Derde dag, 31 mei

De weersvoospelling was weer niet om vrolijk van te worden dus ik haalde mijn gevoerde jas maar weer uit de kast! Dit bleek wel nodig te zijn want er stond een harde wind op de dijk!

Dit is de Meeldijk richting Hekelingen. Zie je dreigende luchten?

Een prachtig huis in het dorpje Hekelingen (gemeentehuis?)

Via de Gaddijk (een heeeeeeeeele lange dijk in Maaswijk) gaan we richting Schenkel. Hier stond een gemene wind!

Eindeloze Gaddijk

Het einde nog niet in zicht? Wel een mooie skyline!

Via de wijk Schenkel kwamen op wéér een eindeloze dijk en wéér windje tegen! Maar het uitzicht was geweldig, we liepen langs de Maas met aan de overkant de woontorens van Hoogvliet.

We kwamen ook een klasgenootje van mijn dochter tegen, ze waren met z'n drieen, en hadden een flink tempo zeg! Later zag ik haar vriendin bij de EHBO zitten, ze had haar enkel verstuikt! Maar stapte toch weer dapper door, zij haalden ons zelfs weer in.

En zo kwamen we weer aan bij het wijkcentrum, voor mijn gevoel hadden we minder dan 10 km gelopen. Mijn stappenteller gaf ook precies 9 km aan.

Nog even napraten met een kennis van Corrie. Morgen weer?

9 km

788.6 kcal

13654 stappen

Tweede avond 30 mei

Het begon al te regenen terwijl ik op mijn fiets stapte om Corrie op te halen. Maar toen we echt op pad gingen, was het droog.

Deze avond was het de dag van lange wegen. We gingen richting polder, en ook nog langs mijn huis. Voor mij héél bekend gebied omdat ik regelmatig een rondje jog in deze omgeving. We waren ook nog eventjes de weg kwijt maar al snel waren we weer op het goede pad. Het was deze avond niet druk, wij waren de hekkesluiters van de wandelgroep.

Langs de Groene Kruisweg en de Hekelingse weg passeerden we een aantal wandelaars, we hadden een lekker tempo. Op het laatst moesten we nog even versnellen, want ik wilde niet wachten voor het stoplicht. Dat kostte even wat moeite, want o o o wat wordt je stijf van het wandelen!

Bij het wijkcentrum aangekomen begon het weer te regenen, gelukkig hadden we het onderweg droog. Nog even met iemand van de Brugrunners bijgekletst, Esther, die ik al een tijd niet gezien had. Ik moest wel even navragen of ze het echt was, want ze had nu lang haar. Het is zo lullig als je iemand aanspreekt die jou helemaal niet kent!

Om 21.00 uur waren we weer terug, dus precies twee uur gewandeld.

10.96 km
879.9 kcal
15235 stappen

Avondvierdaagse 29-5 t/m 1-6-2006

De eerste avond zit er weer op! Samen met Corrie, een oud-collega, ga ik vier avonden achtereen wandelen. Voor haar weer sinds jaren dus dat zal niet meevallen maar volgens mij ging het best lekker.

De eerste 2,5 kilometer liep er een groepje kinderen achter ons die erg luidkeels liedjes zongen. Zoals "een potje met vet" en "het hondje van de slager". Ik vind het niet erg als er gezongen word maar dit was een wedstrijdje wie het hardst kan gillen!
En na een drukke, hectische werkdag kon mij dat niet echt bekoren.
Gelukkig verloren zij aan snelheid, en wij gingen als een trein dus verloren wij ze snel uit het oog.

Twee kleine buitjes gehad maar verder was het een lekker wandelweertje. Bij aankomst nog even met twee Brugrunners, Annemarie en Yvonne staan kletsen. Je komt altijd bekenden tegen bij zo'n evenement, leuk! Volgens mij zag ik ook een W4W-er, maar ik twijfelde dus ik heb hem niet aangesproken.

Thuisgekomen heb ik mijn voeten geinspecteerd, twee kleine blaartjes maar niet pijnlijk. Mijn hiel ging wel weer schrijnen, dat komt waarschijnlijk door de dunne huid. Geen last gehad van mijn scheenbeen (pfffff........!)
Eigenlijk was ik helemaal niet moe, dat was na andere keren wel anders!

Brielle, de Jonge Tippelaars 21 mei

Lisette en Michelle komen mij zondagmorgen ophalen, om te gaan wandelen in Brielle. Ik heb mijn voet als voorzorg ingetaped met Fixomull en we vertrekken om 8.30. Wij melden ons voor de 25 km om 9.00 uur en zien de lucht betrekken maar daar trekken wij ons niets van aan!
Af en toe valt er een buitje maar ik heb een regenponcho en dat bevalt goed.


Paarse veters van Sunny! Zie je hoe nat onze schoenen zijn?



Onderweg komen we grappige tuinornamenten tegen, zoals deze molen.











........en deze koeien!! Net echt.


Al kletsend en om ons heen kijkend (wat is Nederland toch mooi!) missen we een pijl op de weg waardoor we een flink eind verkeerd lopen. Maar via de routebeschrijving komen we uiteindelijk toch op de goede weg.
Na een kilometer of 10 komen we bij de eerste rust, het badhotel van Rockanje.
Het gaat goed, ik heb geen last van mijn voeten alleen gaat mijn scheenbeen weer opspelen. Er is ook altijd wat.

He he, rust bij het Badhotel Rockanje.

Nog even zoeken naar de controle die hier zou zijn, maar niet gevonden. Na een lekker bakje koffie vervolgen wij onze weg en het is zowaar wat opgeklaard. Er wordt zelfs een jasje uitgetrokken.


Jasje uit!

Via het Kruiniger Gors komen we weer in Brielle aan. We komen ook nog langs een monument, de Steenen Baak in Brielle die je gratis kan bezichtigen. Dat hebben we maar niet gedaan.

De Steenen Baak, we zijn er bijna!

Via een lange, lange dijk komen we eindelijk aan in Brielle. Er volgt nog een gemeen paadje, leuk langs het water van de vesting maar o,o dat doet onze voetjes niet goed!!In de Voorstraat is ook een controle post en we gaan even vragen of dit nu een echte is, want de vorige aangeven controles waren nergens te bekennen. En ja hoor, we krijgen een kruisje op onze kaart. Nu nog even doorbijten.
We besluiten een "kortere" route te nemen, rechtstreeks naar de Dukdalf. Om 15.45 komen we aan. Uiteindelijk blijkt de korte route niet korter te zijn, we hebben 28.9 km gelopen. Bij navraag was de route gemeten met de GPS ook 27 km dus we hebben 1,9 km extra gelopen.

Een schitterende tocht.

2319.8 Kcal
40163 stappen
28.9 km

Riddertocht in Ridderkerk

Uitzicht naar de brug van Alblasserdam

Het is zaterdag 13 mei en ik besluit om deze keer een wandeltocht in mijn eentje te lopen in Ridderkerk. Het is heerlijk weer en nadat ik mij aangemeld heb voor 25 kilometer ga ik zonder jas op weg. Het is 8.10 uur.

Na een paar kilometer kom ik een wandelaarster tegen waar ik een praatje mee aanknoop. Zij vertelt mij dat ze ook aan het trainen is voor de 4daagse en dat ze al voor de 8e keer met haar schoonvader gaat wandelen. Hij loopt een stukje achter ons. Het tempo is best hoog en al kwebbelend komen we bij de eerste rustpost aan na 10,5 km. De koffie ruikt heerlijk! Ik ben er wel aan toe.

Ik krijg diverse tips van haar zoals lopen met een rubberballetje zodat je handen niet zo dik worden. Ze heeft een "knijper" in haar tas en geeft hem aan mij. Wat ik heel erg waardeer, want het helpt goed tegen het dik worden van mijn vingers.
Ook vertelt ze dat zij haar voeten aftaped met een soort second skin. Ze weet de naam daar niet van maar ik heb mijn e-mail gegeven zodat ze dat kan mailen. Ben benieuwd want het schijnt prima te helpen tegen blaren. En dat kan ik goed gebruiken, ik voel er alweer eentje opkomen (balen!).

Nog een vergezichtje
Na een half uurtje pauze gaan we weer op weg. Maar haar tempo kan ik echter helemaal niet bijhouden en langzaam zie ik haar verdwijnen. Na een half uurtje hou ik het niet meer uit en ga zitten op een bankje en fotografeer een mooi uitzicht.
Ik spuit mijn scheenbeen in met Advil want ik loop mijn blaar te ontzien waardoor ik op een verkeerde manier loop.

Na 10 minuten vervolg ik mijn weg. De route is over het algemeen heel saai, lange stukken weg waar geen eind aan lijkt te komen. Het eerste gedeelte was veel mooier maar omdat ik zo liep te kwebbelen had ik daar geen oog voor.

Lijkt wel een cruiseboot!
Volgens de routebeschrijving komt er na 9,5 km weer een rustpost. Ik krijg een sms-je en besluit hem ongeveer 500 meter voor de rustpost te beantwoorden, rustig zittend op het gras. Niet wetende dat de rustpost vlakbij was!
Ik krijg nog welgemeende adviezen van mijn wandelvriendin die ik even later zie verschijnen en een spray op mijn scheenbeen waardoor mijn spieren heel warm werden. Dat vond ik wel lekker!

Bij de laatste rustpost (koffie 55 cent!) eet ik mijn boterham op en pleeg een telefoontje naar het thuisfront. Ik moet nog boodschappen doen en informeer naar wat ik moet halen.

Het is nu nog 5 km naar de finish maar man, man wat doet mijn been pijn!
De laatste kilometers loop ik op met een jonge wandelaar die ook een flink tempo heeft en mij door de laatste meters sleept.

He he eindelijk kom ik bij de finish om 14.15. Dus al met al heb ik een goed tempo gelopen. Bij aankomst krijg ik een medaille maar ik, brutaal als ik ben, vroeg of er soms ook nog een sleutelhanger was en die kreeg ik. Leuk voor aan mijn rugtas!
Na een kopje koffie met mijn redder in nood, keer ik huiswaarts om 14.30 weer een flinke blaar rijker!