biedt ze aan samen te lopen want zij gaat ook voor de 40. Haar tempo ligt veeeeeeel hoger als die van mij maar ze is bereid zich aan te passen.

Onderweg komen we een kennis tegen van Ardie, die een poosje meewandelt maar al snel weer verder gaat omdat ons tempo voor hem te laag is. En in een rap tempo gaat hij weer verder. Jee, wat kunnen sommige mensen hard lopen! Hij had wel heel lange benen.

Bij de eerste geplande rust na 7 km gekomen zien we dat de speeltuin dicht is. Volgens Ardie is dit ieder jaar het geval en zij verbaasd zich over het feit dat daar nou niet een andere oplossing voor wordt gevonden. Zij zal dit straks aankaarten bij de wandelvereniging. Want voor een eurootje meer kan er bijvoorbeeld een dixie geregeld worden.
Daarom moeten wij nu doorbuffelen naar de volgende rust die pas op 16 km zit!

Vervolgens lopen wij langs Zestienhoven, een bekend terrein want met RWV gaan we ook wel eens die richting op. Ik ben blij dat Ardie mee is, want door haar enthousiaste verhalen word ik afgeleid van de toch wel soms erg lange stukken. Ik heb er helemaal geen erg in.

Ongemerkt loop ik toch iets sneller want na 2,5 uur komen we aan bij de volgende rust, waar wederom geen toilet aanwezig is. De uitbaters van de wagenrust kunnen onze opmerkingen daarover niet waarderen, de vrijwilliger had ook "eigenlijk geen tijd" om mijn waterflesje bij te vullen! Dit vind ik vreemd want zij zijn er toch voor de wandelaars?
Het was er ook erg druk want alle afstanden komen uit op dit punt. Gelukkig was er nog een plekje voor ons.

Na de rust worden we richting een nieuwe woonwijk gestuurd, en we verbazen ons over deze woningbouw, het lijkt wel een strafkamp! Alleen maar grauw en grijs en alle woningen hebben dezelfde afmetingen. Heel somber allemaal. We gaan een ellelange weg op, de Oostmeerlaan. Ik geloof dat hij wel 2 km lang was! Rechts van ons een rij huizen met een glazen buitendeur waarin het woningnummer uitgestanst was. Het had beter andersom kunnen zijn, nu kan je zo bij de mensen naar binnen kijken.

In Berkel en Rodenrijs heb ik het helemaal gehad, ik word een beetje duizelig, mijn beroemde "20-kmdip". Aan iemand in het dorp gevraagd waar deze rust was en volgens hem was het nog een half uur lopen naar Bergschenhoek. Nou daar stelde ik mij maar op in en ja hoor, het klopte nog ook! Ardie sleept me naar het Sportcafe Bravenboer en die had echt niet later moeten verschijnen! Het was inmiddels 1 uur geworden.....lunchtijd! Zo blij dat ik mijn voeten even hoog kon leggen. Positief denken en groot lopen was het devies van Ardie. Zo gezegd zo gedaan, na een goed half uur gingen we weer opgefrist op pad. Na zo'n 100 meter gingen we kedengkedeng weer soepeltjes van start. Dat viel mij ook 100% mee, het is wel eens anders geweest. We hebben er tenslotte al ruim 25 km opzitten!

Na een uurtje komen we alweer bij de volgende rust in het cafe Van Eijk. Daar staat de muziek kei- en keihard, we blijven dan ook niet zo heel lang. Een kopje koffie en een thee naar binnen gegooid, mijn flesje water bijgevuld en weer op pad voor de laatste 20 km.

We komen allerlei deftige namen tegen: Burgermeester le Fevre de Montignylaan, burg.de Villeneuvesingel, Aleyda van Raephorstlaan, volgens mij zitten we nu in Hillegersberg.
Het laatste stuk gaat door een groot bos, het Lage of Hoge Bergsebos. Na een uur moet ik echt weer even een bankje opzoeken, al is het maar vijf minuten. Flexibel als Ardie is, doen we dat ook en gaan lekker in het zonnetje zitten. Hé hé, het is toch wel erg veel, 40 km!

De routebeschrijving voert ons vervolgens naar Bergse Plas, ook weer bekend terrein. De Prinsenmolen staat er nog steeds en ook de scoutingvereniging is druk bezet. Wij gaan als "voetpadders" het voetpad op, maar eigenlijk is dit een fietspad en we komen dan ook een aantal "fietspadders" tegen. Een dame vond dit vervelend en dat liet ze ook blijken. Maar wij geven haar van repliek want nergens staat dat je hier niet mag lopen en bovendien had ze ruimte genoeg om ons te passeren.

Bij de Kleiweg aangekomen moeten we nog ruim een km lopen naar de finish, ik vraag Ardie of ze nog een sappig verhaal heeft voor de afleiding want ik heb het helemaal gehad met deze wandeling. Tuurlijk had ze dat, en vertelde een verhaal van de man met de kunstknieeen.
Aan het eind van dat verhaal zijn we aangekomen bij de finish. Het was 16.50, precies op tijd. Het startbureau zou om 17.00 uur sluiten.

Ardie had nog nooit zo'n relaxte 40-er gelopen en ik nog nooit zo'n makkelijke. Nou hoewel makkelijk, ik had toch wel zere voeten en een piepklein blaartje. Daar had Ardie wat op (tegen de zere voeten): knijpen. Na deze behandeling waren mijn voeten weer als nieuw. De blaar heb ik met rust gelaten.
Het thuisfront op de hoogte gebracht dat ik gefinished was en Hans staat precies op tijd bij de bushalte. Om 6 uur was ik thuis.

W4W Voetstappentocht 2008 - 35 km

De inmiddels traditionele Voetstappentocht van W4W werd dit keer georganiseerd door Johnny Walker, alias Jan van het Groot Genneps Genootschap. Dit keer was de planning om in Vianen te starten en dan richting polders naar Leerdam en terug te kuieren.
Ik werd door Danyell opgehaald en samen met Hennie (voetvrouw) en Ardie (Gejococo) vertrokken wij zaterdagochtend 8 maart richting Vianen. Wij kwamen daar zo rond 9 aan en daar waren inmiddels ook een aantal forummers gearriveerd. Het werd een hele club, veel nieuwe gezichten en namen gehoord.

Tien voor tien vertrokken wij uiteindelijk vanuit de sporthal Helsdingen richting polders. Nu ben ik niet zo'n fan van lange rechte polderwegen maar het gezelschap waarin ik liep vergoedde veel.
Er stond ook nog eens een straffe wind. Na een kilometer of 7 kwamen we alweer bij het eerste rustpunt, het Trefpunt die speciaal voor ons wat eerder openging. De hele bups arriveerde tegelijk dus de uitbaters hadden het ineens razend druk. Maar het ging hen goed af, de wachttijd was miniem.

Door een kuitblessure, eerder deze week opgelopen met steppen, liep ik niet lekker, ik kreeg een massagebehandeling met "groene toei" van Bill. Een naar menthol ruikend goedje, het hielp goed tegen de pijn. Of dat nou door de massage kwam of door de groene toei dat weet ik niet!
Daarna liep ik als een kievit, nergens last meer van. Ik werd nog even door Bill erop gewezen dat ik moest lopen alsof ik geen pijn had, want ik trok nog een beetje met mijn been. Dit ter harte genomen vervolgde ik mijn weg.

Een paar keer in een flinke dip terecht gekomen maar door de afleiding van mijn wandelmaatjes kwam ik hier weer uit. De omgeving kon mij niet boeien, wat is er nou mooi aan uitgestrekte poldergezichten? Maar ja, anderen vinden dit weer geweldig en er werden flink wat foto's gemaakt.

In Leerdam aangekomen, waar de tweede rust in De Blauwe hoed was. Het zat al aardig vol, wij waren één van de achterblijvers. Daar heb ik genoten van een heerlijk stuk appeltaart en een cappucino. Dat had ik wel verdiend! Sommigen van ons zaten aan de soep, ook heerlijk!
Nadat we met z'n allen weer vertrokken, werden we teruggeroepen door de ober: er was iemand vergeten af te rekenen! Nou ja, voor die twee euro.............................. We hadden een pot gemaakt, maar diegene die dat niet wilde moest zelf afrekenen. Dat was ze even vergeten, kan gebeuren.

In Leerdam was het gezellig druk, we werden wel aangestaard door sommige mensen: wat is dit voor een invasie?
Al snel kwamen we weer in de polders (pfffffff..................) en gingen we weer richting Leerbroek.
We kwamen langs het Reigerpad en we moesten gelijk aan Maarten denken.
Op richtingaanwijzers zagen we dat het nog 6 kilometer naar Hei- en Boeicop was, de derde en laatste rust was weer in het Trefpunt. Toen ging bij mij het kaarsje uit, ik had het echt een beetje (?) gehad. De routebouwer had een bezemwagen tot zijn beschikking, maar heb daar toch geen gebruik van gemaakt. Hoewel als je in mijn hart keek....................
Nee, die laatste kilometers ging ik ook volmaken. Volgens mijn stappenteller waren we al 29 km onderweg, het was nu nog 6 kilometer terug naar Vianen.

Nu gingen we richting het Merwede kanaal waar we over een zeer stijle voetbrug moesten. Ik had last van mijn kuiten en ging daarom achterwaarts de brug af. Samen met mijn wandelmaatje Kristaa, die pas haar tweede lange tocht liep, en het reuze naar haar zin had.

Eindelijk, Vianen doemde op en via allerlei paadjes werden we weer richting de sporthal geleid. Het was inmiddels 6 uur geworden, Ardie zat al twee uur op ons te wachten, die de tocht in haar uppie gemaakt had. Tijdens haar tocht heeft ze ons nog vermaakt met allerlei teksten op de weg die ze met een keitje maakte.

Na een drankje vertrokken we weer eerst richting Rotterdam Zuid en daarna naar Spijkenisse. Daar kwam ik om half 8 aan. Heel erg moe, stijve spieren maar met een glimlach om de mond omdat ik zoveel lol gehad heb vandaag. En het allermooiste is dat ik geen blaren had!!